Bóg się rodzi!

Panie Jezu, czekamy z ufnością na Twoje przyjście powtórne. Przyjdź rychło i nie zwlekaj, umocnij w sercach naszych nadzieję, miłość i wiarę, i niech radość z Twego przybycia podniesie nas wszystkich na duchu. O Panie, który raczyłeś zamieszkać w łonie Dziewicy, niech cała ziemia Cię wielbi w tej wieczornej godzinie, dzisiaj i zawsze.

  • 1. Liturgia Wigilii Bożego Narodzenia

  • 2. 24 grudnia

Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.

Wieczór wigilijny w katolickiej rodzinie

Wieczerza wigilijna jest wydarzeniem religijnym. Nad jej uroczystym przebiegiem winna czuwać głowa rodziny. Zazwyczaj jest nią ojciec lub matka. Skróty:

P. – prowadzący modlitwę, głowa rodziny.

W. – wierni, wszyscy uczestniczący w modlitwie.

Pożegnanie Adwentu

Gdy wszyscy są już zgromadzeni przy stole wigilijnym odświętnie nakrytym, odmawia lub śpiewa "Anioł Pański". Przez tę modlitwę najlepiej uczcimy tajemnicę Wcielenia i Narodzenia Pańskiego. Na czas modlitwy można przygasić wszystkie światła w domu. Modlitwę wieczerzy wigilijnej otwiera znak krzyża św.

P. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

W. Amen.

P. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.

W. I poczęła z Ducha Świętego. Zdrowaś Maryjo…

P. Oto ja służebnica Pańska.

W. Niech mi się stanie według słowa Twego. Zdrowaś Maryjo…

P. A Słowo ciałem się stało.

W. I mieszkało między nami. Zdrowaś Maryjo…

P. Módl się za nami, święta Boża Rodzicielko.

W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

P. Módlmy się. Łaskę Twoją, prosimy Cię, Panie racz wlać w serca nasze, abyśmy, którzy za zwiastowaniem anielskim wcielenie Chrystusa, Syna Twego poznali, przez mękę Jego i krzyż do chwały zmartwychwstania byli doprowadzeni. Przez Chrystusa Pana naszego.

W. Amen.

P. Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie.

W. A światłość wiekuista niechaj im świeci.

P. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.

W. Amen.

Zapalenie świecy

Przygaszone światło w domu sprawiające atmosferę mroku przypomina świat pogrążony w grzechu i śmierci. Światło świecy, które rozprasza ciemności, to Jezus Chrystus, nasza nadzieja. Prowadzący modlitwę bierze w dłonie przyniesione z kościoła Betlejemskie Światło Pokoju, albo (jeżeli go nie ma) zapala świecę na stole i podnosząc ją lekko do góry mówi:

P. Światło Chrystusa!

albo

P. Narodził się Jezus Chrystus, nasza światłość i nadzieja.

W. Bogu niech będą dzięki.

Teraz najstarsze dziecko zapala światło na choince. Włącza się pozostałe światło.

Ewangelia

P. Blisko dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus Chrystus, Syn Boży, oczekiwany Zbawiciel. Opowiada nam o tym Ewangelia św. Łukasza. Stojąc posłuchajmy jej z wiarą tak, jak to czynili nasi przodkowie.

Z Ewangelii według św. Łukasza (Łk 2,1-14)

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz.

Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.

W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.

I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania.

Oto słowo Pańskie.

W. Chwała Tobie Chryste.

Kolęda

Wszyscy śpiewają kolędę "Wśród nocnej ciszy".

1. Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi: wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi! Czym prędzej się wybierajcie, do Betlejem pospieszajcie przywitać Pana.

2. Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie z wszystkimi znaki, danymi sobie. Jako Bogu cześć Mu dali, a witając zawołali z wielkiej radości:

3. "Ach witaj, Zbawco z dawna żądany, tyle tysięcy lat wyglądany! Na Ciebie króle, prorocy czekali, a Tyś tej nocy nam się objawił."

4. I my czekamy na Ciebie, Pana, a skoro przyjdziesz na głos kapłana, padniemy na twarz przed Tobą, wierząc, żeś jest pod osłoną chleba i wina.

Wspólna modlitwa

Prowadzący modlitwę odczytuje niżej podane prośby, wszyscy zaś odpowiadają: Wysłuchaj nas, Panie! Wezwania mogą też wypowiadać pozostałe osoby uczestniczące w modlitwie.

P. Boże, nasz Ojcze, w tej uroczystej godzinie wychwalamy Cię i dziękujemy Ci za tę świętą noc, w której Twój Syn, Jezus Chrystus, narodził się z Maryi Dziewicy dla naszego zbawienia. Prosimy Cię:

1. Udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju. Ciebie prosimy…

W. Wysłuchaj nas, Panie.

2. Obdarz także naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych pokojem tej nocy. Ciebie prosimy…

3. Wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych, biednych, głodnych na całym świecie pociesz i umocnij Dobrą Nowiną tej świętej nocy. Ciebie prosimy…

4. Wszystkich wierzących, a szczególnie papieża, biskupów, kapłanów i osoby Tobie poświęcone umacniaj w wierze i miłości. Spraw, aby Kościół był na ziemi widzialnym znakiem Twojej dobroci i miłosierdzia. Ciebie prosimy…

5. Zachowaj nas, Boże, od wszelkiego nieszczęścia: głodu, wojny, klęsk żywiołowych, niesprawiedliwości społecznej, abyśmy mogli, ku Twojej chwale, wieść życie ciche i spokojne. Ciebie prosimy…

6. Naszych zmarłych (wymienić imiona) obdarz szczęściem i światłem Twej chwały. Ciebie prosimy…

Wspólna modlitwa:

P. Jezus Chrystus, rodząc się z Maryi, stał się naszym Bratem. Módlmy się za nas do naszego Ojca w niebie, tak jak nas nauczył Jezus Chrystus.

W. Ojcze nasz…

P. Prośmy Matkę Najświętszą o opiekę nad nami i wstawiennictwo u Syna Bożego.

W. Zdrowaś Maryjo…

P. Wspólnie wyznajmy naszą wiarę.

W. Wierzę w Boga…

P. Oddajmy chwałę Bogu w Trójcy Jedynemu.

W. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu…

P. Módlmy się. (następuje chwila ciszy). Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc zajaśniała blaskiem prawdziwej światłości Jednorodzonego Syna Twojego; spraw, abyśmy jaśnieli blaskiem Twego światła w naszym codziennym postępowaniu. Przez Chrystusa Pana naszego.

W. Amen.

Łamanie się opłatkiem

P. Zanim w wigilijny wieczór połamiemy się opłatkiem, który przypomina nam dobroć powszedniego chleba oraz Chrystusa, który narodził się w mieście chleba - Betlejem, wybaczamy sobie wyrządzone wzajemnie przykrości i postanówmy być dobrzy jak chleb, który leży na stole. Niech nasze szczere życzenia oparte będą na wybaczeniu i wzajemnej miłości. Zanim będziemy życzyć sobie Bożego błogosławieństwa, bogatych przeżyć religijnych, zdrowia i radosnych obchodów świątecznych, podziękujmy Bogu za dary chleba, za inne dary i za możliwość naszego spotkania w rodzinie.

Modlitwa nad opłatkiem. Zazwyczaj opłatek posiadamy już poświęcony przez kapłana w kościele, ale wskazane jest, aby prowadzący odmówił poniższą modlitwę nad opłatkiem. W ten sposób wobec wszystkich zgromadzonych podkreśla wagę i znaczenie domowej liturgii Wigilii Bożego Narodzenia. Jeżeli zdarzyło się, że nie posiadamy poświęconego opłatka, należy odmówić podaną niżej modlitwę.

P. Dziękujemy Ci, Boże i Ojcze, za ten biały chleb - opłatek, owoc ziemi i ludzkiej pracy, który zgromadził nas dzisiaj w jedno przy tym stole, podobnie jak wówczas, kiedy mocą Twego Słowa staje się Twoim Ciałem i gromadzi nas we wspólnocie ołtarza.

Pobłogosław nas i ten opłatek, (prowadzący kreśli nad opłatkami znak krzyża) którym będziemy się łamać i zwyczajem ojców naszych składać sobie wzajemne życzenia świąteczne.

Panie, Ty sam nauczyłeś nas tego, aby w znaku przełamania się chlebem dzielić się z innymi - a zwłaszcza potrzebującymi - miłością, życzliwością i pokojem. Obdarz więc nas wszystkich Twoim pokojem, abyśmy sławili ojcowską Twą dobroć, przez Chrystusa Pana naszego.

W. Amen.

Teraz głowa rodziny (zazwyczaj ojciec) składa wszystkim życzenia i przełamuje się opłatkiem najpierw ze współmałżonkiem, a potem z pozostałymi członkami rodziny. To samo czynią następnie wszyscy obecni.

Spożywanie wieczerzy

Po przełamaniu się opłatkiem i złożeniu życzeń można, według uznania, odmówić jeszcze modlitwę przed posiłkiem:

P. Pobłogosław, Panie Boże, nas, pobłogosław ten świąteczny posiłek, który chcemy spożywać z radością i wdzięcznością. Spraw, abyśmy umocnieni na ciele, wytrwale zabiegali o dobra duchowe. Przez Chrystusa Pana naszego.

W. Amen.

Teraz w atmosferze wzajemnego braterstwa i życzliwości spożywa się wieczerzę wigilijną. W czasie wieczerzy należy wyłączyć telewizor. Po wieczerzy świąteczny nastrój podtrzymujemy śpiewem kolęd i wzajemnym obdarowywaniem się upominkami. Przy choince, w nastroju świątecznym oczekujemy na Pasterkę, Ucztę świąteczną całej parafii.

do góry

Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.

24 grudnia. Wigilia

Wigilia Bożego Narodzenia jest w polskiej kulturze cudownym momentem, w którym "niebo styka się z ziemią". Poprzedza ją długie oczekiwanie, które trwa przez okres Adwentu, a kończy się wieczerzą wigilijną, do której można zasiąść dopiero po zapadnięciu zmroku i pojawienia się pierwszej gwiazdki. Wszystkie zwyczaje i tradycyjne wigilijne przypominają nam o tej niezwykłej prawdzie, że Jezus zamieszkał wśród nas, że Bóg stał się człowiekiem, ażeby wyprowadzić swój lud z niedoli grzechu. Czas Narodzenia Pańskiego jest rzeczywiście świętem odnowy tego wszystkiego, co zostało zrujnowane poprzez grzech.

W polskiej tradycji Wigilia Bożego Narodzenia ma szczególne znaczenie. Już sam poranek był bardzo ważny w przeżywaniu Wigilii. Chodziło przede wszystkim o wczesne wstanie oraz o staranne wykonanie wszystkich czynności, co miało pozytywnie wpływać na przeżycie całego przyszłego roku. To przekonanie w prostych słowach oddaje przysłowie: "jakiś we Wiliją, takiś cały rok". Oprócz tego w Wigilię obowiązywał i wciąż obowiązuje post, który nie tylko podkreśla religijny charakter tego dnia, ale pomaga nam w głębokim przeżywaniu Narodzenia Pańskiego. W wigilijny poranek tradycyjnie ubiera się choinkę i dekoruje nasze mieszkanie w świąteczne znaki. Z Wigilią łączą się jeszcze inne zwyczaje, a raczej przesądy takie jak unikanie pożyczania różnych rzeczy, czy poranne odwiedziny w domach.

Najwspanialsza jednak w przeżywaniu tego całego dnia jest przedświąteczna krzątanina, przyrządzanie potraw, zapachy roznoszące się po całym domu, przygotowanie stołu, ponieważ to wszystko uświadamia nam, że będzie miało miejsce coś niezwykłego.

Kulminacyjny moment tego dnia to wieczerza wigilijna zwana również pośnikiem, która jest skrzętnie przygotowywana w taki sposób, aby dochować wszelkich tradycji.

W naszym kościele, tak jak w poprzednich latach, w dniu 24 grudnia, o godz. 8.00 zgromadzimy się na Mszy św. sprawowanej w intencji naszych bliskich zmarłych. Wtedy od ołtarza będzie można zapalić Betlejemskie Światło Pokoju, aby potem je zanieść na groby naszych zmarłych i do domów na wigilijny stół.

Symboliczny ogień (Betlejemskie Światło Pokoju) zapalony w Grocie Narodzenia Chrystusa w Betlejem przekazują nam harcerze z Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Józefowie nad Wisłą, którzy biorą udział w corocznej skautowej i harcerskiej akcji przekazywania przed świętami Bożego Narodzenia Betlejemskiego Światła Pokoju.

do góry