Pierwsze czytanie

Oz 6, 3-6

Bóg pragnie miłości

Czytanie z Księgi proroka Ozeasza

Dołóżmy starań, aby poznać Pana; Jego przyjście jest pewne jak świt poranka, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, i jak deszcz późny, co nasyca ziemię.

Cóż ci mogę uczynić, Efraimie, co pocznę z tobą Judo? Miłość wasza podobna do chmur na świtaniu albo do rosy, która prędko znika. Dlatego ciosałem ich przez proroków, słowami ust mych zabijałem, a Prawo moje zabłysło jak światło. Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 50 (49), 1 i 8. 12-13. 14-15 (R.: por. 23b)

Refren: Boże zbawienie ukażę uczciwym.

1 Przemówił Pan, Bóg nad bogami, *

i zawezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.

8 Nie oskarżam cię o twe ofiary, *

bo twoje całopalenia zawsze są przede Mną.

Refren.

12 Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, *

bo do Mnie świat należy i wszystko, co go napełnia.

13 Czy będę jadł mięso cielców *

albo pił krew kozłów?

Refren.

14 Złóż Bogu ofiarę dziękczynną *

spełnij swoje śluby wobec Najwyższego.

15 I wzywaj Mnie w dniu utrapienia: *

Ja cię uwolnię, a ty Mnie uwielbisz.

Refren.

Drugie czytanie

Rz 4, 18-25

Wiara podstawą usprawiedliwienia

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Abraham wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo».

I nie zachwiał się w wierze, choć stwierdził, że ciało jego jest już obumarłe – miał już prawie sto lat – i że obumarłe jest łono Sary. I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał. Dlatego też poczytano mu to za sprawiedliwość.

A to, że poczytano mu, zostało napisane nie ze względu na niego samego, ale i ze względu na nas , jako że będzie poczytane i nam, którzy wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego. On to został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 9, 12b, 13b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają.

Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 9, 9-13

Powołanie Mateusza na Apostoła

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus wychodząc z Kafarnaum ujrzał człowieka siedzącego w komorze celnej, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną»! On wstał i poszedł za Nim.

Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów:

«Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami»?

On, usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».

Oto słowo Pańskie.

10 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Rdz 3, 9-15

Obietnica odkupienia

Czytanie z Księgi Rodzaju

Gdy Adam spożył z drzewa, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: «Gdzie jesteś?»

On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się».

Rzekł Pan Bóg: «Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?»

Adam odpowiedział: «Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mifowoc z tego drzewa i zjadłem».

Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: «Dlaczego to uczyniłaś?»

Niewiasta odpowiedziała: «Wąż mnie zwiódł i zjadłam». Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 130 (129), 1-2. 3-4. 5-7a. 7bc-8 (R.: por. 7)

Refren: U Pana łaska oraz odkupienie.

1 Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *

2 Panie, wysłuchaj głosu mego.

Nachyl Twe ucho *

na głos mojego błagania.

Refren.

3 Jeśli zachowasz pamięć o grzechu, Panie, *

Panie, któż się ostoi?

4 Ale Ty udzielasz przebaczenia, *

aby ze czcią Ci służono.

Refren.

5 Pokładam nadzieję w Panu, †

dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, *

6 dusza moja oczekuje Pana.

Bardziej niż strażnicy poranka, *

7 niech Izrael wygląda Pana.

Refren.

U Pana jest bowiem łaska, *

u Niego obfite odkupienie.

8 On odkupi Izraela *

ze wszystkich jego grzechów.

Refren.

Drugie czytanie

2 Kor 4, 13 - 5, 1

Nadzieja apostolskiego życia

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Cieszę się owym duchem wiary, wedle którego napisano: «Uwierzyłem, dlatego przemówiłem»; my także wierzymy i dlatego mówimy, przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu.

Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia nasze obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie.

Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 12, 31b-32

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony,

a Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony,

przyciągnę wszystkich do siebie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 3, 20-35

Szatan został pokonany

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus przyszedł z uczniami swoimi do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».

Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: «Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy».

Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może szatan wyrzucać szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże i wtedy dom jego ograbi.

Zaprawdę powiadam wam: wszystkie grzechy bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».

Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. Właśnie tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie».

Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są braćmi?» I spoglądając na siedzących wokoło Niego rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką».

Oto słowo Pańskie.

10 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

1 Krl 17, 17-24

Prorok Eliasz wskrzesza dziecko

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Po tych wydarzeniach zachorował syn kobiety, będącej głową rodziny. Niebawem jego choroba tak bardzo się wzmogła, że przestał oddychać. Wówczas powiedziała ona Eliaszowi: «Czego ty, mężu Boży, chcesz ode mnie? Czy po to przyszedłeś do mnie, aby mi przypomnieć moją winę i przyprawić o śmierć mego syna?»

Na to Eliasz jej odpowiedział: «Daj mi twego syna». Następnie wziąwszy go z jej łona, zaniósł go do górnej izby, gdzie sam mieszkał, i położył go na swoim łóżku. Potem wzywając Pana rzekł: «O Panie, Boże mój! Czy nawet na wdowę, u której zamieszkałem, sprowadzasz nieszczęście, dopuszczając śmierć jej syna?» Później trzykrotnie rozciągnął się nad dzieckiem i znów wzywając Pana rzekł: «O Panie, Boże mój! Błagam Cię, niech dusza tego dziecka wróci do niego!»

Pan zaś wysłuchał wołania Eliasza, gdyż dusza dziecka powróciła do niego, i ożyło. Wówczas Eliasz wziął dziecko i zniósł z górnej izby tego domu, i zaraz oddał je matce. Następnie Eliasz rzekł: «Patrz, syn twój żyje».

A wtedy ta kobieta powiedziała do Eliasza: «Teraz już wiem, że naprawdę jesteś mężem Bożym i słowo Pana w twoich ustach jest prawdą».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 30 (29), 2-4. 5-6ab. 11 i 12a i 13b (R.: 2a)

Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.

2 Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś *

i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.

3 Panie, Boże mój, do Ciebie wołałem, a Tyś mnie uzdrowił, †

4 Panie, mój Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę *

i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.

Refren.

5 Śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Pana *

i pamiętajcie o Jego świętości.

6 Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, *

a Jego łaska przez całe życie.

Refren.

11 Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, *

Panie, bądź moją pomocą.

12 Zanieniłeś w taniec mój żałobny lament. *

13 Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.

Refren.

Drugie czytanie

Ga 1, 11-19

Paweł otrzymał objawienie od Jezusa Chrystusa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Oświadczam wam bracia, że głoszona przeze mnie Ewangelia nie jest wymysłem ludzkim. Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się od jakiegoś człowieka, lecz objawił mi ją Jezus Chrystus.

Słyszeliście przecież o moim postępowaniu ongiś, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć, jak w żarliwości o judaizm przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków.

Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku. Następnie trzy lata później udałem się do Jerozolimy dla zapoznania się z Kefasem, zatrzymując się u niego tylko piętnaście dni. Spośród zaś innych, którzy należą do grona apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 7, 16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wielki prorok powstał między nami

i Bóg nawiedził lud swój.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 7, 11-17

Wskrzeszenie młodzieńca z Nain

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a szli z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy zbliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego, jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta.

Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar, a ci, którzy je nieśli, stanęli, i rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań». Zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.

A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas i Bóg łaskawie nawiedził lud swój». I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 1, 1-7

Pozdrowienie i dziękczynienie

Początek Drugiego listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat, do Kościoła Bożego, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, jacy są w całej Achai. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.

Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy. Ten, który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać tych, co są w jakiejkolwiek udręce, pociechą, której doznajemy od Boga.

Jak bowiem obfitują w nas cierpienia Chrystusa, tak też wielkiej doznajemy przez Chrystusa pociechy. Ale gdy znosimy udręki, to dla pociechy i zbawienia waszego; a gdy pocieszani jesteśmy, to dla waszej pociechy, sprawiającej, że z wytrwałością znosicie te same cierpienia, których i my doznajemy. A nadzieja nasza co do was jest silna, bo wiemy, że jak jesteście współuczestnikami cierpień, tak i naszej pociechy.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 9a)

Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.

2 Będę błogosławił Pana po wieczne czasy. *

Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.

3 Dusza moja chlubi się Panem, *

niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Refren.

4 Wysławiajcie razem ze mną Pana, *

wspólnie wywyższajmy Jego imię.

5 Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *

i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Refren.

6 Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *

oblicza wasze nie zapłoną wstydem.

7 Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *

i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Refren.

8 Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *

aby ich ocalić.

9 Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *

szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

1 Krl 17, 1-6

Eliasz zapowiada suszę

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Prorok Eliasz z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: «Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem».

Potem Pan skierował do niego to słowo: «Odejdź stąd i udaj się na wschód, aby ukryć się przy potoku Kerit, który jest na wschód od Jordanu. Wodę będziesz pił z potoku, krukom zaś kazałem, żeby cię tam żywiły».

Poszedł więc, aby uczynić według rozkazu Pańskiego, i podążył, żeby zamieszkać przy potoku Kerit na wschód od Jordanu. A kruki przynosiły mu rano chleb i mięso wieczorem, a wodę pijał z potoku.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 121 (120), 1-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 2)

Refren: Naszą pomocą jest nasz Pan i Stwórca.

1 Wznoszę swe oczy ku górom: *

skądże nadejść ma dla mnie pomoc?

2 Pomoc moja od Pana, *

który stworzył niebo i ziemię.

Refren.

3 On nie pozwoli, by się potknęła twa noga, *

ani się nie zdrzemnie Ten, kto ciebie strzeże.

4 Nie zdrzemnie się ani nie zaśnie *

Ten, który czuwa nad Izraelem.

Refren.

5 Pan ciebie strzeże, †

jest cieniem nad tobą, *

stoi po twojej prawicy.

6 Nie porazi cię słońce we dnie *

ani księżyc wśród nocy.

Refren.

7 Pan cię uchroni od zła wszelkiego, *

ochroni twoją duszę.

8 Pan będzie czuwał nad twoim wyjściem i powrotem, *

teraz i po wszystkie czasy.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 5, 12a

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Cieszcie się i radujcie,

albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 5, 1-12

Osiem błogosławieństw

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:

«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem oni będą pocieszeni.

Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.

Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.

Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.

Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 1, 18-22

Przez Chrystusa wypowiada się nasze «Amen» Bogu na chwałę

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Bóg mi świadkiem, że w tym, co do was mówię, nie ma równocześnie «tak» i «nie». Syn Boży, Chrystus Jezus, Ten, którego głosiłem wam ja i Sylwan, i Tymoteusz, nie był «tak» i «nie», lecz dokonało się w Nim «tak». Albowiem ile tylko obietnic Bożych, wszystkie są «tak» w Nim. Dlatego też przez Niego wypowiada się nasze «Amen» Bogu na chwałę.

Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 129-130. 131-132. 133 i 135 (R.: por. 153a)

Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.

129 Twoje napomnienia są przedziwne, *

dlatego przestrzega ich moja dusza.

130 Poznanie Twoich słów oświeca *

i naucza niedoświadczonych.

Refren.

131 Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, *

bo pragnę Twoich przykazań.

132 Zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną, *

tak jak czynisz z miłującymi Twe imię.

Refren.

133 Umocnij moje kroki Twoim słowem *

niech nie panuje we mnie żadna niegodziwość.

135 Okaż Twemu słudze światło swego oblicza *

i naucz mnie Twoich ustaw.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

1 Krl 17, 7-16

Wdowa z Sarepty

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Po upływie pewnego czasu wysechł potok, przy którym ukrywał się Eliasz; w kraju bowiem nie padał deszcz. Wówczas Pan skierował do niego to słowo: «Wstań! Idź do Sarepty koło Sydonu i tam będziesz mógł zamieszkać, albowiem kazałem tam pewnej wdowie, aby cię żywiła». Wtedy wstał i zaraz poszedł do Sarepty.

Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Więc zawołał ją i powiedział: «Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił». Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał na nią i rzekł: «Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba».

Na to odrzekła: «Na życie Pana, Boga twego! Już nie mam pieczywa – tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy».

Eliasz zaś jej powiedział: «Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi! A sobie i twemu synowi zrobisz potem. Bo Pan, Bóg Izraela, rzekł tak: "Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię"».

Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej syn, i tak było co dzień. Dzban mąki nie wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła się według obietnicy, którą Pan wypowiedział przez Eliasza.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 4, 2-3. 4-5. 7-8 (R.: por. 7a)

Refren: Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie.

2 Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi Boże,

który wymierzasz mi sprawiedliwość. †

Tyś mnie wydźwignął z utrapienia, *

zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę.

3 Jak długo będą ociężałe wasze serca, mężowie? *

Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa?

Refren.

4 Wiedzcie, że godnym podziwu czyni Pan swego wiernego, *

Pan mnie wysłucha, gdy będę Go wzywał.

5 Zadrżyjcie i już nie grzeszcie, *

rozważcie na swych łożach i zamilknijcie.

Refren.

7 Wielu powiada: «Któż nam ukaże szczęście?» *

Wznieś ponad nami, Panie, światłość Twojego oblicza.

8 Więcej radości wlałeś w moje serce *

niż w czasie obfitych plonów pszenicy i wina.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 5, 16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi,

aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 5, 13-16

Wy jesteście światłem świata

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.

Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu.

Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 3, 4-11

Godność sług Nowego Przymierza

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Dzięki Chrystusowi taką ufność w Bogu pokładamy. Nie żebyśmy uważali, że jesteśmy w stanie pomyśleć coś sami z siebie, lecz wiemy, że ta możność nasza jest z Boga. On też sprawił, żeśmy mogli stać się sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.

Lecz jeśli posługiwanie śmierci, utrwalone literami w kamieniu, dokonywało się w chwale, tak iż synowie Izraela nie mogli spoglądać na oblicze Mojżesza z powodu jasności jego oblicza, która miała przeminąć, to o ileż bardziej pełne chwały będzie posługiwanie Ducha? Jeżeli bowiem posługiwanie potępieniu jest chwałą, to o ileż bardziej będzie obfitować w chwałę posługiwanie sprawiedliwości; Wobec przeogromnej chwały okazało się w ogóle bez chwały to, co miało chwałę tylko częściową. Jeżeli zaś to, co przemijające, było w chwale, daleko bardziej cieszy się chwałą to, co trwa.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 99 (98), 5-6. 7-8 (R.: por. 9c)

Refren: Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie.

5 Wysławiajcie Pana, Boga naszego, *

padnijcie przed podnóżkiem stóp Jego, bo On jest święty.

6 Wśród kapłanów są Mojżesz i Aaron, †

i Samuel wśród tych, którzy wzywali Jego imienia: *

wzywali Pana, a On ich wysłuchał.

Refren.

7 Przemawiał do nich w słupie obłoku, *

a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał.

8 Boże nasz, Panie, Tyś ich wysłuchał, *

łaskę im okazałeś, lecz karałeś występki.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

1 Krl 18, 20-39

Próba na górze Karmel

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Achab rozesłał polecenie wszystkim Izraelitom i zgromadził proroków na górze Karmel.

Wówczas Eliasz zbliżył się do całego ludu i rzekł: «Dopókiż będziecie chwiać się na obie strony? Jeżeli Jahwe jest prawdziwym Bogiem, to Jemu służcie, a jeżeli Baal, to służcie jemu! Na to nie odpowiedzieli mu ani słowa». Wtedy Eliasz przemówił do ludu: «Tylko ja sam ocalałem jako prorok Pański, proroków zaś Baala jest czterystu pięćdziesięciu. Wobec tego niech nam dadzą dwa młode cielce. Oni niech wybiorą sobie jednego cielca i porąbią go oraz niech go umieszczą na drwach, ale ognia niech nie podkładają! Ja zaś oprawię drugiego cielca oraz umieszczę na drwach i też ognia nie podłożę. Potem wy będziecie wzywać imienia waszego boga, a następnie ja będę wzywać imienia Pana, aby okazało się, że ten Bóg, który odpowie ogniem, jest naprawdę Bogiem». Cały lud, odpowiadając na to, zawołał: «Dobry pomysł»!

Eliasz więc rzekł do proroków Baala: «Wybierzcie sobie jednego młodego cielca i zacznijcie pierwsi, bo was jest więcej. Następnie wzywajcie imienia waszego boga, ale ognia nie podkładajcie»! Wzięli więc cielca i oprawili go, a potem wzywali imienia Baala od rana aż do południa, wołając: «O Baalu, odpowiedz nam!» Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi. Zaczęli więc tańczyć przyklękając przy ołtarzu, który przygotowali.

Kiedy zaś nastało południe, Eliasz szydził z nich, mówiąc: «Wołajcie głośniej, bo to bóg! Więc może zamyślony albo jest zajęty, albo udaje się w drogę. Może on śpi, więc niech się obudzi!» Potem wołali głośniej i kaleczyli się według swojego zwyczaju mieczami oraz oszczepami, aż się pokrwawili.

Nawet kiedy już południe minęło, oni jeszcze prorokowali aż do czasu składania ofiary z pokarmów. Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi, ani też dowodu uwagi. Wreszcie Eliasz przemówił do ludu: «Zbliżcie się do mnie!» A oni przybliżyli się do niego. Po czym naprawił rozwalony ołtarz Pański. Potem Eliasz wziął dwanaście kamieni według liczby pokoleń potomków Jakuba, któremu Pan powiedział: Imię twoje będzie Izrael. Następnie ułożył kamienie na kształt ołtarza ku czci Pana i wykopał dokoła ołtarza rów o pojemności dwóch sea ziarna. Potem ułożył drwa i porąbawszy młodego cielca, położył go na tych drwach i rozkazał: Napełnijcie cztery dzbany wodą i wylejcie do rowu oraz na drwa! I tak zrobili. Potem polecił: «Wykonajcie to drugi raz!» Oni zaś to wykonali. I znów nakazał: «Wykonajcie trzeci raz!» Oni zaś wykonali to po raz trzeci, aż woda oblała ołtarz dokoła i napełniła też rów.

Następnie w porze składania ofiary z pokarmów prorok Eliasz wystąpił i rzekł: «O Panie, Boże Abrahama, Izaaka oraz Izraela! Niech dziś będzie wiadomo, że Ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja Twój sługa na Twój rozkaz to wszystko uczyniłem. Wysłuchaj mnie, o Panie! Wysłuchaj, aby ten lud zrozumiał, że Ty, o Panie, jesteś Bogiem i Ty nawróciłeś ich serce». A wówczas spadł ogień od Pana z nieba i strawił żertwę i drwa oraz kamienie i muł, jako też pochłonął wodę z rowu. Cały lud to ujrzał i upadł na twarz, a potem rzekł: «Naprawdę Jahwe jest Bogiem! Naprawdę Pan jest Bogiem!»

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 16 (15), 1-2. 4. 5 i 8. 11 (R.: por. 1)

Refren: Zbaw mnie, o Boże, chronię się do Ciebie.

1 Zachowaj mnie, Boże, *

bo chronię się u Ciebie,

2 mówię Panu: Tyś jest Panem moim;

nie ma dla mnie dobra poza Tobą.

Refren.

4 Ci, którzy idą za obcymi bogami, *

pomnażają swoje udręki.

Nie wylewam krwi w ofiarach dla nich, *

imion ich nie wymawiam swoimi wargami.

Refren.

5 Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *

To On mój los zabezpiecza.

8 Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, *

nie zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy.

Refren.

11 Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *

pełnię Twojej radości,

i wieczną rozkosz *

po Twojej prawicy.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 25, 4b. 5

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Naucz mnie, Boże, chodzić Twoimi ścieżkami,

prowadź mnie w prawdzie, według Twych pouczeń.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 5, 17-19

Jezus nie znosi Prawa, lecz je wypełnia

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.

Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.

Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 3, 15 - 4, 1. 3-6

Bóg dał nam poznać Jezusa Chrystusa

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Aż po dzień dzisiejszy, gdy czytają Mojżesza, zasłona spoczywa na sercach synów Izraela. A kiedy ktoś się zwraca do Pana, zasłona opada. Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański, tam wolność.

My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu.

Przeto oddani posługiwaniu zleconemu nam przez miłosierdzie, nie upadamy na duchu. A jeśli nawet Ewangelia nasza jest ukryta, to tylko dla tych, którzy idą na zatracenie, dla niewiernych, których umysły zaślepił bóg tego świata, aby nie olśnił ich blask Ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga.

Nie głosimy bowiem siebie samych, lecz Chrystusa Jezusa jako Pana, a nas jako sługi wasze przez Jezusa. Albowiem Bóg, Ten, który rozkazał ciemnościom, by zajaśniały światłem, zabłysnął w naszych sercach, by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 85 (84), 9ab-10. 11-12. 13-14 (R.: por. 10c)

Refren: Na ziemi naszej Bóg zamieszka w chwale.

9 Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: *

oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim.

10 Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie †

dla tych, którzy się Go boją, *

i chwała zamieszka w naszej ziemi.

Refren.

11 Spotkają się ze sobą łaska i wierność, *

ucałują się sprawiedliwość i pokój.

12 Wierność z ziemi wyrośnie, *

sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Refren.

13 Pan sam obdarzy szczęściem, *

a nasza ziemia wyda swój owoc.

14 Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, *

a śladami Jego kroków zbawienie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

1 Krl 18, 41-46

Koniec suszy

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Eliasz powiedział Achabowi: «Idź! Jedz i pij, bo słyszę odgłos deszczu». Achab zatem poszedł jeść i pić, a Eliasz wszedł na szczyt Karmelu i pochyliwszy się ku ziemi, wtulił twarz między swoje kolana.

Potem powiedział swemu słudze: «Podejdź no, spójrz w stronę morza!». On podszedł, spojrzał i wnet powiedział: «Nie ma nic!». Na to mu odrzekł: «Wracaj siedem razy!». Za siódmym razem sługa powiedział: «Oto obłok mały, jak dłoń człowieka, podnosi się z morza!» Wtedy mu rozkazał: «Idź, powiedz Achabowi: "Zaprzęgaj i odjeżdżaj, aby cię deszcz nie zaskoczył"».

Niebawem chmury oraz wiatr zaciemniły niebo i spadła ulewa, więc Achab wsiadł na wóz i udał się do Jizreel. A ręka Pana wspomogła Eliasza, opasawszy swe biodra pobiegł przed Achabem w kierunku Jizreel.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 65 (64), 10abcd. 10e-11. 12-13 (R.: 2a)

Refren: Ciebie należy wielbić na Syjonie.

10 Nawiedziłeś ziemię i nawodniłeś, *

ubogaciłeś ją obficie.

Strumień Boży wezbrany od wody, *

i pobłogosławiłeś płodom.

Refren.

I tak uprawiłeś ziemię: *

11 nawodniłeś jej bruzdy, wyrównałeś jej skiby,

spulchniłeś ją deszczami *

i pobłogosławiłeś płodom.

Refren.

12 Rok uwieńczyłeś swymi dobrami *

gdzie pójdziesz wzbudzasz urodzaj.

13 Stepowe pastwiska są pełne rosy, *

a wzgórza przepasane weselem.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 13, 34

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Daję wam przykazanie nowe,

abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 5, 20-26

Wymagania nowego Prawa w dziedzinie miłości bliźniego

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.

Słyszeliście że powiedziano przodkom: "Nie zabijaj"; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu "Raka", podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł "Bezbożniku", podlega karze piekła ognistego.

Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.

Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę powiadam ci: nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni grosz».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 4, 7-15

Bóg, który wskrzesił Jezusa, przywróci życie także nam

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele. Ciągle jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby życie Jezusa stało się widoczne w naszym śmiertelnym ciele. Tak więc działa w nas śmierć, podczas gdy w was życie.

Cieszę się przeto owym duchem wiary, wedle którego napisano: «Uwierzyłem, dlatego przemówiłem», my także wierzymy i dlatego mówimy, przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 116B (115), 10-11. 15-16. 17-18 (R.: por. 17a)

Refren: Złożę Ci, Boże, ofiarę pochwalną.

10 Nawet wtedy ufałem, gdy mówiłem: *

«Jestem w wielkim ucisku».

11 I zalękniony wołałem: *

Każdy człowiek jest kłamcą!».

Refren.

15 Cenna jest w oczach Pana *

śmierć Jego świętych.

16 O Panie, jestem Twoim sługą, †

jam sługa Twój, syn Twej służebnicy. *

Ty rozerwałeś moje kajdany.

Refren.

17 Tobie złożę ofiarę pochwalną *

i wezwę imienia Pana.

18 Wypełnię me śluby dla Pana *

przed całym Jego ludem.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

1 Krl 19, 9a. 11-16

Bóg objawia się Eliaszowi

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Gdy Eliasz przyszedł do Bożej góry Horeb, wszedł do pewnej groty. Wtedy Pan skierował do niego słowo i przemówił: «Wyjdź, aby stanąć na górze wobec Pana!». A oto Pan przechodził.

Gwałtowna wichura rozwalająca góry i druzgocąca skały szła przed Panem; ale Pan nie był w wichurze. A po wichurze trzęsienie ziemi: Pan nie był w trzęsieniu ziemi. Po trzęsieniu ziemi powstał ogień: Pan nie był w ogniu. A po tym ogniu szmer łagodnego powiewu.

Kiedy tylko Eliasz go usłyszał, zasłoniwszy twarz płaszczem, wyszedł i stanął przy wejściu do groty. A wtedy rozległ się głos mówiący do niego: «Co ty tu robisz, Eliaszu?». Eliasz zaś odpowiedział: «Żarliwością rozpaliłem się o chwałę Pana, Boga Zastępów, gdyż Izraelici opuścili Twoje przymierze, rozwalili Twoje ołtarze i Twoich proroków zabili mieczem. Tak że ja sam tylko zostałem, a oni godzą jeszcze i na moje życie».

Wtedy Pan rzekł do niego: «Wyruszaj w swoją powrotną drogą ku pustyni Damaszku. A kiedy tam przybędziesz, namaścisz Chazaela na króla Syrii. Później namaścisz Jehu, syna Nimsziego, na króla Izraela. A wreszcie Elizeusza, syna Szafata z Abel-Mechola, namaścisz na proroka po tobie».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 27 (26), 7-8ab. 8c-9abc. 13-14 (R.: por. 8c)

Refren: Szukam, o Panie, Twojego oblicza.

7 Usłysz, Panie, kiedy głośno wołam: *

zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie!

8 O Tobie mówi moje serce: *

Szukaj Jego oblicza!

Refren.

Będę szukał oblicza Twojego, Panie. *

9 Nie zakrywaj przede mną swego oblicza,

nie odpędzaj z gniewem swojego sługi! *

Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj.

Refren.

13 Wierzę, iż będę oglądał dobra Pana *

w krainie żyjących.

14 Oczekuj Pana, bądź mężny, *

Nabierz odwagi i oczekuj Pana

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 119 (118), 34

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ucz mnie przestrzegać Twojego Prawa

i zachowywać je całym sercem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 5, 27-32

Wymagania nowego Prawa w dziedzinie czystości

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Słyszeliście, że powiedziano: "Nie cudzołóż". A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa.

Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła. I jeśli prawa Twoja ręka jest ci powodem do grzechu, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej jest bowiem dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało iść do piekła.

Powiedziano też: "Jeśli kto chce oddalić swoją żonę, niech jej da list rozwodowy". A Ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę, poza wypadkiem nierządu, naraża ją na cudzołóstwo; a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 5, 14-21

Pojednanie z Bogiem w Chrystusie

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał.

Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe.

Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił nam posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg jednał ze sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem. On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 103 (102), 1-2. 3-4. 8-9. 11-12 (R.: por. 8a)

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

1 Błogosław, duszo moja, Pana, *

i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.

2 Błogosław, duszo moja, Pana *

i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

Refren.

3 On odpuszcza wszystkie twoje winy *

i leczy wszystkie choroby.

4 On twoje życie ratuje od zguby, *

obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Refren.

8 Miłosierny jest Pan i łaskawy, *

nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.

9 Nie zapamiętuje się w sporze, *

nie płonie gniewem na wieki.

Refren.

11 Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, *

tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.

12 Jak odległy jest wschód od zachodu, *

tak daleko odsunął nasze winy.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

1 Krl 19, 19-21

Powołanie Elizeusza

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Eliasz poszedł z góry i odnalazł Elizeusza, syna Szafata, orzącego: dwanaście par wołów przed nim, a on przy dwunastej. Wtedy Eliasz, podszedłszy do niego, zarzucił na niego swój płaszcz. Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział: «Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę, abym potem poszedł za tobą». On mu odpowiedział: «Idź i wracaj, bo po co to ci uczyniłem»?

Wtedy powrócił do niego i zaraz wziął parę wołów, złożył je na ofiarę, a na jarzmie wołów ugotował ich mięso oraz dał ludziom, aby zjedli. Następnie wybrał się i poszedłszy za Eliaszem, stał się jego sługą.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 16 (15), 1-2a i 5. 7-8. 9-10 (R.: por. 5a)

Refren: Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem.

1 Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie, *

2 mówię Panu: Tyś jest Panem moim;

5 Pan częścią dziedzictwa i kielicha mego: *

To właśnie Ty mój los zabezpiecza.

Refren.

7 Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, *

bo nawet nocami upomina mnie serce.

8 Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, *

On jest po mojej prawicy nic mną zachwieję się.

Refren.

9 Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje, *

a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie.

10 Bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *

i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 119, 36a. 29b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nakłoń me serce do Twoich napomnień,

obdarz mnie łaską Twojego Prawa.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 5, 33-37

Zakaz przysięgania

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Słyszeliście, że powiedziano przodkom: "Nie będziesz fałszywie przysięgał", "lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi". A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nie możesz nawet jednego włosa uczynić białym albo czarnym.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Wj 19, 1-6a

Obietnice Boże dla ludu wybranego

Czytanie z Księgi Wyjścia

W trzecim miesiącu od wyjścia z Egiptu Izraelici przybyli na pustynię Synaj i rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry.

Mojżesz wstąpił wtedy do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wyście widzieli, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie.

Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 100 (99), 1-2. 3. 4c-5 (R.: por. 3d)

Refren: My ludem Pana i Jego owcami.

1 Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie; *

służcie Panu z weselem!

2 stawajcie przed obliczem Pana *

z okrzykami radości.

Refren.

3 Wiedzcie, że Pan jest Bogiem: *

On sam nas stworzył,

Jesteśmy Jego własnością, *

Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

Refren.

4 Chwalcie i błogosławcie Jego imię! *

5 Albowiem dobry jest Pan,

Jego łaskawość trwa na wieki, *

a Jego wierność przez pokolenia.

Refren.

Drugie czytanie

Rz 5, 6-11

Pojednani z Bogiem przez śmierć Chrystusa, dostąpimy zbawienia przez Jego życie

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami.

Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mk 1, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bliskie jest królestwo Boże.

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 9, 36 – 10, 8

Rozesłanie Apostołów

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».

Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.

A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.

Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».

Oto słowo Pańskie.

11 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Ez 17, 22-24

Bóg podwyższa drzewo niskie

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

To mówi Pan Bóg:

«Ja także wezmę wierzchołek z wysokiego cedru i zasadzę, u najwyższych jego pędów ułamię gałązkę i zasadzę ją na górze wyniosłej i wysokiej.

Na wysokiej górze izraelskiej ją zasadzę. Ona wypuści gałązki i wyda owoc, i stanie się cedrem wspaniałym. Wszystko ptactwo pod nim zamieszka, wszystkie istoty skrzydlate zamieszkają w cieniu jego gałęzi.

I wszystkie drzewa polne poznają, że Ja jestem Panem, który poniża drzewo wysokie, który drzewo niskie wywyższa, który sprawia, że drzewo zielone usycha, który zieloność daje drzewu suchemu. Ja, Pan, rzekłem i to uczynię».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 92 (91), 2-3. 13-14. 15-16 (R.: por. 2)

Refren: Dobrze jest śpiewać, Tobie, Panie Boże.

2 Dobrze jest dziękować Panu *

i śpiewać Twemu imieniu, Najwyższy:

3 z rana głosić Twoją łaskawość, *

a wierność Twoją nocami.

Refren.

13 Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, *

rozrośnie się jak cedr na Libanie.

14 Zasadzeni w domu Pańskim *

rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.

Refren.

15 Nawet i w starości wydadzą owoc, *

zawsze pełni życiodajnych soków,

16 aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy, *

On Opoką moją i nie ma w Nim nieprawości.

Refren.

Drugie czytanie

2 Kor 5, 6-10

Staramy się podobać Bogu

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Mając ufność, wiemy, że jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami z daleka od Pana. Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy. Mamy jednak nadzieję i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana.

Dlatego też staramy się Jemu podobać, czy to gdy z Nim jesteśmy, czy gdy z daleka od Niego. Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,

każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 4, 26-34

Przypowieść o ziarnku gorczycy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus powiedział do tłumów:

«Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo».

Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy sieje wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu».

W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją zrozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Oto słowo Pańskie.

11 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

2 Sm 12, 1. 7-10. 13

Dawid uznaje swoją winę i otrzymuje przebaczenia

Czytanie z Drugiej Księgi Samuela

Bóg posłał do Dawida proroka Natana. Ten przybył do niego i powiedział: «To mówi Pan, Bóg Izraela: "Ja namaściłem cię na króla nad Izraelem. Ja uwolniłem cię z rąk Saula. Dałem ci dom twojego pana, a żony twego pana na twoje łono, oddałem ci dom Izraela i Judy, a gdyby i tego było za mało, dodałbym ci jeszcze więcej.

Czemu zlekceważyłeś słowo Pana, popełniając to, co złe w Jego oczach? Zabiłeś mieczem Chetytę Uriasza, a jego żonę wziąłeś sobie za małżonkę. Zamordowałeś go mieczem Ammonitów. Dlatego właśnie miecz nie oddali się od domu twojego na wieki, albowiem Mnie zlekceważyłeś, a żonę Uriasza Chetyty wziąłeś sobie za małżonkę"».

Dawid rzekł do Natana: «Zgrzeszyłem wobec Pana». Natan odrzekł Dawidowi: «Pan odpuszcza ci też twój grzech, nie umrzesz».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 32 (31), 1-2. 5. 7 i 11 (R.: por. 5c)

Refren: Daruj mi, Panie, winę mego grzechu.

1 Szczęśliwy człowiek, †

któremu odpuszczona została nieprawość, *

a jego grzech zapomniany.

2 Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, *

a w jego duszy nie kryje się podstęp.

Refren.

5 Grzech wyznałem Tobie *

i nie ukryłem mej winy.

Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość Panu», *

a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.

Refren.

7 Ty jesteś moją ucieczką, wyrwiesz mnie z ucisku, *

toczysz mnie radością z mego ocalenia.

11 Cieszcie się i weselcie w Panu sprawiedliwi, *

radośnie śpiewajcie wszyscy prawego serca.

Refren.

Drugie czytanie

Ga 2, 16. 19-21

Jesteśmy usprawiedliwieni przez wiarę w Chrystusa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, jako że przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków nikt nie osiągnie usprawiedliwienia.

Tymczasem ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się przez Prawo, to Chrystus umarł na darmo.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

1 J 4, 10b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bóg pierwszy nas umiłował i posłał swojego Syna

jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Łk 7, 36 – 8, 3

krótsza

Łk 7, 36 – 50

Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała.

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jeden z faryzeuszów zaprosił Go do siebie na posiłek. Wszedł więc do domu faryzeusza i zajął miejsce za stołem. A oto kobieta, która prowadziła w mieście życie grzeszne, dowiedziawszy się, że jest gościem w domu faryzeusza, przyniosła flakonik alabastrowy olejku, i stanąwszy z tyłu u nóg Jego, płacząc, zaczęła łzami oblewać Jego nogi i włosami swej głowy je wycierać. Potem całowała Jego stopy i namaszczała je olejkiem.

Widząc to faryzeusz, który Go zaprosił, mówił sam do siebie: «Gdyby On był prorokiem, wiedziałby, co za jedna i jaka jest ta kobieta, która się Go dotyka, że jest grzesznicą».

Na to Jezus rzekł do niego: «Szymonie, mam ci coś powiedzieć».

On rzekł: «Powiedz, Nauczycielu».

«Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden winien mu był pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. Gdy nie mieli z czego oddać, darował obydwom. Który więc z nich będzie go bardziej miłował?»

Szymon odpowiedział: «Sądzę, że ten, któremu więcej darował».

On mu rzekł: «Słusznie osądziłeś».

Potem zwrócił się do kobiety i rzekł Szymonowi: «Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twego domu, a nie podałeś Mi wody do nóg; ona zaś łzami oblała Mi stopy i swymi włosami je otarła. Nie dałeś Mi pocałunku; a ona, odkąd wszedłem, nie przestaje całować nóg moich. Głowy nie namaściłeś Mi oliwą; ona zaś olejkiem namaściła moje nogi. Dlatego powiadam ci: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. A ten, komu mało się odpuszcza, mało miłuje».

Do niej zaś rzekł: «Twoje grzechy są odpuszczone».

Na to współbiesiadnicy zaczęli mówić sami do siebie: «Któż On jest, że nawet grzechy odpuszcza?»

On zaś rzekł do kobiety: «Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju».

Koniec krótszej perykopy.

Następnie wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 6, 1-10

Stałość Apostołów wśród doświadczeń

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej. Mówi bowiem Pismo: «W czasie pomyślnym wysłuchałem ciebie, w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą». Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.

Nie dając nikomu sposobności do zgorszenia, aby nie wyszydzono naszej posługi, okazujemy się sługami Boga przez wszystko: przez wielką cierpliwość, wśród utrapień, przeciwności i ucisków, w chłostach, więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, nocnych czuwaniach i w postach, przez czystość i umiejętność, przez wielkoduszność i łagodność, przez objawy Ducha Świętego i miłość nieobłudną, przez głoszenie prawdy i moc Bożą.

Przez oręż sprawiedliwości zaczepny i obronny, wśród czci i pohańbienia, przez dobrą sławę i zniesławienie. Uchodzący za oszustów, a przecież prawdomówni, niby nieznani, a przecież dobrze znani, niby umierający, a oto żyjemy, jakby karceni, lecz nie uśmiercani, jakby smutni, lecz zawsze radośni, jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu, jako ci, którzy nic nie mają, a posiadają wszystko.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 98 (97), l. 2-3ab. 3cd-4 (R.: por. 2a)

Refren: Pan Bóg okazał ludziom swe zbawienie.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.

Refren.

2 Pan okazał swoje zbawienie, *

na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.

3 Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

dla domu Izraela.

Refren.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

zbawienie Boga naszego.

4 Wołaj z radości na cześć Pana cała ziemio, *

Cieszcie się weselcie i grajcie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krn 18, 3-8. 12-17. 22

Micheasz przepowiada Achabowi klęskę

Czytanie z Drugiej Księgi Kronik

Król izraelski, Achab zwrócił się do króla judzkiego Jozafata: «Czy pójdziesz ze mną przeciw Ramot w Gileadzie?». Odpowiedział mu: «Ja tak, jak i ty, lud mój, jak i twój lud będziemy z tobą na wojnie».

Ponadto Jozafat rzekł królowi izraelskiemu: «Najpierw zapytaj, proszę, o słowo Pana».

Król więc izraelski zgromadził czterystu proroków i rzekł do nich: «Czy powinienem wyruszyć na wojnę o Ramot w Gileadzie, czy też powinienem tego zaniechać?». A oni odpowiedzieli: «Wyruszaj, a Bóg je da w ręce króla!». Jednak Jozafat rzekł: «Czy nie ma tu jeszcze jakiegoś proroka Pańskiego, abyśmy przez niego mogli zapytać?». Na to król izraelski odrzekł Jozafatowi: «Jeszcze jest jeden mąż, przez którego można zapytać Pana. Ale ja go nienawidzę, bo mi nie prorokuje dobrze, tylko zawsze źle. Jest to Micheasz, syn Jimli». Wtedy Jozafat powiedział: «Nie mów tak, królu!». Zawołał więc król izraelski któregoś dworzanina i rzekł: «Pospiesz się po Micheasza, syna Jimli!». Ten zaś posłaniec, który poszedł zawołać Micheasza, powiedział mu tak: «Oto przepowiednie proroków są jednogłośnie pomyślne dla króla, niechże twoja przepowiednia, proszę cię, będzie jak każdego z nich, taką, żebyś zapowiedział powodzenie». Wówczas Micheasz odrzekł: «Na życie Pana, na pewno będę mówił to, co powie mój Bóg».

Potem przyszedł przed króla. Wtedy król się odezwał do niego: «Micheaszu, czy powinniśmy wyruszyć na wojnę przeciw Ramot w Gileadzie, czy też powinniśmy tego zaniechać?». Wtedy do niego przemówił: «Wyruszcie, a zwyciężycie. Będą oni oddani w wasze ręce». Król zaś mu powiedział: «Ile razy ja cię mam zaklinać, żebyś mi mówił tylko prawdę w imieniu Pana?». Wówczas on rzekł: «Ujrzałem całego Izraela rozproszonego po górach, jak trzodę owiec i kóz bez pasterza. Pan rzekł: "Nie mają swego pana. Niech wróci każdy w pokoju do swego domu!"».

Wtedy król izraelski zwrócił się do Jozafata: «Czyż ci nie powiedziałem? Nie prorokuje mi pomyślności, tylko nieszczęścia». Micheasz zaś mówił dalej «Oto dlatego Pan dał teraz ducha kłamstwa w usta tych twoich proroków. Pan bowiem zawyrokował twoją zgubę».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 5, 2-3. 5-6a. 6b-7 (R.: por. 2b)

Refren: Wysłuchaj, Panie, głośnych jęków moich.

2 Usłysz, Panie, moje słowa, *

zwróć na moje jęki.

3 Wytęż słuch na głos mojej modlitwy, *

Królu mój i Boże.

Refren.

5 Bo Ty nie jesteś Bogiem, *

któremu miła nieprawość,

zły nie może przebywać u Ciebie *

6 nie ostoją się przed Tobą nieprawi.

Refren.

Nienawidzisz wszystkich *

którzy zło czynią.

7 Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie. *

Pan brzydzi się człowiekiem krwawym i podstępnym.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 119, 105

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich

i światłem na mojej ścieżce.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 5, 38-42

Nie dochodzić ściśle swojego prawa

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Słyszeliście, że powiedziano: "Oko za oko i ząb za ząb"! A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi! Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz! Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące! Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 8, 1-9

Hojność Kościoła Macedonii na rzecz ubogich

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Donosimy wam, bracia, o łasce Bożej, jakiej dostąpiły Kościoły Macedonii, jak to w dotkliwej próbie ucisku uradowali się bardzo i skrajne ich ubóstwo zajaśniało bogactwem prostoty. Według możliwości, a nawet – zaświadczam to – ponad swe możliwości okazali gotowość, nalegając na nas bardzo i prosząc o łaskę współdziałania w posłudze na rzecz świętych.

I nie tylko tak było, jakeśmy się spodziewali, lecz ofiarowali siebie samych najprzód Panu, a potem nam przez wolę Bożą. Poprosiliśmy więc Tytusa, aby jak to już rozpoczął, tak też dokonał tego dzieła miłosierdzia względem was.

A podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali. Nie mówię tego, aby wam wydawać rozkazy, lecz aby wskazując na gorliwość innych, wypróbować waszą miłość. Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 146 (145), 1-2. 5-6ab. 6c-7. 8-9a (R.: por. 2a)

Refren: Przez całe życie będę chwalił Pana.

albo: Alleluja.

1 Chwal, duszo moja, Pana. *

2 Będę chwalił Pana do końca swego życia,

będę śpiewał mojemu Bogu, *

dopóki istnieję.

Refren.

5 Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba, *

kto pokłada nadzieję w Panu Bogu.

6 On stworzył niebo i ziemię, i morze, *

ze wszystkim, co w nich istnieje.

Refren.

On wiary dochowuje na wieki, *

7 uciśnionym wymierza sprawiedliwość,

chlebem karmi głodnych, *

wypuszcza na wolność więźniów.

Refren.

8 Pan przywraca wzrok ociemniałym, *

Pan dźwiga poniżonych,

Pan kocha sprawiedliwych, *

9 Pan strzeże przybyszów.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krn 18, 25-31a. 33-34

Śmierć Achaba

Czytanie z Drugiej Księgi Kronik

Król izraelski Achab rozkazał: «Weźcie Micheasza i zaprowadźcie go z powrotem do Amona, dowódcy miasta, i do syna królewskiego, Joasza, i powiedzcie: "Tak rzekł król: Wtrąćcie go do więzienia i żywcie chlebem i wodą jak najskąpiej, aż do mego powrotu w pokoju"». Na to Micheasz powiedział: «Gdybyś miał powrócić w pokoju, to znaczyłoby, że Pan nie mówił przeze mnie».

Jednak król izraelski i Jozafat, król judzki, wyruszyli na Ramot w Gileadzie. Tam król izraelski powiedział Jozafatowi: «Zanim pójdę w bój, przebiorę się. Ty zaś wdziej swoje szaty». Następnie król izraelski przebrał się i dopiero wtedy przystąpili do walki. A król Aramu wydał taki rozkaz dowódcom swoich rydwanów: «Nie walczcie ani z małym, ani z wielkim, lecz tylko z samym królem izraelskim!». Toteż kiedy dowódcy rydwanów zobaczyli Jozafata, powiedzieli: «Ten jest królem izraelskim!». Wtedy otoczyli go, aby z nim walczyć.

A pewien człowiek naciągnął łuk i przypadkiem ugodził króla izraelskiego między spojenia pancerza. Powiedział więc król woźnicy: «Zawróć i ratuj mię z tej walki, bo zostałem zraniony». Tego dnia rozgorzała walka, a król izraelski utrzymał się, stojąc na rydwanie naprzeciw Aramejczyków aż do wieczora, a zmarł o zachodzie słońca.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 51 (50), 3-4. 5-6ab. 11 i 16 (R.: por. 3a)

Refren: Zmiłuj się, Boże, bo jesteśmy grzeszni.

3 Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *

w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość!

4 Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *

i oczyść mnie z grzechu mojego.

Refren.

5 Uznaję bowiem nieprawość swoją, *

a grzech mój jest zawsze przede mną.

6 Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem *

i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.

Refren.

11 Odwróć oblicze swe od moich grzechów *

i zmaż wszystkie moje przewinienia!

16 Uwolnij mnie, Boże od kary za krew przelaną Boże, mój Zbawco, *

niech sławi mój język Twoją sprawiedliwość!

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 13, 34

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Daję wam nowe przykazanie,

abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 5, 43-48

Przykazanie miłości nieprzyjaciół

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.

Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 9, 6-11

Zachęta do hojności

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg.

A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki według tego, co jest napisane: «Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki».

Ten zaś, który daje nasienie siewcy, i chleba dostarczy ku pokrzepieniu, i ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości. Wzbogaceni we wszystko, będziecie pełni wszelkiej prostoty, która składa przez nas dziękczynienie Bogu.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 112 (111), 1-2. 3-4. 9 (R.: por. 1a)

Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana.

1 Błogosławiony człowiek, który boi się Pana *

i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.

2 Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *

dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.

Refren.

3 Dobrobyt i bogactwo będą w jego domu, *

a jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze.

4 On wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych, *

łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.

Refren.

9 Rozdaje i obdarza ubogich, *

jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,

wywyższona z chwałą *

będzie jego potęga.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krl 2, 1. 6-14

Eliasz uniesiony do nieba

Czytanie z Drugiej Księgi Kronik

Kiedy Pan miał wśród wichru unieść Eliasza do nieba, szedł Eliasz z Elizeuszem z Gilgal. Wtedy rzekł Eliasz do niego: «Zostańże tutaj, bo Pan posłał mnie aż do Jordanu». Elizeusz zaś odpowiedział: «Na życie Pana i na twoje życie: nie opuszczę cię!». I szli dalej razem.

A pięćdziesiąt osób z uczniów proroków poszło i stanęło z przeciwka, z dala, podczas gdy oni obydwaj przystanęli nad Jordanem.

Wtedy Eliasz zdjął swój płaszcz, zwinął go i uderzył wody, tak iż się rozdzieliły w obydwie strony. A oni we dwóch przeszli po suchym łożysku. Kiedy zaś przeszli, rzekł Eliasz do Elizeusza: «Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie». Elizeusz zaś powiedział: «Niechby, proszę dwie części twego ducha przeszły na mnie!». On zaś odrzekł: «Trudnej rzeczy zażądałeś. Jeżeli mnie ujrzysz, jak wzięty będę od ciebie, spełni się twoje życzenie; jeśli zaś nie ujrzysz, nie spełni się».

Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami ognistymi i rozdzielił obydwóch: a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios. Elizeusz zaś patrzał i wołał: «Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego jeźdźcze». I już go więcej nie ujrzał. Ująwszy następnie szaty swoje, Elizeusz rozdarł je na dwie części i podniósł płaszcz Eliasza, który spadł z góry od niego.

Wrócił i stanął nad brzegiem Jordanu. I wziął płaszcz Eliasza, który spadł z góry od niego, uderzył wody, lecz one się nie rozdzieliły. Wtedy rzekł: «Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza?». I uderzył wody, a one rozdzieliły się w obydwie strony. Elizeusz zaś przeszedł środkiem.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 31 (30), 20. 21. 24 (R.: por. 25)

Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.

20 Jakże jest wielka, o Panie, Twoja dobroć, *

którą zachowałeś dla bogobojnych.

Okazujesz tym, którzy uciekają się do Ciebie *

na oczach ludzkich.

Refren.

21 Osłaniasz ich Twą obecnością *

od spisku mężów,

ukrywasz ich w swoim namiocie *

przed sporem języków.

Refren.

24 Miłujcie Pana, wszyscy, *

którzy Go czcicie!

Pan chroni wiernych, *

a pysznym z nawiązką odpłaca.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 14, 23

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,

a Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 6, 1-6. 16-18

Dobre uczynki pełnić w ukryciu

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.

Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 11, 1-11

Bezinteresowność św. Pawła

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

O, gdybyście mogli znieść trochę szaleństwa z mej strony. Ależ tak, wy i mnie znosicie. Jestem bowiem o was zazdrosny Boską zazdrością. Poślubiłem was przecież jednemu mężowi, by was przedstawić Chrystusowi jako czystą dziewicę. Obawiam się jednak, ażeby nie były odwiedzione umysły wasze od prostoty i czystości wobec Chrystusa w taki sposób, jak w swojej chytrości wąż uwiódł Ewę.

Jeśli bowiem przychodzi ktoś i głosi wam innego Jezusa, jakiegośmy wam nie głosili, lub bierzecie innego ducha, któregoście nie otrzymali, albo inną Ewangelię, nie tę, którą przyjęliście, znosicie to spokojnie. Otóż sądzę, że dokonałem nie mniej niż wielcy apostołowie. Choć bowiem niewprawny w słowie, to jednak nie jestem pozbawiony wiedzy. Zresztą ujawniliśmy się wobec was we wszystkim, pod każdym względem.

Czyż popełniłem jakiś grzech przez to, że poniżałem siebie, by was wywyższyć? Że za darmo głosiłem wam Ewangelię Bożą? Ogołacałem inne Kościoły, biorąc co potrzebne do życia, aby wam przyjść z pomocą. A kiedy byłem u was i znajdowałem się w potrzebie, nikomu nie okazałem się ciężarem. Czego mi nie dostawało, to dopełnili bracia przybyli z Macedonii. W niczym nie obciążałem was i nadal nie będę was obciążał.

Zapewniam was przez będącą we mnie prawdę Chrystusa, że nikt nie pozbawi mnie tej podstawy do chlubienia się w granicach Achai. Dlaczego? Czy dlatego, że was nie miłuję? Bóg to wie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 111 (110), 1-2. 3-4. 7-8 (R.: por. 7a)

Refren: Dzieła Twe, Panie, zawsze sprawiedliwe.

albo: Alleluja.

1 Z całego serca będę chwalił Pana *

w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.

2 Wielkie są dzieła Pana, *

zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.

Refren.

3 Jego dzieło jest wspaniałe i pełne majestatu, *

a Jego sprawiedliwość trwa na wieki.

4 Sprawił, że trwa pamięć Jego cudów, *

Pan jest miłosierny i łaskawy.

Refren.

7 Dzieła rąk Jego są sprawiedliwe i wierne, *

wszystkie Jego przykazania są trwałe,

8 ustalone na wieki wieków, *

nadane ze słusznością i z mocą.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Syr 48, 1-14

Pochwała Eliasza i Elizeusza

Czytanie z Księgi Syracydesa

Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia.

On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień.

Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że tobie jest równy?

Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego i słowem Najwyższego wywiodłeś go z krainy umarłych. Ty, który zaprowadziłeś królów na zgubę, zrzucając z łoża okrytych chwałą.

Ty, któryś na Synaju otrzymał rozkaz wykonania kary, i na Horebie wyroki pomsty. Ty, który namaściłeś królów jako mścicieli, i proroka, następcę po sobie.

Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie, o koniach ognistych. O tobie napisano, żeś zachowany na czasy stosowne, by uśmierzyć gniew przed pomstą, by zwrócić serce ojca do syna, i pokolenia Jakuba odnowić.

Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy.

Gdy Eliasza zakrył wir powietrzny, Elizeusz został napełniony jego duchem. Za dni swoich nie lękał się żadnego władcy i nikt nie osiągnął nad nim przewagi.

Nic nie było zbyt wielkie dla niego i w grobowym spoczynku ciało jego prorokowało. Za życia czynił cuda i przy śmierci jego działy się rzeczy przedziwne.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 97 (96), 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 12a)

Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu

1 Pan króluje: wesel się, ziemio, *

radujcie się, liczne wyspy.

2 Obłok i ciemność wokoło Niego, *

prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Refren.

3 Przed Jego obliczem idzie ogień *

i dokoła pożera Jego nieprzyjaciół.

4 Jego błyskawice rozświecają wszechświat, *

a ziemia drży na ten widok.

Refren.

5 Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *

przed obliczem Władcy całej ziemi.

6 Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *

a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Rz 8, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otrzymaliście ducha przybrania za synów,

w którym wołamy: Abba, Ojcze.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 6, 7-15

Modlitwa Pańska

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zbaw ode złego.

Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 11, 8. 21b-30

Paweł chlubi się ze swoich słabości

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Ponieważ wielu przechwala się według ciała, i ja będę się. przechwalał. Jeżeli inni zdobywają się na odwagę – mówię jak szalony – to i ja się odważam.

Hebrajczykami są? Ja także. Izraelitami są? Ja również. Potomstwem Abrahama? I ja. Są sługami Chrystusa? Zdobędę się na szaleństwo: Ja jeszcze bardziej! Bardziej przez trudy, bardziej przez więzienia; daleko bardziej przez chłosty, przez częste niebezpieczeństwa śmierci. Przez Żydów pięciokrotnie byłem bity po czterdzieści razów bez jednego. Trzy razy byłem sieczony rózgami, raz kamienowany, trzykrotnie byłem rozbitkiem na morzu, przez dzień i noc przebywałem na głębinie morskiej. Często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od zbójców, w niebezpieczeństwach od własnego narodu, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach od fałszywych braci; w pracy i umęczeniu, często na czuwaniu, w głodzie i pragnieniu, w licznych postach, w zimnie i nagości.

Nie mówiąc już o mojej codziennej udręce płynącej z troski o wszystkie Kościoły. Któż odczuwa słabość, bym i ja nie czuł się słabym? Któż doznaje zgorszenia, żebym i ja nie płonął? Jeżeli już trzeba się chlubić, będę się chlubił z moich słabości.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. 18b)

Refren: Bóg sprawiedliwych wyzwala z niedoli.

2 Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *

Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.

3 Dusza moja chlubi się Panem, *

niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Refren.

4 Wysławiajcie razem ze mną Pana, *

wspólnie wywyższajmy Jego imię.

5 Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *

i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Refren.

6 Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *

oblicza wasze nie zapłoną wstydem.

7 Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *

i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krl 11, 1-4. 9-18. 20

Namaszczenie Joasza na króla

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Kiedy Atalia, matka Ochozjasza, dowiedziała się, że syn jej umarł, zabrała się do wytępienia całego potomstwa królewskiego. Lecz Joszeba, córka króla Jorama, siostra Ochozjasza, zabrała Joasza, syna Ochozjasza wyniósłszy go potajemnie spośród mordowanych synów królewskich i przed wzrokiem Atalii skryła go wraz z jego mamką w pokoju sypialnym, tak iż nie został zabity. Przebywał więc z nią sześć lat ukryty w świątyni Pańskiej, podczas gdy Atalia rządziła w kraju.

W siódmym roku Jojada polecił sprowadzić setników, Karyjczyków i straż przyboczną, przyprowadził ich do siebie w świątyni Pańskiej. Zawarł z nimi układ i kazał im złożyć przysięgę w świątyni Pańskiej, i pokazał im syna królewskiego.

Setnicy wykonali wszystko, jak im rozkazał kapłan Jojada. Każdy wziął swoich ludzi, tak tych, co podejmują służbę w szabat, jak i tych, co w szabat z niej schodzą. I przyszli do kapłana Jojady. Kapłan zaś wręczył setnikom włócznie i tarcze króla Dawida, które były w świątyni Pańskiej. Straż przyboczna ustawiła się naokoło króla, każdy z bronią w ręku, od węgła południowego świątyni aż do północnego, przed ołtarzem i świątynią. Wówczas wyprowadził syna królewskiego, włożył na niego diadem i wręczył świadectwo; ustanowiono go królem i namaszczono. Wtedy klaskano w dłonie i wołano: «Niech żyje król!».

Słysząc wrzawę ludu, Atalia udała się do ludu, do świątyni Pańskiej. Spojrzała: a oto król stoi przy kolumnie, zgodnie ze zwyczajem, dowódcy i trąby naokoło króla, cały lud kraju raduje się i dmie w trąby. Atalia więc rozdarła szaty i zawołała: «Spisek! Spisek!». Wtedy kapłan Jojada wydał rozkaz setnikom dowodzącym wojskiem, polecając im: «Wyprowadźcie ją ze świątyni poza szeregi, a gdyby ktoś za nią szedł, niech zginie od miecza!». Mówił bowiem kapłan: «Nie powinna zginąć w świątyni Pana». Pochwycono ją, i gdy weszła na drogę, którą wjeżdżają konie ku pałacowi, została tam zabita.

Jojada zawarł przymierze między Panem a królem i ludem, by byli ludem Pańskim, oraz między królem a ludem. Po czym cały lud kraju wyruszył do świątyni Baala i zburzył ją. Ołtarze jej i posągi potłuczono całkowicie, a Mattana, kapłana Baala, zabito przed ołtarzami. I ustanowił kapłan Jojada straż nad świątynią Pańską.

Cały lud kraju radował się, a miasto zażywało spokoju.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 132 (131), 11. 12. 13-14. 17-18 (R.: por. 13)

Refren: Pan wybrał Syjon na swoje mieszkanie.

11 Pan zaprzysiągł Dawidowi trwałą obietnicę, *

od której nie odstąpi:

zrodzone z ciebie potomstwo *

posadzę na twoim tronie.

Refren.

12 A jeśli twoi synowie zachowają moje przymierze *

i wskazania, których im udzielę,

także ich synowie *

zasiądą na tronie po wieczne czasy.

Refren.

13 Pan bowiem wybrał Syjon, *

tej siedziby zapragnął dla siebie:

14 Oto jest miejsce mego odpoczynku na wieki, *

tu będę mieszkał, bo wybrałem go sobie.

Refren.

17 Wzbudzę tam moc dla Dawida, *

przygotuję światło dla mego pomazańca!

18 Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół, *

a nad nim zabłyśnie jego korona.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 5, 3

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ubodzy w duchu,

Albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 6, 19-23

Gromadźcie sobie skarby w niebie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.

Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Kor 12, 1-10

Paweł chlubi się ze swoich słabości

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Jeżeli trzeba się chlubić, choć co prawda nie wypada, przejdę do widzeń i objawień Pańskich. Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty (czy w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, też nie wiem, Bóg to wie) został porwany aż do trzeciego nieba. I wiem, że człowiek ten (czy w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, też nie wiem, Bóg to wie) został porwany do raju i słyszał tajemne słowa, których się nie godzi człowiekowi powtarzać.

Z tego więc będę się chlubił, a z siebie samego nie będę się chlubił, chyba że z moich słabości. Zresztą choćbym i chciał się chlubić, nie byłbym szaleńcem; powiedziałbym tylko prawdę. Powstrzymuję się jednak, aby mnie nikt nie oceniał ponad to, co widzi we mnie lub co ode mnie słyszy.

Aby zaś nie wynosił mnie zbytnio ogrom objawień dany mi został oścień dla ciała, wysłannik szatana, aby mnie policzkował. Dlatego trzykrotnie prosiłem Pana, aby odszedł ode mnie, lecz Pan mi powiedział: «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali».

Najchętniej więc będę się chełpił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 34 (33), 8-9. 10-11. 12-13 (R.: por. 9a)

Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.

8 Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *

aby ich ocalić.

9 Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry; *

szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

Refren.

10 Bójcie się Pana wszyscy Jego święci, *

ci, co się Go boją, nie zaznają biedy.

11 Bogacze zubożeli i zaznali głodu, *

szukającym Pana niczego nie zabraknie.

Refren.

12 Zbliżcie się, synowie, posłuchajcie, co mówię, *

będę was uczył bojaźni Pańskiej.

13 Kim jest ten człowiek, co pożąda życia *

i długich dni pragnie, by się nimi cieszyć?

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krn 24, 17-25

Ukamienowanie kapłana Zachariasza

Czytanie z Drugiej Księgi Kronik

Po śmierci Jojady przybyli naczelnicy judzcy i oddali pokłon królowi. Król ich wtedy usłuchał. Opuścili więc świątynię Pana, Boga swego, i zaczęli czcić aszery oraz posągi. Wskutek ich winy zapłonął gniew Boży nad Judą i nad Jerozolimą. Posyłał więc Pan do nich proroków, aby ich nawrócili do Pana i napominali, oni jednak ich nie słuchali.

Wtedy duch Boży zstąpił na Zachariasza, syna kapłana Jojady, który stanął przed ludem i rzekł: «Tak mówi Bóg: Dlaczego przekraczacie przykazania Pana? Dlatego się wam nie szczęści. Ponieważ opuściliście Pana i On was opuści».

Lecz oni sprzysięgli się przeciw niemu i ukamienowali go, z rozkazu króla na dziedzińcu świątyni Pańskiej. Król Joasz zapomniał już o dobrodziejstwie, jakie wyświadczył mu ojciec Zachariasza, Jojada, i zabił syna. Kiedy zaś ten umierał, zawołał: «Oby Pan to widział i pomścił, i za to zażądał sprawy!».

I oto jeszcze w ciągu tego roku wyruszyło przeciw niemu wojsko Aramu. Wkroczywszy do Judy i do Jerozolimy, wyniszczyli z ludu wszystkich jego naczelników, a całą swą zdobycz wysłali do króla Damaszku.

Choć wojsko Aramu weszło z małą liczbą żołnierzy, Pan jednak oddał mu w ręce wielkie mnóstwo wojska, ponieważ mieszkańcy Judy opuścili Pana, Boga swych ojców. I tak wykonało ono wyrok na Joaszu.

Kiedy się od niego oddalili, pozostawiając go ciężko chorym, słudzy jego uknuli spisek przeciw niemu, aby pomścić krew syna kapłana Jojady. I zabili go na jego łóżku. Zmarł i został pochowany w Mieście Dawidowym, ale nie złożono go w grobach królewskich.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 89 (88), 4-5. 29-30. 31-32. 33-34 (R.: por. 29a)

Refren: Swojemu słudze Bóg łaskę okaże.

4 «Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, *

przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:

5 Utrwalę twoje potomstwo na wieki *

i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia.

Refren.

29 Na wieki zachowam dla niego łaskę *

i trwałe będzie z nim moje przymierze.

30 Sprawię, że potomstwo jego będzie wieczne, *

a jego tron jak dni niebios trwały.

Refren.

31 A jeśli synowie jego porzucą moje prawo *

i wedle moich przykazań postępować nie będą,

32 jeżeli moje ustawy naruszą *

i nie będą pełnili moich rozkazów,

Refren.

33 Rózgą ukarzę ich przewinienia, *

a ich winę biczami;

34 lecz nie odejmę mu łaski mojej *

i nie zawiodę w mojej wierności».

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

2 Kor 8, 9

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus Chrystus będąc bogaty, dla was stał się ubogim,

Aby was swoim ubóstwem ubogacić.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 6, 24-34

Zaufać Bożej Opatrzności

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie.

Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one?

Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia?

A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie o wiele pewniej was, małej wiary?

Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkie potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane.

Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Jr 20, 10-13

Pan uratował życie ubogiego z ręki złoczyńców

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Rzekł Jeremiasz:

«Słyszałem oszczerstwo wielu: "Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego!" Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: "Może on da się zwieść, tak że go zwyciężymy i wywrzemy swą pomstę na nim!".

Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, okryci wieczną i niezapomnianą hańbą.

Panie Zastępów, Ty, który doświadczasz sprawiedliwego, patrzysz na nerki i serce, dozwól, bym zobaczył Twoją pomstę nad nimi. Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę.

Śpiewajcie Panu, wysławiajcie Pana! Uratował bowiem życie ubogiego z ręki złoczyńców».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 69 (68), 8-9. 10 i 14ab. 17 i 33 34-35 (R.: por. 14c)

Refren: W dobroci Twojej wysłuchaj mnie, Panie.

8 Dla Ciebie bowiem znoszę urąganie *

hańba twarz mi okrywa.

9 Dla braci moich stałem się obcym *

i cudzoziemcem dla synów mej matki.

Refren.

10 Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera *

i spadły na mnie obelgi uwłaczających Tobie.

14 Lecz ja, o Panie, ślę moją modlitwę do Ciebie, *

w czasie łaskawości, o Boże.

Refren.

17 Wysłuchaj mnie, Panie, bo łaskawa jest Twoje miłość *

spojrzyj na mnie w ogromie swego miłosierdzia.

33 Patrzcie i bądźcie radośni, ubodzy, *

niech ożyje serce, szukających Boga.

Refren.

34 Bo Pan wysłuchuje biednych *

i swoimi więźniami nie gardzi.

35 Niechaj Go chwalą niebiosa i ziemia, *

morza i wszystko, co w nich żyje.

Refren.

Drugie czytanie

Rz 5, 12-15

Adam jest typem Chrystusa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

Bo i przed Prawem grzech był na świecie, grzechu się jednak nie poczytuje, gdy nie ma Prawa. A przecież śmierć rozpanoszyła się od Adama do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli przestępstwem na wzór Adama. On to jest typem Tego, który miał przyjść.

Ale nie tak samo ma się rzecz z przestępstwem jak z darem łaski. Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 15, 26b. 27a

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Świadectwo o mnie da Duch Prawdy

i wy także świadczyć będziecie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 10, 26-33

Nie bójcie się ludzi

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Nie bójcie się ludzi. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.

Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.

Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».

Oto słowo Pańskie.

12 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Job 38, 1. 8-11

Bóg jest władcą morza

Czytanie z Księgi Joba

Z wichru Pan powiedział Jobowi te słowa: "Kto bramą zamknął morze, gdy wyszło z łona wzburzone, gdym chmury mu dał za ubranie, za pieluszki ciemność pierwotną? Złamałem jego wielkość mym prawem, wprawiłem wrzeciądze i bramę. I rzekłem: "Aż dotąd, nie dalej. Tu zapora dla twoich nadętych fal"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 107 (106), 23-24. 26-26. 28-29. 30-31 (R.: por. 1)

Refren: Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana.

albo: Alleluja.

23 Ci, którzy statkami ruszyli na morze, *

by handlować na wodach ogromnych,

24 widzieli dzieła Pana *

i Jego cuda wśród głębin.

Refren.

25 Rzekł i zerwał się wicher *

burzliwie piętrząc fale.

26 Wznosili się pod niebo, zapadali w otchłań, *

ich dusza truchlała w nieszczęściu.

Refren.

28 Wołali w niedoli do Pana, *

a On ich uwolnił od trwogi.

Zamienił burzę na powiew łagodny, *

29 umilkły morskie fale.

Refren.

30 Radowali się w ciszy, która nastała, *

przywiódł ich do upragnionej przystani.

31 Niechaj dziękują Panu za Jego miłosierdzie, *

za Jego cuda wobec synów ludzkich.

Refren.

Drugie czytanie

2 Kor 5, 14-17

Wszystko stało się nowe

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał.

Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 7, 16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wielki prorok powstał między nami

i Bóg nawiedził lud swój.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 4, 35-41

Uciszenie burzy na jeziorze

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Gdy zapadł wieczór owego dnia, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim.

Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź się już napełniała. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się». Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.

Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?» Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»

Oto słowo Pańskie.

12 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Za 12, 10-11

Będą patrzeć na tego, którego przebili

Czytanie z Księgi proroka Zachariasza

To mówi Pan:

«Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję Ducha pobożności. Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym.

W owym dniu będzie wielki płacz w Jeruzalem, podobny do płaczu w Hadad-Rimmon na równinie Megiddo».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 63 (62), 2. 3-4. 5-6. 8-9 (R.: por. 2ab)

Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza.

2 Boże, mój Boże, szukam Ciebie *

i pragnie Ciebie moja dusza.

Ciało moje tęskni za Tobą, *

jak ziemia zeschła i łaknąca wody.

Refren.

3 Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni, *

by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.

4 Twoja łaska cenniejsza od życia, *

więc sławić Cię będą moje wargi.

Refren.

5 Będę Cię wielbił przez całe me życie *

i wzniosę ręce w imię Twoje.

6 Moja dusza syci się obficie, *

a usta Cię wielbią radosnymi wargami.

Refren.

8 Bo stałeś się dla mnie pomocą *

i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:

9 Do Ciebie lgnie moja dusza, *

prawica Twoja mnie wspiera.

Refren.

Drugie czytanie

Ga 3, 26-29

Wiara w Chrystusa znosi podziały między ludźmi

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Wszyscy dzięki wierze jesteście synami Bożymi w Chrystusie Jezusie. Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie.

Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą dziedzicami.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 9, 23

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie,

niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 9, 18-24

Wyznanie wiary w Chrystusa i zapowiedź męki

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: «Za kogo uważają Mnie tłumy?»

Oni odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał».

Zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»

Piotr odpowiedział: «Za Mesjasza Bożego».

Wtedy surowo im przykazał i napomniał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał: «Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie».

Potem mówił do wszystkich: «Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia weźmie swój krzyż i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 12, 1-9

Powołanie Abrahama

Czytanie z Księgi Rodzaju

Bóg rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi».

Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. I zabrał Abram ze sobą swoją żonę Saraj, swego bratanka Lota i cały dobytek, jaki obaj posiadali, oraz służbę, którą nabyli w Charanie, i wyruszyli, aby się udać do Kanaanu.

Gdy przybyli do Kanaanu, Abram przeszedł przez ten kraj aż do pewnej miejscowości koło Sychem, do dębu More. A w kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy.

Pan, ukazawszy się Abramowi, rzekł: «Twojemu potomstwu oddaję właśnie tę ziemię». Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał.

Stamtąd zaś przeniósł się na wzgórze na wschód od Betel i rozbił swój namiot pomiędzy Betel od zachodu i Aj od wschodu. Tam również zbudował ołtarz dla Pana i wzywał imienia Pana. Zwinąwszy namioty, Abram wędrował z miejsca na miejsce w stronę Negebu.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 33 (32), 12-13. 18-19. 20 i 22 (R.: por. 12b)

Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.

12 Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *

naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.

13 Pan spogląda z nieba, *

widzi wszystkich ludzi.

Refren.

18 Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *

na tych, którzy czekają na Jego łaskę,

19 aby ocalił ich życie od śmierci *

i żywił ich w czasie głodu.

Refren.

20 Dusza nasza oczekuje Pana, *

On jest naszą pomocą i tarczą.

22 Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, *

według nadziei, którą pokładamy w Tobie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krl 17, 5-8. 13-15a. 18

Zdobycie Samarii przez Asyryjczyków

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Król asyryjski Salmanassar najechał cały kraj, przyszedł pod Samarię i oblegał ją przez trzy lata. W dziewiątym roku Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię i zabrał Izraelitów w niewolę do Asyrii, i przesiedlił ich do Chalach, nad Chabor – rzekę Gozanu, i do miast Medów.

Stało się tak, bo Izraelici zgrzeszyli przeciwko Panu Bogu swemu, który ich wyprowadził z Egiptu, spod ręki faraona, króla egipskiego. Czcili oni bogów obcych i naśladowali obyczaje ludów, które Pan wypędził przed Izraelitami, oraz królów izraelskich, których wybrali.

Pan jednak ciągle ostrzegał Izraela i Judę przez wszystkich swoich proroków i wszystkich «Widzących», mówiąc: «Zawróćcie z waszych dróg grzesznych i przestrzegajcie poleceń moich i postanowień moich, według całego Prawa, które nadałem waszym przodkom i które przekazałem wam przez sługi moje, proroków». Lecz oni nie słuchali i twardym uczynili swój kark, jak kark ich przodków, którzy nie zawierzyli Panu, Bogu swojemu. Odrzucili przykazania Jego i przymierze, które zawarł z przodkami, oraz rozkazy, które im wydał.

Wtedy Pan zapłonął gwałtownym gniewem przeciw Izraelowi i odrzucił go od swego oblicza. Pozostało tylko samo pokolenie Judy.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 60 (59), 3-4. 5 i 12. 13-14 (R.: por. 7b)

Refren: Usłysz nas, Panie, wspomóż Twą prawicą.

3 Odrzuciłeś nas i złamałeś, Boże, *

rozgniewałeś się, lecz powróć do nas.

4 Wstrząsnąłeś i rozdarłeś ziemię, *

ulecz jej rozdarcia, albowiem się chwieje.

Refren.

5 Ludowi Twemu zgotowałeś los twardy, *

napoiłeś nas winem, które moc odbiera.

12 Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś *

i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?

Refren.

13 Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, *

bo ludzkie wsparcie jest zawodne.

14 Dokonamy w Bogu czynów pełnych mocy, *

a On podepcze naszych nieprzyjaciół.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Hbr 4, 12

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Żywe jest słowo Boże i skuteczne,

zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 7, 1-5

Drzazga i belka

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą.

Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Albo jak możesz mówić swemu bratu: "Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka", gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata.»

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 13, 2. 5-18

Abraham i Lot rozdzielają się

Czytanie z Księgi Rodzaju

Abram był bardzo zasobny w trzody, srebro i złoto. Lot, który szedł z Abramem, miał również owce, woły i namioty. Kraj nie mógł utrzymać ich obu, bo zbyt liczne mieli trzody; musieli więc się rozłączyć.

Gdy wynikła sprzeczka pomiędzy pasterzami trzód Abrama i pasterzami trzód Lota, rzekł Abram do Lota: «Niechaj nie będzie sporu między nami, między pasterzami moimi i pasterzami twoimi, bo przecież jesteśmy krewnymi. Wszak cały ten kraj stoi przed tobą otworem. Odłącz się ode mnie. Jeżeli pójdziesz w lewo, ja pójdę w prawo, a jeżeli ty pójdziesz w prawo, ja w lewo».

Wtedy Lot, spojrzawszy przed siebie, spostrzegł, że cała okolica wokół doliny Jordanu aż do Soaru jest bardzo urodzajna, była ona bowiem jak ogród Pana, jak ziemia egipska, zanim Pan nie zniszczył Sodomy i Gomory. Lot wybrał sobie zatem całą tę dolinę Jordanu i wyruszył ku wschodowi. I tak rozłączyli się obaj. Abram pozostał w ziemi Kanaan, Lot zaś zamieszkał w owej okolicy, rozbiwszy swe namioty aż po Sodomę. Mieszkańcy Sodomy byli źli, gdyż dopuszczali się ciężkich przewinień wobec Pana.

Po odejściu Lota Pan rzekł do Abrama: «Spójrz przed siebie i rozejrzyj się z tego miejsca, na którym stoisz, na północ i na południe, na wschód i ku morzu; cały ten kraj, który widzisz, daję tobie i twemu potomstwu na zawsze. Twoje zaś potomstwo uczynię liczne jak ziarnka pyłu ziemi; jeśli kto może policzyć ziarnka pyłu ziemi, policzone też będzie twoje potomstwo. Wstań i przejdź ten kraj wzdłuż i wszerz; tobie go oddaję».

Abram zwinął swe namioty i przybył pod Hebron, gdzie były dęby Mamre; osiedliwszy się tam, zbudował ołtarz dla Pana.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 15(14), 1-2. 3-4ab. 4c-5 (R.: por. 1a)

Refren: Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie.

1 Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie? *

Kto zamieszka na Twej górze świętej.

2 Ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie *

i mówi prawdę w swym sercu.

Refren.

3 Kto swym językiem oszczerstw nie głosi, †

kto nie czyni bliźniemu nic złego, *

nie ubliża swoim sąsiadom,

4 kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę, *

ale szanuje tego, kto się boi Pana.

Refren.

Kto dotrzyma przysięgi dla siebie niekorzystnej, *

5 kto nie daje swych pieniędzy na lichwę

i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. *

Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krl 19, 9b-11. 14-21. 31-35a. 36

Bóg broni Jerozolimy przed Sennacherybem

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Sannacheryb, król asyryjski, wyprawił posłów do Ezechiasza, polecając: «Tak powiecie Ezechiaszowi, królowi judzkiemu: Niech twój Bóg, w którym położyłeś nadzieję, nie zwodzi cię zapewnieniem: "Nie będzie wydana Jerozolima w ręce króla asyryjskiego". Oto ty słyszałeś, co zrobili królowie asyryjscy wszystkim krajom, przeznaczając je na zagładę, a ty miałbyś ocaleć?»

Ezechiasz wziął list z rąk posłów i przeczytał go, następnie poszedł do świątyni Pańskiej i rozwinął go przed Panem. I zanosił modły Ezechiasz przed obliczem Pańskim, mówiąc: «Panie, Boże Izraela, który zasiadasz na cherubach, Ty sam jeden jesteś Bogiem wszystkich królestw świata. Tyś uczynił niebo i ziemię. Nakłoń, Panie, Twego ucha, i usłysz! Otwórz, Panie, Twoje oczy, i popatrz. Słuchaj słów Sennacheryba, które przesłał, by znieważać Boga żywego. To prawda, o Panie, że królowie asyryjscy wyniszczyli narody i ich kraje. W ogień wrzucili ich bogów, bo ci nie byli bogami, lecz tylko dziełem rąk ludzkich, z drzewa i z kamienia, więc ich zniszczyli. Teraz więc, Panie, Boże nasz, wybaw nas z jego ręki. I niech wiedzą wszystkie królestwa ziemi, że Ty sam jesteś Bogiem, o Panie».

Wówczas Izajasz, syn Amosa, posłał Ezechiaszowi oświadczenie: «Tak mówi Pan, Bóg Izraela: "Wysłuchałem tego, o co modliłeś się do Mnie w sprawie Sennacheryba, króla Asyrii". Oto wyrocznia, jaką wydał Pan co do niego. "Gardzi tobą, szydzi z ciebie Dziewica, Córa Syjonu. Za tobą potrząsa głową Córa Jeruzalem. Albowiem z Jeruzalem wyjdzie Reszta, i z góry Syjon garstka ocalałych. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona".

Dlatego tak mówi Pan o królu asyryjskim: "Nie wejdzie on do tego miasta ani nie wypuści tam strzały, nie nastawi przeciw niemu tarczy ani nie usypie przeciwko niemu wału. Drogą tą samą, którą przybył, powróci, a do miasta tego nie wejdzie! – mówi Pan. Otoczę opieką to miasto i ocalę je przez wzgląd na Mnie i na sługę mego, Dawida"».

Tejże samej nocy wyszedł Anioł Pański i pobił w obozie Asyryjczyków sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi. Sennacheryb, król asyryjski, zwinął więc obóz i odszedł. Wrócił się i pozostał w Niniwie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 48 (47), 2-3a. 3b-4. 10-11 (R.: por. 9d)

Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.

2 Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *

w mieście naszego Boga.

3 Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *

radością jest całej ziemi.

Refren.

Góra Syjon, kres północy, *

jest miastem wielkiego Króla.

4 Bóg w jego zamkach *

okazał się twierdzą obronną.

Refren.

10 Rozważamy, Boże, Twoją łaskawość *

we wnętrzu Twojej świątyni.

11 Jak imię Twe, Boże, †

tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. *

Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 25 (24), 4b. 5

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Naucz mnie, Boże mój, chodzić Twoimi ścieżkami,

prowadź mnie w prawdzie, według Twych pouczeń.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 7, 6. 12-14

Brama szeroka i brama ciasna

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały.

Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy.

Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 15, 1-12. 17-18

Przymierze Boga z Abrahamem

Czytanie z Księgi Rodzaju

Pan tak powiedział do Abrama podczas widzenia: «Nie obawiaj się, Abramie, bo Ja jestem twoim obrońcą; nagroda twoja będzie sowita».

Abram rzekł: «O Panie, mój Boże, na cóż mi ona, skoro zbliżam się do kresu mego życia, nie mając potomka; przyszłym zaś spadkobiercą mojej majętności jest Damasceńczyk Eliezer». I mówił: «Ponieważ nie dałeś mi potomka, ten właśnie, zrodzony u mnie sługa mój, zostanie moim spadkobiercą».

Ale oto usłyszał słowa: «Nie on będzie twoim spadkobiercą, lecz ten po tobie dziedziczyć będzie, który od ciebie będzie pochodził». I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić». Potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo». Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę.

Potem zaś rzekł do niego: «Ja jestem Pan, którym cię wywiódł z Ur chaldejskiego, aby ci dać ten oto kraj na własność».

A na to Abram: «O Panie Boże, jak będę mógł się upewnić, że otrzymam go na własność?»

Wtedy Pan rzekł: «Wybierz dla Mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana, a nadto synogarlicę i gołębicę». Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcinał. Kiedy zaś do tego mięsa zaczęło zlatywać się ptactwo drapieżne, Abram je odpędził.

A gdy słońce chyliło się ku zachodowi, Abram zapadł w głęboki sen i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność.

A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt. Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: «Potomstwu twemu daję ten kraj, od Rzeki Egipskiej aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7. 8-9 (R.: por. 8a)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

albo: Alleluja.

1 Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *

głoście Jego dzieła wśród narodów.

2 Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *

rozsławiajcie wszystkie Jego cuda.

Refren.

3 Szczyćcie się Jego świętym imieniem; *

niech się weseli serce szukających Pana.

4 Rozważajcie o Panu i Jego potędze, *

zawsze szukajcie Jego oblicza.

Refren.

6 Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *

synowie Jakuba, Jego wybrańcy.

7 On, Pan, jest naszym Bogiem; *

Jego wyroki obejmują świat cały.

Refren.

8 Na wieki On pamięta o swoim przymierzu, *

obietnicy danej tysiącu pokoleń,

9 o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *

przysiędze danej Izaakowi.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krl 22, 8-13;23, 1-3

Odnowienie przymierza

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Arcykapłan Chilkiasz powiedział do pisarza Szafana: «Znalazłem księgę Prawa w świątyni Pańskiej». I dał Chilkiasz księgę Szafanowi, który ją czytał. Następnie pisarz Szafan poszedł do króla i zdał mu sprawę z tego zdarzenia w słowach: «Słudzy twoi wybrali pieniądze znajdujące się w świątyni i wręczyli je kierownikom robót, nadzorcom świątyni Pana». I pisarz Szafan oznajmił królowi: «Kapłan Chilkiasz dał mi księgę» – i Szafan odczytał ją wobec króla. Kiedy król usłyszał słowa księgi Prawa, rozdarł szaty.

Następnie król rozkazał kapłanowi Chilkiaszowi i Achikamowi, synowi Szafana, Akborowi, synowi Micheasza, pisarzowi Szafanowi i urzędnikowi królewskiemu Asajaszowi:

«Idźcie poradzić się Pana co do mnie, co do ludu i całego pokolenia Judy w związku ze słowami tejże znalezionej księgi. Bo wielki gniew Pański zapłonął przeciwko nam z tego powodu, że przodkowie nasi nie słuchali słów tejże księgi, by spełnić wszystko, co jest w niej napisane».

Wtedy król polecił przez posłów, by zebrała się koło niego cała starszyzna Judy i Jerozolimy. I wszedł król do świątyni Pańskiej, a wraz z nim wszyscy ludzie z Judy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, kapłani i prorocy oraz cały lud, od najmniejszych aż do największych. Odczytał głośno całą treść księgi przymierza, znalezionej w świątyni Pana.

Następnie król stanął przy kolumnie i zawarł przymierze przed obliczem Pana, że pójdą za Panem, że będą przestrzegali Jego poleceń, przykazań i praw całym sercem i całą duszą, że w czyn zamienią słowa tego przymierza, spisane w tejże księdze. I cały lud przystąpił do przymierza.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 33-34. 35-36. 37 i 40 (R.: 33a)

Refren: Naucz mnie, Panie, drogi Twoich ustaw.

33 Naucz mnie, Panie, drogi Twoich ustaw, *

bym ich przestrzegał aż do końca.

34 Ucz mnie, bym przestrzegał Twego prawa *

a zachowywał je całym sercem.

Refren.

35 Prowadź mię ścieżką Twoich przykazań, *

bo przynoszą mi radość.

36 Nakłoń me serce do Twoich napomnień, *

a nie do zysku!

Refren.

37 Odwróć me oczy, niech nie patrzą na marność, *

udziel mi życia przez swoje słowo.

40 Oto pożądam Twoich postanowień, *

według Twej sprawiedliwości zapewnij mi życie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 15, 4. 5b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwał będę.

Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 7, 15-20

Fałszywi prorocy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia albo z ostu figi? Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców.

Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. A więc: poznacie ich po ich owocach».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 16, 1-12. 15-16

Narodzenie się Izmaela

Czytanie z Księgi Rodzaju

Saraj, żona Abrama, nie urodziła mu jednak potomka. Miała zaś niewolnicę Egipcjankę, imieniem Hagar. Rzekła więc Saraj do Abrama: «Ponieważ Pan zamknął mi łono, abym nie rodziła, zbliż się do mojej niewolnicy; może z niej będę miała dzieci». Abram usłuchał rady Saraj. Saraj, żona Abrama, wzięła zatem niewolnicę Hagar, Egipcjankę, i dała ją za żonę mężowi swemu Abramowi, gdy już minęło dziesięć lat, odkąd Abram osiedlił się w Kanaanie. Abram zbliżył się do Hagar i ta stała się brzemienną. A widząc, że jest brzemienna, zaczęła lekceważyć swą panią.

Wtedy Saraj rzekła do Abrama: «Przez ciebie doznaję zniewagi; ja sama dałam ci moją niewolnicę za żonę, ona zaś czując się brzemienną, lekceważy mnie. Niechaj Pan będzie sędzią między mną a tobą!» Abram rzekł do Saraj: «Przecież niewolnica twoja jest w twojej mocy: postąp z nią, jak będziesz uważała za dobre».

Saraj upokorzyła Hagar, ta uciekła od niej.

Anioł Pana znalazł Hagar na pustyni u źródła przy drodze wiodącej do Szur i zapytał: «Hagar, niewolnico Saraj, skąd przyszłaś i dokąd idziesz?» A ona odpowiedziała: «Uciekłam od mojej pani, Saraj».

Wtedy anioł Pana rzekł do niej: «Wróć do twej pani i pokornie poddaj się pod jej władzę». Po czym anioł Pana oznajmił: «Rozmnożę twoje potomstwo tak bardzo, że nie będzie można go policzyć». I mówił: «Jesteś brzemienna i urodzisz syna, któremu dasz imię Izmael, bo słyszał Pan, gdy byłaś upokorzona. A będzie to człowiek dziki jak onager: będzie on walczył przeciwko wszystkim i wszyscy przeciwko niemu; będzie on utrapieniem swych pobratymców».

Hagar urodziła Abramowi syna. I Abram nazwał zrodzonego mu przez Hagar syna imieniem Izmael. Abram miał lat osiemdziesiąt sześć, gdy mu Hagar urodziła Izmaela.

Oto słowo Boże.

Pierwsze czytanie którsze

Rdz 16, 6b-12. 15-16

Narodzenie się Izmaela

Czytanie z Księgi Rodzaju

Kiedy Saraj upokorzyła Hagar, ta uciekła od niej. Anioł Pana znalazł Hagar na pustyni u źródła przy drodze wiodącej do Szur i zapytał: «Hagar, niewolnico Saraj, skąd przyszłaś i dokąd idziesz?» A ona odpowiedziała: «Uciekłam od mojej pani, Saraj».

Wtedy anioł Pana rzekł do niej: «Wróć do twej pani i pokornie poddaj się pod jej władzę». Po czym anioł Pana oznajmił: «Rozmnożę twoje potomstwo tak bardzo, że nie będzie można go policzyć». I mówił: «Jesteś brzemienna i urodzisz syna, któremu dasz imię Izmael, bo słyszał Pan, gdy byłaś upokorzona. A będzie to człowiek dziki jak onager: będzie on walczył przeciwko wszystkim i wszyscy przeciwko niemu; będzie on utrapieniem swych pobratymców».

Hagar urodziła Abramowi syna. I Abram nazwał zrodzonego mu przez Hagar syna imieniem Izmael. Abram miał lat osiemdziesiąt sześć, gdy mu Hagar urodziła Izmaela.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 106 (105), 1-2. 3-4a. 4b-5 (R.: por. 1)

Refren: Nasz Pan jest dobry: chwalcie Go na wieki.

1 Chwalcie Pana, bo jest dobry, *

bo na wieki trwa Jego łaska.

2 Któż wysławi potężne dzieła Pana *

i rozgłosi całą Jego chwałę?

Refren.

3 Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań *

i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.

4 Pamiętaj o nas, Panie, *

gdyż upodobałeś sobie w swym ludzie.

Refren.

Przyjdź nam z pomocą, *

5 abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych,

cieszyli się radością Twego ludu, *

chlubili się razem z Twym dziedzictwem.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krl 24, 8-17

Pierwsze przesiedlenie Judejczyków do Babilonu

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Gdy Jojakin obejmował władzę, miał osiemnaście lat i panował w Jerozolimie trzy miesiące. Matce jego było na imię Nechuszta i była córką Elnatana z Jerozolimy. Jojakin czynił to, co jest złe w oczach Pana, zupełnie tak jak jego ojciec.

W owym czasie słudzy Nabuchodonozora, króla babilońskiego, wyruszyli przeciw Jerozolimie i oblegli miasto. Nabuchodonozor, król babiloński, stanął pod miastem, podczas gdy słudzy jego oblegali je. Wtedy Jojakin, król judzki, wyszedł ku królowi babilońskiemu wraz ze swoją matką, swymi sługami, książętami i dworzanami. A król babiloński pojmał go w ósmym roku swego panowania.

Również zabrał stamtąd wszystkie skarby świątyni Pańskiej i skarby pałacu królewskiego. Połamał wszystkie przedmioty złote, które wykonał Salomon, król izraelski, dla świątyni Pana, tak jak Pan przepowiedział. I przesiedlił na wygnanie całą Jerozolimę, mianowicie wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników, dziesięć tysięcy pojmanych, oraz wszystkich kowali i ślusarzy. Pozostała jedynie najuboższa ludność kraju. Przesiedlił też Jojakina do Babilonu. Także matkę króla, żony króla, jego dworzan i możnych kraju zabrał do niewoli z Jerozolimy do Babilonu. Wszystkich ludzi znacznych w liczbie siedmiu tysięcy, kowali i ślusarzy w liczbie tysiąca, wszystkich wojowników król babiloński uprowadził do niewoli, do Babilonu.

W jego zaś miejsce król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, zmieniając jego imię na Sedecjasz.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 79 (78), 1-2. 3-4. 5 i 8. 9 (R.: por. 9cd)

Refren: Wyzwól nas Boże, dla imienia Twego.

1 Boże, poganie przyszli do Twego dziedzictwa, †

zbezcześcili Twój święty przybytek, *

Jeruzalem obrócili w ruiny.

2 Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptaków z nieba, *

zwierzętom ziemskim ciała Twoich wiernych.

Refren.

3 Ich krew rozlali, jak wodę, wokół Jeruzalem *

i nie miał kto ich pogrzebać.

4 Przedmiotem wzgardy staliśmy się dla sąsiadów, *

igraszką i pośmiewiskiem dla otoczenia.

Refren.

5 Jak długo, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał? *

A Twoja zapalczywość płonąć będzie jak ogień?

8 Nie pamiętaj nam win przodków naszych, †

niech szybko nas spotka Twoje miłosierdzie, *

bo bardzo jesteśmy słabi.

Refren.

9 Wspomóż nas, Boże nasz zbawco, *

Dla chwały Twojego imienia;

wyzwól nas, i odpuść nam grzechy *

przez wzgląd na swoje imię.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

1 P 1, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Słowo Pana trwa na wieki,

to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 7, 21-29

Dom zbudowany na skale i dom zbudowany na piasku

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nie każdy, który Mi mówi: "Panie, Panie!" wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: "Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?". Wtedy oświadczę im: "Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości".

Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.

Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».

Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 17, 1. 9-10. 15-22

Izaak będzie dziedzicem przymierza

Czytanie z Księgi Rodzaju

Gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał mu się Pan i rzekł do niego: «Jam jest Bóg Wszechmogący. Służ Mi i bądź nieskazitelny».

Potem Bóg rzekł do Abrama: «Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia, zachowujcie przymierze ze Mną. Przymierze, które będziecie zachowywali, między Mną i wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, jest takie: wszyscy mężczyźni mają być obrzezani».

I mówił Bóg do Abrahama: «Żony twej nie będziesz nazywał imieniem Saraj, lecz imię jej będzie Sara. Błogosławiąc jej, dam ci i z niej syna, i będę jej nadal błogosławił, tak że stanie się ona matką ludów i królowie będą jej potomkami».

Abraham, upadłszy na twarz, roześmiał się; pomyślał sobie bowiem: «Czyż człowiekowi stuletniemu może się urodzić syn? Albo czy dziewięćdziesięcioletnia Sara może zostać matką?»

Rzekł zatem do Boga: «Oby przynajmniej Izmael żył pod Twoją opieką!» A Bóg mu na to: «Ależ nie, żona twoja, Sara, urodzi ci syna, któremu dasz imię Izaak. Z nim też zawrę przymierze, przymierze wieczne z jego potomstwem, które po nim przyjdzie. Co do Izmaela, wysłucham cię: Oto pobłogosławię mu, żeby był płodny, i dam mu niezmiernie liczne potomstwo; on będzie ojcem dwunastu książąt, narodem wielkim go uczynię. Moje zaś przymierze zawrę z Izaakiem, którego urodzi ci Sara za rok o tej porze».

Wypowiedziawszy te słowa, Bóg oddalił się od Abrahama.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 128(127), 1-2. 3. 4-5 (R.: por. 1a)

Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana.

1 Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana *

i chodzi Jego drogami.

2 Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *

szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Refren.

3 Małżonka twoja jak płodny szczep winny *

w zaciszu twojego domu.

Synowie twoi jak oliwne gałązki *

dokoła twego stołu.

Refren.

4 Tak będzie błogosławiony człowiek, *

który się boi Pana.

5 Niech cię z Syjonu Pan pobłogosławi †

i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *

przez wszystkie dni twego życia.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 Krl 25, 1-12

Zburzenie Jerozolimy i drugie przesiedlenie do Babilonu

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

W dziewiątym roku panowania Sedecjasza, dziesiątego miesiąca i dziesiątego dnia miesiąca przybył król babiloński Nabuchodonozor wraz z całym swoim wojskiem przeciw Jerozolimie, obległ ją, budując dokoła niej wały oblężnicze. Miasto było oblężone aż do jedenastego roku panowania króla Sedecjasza. W czwartym zaś miesiącu, dziewiątego dnia miesiąca, kiedy głód srożył się w mieście i nie było już chleba dla ludu kraju, uczyniono wyłom w mieście.

Wszyscy wojownicy uciekli z miasta nocą przez bramę między podwójnym murem powyżej ogrodów królewskich. Chaldejczycy zaś znajdowali się dokoła miasta. Wyszli więc drogą prowadzącą ku Arabie.

Wojsko chaldejskie ścigało króla i dopędziło go na stepie Jerycha, całe zaś jego wojsko opuściło go idąc w rozsypkę. Pojmali więc króla i zaprowadzili go do króla babilońskiego, do Ribla, i wydali na niego wyrok. Synów Sedecjasza wymordowano na jego oczach, a król babiloński rozkazał wyłupić oczy Sedecjaszowi i zakuć go w podwójne kajdany z brązu. Następnie uprowadził go do Babilonu.

W piątym zaś miesiącu, siódmego dnia miesiąca (był to dziewiętnasty rok panowania króla babilońskiego, Nabuchodonozora) wkroczył do Jerozolimy Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, sługa króla babilońskiego. Spalił świątynię Pańską, pałac królewski i wszystkie domy Jerozolimy, wszystkie wielkie domy spalił ogniem. Całe zaś wojsko chaldejskie, które było z dowódcą straży przybocznej, zburzyło cały mur dokoła Jerozolimy. Resztę zaś ludu, która pozostała w mieście, zbiegów, którzy przeszli do króla babilońskiego, oraz resztę tłumu Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, przesiedlił w niewolę. Lecz spośród biednego ludu ziemi dowódca straży przybocznej pozostawił niektórych jako uprawiających winnice i jako rolników.

Oto słowo Boże.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 137 (136), 1-2. 3. 4-5. 6 (R.: por. 5a)

Refren: Jerozolimo, nie zapomnę ciebie.

1 Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy i płakali, *

na wspomnienie Syjonu.

2 Na topolach tamtej krainy *

zawiesiliśmy nasze harfy.

Refren.

3 Bo ci, którzy nas uprowadzili, *

żądali od nas pieśni,

nasi gnębiciele żądali pieśni radosnej: *

«Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich».

Refren.

4 Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską *

w obcej krainie?

5 Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, *

niech uschnie moja prawica.

Refren.

6 Niech mi język przyschnie do gardła, *

jeśli o tobie nie będę pamiętał,

jeśli nie wyniosę Jeruzalem *

ponad wszelką swą radość.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 8, 17

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus wziął na siebie nasze słabości

i nosił nasze choroby.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 8, 1-4

Uzdrowienie trędowatego

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus zeszedł z góry, postępowały za Nim wielkie tłumy. A oto zbliżył się trędowaty, upadł przed Nim i prosił Go: «Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić». Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: «Chcę, bądź oczyszczony». I natychmiast został oczyszczony z trądu.

A Jezus rzekł do niego: «Uważaj, nie mów nikomu, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 18, 1-15

Bóg obiecuje Abrahamowi syna

Czytanie z Księgi Rodzaju

Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. Abraham spojrzawszy dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie. Ujrzawszy ich podążył od wejścia do namiotu na ich spotkanie.

A oddawszy im pokłon do ziemi, rzekł: «O Panie, jeśli jestem tego godzien, racz nie omijać twego sługi. Przyniosę trochę wody, wy zaś raczcie obmyć sobie nogi, a potem odpocznijcie pod drzewami. Ja zaś pójdę wziąć nieco chleba, abyście się pokrzepili, zanim pójdziecie dalej, skoro przechodzicie koło sługi waszego». A oni mu rzekli: «Uczyń tak, jak powiedziałeś».

Abraham poszedł więc spiesznie do namiotu Sary i rzekł: «Prędko zaczyń ciasto z trzech miar najczystszej mąki i zrób podpłomyki». Potem Abraham podążył do trzody i wybrawszy tłuste i piękne cielę dał je słudze, aby ten szybko je przyrządził. Po czym, wziąwszy twaróg, mleko i przyrządzone cielę, postawił przed nimi, a gdy oni jedli, stał przed nimi pod drzewem.

Zapytali go: «Gdzie jest twoja żona, Sara?" Odpowiedział im: «W tym oto namiocie».

Rzekł mu jeden z nich. «O tej porze za rok znów wrócę do ciebie, twoja zaś żona Sara będzie miała wtedy syna».

Sara przysłuchiwała się u wejścia do namiotu, które było tuż za Abrahamem. Abraham i Sara byli w bardzo podeszłym wieku. Uśmiechnęła się więc do siebie i pomyślała: «Teraz, gdy przekwitłam i mój mąż starzec, mam doznawać rozkoszy?»

Pan rzekł do Abrahama: «Dlaczego to Sara śmieje się i myśli: "Czy naprawdę będę mogła rodzić, gdy już się zestarzałam?" Czy jest coś, co byłoby niemożliwe dla Pana? Za rok o tej porze wrócę do ciebie, i Sara będzie miała syna».

Wtedy Sara zaparła się mówiąc: «Wcale się nie śmiałam», bo ogarnęło ją przerażenie. Ale Pan powiedział: «Nie, śmiałaś się!»

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Łk 1, 46b-48. 49-50. 53-54 (R.: por. 54)

Refren: Bóg zawsze pomny na swe miłosierdzie.

46 Wielbi dusza moja Pana *

47 i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.

48 Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy, *

Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.

Refren.

49 Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *

święte jest imię Jego.

50 Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *

nad tymi, co się Go boją.

Refren.

53 Głodnych nasycił dobrami, *

a bogatych z niczym odprawił.

54 Ujął się za sługą swoim, Izraelem, *

pomny na swoje miłosierdzie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Lm 2, 2. 10-14. 18-19

Na gruzach Jerozolimy

Czytanie z Księgi Lamentacji

Zburzył Pan bez litości wszystkie siedziby Jakuba; wywrócił w swej zapalczywości twierdze Córy Judy, rzucił o ziemię, zbezcześcił królestwo i możnych.

Usiedli na ziemi w milczeniu starsi Córy Syjonu, prochem głowy posypali, przywdziali wory; skłoniły głowy ku ziemi dziewice jerozolimskie.

Wzrok utraciłem od płaczu, drgają me trzewia, żółć się wylała na ziemię przez klęskę Córy mego ludu, gdy słabły niemowlę i dziecię na placach miasta.

Do matek swoich mówiły: «Gdzie żywność i wino?» Padały jak ciężko ranione na placach miasta, gdy uchodziło z nich życie na łonie ich matek.

Jak cię pocieszyć? Z czym porównać, Córo Jeruzalem? Co ci przyrównać, by cię pocieszyć, Dziewico, Córo Syjonu? Gdyż zagłada twoja wielka jak morze. Któż cię uleczy?

Prorocy twoi miewali dla ciebie widzenia próżne i marne, nie odsłonili twojej złości, by od wygnania cię ustrzec; miewali dla ciebie widzenia zwodnicze i próżne.

Wołaj sercem do Pana, Dziewico, Córo Syjonu; niech łzy twe płyną jak rzeka we dnie i w nocy; nie dawaj sobie wytchnienia, niech źrenica twego oka nie zna spoczynku.

Powstań, wołaj po nocy do straży porannej, wylewaj swe serce jak wodę przed Pańskim obliczem, podnoś do Niego swe ręce o życie twoich niemowląt, które padały z głodu na rogach wszystkich ulic.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 74 (73), 1-2. 3-4. 5-7. 20-21 (R.: por. 19b)

Refren: O życiu biednych nie zapomnij, Panie.

1 Dlaczego, Boże odrzuciłeś nas na wieki, *

dlaczego gniewem płoniesz przeciw owcom Twego pastwiska?

2 Pomnij na lud Twój, który dawno nabyłeś, *

na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie.

Refren.

3 Skieruj swe kroki ku niekończącym się ruinom, *

nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.

4 W miejscu świętych zgromadzeń †

rozległ się ryk Twoich wrogów, *

atknęli tam swoje proporce

Refren.

5 Widać, że się podnoszą siekiery jak w leśnej gęstwinie. †

6 Wyłamali wszystkie bramy, *

zniszczyli je toporem i młotem.

7 Wydali Twą świątynię na pastwę ognia, *

zbezcześcili do szczętu przybytek Twego imienia.

Refren.

20 Wspomnij na Twoje przymierze, *

bo mroczne zaułki ziemi pełne są przemocy.

21 Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem, *

niech biedny i ubogi wychwala Twe imię.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 8, 17

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus wziął na siebie nasze słabości

i nosił nasze choroby.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 8, 5-17

Uzdrowienie sługi setnika

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».

Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: "Idź", a idzie; drugiemu: "Chodź tu", a przychodzi; a słudze: "Zrób to", a robi».

Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu, i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.

Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Wstała i usługiwała Mu.

Z nastaniem wieczora przyprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: «On wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

2 Krl 4, 8-11. 14-16a

Szunemitka przyjmuje proroka

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Pewnego dnia Elizeusz przechodził przez Szunem. Była tam kobieta bogata, która zawsze nakłaniała go do spożycia posiłku. Ilekroć więc przechodził, udawał się tam, by spożyć posiłek. Powiedziała ona do swego męża: «Oto jestem przekonana, że świętym mężem Bożym jest ten, który ciągle do nas przychodzi. Przygotujmy mały pokój górny, obmurowany, i wstawmy tam dla niego łóżko, stół, krzesło i lampę. Kiedy przyjdzie do nas, to tam się uda».

Gdy więc pewnego dnia Elizeusz tam przyszedł, udał się do górnego pokoju i tamże położył się do snu. I powiedział do Gechazi: «Co więc można uczynić dla niej?». Odpowiedział Gechazi: «Niestety, ona nie ma syna, a mąż jej jest stary». Rzekł więc: «Zawołaj ją». Zawołał ją i stanęła przed wejściem. I powiedział: «O tej porze za rok będziesz pieściła syna».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 89 (88), 2-3. 16-17. 18-19 (R.: por. 2a)

Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.

2 Na wieki będę śpiewał o łasce Pana, *

moimi ustami będę głosił Twą wierność przez wszystkie pokolenia.

3 Albowiem powiedziałeś: †

«Na wieki ugruntowana jest łaska», *

utrwaliłeś swoją wierność w niebiosach.

Refren.

16 Błogosławiony lud, który umie się cieszyć *

i chodzi, o Panie, w blasku Twojej obecności.

17 Cieszą się zawsze Twoim imieniem, *

wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.

Refren.

18 Bo Ty jesteś blaskiem ich potęgi, *

a przychylność Twoja dodaje nam mocy.

19 Bo do Pana należy nasza tarcza, *

a król nasz do Świętego Izraela.

Refren.

Drugie czytanie

Rz 6, 3-4. 8-11

Nowe życie ochrzczonych

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie, jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca.

Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 10, 40

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Kto przyjmuje apostoła, przyjmuje Chrystusa,

a kto przyjmuje Chrystusa, przyjmuje Ojca, który Go posłał.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 10, 37-42

Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do apostołów:

«Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, je znajdzie.

Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.

Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma.

Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody».

Oto słowo Pańskie.

13 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Mdr 1, 13-15; 2, 23-24

Śmierć weszła na świat przez zawiść diabła

Czytanie z Księgi Mądrości

Bóg nie uczynił śmierci i nie cieszy się ze zguby żyjących. Stworzył bowiem wszystko po to, aby było, i byty tego świata niosą zdrowie: nie ma w nich śmiercionośnego jadu ani władania Otchłani na tej ziemi. Bo sprawiedliwość nie podlega śmierci.

Dla nieśmiertelności bowiem Bóg stworzył człowieka, uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 30(29), 2 i 4. 5-6. 11 i 12a i 13b (R.: 2a)

Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.

2 Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś *

i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.

4 Panie, Boże mój, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę *

i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.

Refren.

5 Śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Pana *

i pamiętajcie o Jego świętości.

6 Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, *

a Jego łaska przez całe życie.

Refren.

11 Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, *

Panie, bądź moją pomocą.

12 Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament. *

13 Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.

Refren.

Drugie czytanie

2 Kor 8, 7. 9. 13-15

Dzielić się dostatkiem z potrzebującymi

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali.

Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić.

Nie o to bowiem idzie, żeby innym sprawić ulgę, a sobie utrapienie, lecz żeby była równość. Teraz więc niech wasz dostatek przyjdzie z pomocą ich potrzebom, aby ich bogactwo było wam pomocą w waszych niedostatkach i aby nastała równość według tego, co jest napisane: «Nie miał za wiele ten, kto miał dużo. Nie miał za mało ten, kto miał niewiele».

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Por. 2 Tm 1, 10b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył

a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Mk 5, 21-43

Wskrzeszenie córki Jaira

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Gdy Jezus przeprawił się z powrotem łodzią na drugi brzeg, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: «Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła». Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim i zewsząd Go ściskali.

A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi. Wiele przecierpiała od różnych lekarzy i całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej. Słyszała ona o Jezusie, więc zbliżyła się z tyłu między tłumem i dotknęła się Jego płaszcza. Mówiła bowiem: «Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa». Zaraz też ustał jej krowotok i poczuła w ciele, że jest uzdrowiona z dolegliwości.

Jezus także poznał zaraz w sobie, że moc wyszła od Niego. Obrócił się w tłumie i zapytał: «Kto dotknął się mojego płaszcza?»

Odpowiedzieli Mu uczniowie: «Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz: "Kto się Mnie dotknął?"». On jednak rozglądał się, by ujrzeć tę, która to uczyniła. Wtedy kobieta przyszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, upadła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę.

On zaś rzekł do niej: «Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swej dolegliwości».

Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: «Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?»

Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu synagogi: «Nie bój się, tylko wierz». I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego.

Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia wszedł i rzekł do nich: «Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi». I wyśmiewali Go.

Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy: «Dziewczynko, mówię ci, wstań». Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia krótsza

Mk 5, 21-43

Wskrzeszenie córki Jaira

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Gdy Jezus przeprawił się z powrotem łodzią na drugi brzeg, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: «Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła». Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim.

Przyszli ludzie do przełożonego synagogi i donieśli:

«Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?»

Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu synagogi : «Nie bój się, tylko wierz». I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego.

Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia wszedł i rzekł do nich: «Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi». I wyśmiewali Go.

Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy: «Dziewczynko, mówię ci, wstań». Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

Oto słowo Pańskie.

13 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

1 Krl 19, 16b. 19-21

Powołanie Elizeusza

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Pan rzekł do Eliasza: «Elizeusza, syna Szafata z Abel Mechola, namaścisz na proroka po tobie».

Poszedł wkrótce stamtąd Eliasz i odnalazł Elizeusza, syna Szafata, orzącego wołami: dwanaście par wołów przed nim, a on przy dwunastej. Wtedy Eliasz, podszedłszy do niego, zarzucił na niego swój płaszcz. Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział: «Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę, abym potem poszedł za tobą». On mu odpowiedział: «Idź i wracaj, bo po co to ci uczyniłem?»

Wtedy powrócił do niego i zaraz wziął parę wołów, złożył ją na ofiarę, a na jarzmie wołów ugotował ich mięso oraz dał ludziom, aby zjedli. Następnie wybrał się i poszedłszy za Eliaszem, stał się jego sługą.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 16 (15), 1-2a i 5. 7-8. 9-10. 11 (R.: por. 5a)

Refren: Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem.

1 Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, *

2 mówię do Pana: «Tyś jest Panem moim».

5 Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *

To On mój los zabezpiecza.

Refren.

7 Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, *

bo serce napomina mnie nawet nocą.

8 Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *

On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.

Refren.

9 Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *

a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,

10 bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *

i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.

Refren.

11 Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *

pełnię Twojej radości

i wieczną rozkosz *

po Twojej prawicy.

Refren.

Drugie czytanie

Ga 5, 1. 13-18

Postępowanie według Ducha daje wolność

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli.

Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności za zachętę do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie. Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: «Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego». A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli.

Oto, czego uczę: postępujcie według Ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się w niewoli Prawa.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

1 Sm 3, 9; J 6, 68b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Mów, Panie, bo sługa Twój słucha;

Ty masz słowa życia wiecznego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 9, 51-62

Trzeba porzucić wszystko, aby iść za Jezusem

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy dopełniał się czas wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy.

Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: «Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?»

Lecz On odwróciwszy się zabronił im. I udali się do innego miasteczka.

A gdy szli drogą, ktoś powiedział do Niego: «Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».

Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki powietrzne gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł wesprzeć».

Do innego rzekł: «Pójdź za Mną».

Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca».

Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże».

Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu».

Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 18, 16-33

Abraham wstawia się za Sodomą

Czytanie z Księgi Rodzaju

Mężowie, których gościł Abraham, odeszli i skierowali się ku Sodomie. Abraham zaś szedł z nimi, aby ich odprowadzić.

A Pan mówił sobie: «Czyż miałbym zataić przed Abrahamem to, co zamierzam uczynić? Przecież ma się on stać ojcem wielkiego i potężnego narodu i przez niego otrzymają błogosławieństwo wszystkie ludy ziemi. Bo upatrzyłem go jako tego, który będzie nakazywał potomkom swym oraz swemu rodowi, aby strzegąc przykazań Pana, postępowali sprawiedliwie i uczciwie, tak żeby Pan wypełnił to, co obiecał Abrahamowi».

Po czym Pan rzekł: «Skarga na Sodomę i Gomorę głośno się rozlega, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc iść i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się».

Wtedy to ci mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Zbliżywszy się do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu dla owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo co bezbożnemu. O, nie dopuść do tego. Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?»

Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich».

Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy w braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?»

Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu».

Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?»

Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu».

Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?»

A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu».

Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?»

Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu».

Na to Abraham: «O, racz się nie gniewać, Panie, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?»

Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».

Wtedy Pan, skończywszy rozmowę z Abrahamem, odszedł, a Abraham wrócił do siebie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 103 (102), 1-2. 3-4. 8-9. 10-11 (R.: por. 8a)

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

1 Błogosław, duszo moja, Pana, *

i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.

2 Błogosław, duszo moja, Pana *

i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

Refren.

3 On odpuszcza wszystkie twoje winy *

i leczy wszystkie choroby,

4 On twoje życie ratuje od zguby, *

obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Refren.

8 Miłosierny jest Pan i łaskawy *

nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.

9 Nie zapamiętuje się w sporze, *

nie płonie gniewem na wieki.

Refren.

10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów *

ani według win naszych nam nie odpłaca.

11 Bo jak wysoko niebo się wznosi nad ziemią, *

tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Am 3, 1-18; 4, 11-12

Sąd nad Izraelem

Czytanie z Księgi proroka Amosa

To mówi Pan:

«Z powodu trzech występków Izraela i z powodu czterech nie odwrócę tego wyroku, gdyż za srebro sprzedają sprawiedliwego, a ubogiego za parę sandałów; w prochu ziemi depcą głowy biednych i ubogich kierują na bezdroża; ojciec i syn chodzą do tej samej dziewczyny, aby znieważać święte imię moje. Na płaszczach zastawnych wylegują się przy każdym ołtarzu i wino wymuszone grzywną piją w domu swego Boga.

Ja to przed nimi zgładziłem Amorytów, którzy byli wysocy jak cedry, a mocni byli jak dęby. I zniszczyłem owoc ich z góry, a z dołu korzenie. I Ja to wyprowadziłem was z Egiptu, wiodłem przez pustynię przez lat czterdzieści, byście posiedli ziemię Amorytów.

Oto Ja zmiażdżę was tak, jak miażdży wozowy walec napełniony snopami. Szybkobiegacz nie będzie miał gdzie uciec, mocarz nie okaże swej siły, a bohater nie ocali życia; łucznik się nie ostoi, chyży w nogach nie umknie i jeździec na koniu nie ocali życia; nawet najmężniejszy sercem pomiędzy bohaterami w tym dniu będzie nagi uciekał», mówi Pan wszechmogący.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 50 (49), 16bc-17. 18-19. 20-21. 22-23 (R.: por. 22a)

Refren: Zrozumcie prawdę, wy, niepomni Boga.

16 «Czemu wymieniasz moje przykazania *

i na ustach masz moje przymierze?

17 Ty, co nienawidzisz karności, *

a słowa moje odrzuciłeś za siebie?

Refren.

18 Ty widząc złodzieja, razem z nim biegniesz *

i trzymasz z cudzołożnikami.

19 W złym celu otwierasz usta, *

a język twój knuje podstępy.

Refren.

20 Zasiadłszy przemawiasz przeciw bratu, *

znieważasz syna swojej matki.

21 Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć? *

Czy myślisz, że jestem do ciebie podobny?

Refren.

22 Zrozumcie wy, co zapominacie o Bogu, *

abym was nie porwał i nikt was nie ocali.

23 Kto składa ofiarę dziękczynną, ten cześć Mi oddaje, *

a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie».

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 95 (94), 8ab

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,

lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 8, 18-22

Trzeba porzucić wszystko, aby iść za Jezusem

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus zobaczył tłum dokoła siebie, kazał odpłynąć na drugą stronę. Wtem przystąpił pewien uczony w Piśmie i rzekł do Niego: «Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».

Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki powietrzne gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł wesprzeć».

Ktoś inny spośród uczniów rzekł do Niego: «Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca».

Lecz Jezus mu odpowiedział: «Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 19, 15-29

Zniszczenie Sodomy i Gomory

Czytanie z Księgi Rodzaju

Aniołowie przynaglali Lota, mówiąc: «Prędzej, weź żonę i córki, które są przy tobie, abyś nie zginął z winy tego miasta». Kiedy zaś on zwlekał, mężowie ci chwycili go, jego żonę i dwie córki za ręce, Pan bowiem litował się nad nimi, i wyciągnęli ich, i wyprowadzili poza miasto.

A gdy ich już wyprowadzili z miasta, rzekł jeden z nich: «Uchodź, abyś ocalił swe życie. Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się nigdzie w tej okolicy, ale szukaj schronienia w górach, bo inaczej zginiesz».

Ale Lot rzekł do nich: «Nie, panie mój. Jeśli jesteś życzliwy dla twego sługi, uczyń większą łaskę niż ta, którą mi wyświadczyłeś, ratując mi życie: bo ja nie mogę szukać schronienia w górach, aby tam nie dosięgło mnie nieszczęście i abym nie zginął. Oto jest tu w pobliżu miasto, do którego mógłbym uciec. A choć jest ono małe, w nim znajdę schronienie. Czyż nie jest ono małe? Ja zaś będę mógł ocalić życie».

Odpowiedział mu: «Przychylam się i do tej twojej prośby; nie zniszczę więc miasta, o którym mówisz. Szybko zatem schroń się w nim, bo nie mogę dokonać zniszczenia, dopóki tam nie wejdziesz». Dlatego dano temu miastu nazwę Soar. Słońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot przybył do Soaru.

A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia od Pana z nieba. I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli.

Abraham, wstawszy rano, udał się na to miejsce, na którym przedtem stał przed Panem. I gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory i na cały obszar dokoła, zobaczył unoszący się nad ziemią gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal.

Tak więc Bóg, niszcząc okoliczne miasta, przez wzgląd na Abrahama ocalił Lota od zagłady, jakiej uległy te miasta, w których Lot przedtem mieszkał.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 26 (25), 2-3. 9-10. 11-12 (R.: por. 3a)

Refren: Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci.

2 Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę, *

zbadaj me sumienie i serce.

3 Bo przed moimi oczyma stoi Twa łaskawość *

i postępuję w Twej prawdzie.

Refren.

9 Nie zabieraj z grzesznymi mej duszy, *

a mojego życia z mężami krwawymi.

10 W ich ręku zbrodnia, *

a ich prawica pełna jest przekupstwa.

Refren.

11 Ja zaś kroczę w mojej niewinności, *

wyzwól mnie i zmiłuj się nade mną.

12 Na równej drodze stoi moja stopa, *

na zgromadzeniach błogosławię Pana.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Am 2, 6-10. 13-16

Proroctwo przeciw królestwu Izraela

Czytanie z Księgi proroka Amosa

Słuchajcie tego słowa, które mówi Pan do was, synowie Izraela, do całego pokolenia, które wyprowadziłem z ziemi egipskiej: «Jedynie was znałem ze wszystkich narodów na ziemi, dlatego was nawiedzę karą za wszystkie wasze winy».

Czyż wędruje dwu razem, jeśli się wzajem nie znają? Czyż ryczy lew w lesie, zanim ma zdobycz? Czyż lwiątko wydaje głos ze swego legowiska, zanim coś schwyta? Czyż spada ptak na ziemię, jeśli nie było sidła? Czyż się unosi pułapka nad ziemią, zanim coś schwytała? Czyż dmie się w trąbę w mieście, a lud się nie przelęknie? Czyż zdarza się w mieście nieszczęście, by Pan tego nie sprawił? Bo nie uczyni Pan Bóg niczego, by nie wyjawił swego zamiaru sługom swym, prorokom. Gdy lew zaryczy, któż się nie ulęknie? Gdy Pan Bóg przemówi, któż nie będzie prorokować?

«Spustoszyłem was, jak przy Bożym spustoszeniu Sodomy i Gomory; staliście się jak głownia wyciągnięta z ognia, aleście do Mnie nie powrócili, mówi Pan. Tak uczynię tobie, Izraelu, a ponieważ ci to uczynię, przygotuj się, by stawić się przed Bogiem twym, Izraelu».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 5, 5-6. 7-8 (R.: por. 9a)

Refren: Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości.

5 Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła nieprawość, *

zły nie może przebywać u Ciebie.

6 Nie ostoją się przed Tobą nieprawi. *

Nienawidzisz wszystkich, którzy zło czynią.

Refren.

7 Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie. *

Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym.

8 Ja zaś dzięki obfitej Twej łasce wejdę do Twojego domu, †

upadnę przed świętym przybytkiem Twoim *

przejęty Twą bojaźnią.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 130 (129), 5

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Pokładam nadzieję w Panu,

ufam Jego słowu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 8, 23-27

Uciszenie burzy na jeziorze

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!».

A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary?». Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza.

A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 21, 5. 8-20

Bóg ocala i błogosławi Izmaela

Czytanie z Księgi Rodzaju

Abraham miał sto lat, gdy mu się urodził syn jego Izaak. Dziecko podrosło i zostało odłączone od piersi. Abraham wyprawił wielką ucztę w tym dniu, w którym Izaak został odłączony od piersi.

Sara widząc, że syn Egipcjanki Hagar, którego ta urodziła Abrahamowi, naśmiewa się z Izaaka, rzekła do Abrahama: «Wypędź tę niewolnicę wraz z jej synem, bo syn tej niewolnicy nie będzie współdziedzicem z synem moim Izaakiem». To powiedzenie Abraham uznał za bardzo złe ze względu na swego syna.

A wtedy Bóg rzekł do Abrahama: «Niechaj ci się nie wydaje złe to, co Sara powiedziała o tym chłopcu i o twojej niewolnicy. Posłuchaj jej, gdyż tylko od Izaaka będzie nazwane twoje potomstwo. Syna zaś tej niewolnicy uczynię również wielkim narodem, bo jest on twoim potomkiem».

Nazajutrz rano wziął Abraham chleb oraz bukłak z wodą i dał Hagar, wkładając jej na barki, i wydalił ją wraz z dzieckiem. Ona zaś poszła i błąkała się po pustyni Beer-Szeby. A gdy zabrakło wody w bukłaku, ułożyła dziecko pod jednym krzewem, po czym odeszła i usiadła opodal tak daleko, jak łuk doniesie, mówiąc: «Nie będę patrzyła na śmierć dziecka». I tak siedząc opodal, zaczęła głośno płakać.

Ale Bóg usłyszał jęk dziecka i anioł Boży zawołał na Hagar z nieba: «Cóż ci to, Hagar? Nie lękaj się, bo usłyszał Bóg jęk chłopca tam leżącego. Wstań, podnieś chłopca i weź go za rękę, bo uczynię go wielkim narodem».

Po czym Bóg otworzył jej oczy i ujrzała studnię z wodą; a ona poszła, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić. Bóg otaczał chłopca opieką, gdy dorósł. Mieszkał on na pustyni i stał się łucznikiem.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 34 (33), 7-8. 10-11. 12-13 (R.: por. 7a)

Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.

7 Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *

i uwolnił od wszelkiego ucisku.

8 Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *

aby ich ocalić.

Refren.

10 Bójcie się Pana wszyscy Jego święci, *

ci, co się Go boją, nie zaznają biedy.

11 Bogacze zubożeli i zaznali głodu, *

szukającym Pana niczego nie zbraknie.

Refren.

12 Zbliżcie się, synowie, posłuchajcie, co mówię, *

będę was uczył bojaźni Pańskiej.

13 Kim jest ten człowiek, co pożąda życia *

i długich dni pragnie, by się nimi cieszyć?

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Am 5, 14-15. 21-24

Bóg pragnie kultu w prawdzie

Czytanie z Księgi proroka Amosa

Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli. Wtedy Pan, Bóg Zastępów będzie z wami, tak jak to mówicie. Miejcie w nienawiści zło, a miłujcie dobro! Wymierzajcie wyroki sprawiedliwie! Może ulituje się Pan Bóg Zastępów nad Resztą pokolenia Józefa.

«Nienawidzę, brzydzę się waszymi świętami. Nie będę miał upodobania w waszych uroczystych zebraniach. Bo kiedy składacie Mi całopalenia i wasze ofiary, nie znoszę tego, a na ofiary biesiadne z tucznych wołów nie chcę patrzeć. Idź precz ode Mnie ze zgiełkiem pieśni twoich, i dźwięku twoich harf nie chcę słyszeć. Sprawiedliwość wystąpi z brzegów jak woda i prawość jak potok nie wysychający wyleje».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 50 (49), 7ab i 8. 9-10. 11-12. 16bc-17 (R.: por. 23b)

Refren: Boże zbawienie ujrzą sprawiedliwi.

7 «Posłuchaj, mój ludu, bo będę przemawiał *

i będę świadczył przeciw Tobie, Izraelu.

8 Nie oskarżam cię za twe ofiary, *

bo twe całopalenia zawsze są przede Mną.

Refren.

9 Nie przyjmę z twego domu cielca *

ani kozłów ze stad twoich.

10 Bo do Mnie należy cała zwierzyna w lasach, *

tysiące zwierząt na moich górach.

Refren.

11 Znam wszystkie ptaki na niebie, *

moim jest wszystko, co porusza się na polach.

12 Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, *

bo do Mnie świat należy i wszystko, co go napełnia.

Refren.

16 Czemu wymieniasz moje przykazania *

i na ustach masz moje przymierze?

17 Ty, co nienawidzisz karności, *

a słowa moje odrzuciłeś za siebie?»

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Am 5, 14

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli,

a Pan Bóg będzie z wami.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 8, 28-34

Wypędzenie złych duchów

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus przybył na drugi brzeg do kraju Gadareńczyków, wybiegli Mu naprzeciw dwaj opętani, którzy wyszli z grobów, bardzo dzicy, tak że nikt nie mógł przejść tą drogą. Zaczęli krzyczeć: «Czego chcesz od nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?»

A opodal nich pasła się duża trzoda świń. Złe duchy prosiły Go: «Jeżeli nas wyrzucasz, to poślij nas w tę trzodę świń». Rzekł do nich: «Idźcie». Wyszły więc i weszły w świnie. I naraz cała trzoda ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora i zginęła w falach.

Pasterze zaś uciekli i przyszedłszy do miasta rozpowiedzieli wszystko, a także zdarzenie z opętanymi. Wtedy całe miasto wyszło na spotkanie Jezusa; a gdy Go ujrzeli, prosili, żeby odszedł z ich granic.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 22, 1-19

Ofiara Abrahama

Czytanie z Księgi Rodzaju

Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem», powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę».

Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osiołka, zabrał z sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział. Na trzeci dzień Abraham, spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. I wtedy rzekł do swych sług: «Zostańcie tu z osiołkiem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was».

Abraham zabrawszy drwa do spalenia ofiary włożył je na syna swego Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się oddalili.

Izaak odezwał się do swego ojca Abrahama: «Ojcze mój!» A gdy ten rzekł: «Oto jestem, mój synu», zapytał: «Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie?» Abraham odpowiedział: «Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój».

I szli obydwaj dalej. A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego Izaaka położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.

Ale wtedy anioł Pana zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna».

Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę «Pan widzi». Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje».

Po czym anioł Pana przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, iż nie oszczędziłeś syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia na wzór twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu».

Abraham wrócił do swych sług i wyruszywszy razem z nimi w drogę, poszedł do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham nadal w Beer-Szebie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 116A (114), 1-2. 3-4. 5-6. 8-9 (R.: por. 9)

Refren: W krainie życia będę widział Boga.

1 Miłuję Pana, albowiem usłyszał *

głos mego błagania,

2 bo skłonił ku mnie swe ucho *

w dniu, w którym wołałem.

Refren.

3 Oplotły mnie więzy śmierci, †

dosięgły mnie pęta otchłani, *

ogarnął mnie strach i udręka.

4 Ale wezwałem imienia Pana: *

«O Panie, ratuj me życie!»

Refren.

5 Pan jest łaskawy i sprawiedliwy, *

Bóg nasz jest miłosierny.

6 Pan strzeże ludzi prostego serca: *

byłem w niewoli, a On mnie wybawił.

Refren.

8 Uchronił bowiem moją duszę od śmierci, *

oczy od łez, nogi od upadku.

9 Będę chodził w obecności Pana *

w krainie żyjących.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Am 7, 10-17

Kapłan przeciw prorokowi

Czytanie z Księgi proroka Amosa

Amazjasz, kapłan z Betel, posłał do Jeroboama, króla izraelskiego, aby mu powiedzieć: «Spiskuje przeciw tobie Amos pośród domu Izraela. Nie może ziemia znieść wszystkich mów jego, gdyż tak rzekł Amos: "Od miecza umrze Jeroboam i Izrael będzie uprowadzony ze swojej ziemi"».

I rzekł Amazjasz do Amosa: «"Widzący", idź, uciekaj sobie do ziemi Judy! I tam jedz chleb, i tam prorokuj! A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą».

I odpowiedział Amos Amazjaszowi: «Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem uczniem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan i Pan rzekł do mnie: "Idź, prorokuj do narodu mego, izraelskiego".

I teraz słuchaj słowa Pana. Tyś mówił: "Nie prorokuj przeciwko Izraelowi ani nie przepowiadaj przeciwko domowi Izaaka". Dlatego tak rzekł Pan: "Żona twoja będzie nierządnicą w mieście. Synowie zaś i córki twoje od miecza poginą. Ziemię twoją sznurem podzielą. Ty umrzesz na ziemi nieczystej, a Izrael zostanie ze swej ziemi uprowadzony"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 19 (18), 8-9. 10-11 (R.: por. 10b)

Refren: Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie.

8 Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *

świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.

9 Jego słuszne nakazy radują serce, *

jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Refren.

10 Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *

sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne,

11 cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *

słodsze od miodu płynącego z plastra.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

(2 Kor 5, 19)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą,

nam zaś przekazał słowo jednania.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 9, 1-8

Jezus uzdrawia paralityka i odpuszcza mu grzechy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu, odpuszczają ci się twoje grzechy».

Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: «On bluźni».

A Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: "Odpuszczają ci się twoje grzechy", czy też powiedzieć: "Wstań i chodź"? Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów», rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje łoże i idź do domu».

On wstał i poszedł do domu.

A tłumy ogarnął lęk na ten widok i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 23, 1-4. 19; 24, 1-8. 10. 48. 59. 62-67

Śmierć Sary i małżeństwo Izaaka

Czytanie z Księgi Rodzaju

Sara doczekała się stu dwudziestu siedmiu lat życia. Zmarła ona w Kiriat-Arba, czyli w Hebronie, w kraju Kanaan. Abraham rozpoczął więc obrzędową żałobę nad Sarą, aby ją opłakać.

A potem powstawszy odszedł od swej zmarłej i zwrócił się do Chetytów z taką prośbą: «Choć mieszkam wśród was jako przybysz, sprzedajcie mi tu u was grób na własność, abym mógł pochować moją zmarłą». Tak przeto Abraham pochował swoją żonę Sarę w pieczarze na polu zwanym Makpela, w pobliżu Mamre, czyli Hebronu, w kraju Kanaan.

Abraham zestarzał się i doszedł do podeszłego wieku, a Bóg mu we wszystkim błogosławił.

I rzekł Abraham do swego sługi, który piastował w jego rodzinie godność zarządcy całej posiadłości: «Połóż mi twą rękę pod biodro, bo chcę, żebyś mi przysiągł na Pana, Boga nieba i ziemi, że nie weźmiesz dla mego syna Izaaka żony spośród kobiet Kanaanu, w którym mieszkam, ale że pójdziesz do kraju mego rodzinnego i wybierzesz żonę dla mego syna Izaaka».

Odpowiedział mu sługa: «A gdyby taka kobieta nie zechciała przyjść ze mną do tego kraju, czy mogę wtedy zaprowadzić twego syna do kraju, z którego pochodzisz?»

Rzekł do niego Abraham: «Nie czyń tego nigdy, abyś miał tam wracać z moim synem. Pan, Bóg niebios, który mnie wywiódł z domu mego ojca i z mego kraju rodzinnego, który mi uroczyście obiecał: "Potomstwu twemu dam ten kraj", On pośle swego anioła przed tobą; znajdziesz tam żonę dla mego syna. A gdyby owa kobieta nie chciała przyjść z tobą, wtedy jesteś zwolniony z przysięgi; byleś tylko z synem moim tam nie wracał».

Sługa ów zabrał z sobą dziesięć wielbłądów oraz kosztowności swego pana i wyruszył do Aram-Naharaim. Tam sługa Abrahama wziął jego bratanicę Rebekę za żonę dla jego syna. Wyprawili więc Rebekę i jej piastunkę ze sługą Abrahama i jego ludźmi.

Izaak, który naówczas mieszkał w Negebie, właśnie wracał od studni Lachaj-Roj; wyszedł bowiem pogrążony w smutku na pole przed wieczorem. Podniósłszy oczy ujrzał zbliżające się wielbłądy. Gdy zaś Rebeka podniosła oczy, spostrzegła Izaaka, szybko zsiadła z wielbłąda i spytała sługi: «Kto to jest ten mężczyzna, który idzie ku nam przez pole?» Sługa odpowiedział: «To mój pan». Wtedy Rebeka wzięła zasłonę i zakryła twarz.

Kiedy sługa opowiedział Izaakowi o wszystkim, czego dokonał, Izaak wprowadził Rebekę do namiotu Sary, swej matki. Wziąwszy Rebekę za żonę, Izaak miłował ją, bo była mu pociechą po matce.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 106 (105), 1-2. 3-4a. 4b-5 (R.: por. 1)

Refren: Nasz Pan jest dobry: chwalcie Go na wieki.

1 Chwalcie Pana, bo jest dobry, *

bo na wieki trwa Jego łaska.

2 Któż wysławi potężne dzieła Pana *

i rozgłosi całą Jego chwałę.

Refren.

3 Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań *

i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.

4 Pamiętaj o nas, Panie, *

gdyż upodobałeś sobie w swym ludzie.

Refren.

Przyjdź nam z pomocą, *

5 abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych,

cieszyli się radością Twego ludu, *

chlubili się razem z Twym dziedzictwem.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Am 8, 4-6. 9-12

Głód słowa Bożego

Czytanie z Księgi proroka Amosa

Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego i bezrolnego pozostawiacie bez pracy, którzy mówicie: «Kiedyż minie nów księżyca, byśmy mogli sprzedawać zboże? Kiedyż szabat, byśmy mogli otworzyć spichlerz? A będziemy zmniejszać efę, powiększać sykl i wagę podstępnie fałszować. Będziemy kupować biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów, i plewy pszeniczne będziemy sprzedawać».

«Owego dnia, mówi Pan Bóg, zajdzie słońce w południe i w dzień świetlany zaciemnię ziemię. Zamienię święta wasze w żałobę, a wszystkie wasze pieśni w lamentacje; nałożę na wszystkie biodra wory, a na wszystkie głowy sprowadzę łysinę i uczynię żałobę jak po jedynaku, a dni ostatnie jakby dzień goryczy.

Oto nadejdą dni, mówi Pan Bóg, że ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, lecz głód słuchania słów Pana. Wtedy błąkać się będą od morza do morza, z północy na wschód będą krążyli, by znaleźć słowo Pana, lecz go nie znajdą».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 2 i 10. 20 i 30. 40 i 131 (R.: por. Mt 4, 4)

Refren: Słowami Boga żyjemy jak chlebem.

2 Błogosławieni, którzy zachowują Boże pouczenia *

i szukają Go całym sercem.

10 Z całego serca szukam Ciebie, *

nie daj mi zboczyć od Twoich przykazań.

Refren.

20 Słabnie wciąż moja dusza *

z tęsknoty do wyroków Twoich.

30 Wybrałem drogę prawdy, *

pragnąc Twych wyroków.

Refren.

40 Oto pożądam Twoich postanowień, *

według Twej sprawiedliwości zapewnij mi życie. 1

31 Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, *

bo pragnę Twoich przykazań.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 9, 12b. 13b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają.

Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 9, 9-13

Powołanie Mateusza na Apostoła

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Odchodząc z Kafarnaum Jezus ujrzał człowieka siedzącego w komorze celnej, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną». On wstał i poszedł za Nim.

Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to faryzeusze, mówili do Jego uczniów: «Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?»

On, usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: "Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary". Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 27, 1-5. 15-29

Jakub otrzymuje błogosławieństwo przeznaczone dla Ezawa

Czytanie z Księgi Rodzaju

Gdy Izaak się zestarzał i jego oczy stały się tak słabe, że już nie mógł widzieć, zawołał Ezawa, swego starszego syna: «Synu mój!» A kiedy ten odezwał się: «Jestem», Izaak rzekł: «Oto zestarzałem się i nie znam dnia mojej śmierci. Weź więc teraz przybory myśliwskie, twój kołczan i łuk, idź na łowy i upoluj coś dla mnie. Potem zaś przyrządzisz mi smaczną potrawę, jaką lubię, podasz mi ją, a ja z serca ci pobłogosławię, zanim umrę».

Rebeka słyszała to, co Izaak mówił do swego syna Ezawa. Gdy więc Ezaw poszedł już na łowy, aby przynieść coś z upolowanej zwierzyny, Rebeka wzięła szaty Ezawa, swego starszego syna, najlepsze, jakie miała u siebie, ubrała w nie Jakuba, swojego młodszego syna, i skórkami koźląt owinęła mu ręce i nieowłosioną szyję. Po czym dała Jakubowi ową smaczną potrawę, którą przygotowała, i chleb.

Jakub, wszedłszy do swego ojca, rzekł: «Ojcze mój!» A Izaak na to: «Słyszę; któryś ty jest, synu mój?» Odpowiedział Jakub ojcu: «Jestem Ezaw, twój syn pierworodny. Uczyniłem, jak mi poleciłeś. Podnieś się, siądź i zjedz potrawę z upolowanej przeze mnie zwierzyny, i pobłogosław mi». Izaak rzekł do syna: «Jakże tak szybko mogłeś coś upolować, synu mój?» A Jakub na to: «Pan, Bóg twój, sprawił, że tak mi się właśnie zdarzyło».

Wtedy Izaak rzekł do Jakuba: «Zbliż się, abym dotknąwszy ciebie mógł się upewnić, czy to mój syn Ezaw, czy nie». Jakub przybliżył się do swego ojca Izaaka, a ten dotknąwszy go rzekł: «Głos jest głosem Jakuba, ale ręce rękami Ezawa». Nie rozpoznał jednak Jakuba, gdyż jego ręce były owłosione jak ręce Ezawa. A mając udzielić mu błogosławieństwa, zapytał go jeszcze: «Ty jesteś syn mój Ezaw?» Jakub odpowiedział: «Ja jestem».

Rzekł więc: «Podaj mi, abym zjadł to, co upolowałeś, synu mój, i abym ci sam pobłogosławił». Jakub podał mu i on jadł. Przyniósł mu też i wina, a on pił. A potem jego ojciec Izaak rzekł do niego: «Zbliż się i pocałuj mnie, mój synu». Jakub zbliżył się i pocałował go. Gdy Izaak poczuł woń jego szat, dając mu błogosławieństwo mówił:

«Oto woń mego syna jak woń pola, które pobłogosławił Pan.

Niechaj tobie Bóg użycza rosy z niebios i żyzności ziemi, obfitości zboża i moszczu winnego.

Niechaj ci służą ludy i niech ci pokłon oddają narody. Bądź panem twoich braci i niech ci się kłaniają synowie twej matki.

Każdy, kto będzie ci złorzeczył, niech będzie przeklęty. Każdy, kto będzie ci błogosławił, niech będzie błogosławiony».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 135 (134), 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 3)

Refren: Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry.

albo: Alleluja.

1 Chwalcie imię Pana, *

chwalcie Pańscy słudzy,

2 wy, którzy stoicie w domu Pana, *

na dziedzińcach domu Boga naszego.

Refren.

3 Chwalcie Pana, bo Pan jest dobry, *

śpiewajcie Jego imieniu, bo jest łaskawy.

4 Pan bowiem wybrał sobie Jakuba, *

wybrał Izraela na wyłączną własność.

Refren.

5 Wiem, że Pan jest wielki, *

że nasz Pan jest nad wszystkimi bogami.

6 Cokolwiek spodoba się Panu, †

uczyni na niebie i na ziemi, *

na morzu i we wszystkich głębinach.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Am 9, 11-15

Zapowiedź powrotu Izraela z niewoli

Czytanie z Księgi proroka Amosa

To mówi Pan:

«W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, co upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia, mówi Pan, który to uczyni.

Oto nadejdą dni, mówi Pan, że będzie postępował żniwiarz tuż za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą nim opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski, odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jeść z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem, mówi Pan, twój Bóg».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 85 (84), 9. 11-12. 13-14 (R.: por. 9)

Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.

9 Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: *

oto ogłasza pokój

ludowi i świętym swoim, *

którzy zwracają się ku Niemu swym sercem.

Refren.

11 Spotkają się ze sobą łaska i wierność, *

ucałują się sprawiedliwość i pokój.

12 Wierność z ziemi wyrośnie, *

a sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Refren.

13 Pan sam obdarzy szczęściem, *

a nasza ziemia wyda swój owoc.

14 Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, *

a śladami Jego kroków zbawienie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Jk 1, 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,

abyśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 9, 14-17

Nie można stosować zwyczajów Starego Przymierza do Nowego

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Uczniowie Jana podeszli do Jezusa i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?». Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.

Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie i gorsze robi się przedarcie. Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Za 9, 9-10

Król pokoju

Czytanie z Księgi proroka Zachariasza

To mówi Pan:

«Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy. On zniszczy rydwany w Efraimie i konie w Jeruzalem, łuk wojenny strzaska w kawałki, pokój ludom obwieści. Jego władztwo sięgać będzie od morza do morza, od brzegów Rzeki aż po krańce ziemi».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 145 (144), 1-2. 8-9. 10-11. 13cd-14 (R.: 1a)

Refren: Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.

1 Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu, *

i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.

2 Każdego dnia będę Ciebie błogosławił *

i na wieki wysławiał Twoje imię.

Refren.

8 Pan jest łagodny i miłosierny, *

nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.

9 Pan jest dobry dla wszystkich, *

a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Refren.

10 Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

i niech Cię błogosławią Twoi święci.

11 Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

i niech głoszą Twoją potęgę.

Refren.

13 Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach *

i we wszystkich dziełach swoich święty.

14 Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *

i podnosi wszystkich zgnębionych.

Refren.

Drugie czytanie

Rz 8, 9. 11-13

Jeżeli będziecie uśmiercać popędy ciała, będziecie żyli

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Wy nie żyjecie według ciała, lecz według ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.

Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha uśmiercać będziecie popędy ciała, będziecie żyli.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 11, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,

że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 11, 25-30

Jezus łagodny i pokorny sercem

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami:

«Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźmijcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».

Oto słowo Pańskie.

14 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Ez 2, 2-5

Powołanie proroka

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Wstąpił we mnie duch i postawił mnie na nogi; potem słuchałem Tego, który do mnie mówił. Powiedział mi:

«Synu człowieczy, posyłam cię do synów Izraela, do ludu buntowników, którzy Mi się sprzeciwiali. Oni i przodkowie ich występowali przeciwko Mnie aż do dnia dzisiejszego. To ludzie o bezczelnych twarzach i zatwardziałych sercach; posyłam cię do nich, abyś im powiedział: "Tak mówi Pan Bóg". A oni czy usłuchają, czy nie, są bowiem ludem opornym, przecież będą wiedzieli, że prorok jest wśród nich».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 123 (122), 1-2a. 2bcd. 3-4 (R.: por. 1)

Refren: Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.

1 Do Ciebie wznoszę oczy, *

który mieszkasz w niebie.

2 Jak oczy sług są zwrócone *

na ręce ich panów.

Refren.

Jak oczy służebnicy *

na ręce jej pani,

tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, *

dopóki nie zmiłuje się nad nami.

Refren.

3 Zmiłuj się nad nami, zmiłuj się. Panie, *

bo mamy już dosyć pogardy.

4 Ponad miarę nasza dusza jest nasycona *

szyderstwem zarozumialców i pogardą pysznych.

Refren.

Drugie czytanie

2 Kor 12, 7-10

Paweł chełpi się ze swoich słabości

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Koryntian

Bracia:

Aby nie wynosił mnie zbytnio ogrom objawień, dany mi został oścień dla ciała, wysłannik szatana, aby mnie policzkował. Dlatego trzykrotnie prosiłem Pana, aby odszedł ode mnie, lecz Pan mi powiedział: «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali».

Najchętniej więc będę się chełpił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 4, 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Duch Pański spoczywa na Mnie,

posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 6, 1-6

Jezus nie przyjęty w Nazarecie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus przyszedł do swego rodzinnego miasta. A towarzyszyli Mu Jego uczniowie. Gdy nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze.

A wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: «Skąd On to ma? I co za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce. Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry?». I powątpiewali o Nim.

A Jezus mówił im: «Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony». I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich. Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał.

Oto słowo Pańskie.

14 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Iz 66, 10-14c

Radość ery mesjańskiej

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Radujcie się wraz z Jerozolimą, weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie. Cieszcie się z nią bardzo wy wszyscy, którzyście się nad nią smucili.

Ażebyście ssać mogli aż do nasycenia z piersi jej pociech; ażebyście ciągnęli mleko z rozkoszą z pełnej piersi jej chwały.

To bowiem mówi Pan: «Oto skieruję do niej pokój jak rzekę i chwałę narodów jak strumień wezbrany.

Ich niemowlęta będą noszone na rękach i na kolanach będą pieszczone. Jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę; w Jerozolimie doznacie pociechy.

Na ten widok rozraduje się serce wasze, a kości wasze nabiorą świeżości jak murawa. Ręka Pana da się poznać Jego sługom».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 66 (65), 1-3a. 4-5. 6-7a. 16 i 20 (R.: por. 1)

Refren: Niech cała ziemia chwali swego Boga.

1 Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie, *

2 opiewajcie chwałę Jego imienia,

cześć Mu wspaniałą oddajcie. *

3 Powiedzcie Bogu: «Jak zadziwiające są Twe dzieła!

Refren.

4 Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, *

niech Twoje imię opiewa».

5 Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga: *

zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi.

Refren.

6 Morze na suchy ląd zamienił, *

pieszo przeszli przez rzekę:

Nim się przeto radujmy! *

7 Jego potęga włada na wieki.

Refren.

16 Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, †

którzy boicie się Boga, *

opowiem, co uczynił mej duszy.

20 Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby *

i nie oddalił ode mnie swej łaski.

Refren.

Drugie czytanie

Ga 6, 14-18

Krzyż Chrystusa chlubą chrześcijan

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. Bo ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie.

Na wszystkich tych, którzy się tej zasady trzymać będą, i na Izraela Bożego niech zstąpi pokój i miłosierdzie.

Odtąd niech już nikt nie sprawia mi przykrości: przecież ja na ciele swoim noszę blizny, znamię przynależności do Jezusa.

Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia. Amen.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Kol 3, 15a. 16a

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Sercami waszymi niech rządzi Chrystusowy pokój,

słowo Chrystusa niech w nas przebywa

z całym swoim bogactwem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Łk 10, 1-12. 17-20

krótsza

Łk 10, 1-9

Pokój królestwa Bożego

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus wyznaczył jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich:

«Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.

Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: "Pokój temu domowi". Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: "Przybliżyło się do was królestwo Boże"».

Koniec krótszej perykopy.

«Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: "Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże". Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu».

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają».

Wtedy rzekł do nich: «Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 28, 10-22a

Sen Jakuba

Czytanie z Księgi Rodzaju

Kiedy Jakub wyszedłszy z Beer-Szeby wędrował do Charanu, trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdyż słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę, układając się do snu na tym właśnie miejscu.

We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół. A oto Pan stał na jej szczycie i mówił: «Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków. Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz; a potem sprowadzę cię do tego kraju. Bo nie opuszczę cię, dopóki nie spełnię tego, co ci obiecuję».

A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał: «Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem». I zdjęty trwogą rzekł: «O, jakże miejsce to przejmuje grozą! Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba!» Wstawszy więc rano, wziął ów kamień, który podłożył sobie pod głowę, postawił go jako stelę i rozlał na jego wierzchu oliwę. I dał temu miejscu nazwę Betel. Natomiast pierwotna nazwa tego miejsca była Luz.

Po czym złożył taki ślub: «Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze, w którą wyruszyłem, jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się i jeżeli wrócę szczęśliwie do domu ojca mojego, Pan będzie moim Bogiem. Ten zaś kamień, który postawiłem jako stelę, będzie domem Boga».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 91 (90), 1-2. 3-4. 14-15ab (R.: por. 2b)

Refren: Tobie, mój Boże, ufam całym sercem.

1 Kto się w opiekę oddał Najwyższemu *

i mieszka w cieniu Wszechmocnego,

2 mówi do Pana: «Tyś moją ucieczką i twierdzą, *

Boże mój, któremu ufam».

Refren.

3 Bo On sam cię wyzwoli z sideł myśliwego *

i od słowa niosącego zgubę.

4 Okryje cię swoimi piórami, *

pod Jego skrzydła się schronisz.

Refren.

14 «Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie, *

osłonię go, bo poznał moje imię.

15 Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham *

i będę z nim w utrapieniu».

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Oz 2, 16. 17b-18. 21-22

Naród wybrany jest oblubienicą Boga

Czytanie z Księgi proroka Ozeasza

To mówi Pan:

«Chcę przynęcić niewierną oblubienicę, na pustynię ją wyprowadzić i mówić do jej serca, i będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości, gdy wychodziła z egipskiego kraju.

I stanie się w owym dniu, że nazwie Mnie: "Mąż mój", a już nie powie: "Mój Baal".

I poślubię cię sobie znowu na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 145 (144), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 8a)

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

2 Każdego dnia będę Ciebie błogosławił *

i na wieki wysławiał Twoje imię.

3 Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, *

a wielkość Jego niezgłębiona.

Refren.

4 Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła *

i zwiastuje Twoje potężne czyny.

5 Głoszą wspaniałą chwałę Twego majestatu *

i rozpowiadają Twoje cuda.

Refren.

6 Mówią o potędze Twoich dzieł straszliwych *

i głoszą Twoją wielkość.

7 Przekazują pamięć o Twej wielkiej dobroci *

i cieszą się Twą sprawiedliwością.

Refren.

8 Pan jest łagodny i miłosierny, *

nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.

9 Pan jest dobry dla wszystkich, *

a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Por. 2 Tm 1, 10b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,

a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 9, 18-26

Uzdrowienie kobiety i wskrzeszenie córki Jaira

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus mówił, pewien zwierzchnik synagogi przyszedł do Niego i oddając pokłon, prosił: «Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i włóż na nią rękę, a żyć będzie». Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim.

Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. Bo sobie mówiła: «Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa».

Jezus obrócił się i widząc ją, rzekł: «Ufaj córko; twoja wiara cię ocaliła». I od tej chwili kobieta była zdrowa.

Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył flecistów oraz tłum zgiełkliwy, rzekł: «Usuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi». A oni wyśmiewali Go. Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała. Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 32, 23-33

Walka Jakuba z Aniołem

Czytanie z Księgi Rodzaju

Jakub wstał w nocy i zabrawszy obie swe żony, dwie ich niewolnice i jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku Jabbok. A gdy ich przeprawił przez ten potok, przeniósł również na drugi brzeg to, co posiadał.

Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim. A wreszcie rzekł: «Puść mnie, bo już wschodzi zorza!» Jakub odpowiedział: «Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz!» Wtedy tamten go zapytał: «Jakie masz imię?» On zaś rzekł: «Jakub». Powiedział: «Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś». Potem Jakub rzekł: «Powiedz mi, proszę, jakie jest Twe imię?» Ale on odpowiedział: «Czemu pytasz mnie o imię?» I pobłogosławił go na owym miejscu.

Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: «Mimo że widziałem Boga twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie». Słońce już wschodziło, gdy Jakub przechodził przez Penuel, utykając na nogę. Dlatego Izraelici nie jadają po dzień dzisiejszy ścięgna, które jest w stawie biodrowym, gdyż Jakub został porażony w staw biodrowy, w to właśnie ścięgno.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 17 (16), 1. 2-3. 6-7. 8 i 15 (R.: por. 15a)

Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.

1 Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę, *

usłysz moje wołanie,

wysłuchaj modlitwy *

moich warg nieobłudnych.

Refren.

2 Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie, *

Twoje oczy widzą to, co sprawiedliwe.

3 Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą, †

i doświadczał ogniem, *

nieprawości we mnie nie znajdziesz.

Refren.

6 Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; *

nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.

7 Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje, †

Zbawco tych, co się chronią przed wrogiem *

pod Twoją prawicę.

Refren.

8 Strzeż mnie jak źrenicy oka, *

ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.

15 A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, *

ze snu powstając nasycę się Twym widokiem.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Oz 8, 4-7. 11-13

Balwochwalstwo i nieposłuszeństwo Izraelitów

Czytanie z Księgi proroka Ozeasza

To mówi Pan:

«Synowie Izraela czynili sobie królów, lecz wbrew mojej woli, książąt mianowali, też bez mojej wiedzy. Czynili posągi ze srebra swego i złota, na własną zagładę. Odrzucam cielca twojego, Samario, gniew mój się przeciw niemu zapala; jak długo jeszcze nie będą mogli być uniewinnieni synowie Izraela? Wykonał go rzemieślnik, lecz nie jest on bogiem; w kawałki się rozleci cielec samaryjski. Oni wiatr sieją, zbierać będą burzę. Zboże bez kłosów nie dostarczy mąki; jeśliby nawet dało, zabierze ją obcy.

Wiele ołtarzy Efraim zbudował, ale mu służą jedynie do grzechu. Wypisałem im moje liczne prawa, lecz je przyjęli jako coś obcego. Lubią ofiary krwawe i chętnie składają, lubią też mięso, które wówczas jedzą, lecz Pan nie ma w tym upodobania. Wspominam wtedy na ich przewinienia i karzę ich za grzechy, niech wrócą znów do Egiptu».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 115 (114), 3-4. 5-6. 7ab-8. 9-10 (R.: por. 9a)

Refren: Naród wybrany ufa swemu Panu.

3 Nasz Bóg jest w niebie, *

czyni wszystko, co zechce.

4 Ich bożki są ze srebra i złota, *

dzieło rąk ludzkich.

Refren.

5 Mają usta, ale nie mówią; *

mają oczy, ale nie widzą.

6 Mają uszy, ale nie słyszą; *

mają nozdrza, ale nie czują zapachu.

Refren.

7 Mają ręce pozbawione dotyku, *

nogi mają, ale nie chodzą.

8 Do nich będą podobni ci, którzy je robią, *

i każdy, który im ufa.

Refren.

9 Ale dom Izraela pokłada ufność w Panu, *

On jest ich pomocą i tarczą.

10 Dom Aarona pokłada ufność w Panu, *

On jest ich pomocą i tarczą.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 4, 23

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus głosił Ewangelię o królestwie

i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 9, 32-37

Jezus lituje się nad ludźmi

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Przyprowadzono do Jezusa niemowę opętanego. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu».

Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy».

Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza.

Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 41, 55-57; 42, 5-7. 14-15a. 17-24a

Bracia Józefa przybywają do Egiptu

Czytanie z Księgi Rodzaju

Kiedy w Egipcie głód zaczął dawać się we znaki, ludność domagała się chleba od faraona. Wtedy faraon mówił do wszystkich Egipcjan: «Udaj cię się do Józefa i co on wam powie, czyńcie». Gdy był głód na całej ziemi, Józef otwierał wszystkie spichrze, w których było zboże, i sprzedawał zboże Egipcjanom, w miarę jak w Egipcie głód stawał się coraz większy.

Ze wszystkich krajów ludzie przybywali do Egiptu, by kupować zboże od Józefa, gdyż głód po całej ziemi się wzmagał.

Kiedy synowie Izraela przybyli wraz z innymi, którzy tam również się udawali, aby kupić zboża, bo głód był w Kanaanie, Józef sprawował władzę w kraju i on to sprzedawał zboże wszystkim mieszkańcom tego kraju.

Bracia Józefa, przybywszy do niego, oddali mu pokłon twarzą do ziemi. Gdy Józef ujrzał swoich braci, poznał ich; udał jednak, że jest im obcy, i przemówił do nich surowo tymi słowami: «Skąd przyszliście?». Odpowiedzieli: «Z Kanaanu, aby kupić żywności». Józef rzekł do nich: «Jesteście szpiegami. Co do tego zostaniecie wybadani». I oddał ich pod straż na trzy dni.

A trzeciego dnia Józef rzekł do nich: «Uczyńcie, co mówię, a zostaniecie przy życiu, bo ja czczę Boga. Skoro jesteście uczciwi, niechaj jeden wasz brat pozostanie w więzieniu, w którym was osadzono, wy zaś idźcie, zawieźcie zboże dla wyżywienia waszych rodzin. Potem przyprowadzicie do mnie najmłodszego brata waszego, aby się okazało, czy powiedzieliście prawdę; bo inaczej czeka was śmierć».

I tak uczynili. Mówili między sobą: «Ach, zawiniliśmy przeciwko bratu naszemu, patrząc na jego strapienie, kiedy nas błagał o litość, a nie wysłuchaliśmy go. Dlatego przyszło na nas to nieszczęście». Ruben zaś tak im wtedy powiedział: «Czyż wam tego nie mówiłem: "Nie dopuszczajcie się wykroczenia względem tego chłopca", ale nie usłuchaliście mnie? Toteż teraz żąda się odpowiedzialności za jego krew».

Nie wiedzieli zaś, że Józef to rozumie, bo rozmawiał z nimi przez tłumacza. Odszedłszy więc od nich, rozpłakał się. Potem wrócił i rozmawiał z nimi.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 33 (32), 2-3. 10-11. 18-19 (R.: por. 22)

Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.

2 Sławcie Pana na cytrze, *

grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.

3 Śpiewajcie Mu pieśń nową, *

pełnym głosem śpiewajcie Mu wdzięcznie.

Refren.

10 Pan udaremnia zamiary narodów, *

wniwecz obraca zamysły ludów.

11 Zamiary Pana trwają na wieki, *

zamysły Jego serca przez pokolenia.

Refren.

18 Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *

na tych, którzy czekają na Jego łaskę,

19 aby ocalił ich życie od śmierci *

i żywił ich w czasie głodu.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Oz 10, 1-3. 7-8. 12

Nadszedł czas, by szukać Pana

Czytanie z Księgi proroka Ozeasza

Izrael był jak dorodny krzew winny, przynoszący wiele owoców: lecz gdy owoc jego się mnożył, wzrastała liczba ołtarzy; im lepiej działo się w kraju, tym wspanialsze budowano stele. Ich serce jest obłudne, muszą pokutować! Pan ich ołtarze rozwali i stele powywraca. Powiedzą wtedy: «My nie mamy króla, bośmy się Pana nie bali, zresztą cóż nam król pomoże».

Upadnie Samaria, a król jej jest niby piana na powierzchni wody. Zniszczone będą wyżyny Bet-Awen, grzech Izraela. Ciernie i osty wyrosną na ich ołtarzach. Wtedy powiedzą górom: «przykryjcie nas!», a wzgórzom: «padnijcie na nas!»

Posiejcie sprawiedliwość, a zbierzecie miłość; karczujcie nowe ziemie! Nadszedł czas, by szukać Pana, aż przyjdzie, by sprawiedliwości was nauczyć.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (104), 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. 4b)

Refren: Zawsze szukajcie Bożego oblicza.

albo: Alleluja.

2 Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *

rozsławiajcie wszystkie Jego cuda.

3 Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *

niech się weseli serce szukających Pana.

Refren.

4 Rozważajcie o Panu i Jego potędze; *

zawsze szukajcie Jego oblicza.

5 Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *

o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Refren.

6 Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *

synowie Jakuba, Jego wybrańcy.

7 On, Pan, jest naszym Bogiem; *

Jego wyroki obejmują świat cały.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mk 1, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bliskie jest królestwo Boże.

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 10, 1-7

Rozesłanie Apostołów

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.

A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.

Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: "Bliskie już jest królestwo niebieskie"».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 44, 18-21. 23b-29; 45, 1-5

Józef daje się poznać braciom

Czytanie z Księgi Rodzaju

Juda oraz jego bracia przyszli do domu Józefa. Juda, zbliżywszy się do niego, rzekł: «Pozwól, panie mój, aby twój sługa powiedział słowo wobec ciebie. I nie gniewaj się na twego sługę, wszakżeś ty jak faraon. Pytał mój pan swoich sług: "Czy macie ojca lub brata?" Odpowiedzieliśmy panu mojemu: "Mamy starego ojca i jednego jeszcze, najmłodszego brata, zrodzonego przez niego już w starości. Brat tego najmłodszego nie żyje; został on więc jeden z tej samej matki i dlatego ojciec go pokochał". Rozkazałeś sługom twoim: "Sprowadźcie go do mnie, abym mógł go zobaczyć. Jeśli nie przyjdzie z wami wasz najmłodszy brat, nie pokazujcie mi się na oczy".

Gdy więc przyszliśmy do twego sługi, ojca naszego, powtórzyliśmy mu twe słowa, panie. Potem zaś powiedział nam ojciec: "Idźcie znów, aby zakupić dla nas żywności". Odpowiedzieliśmy: "Nie możemy iść. Pójdziemy tylko wtedy, gdy z nami pójdzie nasz najmłodszy brat. Bo nie możemy pokazać się owemu mężowi, jeśli nie będzie z nami naszego najmłodszego brata". Wtedy powiedział nam twój sługa, ojciec nasz: "Wiecie, że jedna z mych żon urodziła mi dwóch synów. Jeden wyszedł ode mnie i wtedy pomyślałem sobie, że został rozszarpany, gdyż więcej go już nie widziałem. Jeżeli i tego drugiego zabierzecie ode mnie i spotka go jakieś nieszczęście, moja siwizna zstąpi do krainy zmarłych wśród niedoli"».

Józef nie mógł opanować swego wzruszenia i wobec wszystkich, którzy tam byli, zawołał: «Niechaj wszyscy stąd wyjdą!». Nikogo nie było z nim, gdy Józef dał się poznać swym braciom.

Wybuchnąwszy głośnym płaczem, tak że aż usłyszeli Egipcjanie oraz dworzanie faraona, rzekł do swych braci: «Ja jestem Józef. Czy ojciec mój jeszcze żyje?» Ale bracia nie byli w stanie mu odpowiedzieć, gdyż zlękli się go. On zaś rzekł do nich: «Zbliżcie się do mnie!» A gdy oni się zbliżyli, powtórzył: «Ja jestem Józef, brat wasz, to ja jestem tym, którego sprzedaliście do Egiptu. Ale teraz nie smućcie się i nie wyrzucajcie sobie, żeście mnie sprzedali. Bo dla waszego ocalenia od śmierci Bóg wysłał mnie tu przed wami».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (104), 16-17. 18-19. 20-21 (R.: por. 5a)

Refren: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.

16 Potem głód przywołał na ziemię *

i odebrał cały zapas chleba.

17 Wysłał przed nimi męża: *

Józefa, którego sprzedano w niewolę.

Refren.

18 Kajdanami ścisnęli mu nogi, *

jego kark zakuto w żelazo,

19 aż się spełniła jego przepowiednia *

i poświadczyło ją słowo Pana.

Refren.

20 Król posłał, aby go uwolnić. *

uwolnił go władca ludów.

21 Ustanowił go panem nad swoim domem, *

władcą nad całą swą posiadłością.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Oz 11, 1. 3-4. 8c-9

Miłość Boga dla ludu wybranego

Czytanie z Księgi proroka Ozeasza

To mówi Pan:

«Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości.

Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę, schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go.

Moje serce na to się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja, Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 80 (79), 2ac i 3bc. 15-16 (R.: por. 4)

Refren: Odnów nas Boże, i daj nam zbawienie.

2 Usłysz, Pasterzu Izraela *

Ty, który zasiadasz nad cherubinami.

3 Zbudź swą potęgę *

i przyjdź nam z pomocą.

Refren.

15 Powróć, Boże Zastępów, *

wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.

16 I chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *

Latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mk 1, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bliskie jest królestwo Boże.

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 10, 7-15

Wskazania na pracę apostolską

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Idźcie i głoście: "Bliskie już jest królestwo niebieskie". Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.

A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, powitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was.

Gdyby was gdzie nie chciano przyjąć i nie chciano słuchać słów waszych, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych. Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 46, 1-7. 28-30

Jakub z rodziną przenosi się do Egiptu

Czytanie z Księgi Rodzaju

Izrael wyruszył w drogę z całym swym dobytkiem. A gdy przybył do Beer-Szeby, złożył ofiarę Bogu ojca swego, Izaaka. Bóg zaś w widzeniu nocnym tak odezwał się do Izraela: «Jakubie, Jakubie!». A gdy on odpowiedział: «Oto jestem», rzekł do niego: «Jam jest Bóg, Bóg ojca twego. Idź bez obawy do Egiptu, gdyż uczynię cię tam wielkim narodem. Ja pójdę tam z tobą i ja stamtąd cię wyprowadzę, a Józef zamknie ci oczy».

Potem Jakub wyruszył z Beer-Szeby. Synowie Izraela umieścili ojca swego, Jakuba, swe dzieci i żony na wozach, które faraon przysłał dla przewiezienia go. Zabrali też swe trzody i swój dobytek, który nabyli w Kanaanie. Tak przybył Jakub do Egiptu wraz z całym swym potomstwem: wziął ze sobą do Egiptu synów, wnuków, córki i wnuczki, całe swe potomstwo.

Wysłał on przed sobą Judę do Józefa, aby ten mógł go wyprzedzić do Goszen przed ich przybyciem. A gdy przybyli do ziemi Goszen, Józef kazał zaprząc do swego wozu i wyjechał na spotkanie Izraela, ojca swego, do Goszen. Kiedy zobaczył go, rzucił mu się na szyję i długo szlochał na jego szyi. Wreszcie Izrael odezwał się do Józefa: «Teraz mogę już umrzeć, skoro zobaczyłem ciebie, że jeszcze żyjesz».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 37(36), 3-4. 18-19. 27-28ab. 39-40 (R: por. 39a)

Refren: Zbawienie prawych pochodzi od Pana.

3 Miej ufność w Panu i czyń to co dobre, *

a będziesz mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie.

4 Raduj się w Panu, *

a On spełni pragnienia twego serca.

Refren.

18 Pan zna dni postępujących nienagannie, *

a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki.

19 W czasie klęski nie zaznają wstydu, *

w dniach głodu zostaną nasyceni.

Refren.

27 Odstąp od złego, czyń dobrze, *

abyś mógł przetrwać na wieki.

28 Gdyż Pan miłuje sprawiedliwość *

i nie opuszcza swych świętych.

Refren.

39 Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana, *

On ich ucieczką w czasie utrapienia.

40 Pan ich wspomaga i wyzwala, †

wyzwala od występnych i zachowuje, *

On bowiem jest ich ucieczką.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Oz 14, 2-10

Obietnica błogosławieństwa Bożego dla Izraela po jego nawróceniu

Czytanie z Księgi proroka Ozeasza

To mówi Pan:

«Wróć, Izraelu, do Pana Boga twojego, upadłeś bowiem przez własną twą winę. Zabierzcie ze sobą słowa i nawróćcie się do Pana. Mówcie do Niego: "Przebacz nam całą naszą winę, w ten sposób otrzymamy dobro za owoc naszych warg. Asyria nie może nas zbawić, nie chcemy już wsiadać na konie ani też mówić ‘ nasz Boże ’ do dzieła rąk naszych. U Ciebie bowiem znajdzie litość sierota".

Uleczę ich niewierność i umiłuję z serca, bo gniew mój odwrócił się od nich. Stanę się jakby rosą dla Izraela, tak że rozkwitnie jak lilia i jak topola rozpuści korzenie. Rozwiną się jego latorośle, będzie wspaniały jak drzewo oliwne, woń jego będzie jak woń Libanu. I wrócą znowu, by usiąść w mym cieniu, a zboża uprawiać będą, winnice sadzić, których sława będzie tak wielka jak wina libańskiego. Co ma jeszcze Efraim wspólnego z bożkami? Ja go wysłuchuję i Ja nań spoglądam, Ja jestem jak cyprys zielony i Mnie zawdzięcza swój owoc.

Któż jest tak mądry, aby to pojął, i tak rozumny, aby to rozważył? Bo drogi Pana są proste: kroczą nimi sprawiedliwi, lecz potykają się na nich grzesznicy».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 51 (50), 3-4. 8-9. 12-13. 14 i 17 (R.: por. 17b)

Refren: Usta me będą głosić Twoją chwałę.

3 Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *

w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.

4 Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *

i oczyść mnie z grzechu mojego.

Refren.

8 A Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, *

naucz mnie tajemnicy mądrości.

9 Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, *

obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.

Refren.

12 Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste *

i odnów we mnie moc ducha.

13 Nie odrzucaj mnie od swego oblicza *

i nie odbieraj mi świętego ducha swego.

Refren.

14 Przywróć mi radość z Twojego zbawienia *

i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.

17 Panie, otwórz wargi moje, *

a usta moje będą głosić Twoją chwałę.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 14, 26

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Duch Święty was wszystkiego nauczy,

przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 10, 16-23

Apostołowie będą prześladowani

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie.

Miejcie się na baczności przed ludźmi. Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić. Gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was.

Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.

Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę powiadam wam: Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rdz 49, 29-33; 50, 15-26

Śmierć Jakuba i Józefa

Czytanie z Księgi Rodzaju

Jakub dał swoim synom taki rozkaz: «Gdy ja zostanę przyłączony do moich przodków, pochowajcie mnie przy moich praojcach w pieczarze, która jest na polu Efrona Chetyty, w pieczarze, która jest na polu Makpela w pobliżu Mamre w kraju Kanaan, którą kupił Abraham wraz z tym polem od Efrona Chetyty jako tytuł własności grobu. Tam pochowano Abrahama i Sarę, jego żonę, tam pochowano Izaaka i jego żonę Rebekę; tam pochowałem Leę». Pole to wraz z pieczarą zostało kupione od Chetytów.

Gdy Jakub wydał te polecenia swoim synom, złożył swe nogi na łożu, wyzionął ducha i został przyłączony do swoich przodków.

Bracia Józefa zdając sobie sprawę z tego, że ojciec ich nie żyje, myśleli: «Na pewno Józef będzie nas teraz prześladował i odpłaci nam za wszystkie krzywdy, które mu wyrządziliśmy». Toteż kazali powiedzieć Józefowi: «Ojciec twój dał przed śmiercią takie polecenie: "Powiedzcie Józefowi tak: Racz przebaczyć braciom twym wykroczenie i winę ich, wyrządzili ci bowiem krzywdę". Teraz przeto daruj łaskawie winę nam, którzy czcimy Boga twojego ojca!» Józef rozpłakał się, gdy mu to powtórzono.

Wtedy bracia już sami poszli do Józefa i upadłszy przez nim rzekli: «Jesteśmy twoimi niewolnikami». Lecz Józef powiedział do nich: «Nie bójcie się. Czyż ja jestem na miejscu Boga? Wy niegdyś knuliście zło przeciwko mnie, Bóg jednak zamierzył to jako dobro, żeby sprawić to, co jest dzisiaj, że przeżył wielki naród. Teraz więc nie bójcie się: będę żywił was i dzieci wasze». I tak ich pocieszał, przemawiając do nich serdecznie.

Józef mieszkał w Egipcie wraz z rodziną swego ojca. Dożył on stu dziesięciu lat i doczekał się prawnuków z Efraima. Również dzieci Makira, syna Manassesa, urodziły się na kolanach Józefa.

Wreszcie Józef rzekł do swych braci: «Gdy ja umrę, Bóg okaże wam swą łaskę i wyprowadzi was z tej ziemi do kraju, który poprzysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi». Po czym zobowiązał synów Izraela przysięgą, że spełnią takie polecenie: «Gdy Bóg okaże wam tę wielką swoją łaskawość, zabierzcie stąd moje kości». Po czym Józef umarł, mając sto dziesięć lat. Zabalsamowano go i złożono go do trumny w Egipcie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7 (R.: por. Ps 69(68), 33)

Refren: Ożyje serce szukających Boga.

1 Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *

głoście dzieła Jego wśród narodów.

2 Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *

rozsławiajcie wszystkie Jego cuda.

Refren.

3 Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *

niech się weseli serce szukających Pana.

4 Rozważajcie o Panu i Jego potędze, *

szukajcie zawsze Jego oblicza.

Refren.

6 Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *

synowie Jakuba, Jego wybrańcy.

7 On, Pan, jest naszym Bogiem, *

Jego wyroki obejmują świat cały.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Iz 6, 1-8

Powołanie proroka Izajasza

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana Boga, siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał.

I wołał jeden do drugiego: «Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały». Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem.

I powiedziałem: «Biada mi. Jestem zgubiony. Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów».

Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza. Dotknął nim ust moich i rzekł: «Oto dotknęło to twoich warg: twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech».

I usłyszałem głos Pana mówiącego: «Kogo mam posłać? Kto by nam poszedł?». Odpowiedziałem: «Oto ja, poślij mnie».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 93 (92), 1. 2 i 5 (R.: por. 1a)

Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.

1 Pan króluje, oblókł się w majestat, *

Pan odział, się w potęgę i nią się przepasał,

tak świat utwierdził, *

że się nie zachwieje.

Refren.

2 Twój tron niewzruszony na wieki, *

Ty od wieków istniejesz, Boże.

5 Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary, †

Twojemu domowi przystoi świętość, *

po wszystkie dni, o Panie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

1 P 4, 14

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni jesteście,

jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa,

albowiem Duch Boży na was spoczywa.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 10, 24-33

Nie bójcie się ludzi

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy uczniowi, jeśli będzie jak jego nauczyciel, a sługa jak pan jego. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, o ileż bardziej jego domowników tak nazwą.

Więc się ich nie bójcie. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie jawnie, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.

Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.

Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Iz 55, 10-11

Skuteczność słowa Bożego

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

To mówi Pan:

«Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich: nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 65 (64), 10abcd. 10e-12. 13-14 (R.: por. Łk 8, 8)

Refren: Na żyznej ziemi ziarno wyda plony.

10 Nawiedziłeś i nawodniłeś ziemię, *

wzbogaciłeś ją obficie.

Strumień Boży wezbrany od wody; *

przygotowałeś im zboże.

Refren.

I tak uprawiłeś ziemię: †

11 nawodniłeś jej bruzdy, wyrównałeś jej skiby, *

spulchniłeś ją deszczami, pobłogosławiłeś płodom.

12 Rok uwieńczyłeś swymi dobrami, *

gdzie przejdziesz, wzbudzasz urodzaj.

Refren.

13 Stepowe pastwiska są pełne rosy, *

a wzgórza przepasane weselem,

14 łąki się stroją trzodami, †

doliny okrywają się zbożem, *

razem śpiewają i wznoszą okrzyki radości.

Refren.

Drugie czytanie

Rz 8, 18-23

Oczekujemy chwały

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Sądzę, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał, w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.

Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy oczekując przybrania za synów, odkupienia naszego ciała.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

-

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,

każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Mt 13, 1-23

krótsza

Mt 13, 1-9

Przypowieść o siewcy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:

«Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.

Kto ma uszy, niechaj słucha».

Koniec krótszej perykopy.

Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: «Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?».

On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:

"Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie zrozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił".

Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.

Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.

Posiane na miejsca skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.

Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.

Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».

Oto słowo Pańskie.

15 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Am 7, 12-15

Misja proroka

Czytanie z Księgi proroka Amosa

Amazjasz, kapłan w Betel, rzekł do Amosa: «"Widzący", idź, uciekaj sobie do ziemi Judy. I tam jedz chleb, i tam prorokuj. A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą».

I odpowiedział Amos Amazjaszowi: «Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem uczniem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan i Pan rzekł do mnie: "Idź, prorokuj do narodu mego, izraelskiego"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 85 (84), 9ab-10. 11-12. 13-14 (R.: por. 8)

Refren: Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie.

9 Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: *

oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim.

10 Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie †

dla tych, którzy się Go boją, *

i chwała zamieszka w naszej ziemi.

Refren.

11 Spotkają się ze sobą łaska i wierność, *

ucałują się sprawiedliwość i pokój.

12 Wierność z ziemi wyrośnie, *

a sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Refren.

13 Pan sam obdarzy szczęściem, *

a nasza ziemia wyda swój owoc.

14 Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, *

a śladami Jego kroków zbawienie.

Refren.

Drugie czytanie dłuższe

Ef 1, 3-14

krótsze

Ef 1, 3-10

Bóg wybrał nas w Chrystusie

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.

W Nim mamy odkupienie przez Jego krew, odpuszczenie występków według bogactwa Jego łaski. Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia, przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi.

Koniec krótszej perykopy.

W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli, po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu, my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie. W Nim także wy usłyszeliście słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu. W Nim również uwierzyliście i zostaliście naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego, który był obiecany. On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na ostateczne odkupienie, które nas uczyni własnością Boga ku chwale Jego majestatu.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

por. Ef 1, 17-18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa

przeniknie nasze serca swoim światłem,

abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 6, 7-13

Rozesłanie Apostołów

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi.

I przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien».

I mówił do nich: «Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich».

Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

Oto słowo Pańskie.

15 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Pwt 30, 10-14

Prawo Boże nie przekracza ludzkich możliwości

Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa

Mojżesz powiedział do ludu:

«Będziesz słuchał głosu Pana Boga swego, przestrzegając Jego poleceń i postanowień zapisanych w księdze tego Prawa; wrócisz do Pana Boga swego z całego swego serca i z całej swej duszy.

Gdyż polecenie to, które Ja ci dzisiaj daję, nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem. Nie jest w niebiosach, by można było powiedzieć: "Któż dla nas wstąpi do nieba i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je". I nie jest za morzem, aby można było powiedzieć: "Któż dla nas uda się za morze i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je". Gdyż słowo to jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 69 (68), 14. 17 i 30. 31 i 36ab i 37 (R.: por. 33b)

Refren: Ożyje serce szukających Boga.

14 Lecz ja, o Panie, modlę się do Ciebie *

w czas łaski, o Boże;

wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci, *

w Twojej zbawczej wierności.

Refren.

17 Wysłuchaj mnie, Panie, bo łaskawa jest Twoja miłość, *

spójrz na mnie w ogromie swego miłosierdzia.

30 Ja zaś jestem nędzny i pełen cierpienia; *

niech pomoc Twa, Boże, mnie strzeże.

Refren.

31 Pieśnią chcę chwalić imię Boga *

i wielbić Go z dziękczynieniem.

36 Bóg bowiem ocali Syjon i miasta Judy zbuduje. †

37 To będzie dziedzictwem potomstwa sług Jego, *

miłujący Jego imię przebywać tam będą.

Refren.

Drugie czytanie

Kol 1, 15-20

Wszystko zostało stworzone przez Chrystusa i dla Niego

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Chrystus Jezus jest obrazem Boga niewidzialnego,

Pierworodnym wobec każdego stworzenia,

bo w Nim zostało wszystko stworzone:

i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi,

byty widzialne i niewidzialne,

Trony i Panowania, Zwierzchności i Władze.

Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.

I On jest Głową Ciała, to jest Kościoła.

On jest Początkiem,

Pierworodnym spośród umarłych,

aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim.

Zechciał bowiem Bóg, by w Nim zamieszkała cała Pełnia

i aby przez Niego i dla Niego znów pojednać wszystko z sobą:

i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach,

wprowadziwszy pokój przez Krew Jego krzyża.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 13, 34

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Daję wam przykazanie nowe,

abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 10, 25-37

Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?»

Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?»

On rzekł: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego».

Jezus rzekł do niego: «Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył».

Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» Jezus, nawiązując do tego, rzekł:

«Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął.

Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: "Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał".

Któryż z tych trzech okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?»

On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie».

Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 1, 8-14. 22

Prześladowanie Hebrajczyków w Egipcie

Czytanie z Księgi Wyjścia

Rządy w Egipcie objął nowy król, który nie znał Józefa. I rzekł do swego ludu: «Oto lud synów Izraela jest liczniejszy i potężniejszy od nas. Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W wypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami w walce przeciw nam, aby wyjść z tego kraju».

Ustanowiono nad nim przełożonych robót publicznych, aby go uciskali ciężkimi pracami. Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses. Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Izraelitów. Egipcjanie bezwzględnie zmuszali synów Izraela do ciężkich prac i uprzykrzali im życie uciążliwą pracą przy glinie i cegle oraz różnymi pracami na polu. Do tych wszystkich prac przymuszano ich nielitościwie.

Faraon wydał wtedy całemu narodowi rozkaz: «Wszystkich nowo narodzonych chłopców Hebrajczyków należy wyrzucić do rzeki, a dziewczynki pozostawić przy życiu».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 124 (123), 1-2. 3-5. 6-8 (R.: por. 8a)

Refren: Naszą pomocą jest nasz Pan i Stwórca.

1 Gdyby Pan nie był po naszej stronie, *

przyznaj, Izraelu,

2 gdyby Pan nie był po naszej stronie, *

gdy ludzie przeciw nam powstali.

Refren.

3 Wtedy połknęliby nas żywcem, *

gdy gniew ich przeciw nam zapłonął,

4 wówczas zatopiłaby nas woda, *

potok by popłynął nad nami, †

5 wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody.

Refren.

6 Błogosławiony Pan, który nas nie wydał na pastwę ich zębom. †

7 Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sideł ptaszników, *

sidło się podarło, i zostaliśmy uwolnieni.

8 Nasza pomoc w imieniu Pana, *

który stworzył niebo i ziemię.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Iz 1, 11-17

Prawdziwa pobożność

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

«Co Mi po mnóstwie waszych ofiar? – mówi Pan. Syt jestem całopalenia kozłów i łoju tłustych cielców. Krew wołów i baranów, i kozłów Mi obrzydła. Gdy przychodzicie, by stanąć przede Mną, kto tego żądał od was, żebyście wydeptywali me dziedzińce?

Przestańcie składania czczych ofiar! Obrzydłe Mi jest wznoszenie dymu; święta nowiu, szabaty, zwoływanie świętych zebrań, nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości. Nienawidzę całą duszą waszych świąt nowiu i obchodów; stały Mi się ciężarem; sprzykrzyło Mi się je znosić. Gdy wyciągniecie ręce, odwrócę od was me oczy. Choćbyście nawet mnożyli modlitwy, Ja nie wysłucham. Ręce wasze pełne są krwi.

Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 50 (49), 7-8. 16bc-17. 21 i 23 (R.: por. 23b)

Refren: Boże zbawienie ujrzą sprawiedliwi.

7 «Posłuchaj, mój ludu, bo będę przemawiał *

i będę świadczył przeciw tobie, Izraelu.

8 Nie oskarżam cię za twe ofiary, *

bo twe całopalenia zawsze są przede Mną».

Refren.

16 «Czemu wymieniasz moje przykazania *

i na ustach masz moje przymierze?

17 Ty, co nienawidzisz karności, *

a słowa moje odrzuciłeś za siebie?

Refren.

21 Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć? *

Czy myślisz, że jestem do ciebie podobny?

23 Kto składa ofiarę dziękczynną, ten cześć Mi oddaje, *

a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie».

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 10, 40

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Kto przyjmuje apostoła, przyjmuje Chrystusa,

a kto przyjmuje Chrystusa, przyjmuje Ojca, który Go posłał.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 10, 34 – 11, 1

Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synowę z teściową; i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy.

Kto miłuje ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto miłuje syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.

Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.

Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma.

Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody».

Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić Ewangelię w ich miastach.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 2, 1-15a

Młodość Mojżesza

Czytanie z Księgi Wyjścia

Pewien człowiek z pokolenia Lewiego przyszedł, aby wziąć za żonę jedną z kobiet z tegoż pokolenia. Ta kobieta poczęła i urodziła syna, a widząc, że jest piękny, ukrywała go przez trzy miesiące. A nie mogąc ukrywać go dłużej, wzięła skrzynkę z papirusu, powlekła ją żywicą i smołą, i włożywszy w nią dziecko, umieściła w sitowiu na brzegu rzeki. Siostra zaś jego stała z dala, aby widzieć, co się z nim stanie.

A córka faraona zeszła ku rzece, aby się wykąpać, a jej służące przechadzały się nad brzegiem rzeki. Gdy spostrzegła skrzynkę pośród sitowia, posłała służącą, aby ją przyniosła. A otworzywszy ją, zobaczyła dziecko: był to płaczący chłopczyk. Ulitowała się nad nim mówiąc: «Jest on spośród dzieci Hebrajczyków». Jego siostra rzekła wtedy do córki faraona: «Chcesz, a pójdę zawołać ci karmicielkę spośród kobiet Hebrajczyków, która by wykarmiła ci to dziecko?» «Idź», powiedziała jej córka faraona. Poszła wówczas dziewczyna zawołać matkę dziecka. Córka faraona tak jej powiedziała: «Weź to dziecko i wykarm je dla mnie, a ja dam ci za to zapłatę». Wówczas kobieta zabrała dziecko i wykarmiła je. Gdy chłopiec podrósł, zaprowadziła go do córki faraona, i był dla niej jak syn. Dała mu imię Mojżesz mówiąc: «Bo wydobyłam go z wody».

W tym czasie Mojżesz dorósł, poszedł odwiedzić swych rodaków i zobaczył jak ciężko pracują. Ujrzał też Egipcjanina bijącego pewnego Hebrajczyka, jego rodaka. Rozejrzał się więc na wszystkie strony, a widząc, że nie ma nikogo, zabił Egipcjanina i ukrył go w piasku.

Wyszedł znowu nazajutrz, a oto dwaj Hebrajczycy kłócili się ze sobą. I rzekł do winowajcy: «Czemu bijesz twego rodaka?» A ten mu odpowiedział: «Któż cię ustanowił naszym przełożonym i rozjemcą? Czy chcesz mię zabić, jak zabiłeś Egipcjanina?» Przeląkł się Mojżesz i pomyślał: «Z całą pewnością sprawa się ujawniła».

Faraon usłyszał o tej sprawie i usiłował stracić Mojżesza. Uciekł więc Mojżesz przed faraonem i udał sie do ziemi Madian.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 69 (68), 3. 14. 30-31. 33-34 (R.: por. 33)

Refren: Ożyje serce szukających Boga.

3 Ugrzązłem w błotnej topieli *

i nie mogę znaleźć oparcia,

trafiłem na wodną głębinę *

i nurt mnie porywa z sobą.

Refren.

14 Lecz ja, o Panie, modlę się do Ciebie, *

w czas łaski, o Boże;

wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci, *

w Twojej zbawczej wierności.

Refren.

30 Ja zaś jestem nędzny i pełen cierpienia; *

niech pomoc Twa, Boże, mnie strzeże.

31 Pieśnią chcę chwalić imię Boga *

i wielbić Go z dziękczynieniem.

Refren.

33 Patrzcie i cieszcie się ubodzy, *

niech ożyje serce szukających Boga.

34 Bo Pan wysłuchuje biednych *

i swoimi więźniami nie gardzi.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Iz 7, 1-9

Bóg obroni Jerozolimę przed nieprzyjaciółmi

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Ozjasza, króla Judy, wyruszył Resin, król Syrii, z Pekachem, synem Remaliasza, królem Izraela, przeciw Jerozolimie, aby z nią toczyć wojnę, ale nie mógł jej zdobyć. I przyniesiono tę wiadomość do domu Dawida: «Syria stanęła obozem w Efraimie!» Wówczas zadrżało serce króla i serce ludu jego, jak drżą drzewa w lesie od wichru.

Pan zaś rzekł do Izajasza: «Wyjdźże naprzeciw Achaza, ty i twój synek, Szear-Jaszub, na koniec kanału Wyższej Sadzawki, na drogę Pola Folusznika, i powiesz do niego:

"Uważaj, bądź spokojny, nie bój się. Niech twoje serce nie słabnie z powodu tych dwóch niedopałków dymiących głowni, z powodu zaciekłości Resina, Syryjczyków i syna Remaliasza dlatego że Syryjczycy, Efraim i syn Remaliasza postanowili twą zgubę, mówiąc: Wtargnijmy do Judy, przeraźmy ją i podbijmy dla siebie, a królem nad nią ustanowimy syna Tabeela.

Tak mówi Pan Bóg: Nic z tego, nie stanie się tak! Bo stolicą Syrii jest Damaszek, a głową Damaszku Resin; i stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza; ale jeszcze sześćdziesiąt pięć lat, a Efraim, zdruzgotany, przestanie być narodem. Jeżeli nie uwierzycie, nie ostoicie się"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 48 (47), 2-3a. 3bc-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 9d)

Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.

Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *

2 w mieście naszego Boga.

Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *

3 radością jest całej ziemi.

Refren.

Góra Syjon, kres północy, *

jest miastem wielkiego Króla.

4 Bóg w jego zamkach *

okazał się twierdzą obronną.

Refren.

5 Oto połączyli się królowie *

i wspólnie natarli.

6 Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli, *

zmieszali się i uciekli.

Refren.

7 Chwyciło ich drżenie *

jak ból rodzącą kobietę,

8 jak wiatr ze wschodu, *

który druzgoce okręty z Tarszisz.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 95 (94), 8ab

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,

lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 11, 20-24

Jezus gromi oporne miasta

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły.

«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.

A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, zostałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 3, 1-6. 9-12

Bóg objawia się Mojrzeszowi

Czytanie z Księgi Wyjścia

Gdy Mojżesz pasał owce swego teścia, Jetry, kapłana Madianitów, zaprowadził pewnego razu owce w głąb pustyni i przyszedł do góry Bożej Horeb. Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego.

Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: «Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?» Gdy zaś Pan ujrzał, że Mojżesz podchodził, żeby się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego ze środka krzewu: «Mojżeszu, Mojżeszu!» On zaś odpowiedział: «Oto jestem». Rzekł mu Bóg: «Nie zbliżaj się tu! Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą».

Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba». Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga. «Teraz oto doszło wołanie Izraelitów do Mnie, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie. Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu».

A Mojżesz odrzekł Bogu: «Kimże jestem, bym miał iść do faraona i wyprowadzić Izraelitów z Egiptu?» A On powiedział: «Ja będę z tobą. Znakiem zaś dla ciebie, że Ja cię posłałem, będzie to, że po wyprowadzeniu tego ludu z Egiptu oddacie cześć Bogu na tej górze».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 103 (102), 1-2. 3-4. 6-7 (R.: por. 8a)

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

1 Błogosław, duszo moja, Pana, *

i wszystko co jest we mnie, święte imię Jego.

2 Błogosław, duszo moja, Pana *

i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

Refren.

3 On odpuszcza wszystkie twoje winy, *

i leczy wszystkie choroby.

4 On życie twoje ratuje od zguby, *

obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Refren.

6 Dzieła Pana są sprawiedliwe, *

wszystkich uciśnionych ma w swojej opiece.

7 Drogi swoje objawił Mojżeszowi, *

swoje dzieła synom Izraela.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Iz 10, 5-7. 13-16

Asyria biczem Bożym

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

To mówi Pan:

«Ach, ten Asyryjczyk, rózga mego gniewu i bicz w mocy mej zapalczywości! Posyłam go przeciw narodowi bezbożnemu, przykazuję mu o ludzie, na który się zawziąłem: żeby ograbił i złupił doszczętnie, by rzucił go na zdeptanie, jak błoto na ulicach. Lecz on nie tak będzie mniemał i serce jego nie tak pędzie rozumiało; bo w jego umyśle plan zniszczenia i wycięcia w pień narodów bez liku.

Albowiem powie: "Działałem siłą mej ręki i własnym sprytem, bom jest rozumny. Przesunąłem granice narodów i rozgrabiłem ich skarby, a mieszkańców powaliłem jak mocarz. Ręka moja odkryła jakby gniazdo bogactwa narodów. A jak zbierają porzucone jajka, tak ja zagarnąłem całą ziemię; i nie było, kto by zatrzepotał skrzydłem, nikt nie otworzył dzioba, nikt nie pisnął".

Czy się pyszni siekiera wobec drwala? Czy się wynosi piła ponad tracza? Jak gdyby bicz chciał wywijać tym, który go unosi, i jak gdyby pręt chciał podnosić tego, który nie jest z drewna».

Przeto Pan, Bóg Zastępów, ześle wycieńczenie na jego tuszę. Pod jego świetnym wyglądem rozpali się gorączka, jakby zapłonął ogień.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 94 (93), 5-6. 7-8. 9-10. 14-15 (R.: por. 14a)

Refren: Pan nie odrzuca ludu wybranego.

5 Depczą Twój lud, o Panie, *

uciskają Twoje dziedzictwo,

6 mordują wdowę i przybysza, *

zabijają sieroty.

Refren.

7 Mówią: «Pan tego nie widzi, *

nie dostrzega tego Bóg Jakuba».

8 Zrozumcie to, głupcy w narodzie, *

kiedy zmądrzejecie bezrozumni?

Refren.

9 Czy nie usłyszy Ten, który ucho wszczepił, *

Ten, który stworzył oko, nie zobaczy?

10 Czy nie ukarze Ten, który napomina ludy, *

który ludzi naucza mądrości?

Refren.

14 Pan bowiem nie odpycha swego ludu *

i nie porzuca swojego dziedzictwa.

15 Sąd zwróci się ku sprawiedliwości, *

pójdą za nią wszyscy ludzie prawego serca.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 11, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,

że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 11, 25-27

Tajemnice królestwa objawione prostaczkom

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 3, 13-20

Bóg objawia swoje imię

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz rzekł do Boga: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: "Bóg ojców naszych posłał mię do was". Lecz gdy oni mnie zapytają: "Jakie jest Jego imię?", to cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «Ja jestem, który jestem». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: "Ja jestem posłał mnie do was"».

Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: "Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia".

Idź, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: "Objawił mi się Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba i powiedział: Nawiedziłem was i ujrzałem, co wam uczyniono w Egipcie. Postanowiłem więc wywieść was z ucisku w Egipcie i zaprowadzić do ziem Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty, do ziemi opływającej w mleko i miód". Oni tych słów usłuchają. I pójdziesz razem ze starszymi z Izraela do króla egipskiego i powiecie mu: "Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawił. Pozwól nam odbyć drogę trzech dni przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu, Bogu naszemu".

Ja zaś wiem, że król egipski pozwoli nam wyjść z Egiptu tylko wtedy, gdy będzie zmuszony ręką przemożną. Wyciągnę przeto rękę i uderzę Egipt różnymi cudami, jakich tam dokonam, a wypuści was».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (104), 1 i 5. 8-9. 24-25. 26-27 (R.: 8a)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

albo: Alleluja.

1 Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *

głoście dzieła Jego wśród narodów.

5 Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *

o Jego znakach o wyrokach ust Jego.

Refren.

8 Na wieki pamięta o swoim przymierzu, *

obietnicy danej tysiącu pokoleń.

9 O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *

przysiędze danej Izaakowi.

Refren.

24 Bóg swój naród bardzo rozmnożył, *

uczynił go mocniejszym od jego wrogów.

25 Ich serce odmienił, aby znienawidzili lud Jego *

i według Jego sług postępowali zdradziecko.

Refren.

26 Wtedy posłał sługę swojego Mojżesza *

i Aarona wybranego przez siebie.

27 Okazali wśród nich Jego znaki *

i cuda w krainie Chama.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Iz 26, 7-9. 12. 16-19

Psalm nadziei

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Ścieżka sprawiedliwego jest prosta, Ty równasz prawą drogę sprawiedliwego. Także na ścieżce Twoich sądów, o Panie, my również oczekujemy Ciebie; imię Twoje i pamięć o Tobie to upragnienie duszy. Dusza moja pożąda Ciebie w nocy, duch mój poszukuje Cię w swym wnętrzu; bo gdy Twe sądy jawią się na ziemi, mieszkańcy świata uczą się sprawiedliwości.

Panie, użyczysz nam pokoju, bo i wszystkie nasze dzieła Tyś nam zdziałał.

Panie, w ucisku szukaliśmy Ciebie, słaliśmy modły półgłosem, kiedyś Ty chłostał. Jak brzemienna, bliska chwili rodzenia, wije się, krzyczy w bólach porodu, tak myśmy się stali przed Tobą, o Panie. Poczęliśmy, wiliśmy się z bólu, jakbyśmy mieli rodzić; ducha zbawczego nie wydaliśmy ziemi i nie przybyło mieszkańców na świecie.

Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy, obudzą się i krzykną z radości spoczywający w prochu, bo rosa Twoja jest rosą światłości, a ziemia wyda cienie zmarłych.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 102 (101, 13–14ab. 15-16. 17-19. 20-21 (R.: por. 20)

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

13 Ty zaś, o Panie, trwasz na wieki, *

a imię Twoje przez wszystkie pokolenia.

14 Powstań i okaż litość Syjonowi, *

bo nastała pora, byś się nad nim zmiłował.

Refren.

15 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie, *

żalem ich przyjmują jego gruzy.

16 Poganie będą się bali imienia Pana, *

a Twej chwały wszyscy królowie ziemi.

Refren.

17 Bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swym majestacie, †

18 przychyli się ku modlitwie opuszczonych *

i nie odrzuci ich modłów.

19 Należy to spisać dla przyszłych pokoleń, *

lud, który się narodzi, niech wychwala Pana.

Refren.

20 Bo spojrzał Pan z wysokości swego przybytku, *

popatrzył z nieba na ziemię,

21 aby usłyszeć jęki uwięzionych, *

aby uwolnić skazanych na śmierć.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 11, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,

którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 11, 28-30

Jezus cichy i pokorny sercem

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami:

«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 11, 10 - 12, 14

Baranek paschalny

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz i Aaron wykonali wszystkie cuda przed faraonem. Lecz Pan uczynił upartym serce faraona, tak iż wzbraniał się wypuścić Izraelitów ze swego kraju.

Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: «Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku. Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: "Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć.

Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać.

I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, spożyją je z chlebem niekwaszonym i gorzkimi ziołami. Nie będziecie spożywać z niego nic surowego ani ugotowanego w wodzie, lecz upieczone na ogniu, z głową, nogami i wnętrznościami. Nie może nic pozostać z niego na dzień następny. Cokolwiek zostanie z niego na następny dzień, w ogniu spalicie. Tak zaś spożywać go będziecie: Biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana.

Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej od człowieka aż do bydła i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu Ja, Pan. Krew będzie wam służyła do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską.

Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia w tym dniu świętować będziecie"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 116B (115), 12-13. 15-16bc. 17-18 (R.: por. 13)

Refren: Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana.

albo: Alleluja.

12 Czym się Panu odpłacę *

za wszystko, co mi wyświadczył?

13 Podniosę kielich zbawienia *

i wezwę imienia Pańskiego.

Refren.

15 Cenna jest w oczach Pana *

śmierć Jego świętych.

16 Jam sługa Twój, syn Twej służebnicy. *

Ty rozerwałeś moje kajdany.

Refren.

17 Tobie złożę ofiarę pochwalną *

i wezwę imienia Pana.

18 Wypełnię me śluby dla Pana *

przed całym Jego ludem.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Iz 38, 1-6. 21-22. 7-8

Choroba i uzdrowienie Ezechiasza

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

W owych dniach król Ezechiasz zachorował śmiertelnie. Prorok Izajasz, syn Amosa, przyszedł do niego i rzekł mu: «Tak mówi Pan: "Rozporządź domem twoim, bo umrzesz i nie będziesz żył"». Wtedy Ezechiasz odwrócił się do ściany i modlił się do Pana. A mówił tak: «Ach, Panie, wspomnij na to, proszę, że postępowałem wobec Ciebie wiernie i z doskonałym sercem, że czyniłem, co miłe oczom Twoim». I płakał Ezechiasz bardzo rzewnie.

Wówczas Pan skierował do Izajasza słowo tej treści: «Idź, by oznajmić Ezechiaszowi: "Tak mówi Pan, Bóg Dawida, twego praojca: Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Uzdrowię cię. Za trzy dni pójdziesz do świątyni. Oto dodam do twego życia piętnaście lat. Wybawię ciebie i to miasto z ręki króla asyryjskiego i roztoczę opiekę nad tym miastem"».

Powiedział też Izajasz. «Weźcie placek figowy i przyłóżcie do wrzodu, a zdrów będzie!» Ezechiasz zaś rzekł: «Jaki znak upewni mię, że wejdę do świątyni Pana?» Izajasz odrzekł: «Niech ci będzie ten znak od Pana, że spełni On tę rzecz, którą przyrzekł: "Oto Ja cofnę cień wskazówki zegarowej o dziesięć stopni, po których słońce już zeszło na słonecznym zegarze Achaza"». I cofnęło się słońce o dziesięć stopni, po których już zeszło.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Iz 38, 10. 11. 12abcd. 16 (R.: por. 17b)

Refren: Pan mnie zachował od unicestwienia.

10 Mówiłem: «W połowie dni moich *

muszę odejść;

w bramach Otchłani odczuję *

brak reszty lat moich».

Refren.

11 Mówiłem: «Nie ujrzę już Pana *

na ziemi żyjących,

nie będę patrzył na nikogo *

spośród mieszkańców tego świata.

Refren.

12 Mieszkanie me rozbiorą i przeniosą ode mnie *

jak namiot pasterzy.

Zwijam jak tkacz moje życie. *

On mnie odcina od nici.

Refren.

16 Nad którymi Pan czuwa, ci żyją, *

wśród nich dopełni się życie mego ducha.

Uzdrowiłeś mnie, Panie, *

i żyć dozwoliłeś».

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 10, 27

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu,

Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 12, 1-8

Syn Człowieczy jest Panem szabatu

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, będąc głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść.

Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: «Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat».

A On im odpowiedział:

«Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom?

Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia.

Gdybyście zrozumieli, co znaczy: "Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary", nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 12, 37-42

Wyjście Izraelitów z Egiptu

Czytanie z Księgi Wyjścia

Synowie Izraela wyruszyli z Ramses ku Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych, prócz dzieci. Także wielkie mnóstwo cudzoziemców wyruszyło z nimi, nadto owce i woły, i olbrzymi dobytek. Z ciasta, które wynieśli z Egiptu, wypiekli niekwaszone placki, ponieważ się nie zakwasiło. Wypędzeni z Egiptu bez najmniejszej zwłoki, nie zdołali przygotować nawet zapasów na drogę.

A czas pobytu Izraelitów w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. I oto tego samego dnia, po upływie czterystu trzydziestu lat, wyszły wszystkie zastępy Pana z ziemi egipskiej. Tej nocy czuwał Pan nad wyjściem synów Izraela z ziemi egipskiej. Dlatego noc ta winna być czuwaniem na cześć Pana dla wszystkich Izraelitów po wszystkie pokolenia.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (104), 1 i 5. 37-38. 42-43

Refren: Sławmy na wieki miłosierdzie Pana.

1 Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *

głoście dzieła Jego wśród narodów.

5 Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *

o Jego znakach o wyrokach ust Jego.

Refren.

37 Lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem *

i nikt nie był słaby w Jego pokoleniach.

38 Egipcjanie cieszyli się z ich wyjścia, *

bo lęk ich ogarnął przed nimi.

Refren.

42 Pamiętał bowiem o swym świętym słowie, *

danym Abrahamowi, słudze swojemu.

43 I wyprowadził lud swój wśród radości, *

z weselem swoich wybranych.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Mi 2, 1-5

Zapowiedź kary Bożej za ucisk ludu

Czytanie z Księgi proroka Micheasza

Biada tym, którzy planują nieprawość i obmyślają zło na swych łożach! Gdy świta poranek, wykonują je, bo jest ono w mocy ich rąk. Gdy pożądają pól, zagarniają je, gdy domów – to je zabierają; biorą w niewolę męża wraz z jego domem, człowieka z jego dziedzictwem.

Przeto tak mówi Pan. «Oto Ja zamierzam zesłać na to plemię niedolę, od której nie uchylicie waszych karków i nie będziecie dumnie chodzić, bo będzie to czas nieszczęścia. W owym dniu wygłoszą przeciw wam satyrę, podniosą wielki lament, mówiąc: "Jesteśmy ograbieni do szczętu! Dział mego ludu przemierzony sznurem i nie ma, kto by go przywrócił; pola nasze przydzielono grabieżcy".

Przeto nie będziesz mieć nikogo, kto by rzucał sznurem na dział w zgromadzeniu Pana».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 10, 1-2. 3-4. 7-8. 14 (R.: por. 12b)

Refren: Nie zapomnij o ubogich, Panie.

1 Dlaczego z dala stoisz, o Panie, *

ukrywasz się w czasach ucisku,

2 gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce *

i ulega podstępom, które tamten uknuł.

Refren.

3 Bo chełpi się grzesznik swą pożądliwością, *

bluźni drapieżca i pogardza Panem.

4 Pyszniąc się mówi występny: †

«Nie pomści, nie ma Boga». *

Oto całe jego myślenie.

Refren.

7 Jego usta pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, *

a pod jego językiem złość i krzywda.

8 Czai się w zasadzkach przy drogach †

i zabija niewinnego z ukrycia, *

oczy jego wypatrują biedaka.

Refren.

14 Ty to widzisz: i trud, i boleść, *

patrzysz, by wziąć je w swoje ręce.

Tobie poleca się biedny, *

Tyś opiekunem sieroty.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 11, 29ab

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie,

bo jestem cichy i pokorny sercem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 12, 14-21

Jezus cichy i pokorny sercem

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Jezusowi, w jaki sposób Go zgładzić.

Gdy Jezus dowiedział się o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz im surowo zabronił, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:

«Oto mój Sługa, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom. Nie będzie się spierał ani krzyczał, i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu. Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi. W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Mdr 12, 13. 16-19

Dobroć Boga dla ludzi

Czytanie z Księgi Mądrości

Panie, nie ma oprócz Ciebie boga, co ma pieczę nad wszystkim, abyś miał dowodzić, że nie sądzisz niesprawiedliwie.

Podstawą Twojej sprawiedliwości jest Twoja potęga, wszechwładza Twa sprawia, że wszystko oszczędzasz. Moc swą przejawiasz, gdy się nie wierzy w pełnię Twej potęgi, i karzesz zuchwalstwo świadomych. Potęgą władasz, a sądzisz łagodnie i rządzisz nami z wielką oględnością, bo do Ciebie należy moc, gdy zechcesz.

Tak postępując nauczyłeś lud swój, że sprawiedliwy powinien być dobrym dla ludzi. I wlałeś swoim synom wielką nadzieję, że po występkach dajesz nawrócenie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 86 (85), 5-6. 9-10. 15-16a (R.: por. 5a)

Refren: Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy.

5 Tyś, Panie, dobry i łaskawy, *

pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.

6 Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją *

i zważ na głos mojej prośby.

Refren.

9 Przyjdą wszystkie ludy przez Ciebie stworzone, †

i Tobie, Panie, oddadzą pokłon, *

będą sławiły Twe imię.

10 Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda: *

tylko Ty jesteś Bogiem.

Refren.

15 Ale Tyś, Panie, Bogiem łaski i miłosierdzia, *

do gniewu nieskory, łagodny i bardzo wierny.

16 Wejrzyj na mnie *

i zmiłuj się nade mną.

Refren.

Drugie czytanie

Rz 8, 26-27

Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modli tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

-

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ziarnem jest Słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,

każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Mt 13, 24-43

krótsza

Mt 13, 24-30

Przypowieść o chwaście wśród zboża

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:

«Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł.

A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: "Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc się wziął na niej chwast?". Odpowiedział im: "Nieprzyjazny człowiek to sprawił". Rzekli mu słudzy: "Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?". A on im odrzekł: "Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza"».

Koniec krótszej perykopy.

Inną przypowieść im powiedział: «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach».

Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło».

To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata».

Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście». On odpowiedział:

«Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.

Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczaj ą się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego.

Kto ma uszy, niechaj słucha».

Oto słowo Pańskie.

16 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Jr 23, 1-6

Bóg sam ustanowi pasterzy

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Pan mówi: «Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce mojego pastwiska».

Dlatego to mówi Bóg Izraela o pasterzach, którzy mają paść mój naród: "Wy rozproszyliście moją trzodę, rozpędziliście i nie zatroszczyliście się o nią; oto Ja się zatroszczę o nieprawość waszych uczynków".

Ja sam zbiorę resztę swego stada ze wszystkich krajów, do których je wypędziłem. Sprowadzę je na ich pastwisko, by miały coraz liczniejsze potomstwo. Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli; i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć, ani trzeba będzie szukać którejkolwiek.

Oto nadejdą dni, kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: "Pan naszą sprawiedliwością"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 23 (22), 1-2a. 2b-3. 4. 5. 6 (R.: por. 1)

Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.

1 Pan jest moim pasterzem, *

niczego mi nie braknie.

2 Pozwala mi leżeć *

na zielonych pastwiskach.

Refren.

Prowadzi mnie nad wody,

gdzie mogę odpocząć, *

3 orzeźwia moją duszę.

Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *

przez wzgląd na swoją chwałę.

Refren.

4 Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, *

zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.

Kij Twój i laska pasterska *

są moją pociechą.

Refren.

5 Stół dla mnie zastawiasz *

na oczach mych wrogów.

Namaszczasz mi głowę olejkiem, *

a kielich mój pełny po brzegi.

Refren.

6 Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *

przez wszystkie dni mego życia

i zamieszkam w domu Pana *

po najdłuższe czasy.

Refren.

Drugie czytanie

Ef 2, 13-18

Chrystus jednoczy ludzkość

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.

On bowiem jest naszym pokojem; On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość. W swym ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch rodzajów ludzi stworzyć w sobie jednego, nowego człowieka, wprowadzając pokój, i aby tak jednych, jak drugich znów pojednać z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości.

A przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 10, 27

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu,

Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 6, 30-34

Jezus dobry pasterz

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.

Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili.

Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum i zdjęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.

Oto słowo Pańskie.

16 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Rdz 18, 1-10a

Abraham przyjmuje Boga

Czytanie z Księgi Rodzaju

Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. Abraham spojrzawszy dostrzegł trzy ludzkie postacie naprzeciw siebie. Widząc je u wejścia do namiotu podążył na ich spotkanie.

A pokłoniwszy się im głęboko, rzekł: «O Panie, jeśli jestem tego godzien, racz nie omijać swego sługi! Przyniosę trochę wody, wy zaś raczcie obmyć sobie nogi, a potem odpocznijcie pod drzewami. Pozwólcie też, że pójdę wziąć nieco jedzenia, abyście się pokrzepili, zanim pójdziecie dalej, skoro przechodzicie koło sługi waszego». A oni mu rzekli: «Uczyń tak, jak powiedziałeś».

Abraham poszedł więc spiesznie do namiotu Sary i rzekł: «Prędko zaczyń ciasto z trzech miar najczystszej mąki i zrób podpłomyki». Potem podążył do trzody i wybrawszy tłuste i piękne cielę, dał je słudze, aby ten szybko je przyrządził. Po czym wziąwszy twaróg, mleko i przyrządzone cielę, postawił przed nimi, a gdy oni jedli, stał przed nimi pod drzewem.

Zapytali go: «Gdzie jest żona twoja, Sara?». Odpowiedział im: «W tym oto namiocie». Rzekł mu jeden z nich: «O tej porze za rok znów wrócę do ciebie, twoja zaś żona Sara będzie miała wtedy syna».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 15 (14), 1b-3a. 3b-4ab. 4c-5 (R.: por. 1a)

Refren: Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie.

1 Kto zamieszka na Twej górze świętej? *

2 Ten, kto postępuje nienagannie,

działa sprawiedliwie i mówi prawdę w swym sercu, *

3 kto swym językiem oszczerstw nie głosi.

Refren.

Kto nie czyni bliźniemu nic złego, *

nie ubliża swoim sąsiadom,

4 kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę, *

ale szanuje tego, kto się boi Pana.

Refren.

Kto dotrzyma przysięgi dla siebie niekorzystnej, *

5 kto nie daje swych pieniędzy na lichwę

i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. *

Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.

Refren.

Drugie czytanie

Kol 1, 24-28

Cierpiąc z Chrystusem dopełniamy Jego dzieła

Czytanie Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:

Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół. Jego sługą stałem się według zleconego mi wobec was Bożego włodarstwa: mam wypełnić posłannictwo głoszenia słowa Bożego.

Tajemnica ta, ukryta od wieków i pokoleń, teraz została objawiona Jego świętym, którym Bóg zechciał oznajmić, jak wielkie jest bogactwo chwały tej tajemnicy pośród pogan.

Jest nią Chrystus pośród was – nadzieja chwały.

Jego to głosimy, upominając każdego człowieka i ucząc każdego człowieka z całą mądrością, aby każdego człowieka okazać doskonałym w Chrystusie.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Dz 16, 14b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otwórz, Panie, nasze serca,

abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 10, 38-42

Marta i Maria przyjmują Chrystusa

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus przyszedł do pewnej wsi. Tam niejaka niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».

A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 14, 5-9a. 10-18

Bóg obiecuje ocalić Izraelitów

Czytanie z Księgi Wyjścia

Gdy doniesiono królowi egipskiemu o ucieczce ludu, zmieniło się usposobienie faraona i jego sług względem niego i rzekli: «Cóżeśmy uczynili pozwalając Izraelowi opuścić naszą służbę?» Rozkazał wówczas faraon zaprzęgać swoje rydwany i zabrał ludzi swoich ze sobą. Wziął sześćset rydwanów wyborowych oraz wszystkie inne rydwany egipskie, a na każdym z nich byli dzielni wojownicy.

Pan uczynił upartym serce faraona, króla egipskiego, który urządził pościg za Izraelitami. Ci jednak wyszli z podniesioną ręką. Egipcjanie więc ścigali ich i dopędzili obozujących nad morzem.

A gdy się zbliżył faraon, Izraelici podnieśli oczy, a ujrzawszy, że Egipcjanie ciągną za nimi, ogromnie się przerazili. Izraelici podnieśli głośne wołanie do Pana. Rzekli do Mojżesza: «Czyż brakowało grobów w Egipcie, że nas tu przyprowadziłeś, abyśmy pomarli na pustyni? Cóż za usługę wyświadczyłeś nam przez to, że wyprowadziłeś nas z Egiptu? Czyż nie mówiliśmy ci wyraźnie w Egipcie: "Zostaw nas w spokoju, chcemy służyć Egipcjanom". Lepiej bowiem nam było służyć im, niż umierać na tej pustyni».

Mojżesz odpowiedział ludowi: «Nie bójcie się! Pozostańcie na swoim miejscu, a zobaczycie zbawienie od Pana, jakie zgotuje nam dzisiaj. Egipcjan, których widzicie teraz, nie będziecie już nigdy oglądać. Pan będzie walczył za was, a wy będziecie spokojni».

Pan rzekł do Mojżesza: «Czemu głośno wołasz do Mnie? Powiedz Izraelitom, niech ruszają w drogę. Ty zaś podnieś swą laskę i wyciągnij rękę nad morze i rozdziel je na dwoje, a wejdą Izraelici w środek na suchą ziemię. Ja natomiast uczynię upartymi serca Egipcjan, że pójdą za nimi. Wtedy okażę moją potęgę wobec faraona, całego wojska jego, rydwanów i wszystkich jego jeźdźców. A gdy okażę moją potęgę wobec faraona, jego rydwanów i jeźdźców, wtedy poznają Egipcjanie, że Ja jestem Pan».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Wj 15, 1. 2. 3-4. 5-6 (R.: por. 1a)

Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.

1 Będę śpiewał na cześć Pana, *

który wspaniale swą potęgę okazał, gdy konia i jeźdźca *

pogrążył w morskiej przepaści.

Refren.

2 Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, *

Jemu zawdzięczam moje ocalenie.

On Bogiem moim, uwielbiać Go będę, *

On Bogiem ojca mego, będę Go wywyższał.

Refren.

3 Pan, mocarz wojny, *

Pan jest imię Jego.

4 Rzucił w morze rydwany faraona i jego wojsko, *

wybrani wodzowie jego zginęli w Morzu Czerwonym.

Refren.

5 Przepaści ich ogarnęły, *

jak głaz runęli w głębinę.

6 Uwielbiona jest potęga prawicy Twej, Panie, *

prawica Twa, o Panie, starła nieprzyjaciół.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Mi 6, 1-4. 6-8

Istota prawdziwej religii

Czytanie z Księgi proroka Micheasza

Słuchajcie tego, co Pan powiedział: «Stań, prowadź spór wobec gór, niech słuchają pagórki twego głosu! Słuchajcie, góry sporu Pańskiego, nakłońcie uszu, posady ziemi! Oto Pan ma spór ze swym ludem i oskarżać będzie Izraela.

Ludu mój, cóżem ci uczynił? Czym ci się uprzykrzyłem? Odpowiedz Mi! Otom cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli wybawiłem ciebie i posłałem przed obliczem twoim Mojżesza, Aarona i Miriam».

Z czym stanę przed Panem, i pokłonię się Bogu wysokiemu? Czy stanę przed Nim z ofiarą całopalną, z cielętami rocznymi? Czy Pan się zadowoli tysiącami baranów, dziesiątkami tysięcy potoków oliwy? Czy trzeba, bym wydał pierworodnego mego za mój występek, owoc łona mego za grzech mojej duszy?

Powiedziano ci, człowiecze, co jest dobre. I czegoż żąda Pan od ciebie: jeśli nie pełnienia sprawiedliwości, umiłowania życzliwości i pokornego obcowania z Bogiem twoim.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 50 (49), 5-6. 8-9. 15bc-17. 21 i 23 (R.: por. 23b)

Refren: Boże zbawienie ujrzą sprawiedliwi.

5 «Zgromadźcie mi moich umiłowanych, *

którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze».

6 Niebiosa zwiastują Jego sprawiedliwość, *

albowiem sam Bóg jest sędzią.

Refren.

8 «Nie oskarżam cię za twe ofiary, *

bo twe całopalenia zawsze są przede Mną.

9 Nie przyjmę z twego domu cielca *

ani kozłów ze stad twoich.

Refren.

16 Czemu wymieniasz moje przykazania *

i na ustach masz moje przymierze?

17 Ty, co nienawidzisz karności, *

a słowa moje odrzuciłeś za siebie?

Refren.

21 Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć? *

Czy myślisz, że jestem do Ciebie podobny?

23 Kto składa ofiarę dziękczynną, ten cześć Mi oddaje, *

a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie».

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 95 (94), 8ab

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zatwardzajcie serc waszych,

lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 12, 38-42

Znak Jonasza

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów rzekli do Jezusa: «Nauczycielu, chcielibyśmy jakiś znak widzieć od Ciebie». Lecz On im odpowiedział:

«Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza. Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi.

Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni wskutek nawoływania Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz.

Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw temu plemieniu i potępi je; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 14, 21 - 15, 1

Przejście przez Morze Czerwone

Czytanie z Księgi Wyjścia

Gdy Mojżesz wyciągnął rękę nad morze, Pan cofnął wody gwałtownym wiatrem wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a synowie Izraela szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich. Wszystkie konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy ciągnęli za nimi w środek morza.

O świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki. I zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z wielką trudnością mogli się naprzód posuwać. Egipcjanie krzyknęli: «Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami».

A Pan rzekł do Mojżesza: «Wyciągnij rękę nad morze, aby wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźców». Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce. Egipcjanie uciekając biegli naprzeciw falom, i pogrążył ich Pan w pośrodku morza. Powracające fale zatopiły rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, które weszło w morze ścigając synów Izraela. Nie ocalał z nich ani jeden. Synowie zaś Izraela szli po suchym dnie morskim, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie.

W tym to dniu wybawił Pan Izraela z rąk Egipcjan. I widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza. Gdy Izraelici widzieli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec

Egipcjan, ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi.

Wtedy Mojżesz i synowie Izraela razem z nim śpiewali taką pieśń chwały ku czci Pana:

Nie mówi się: Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Wj 15, 8-9. 10 i 12. 17 (R.: por. 1a)

Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.

8 Pod tchnieniem Twoich nozdrzy spiętrzyły się wody, †

żywioły płynne stanęły jak wały, *

w pośrodku morza zakrzepły przepaści.

9 Mówił nieprzyjaciel: «Będę ścigał, pochwycę, †

zdobycz podzielę, nasycę mą duszę, *

miecza dobędę, ręka moja ich zetrze».

Refren.

10 Wionęło tchnienie Twoje i przykryło ich morze, *

zatonęli jak ołów pośród wód gwałtownych.

12 Prawicę swą wyciągnąłeś *

i pożarła ich ziemia.

Refren.

17 Wprowadziłeś swój lud i osadziłeś *

na górze Twego dziedzictwa,

w miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem, *

w świątyni, którą założyły Twoje ręce, Panie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Mi 7, 14-15. 18-20

Prośba o przebaczenie

Czytanie z Księgi proroka Micheasza

Paś lud Twój laską Twoją, trzodę dziedzictwa Twego, co mieszka samotnie w lesie, pośród ogrodów. Niech wypasają Baszan i Gilead jak za dawnych czasów. Jak za dni Twego wyjścia z ziemi egipskiej ukaż nam dziwy.

Któż, Boże, podobny Tobie, co oddalasz nieprawość, odpuszczasz występek Reszcie dziedzictwa Twego? Nie żywi On gniewu na zawsze, bo upodobał sobie miłosierdzie. Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości i wrzuci w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy. Okażesz wierność Jakubowi, Abrahamowi łaskawość, co poprzysiągłeś przodkom naszym od najdawniejszych czasów.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 85 (84), 2-3. 5-6. 7-8 (R.: por. 8a)

Refren: Okaż nam, Panie, miłosierdzie Twoje.

2 Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi, *

odmieniłeś los Jakuba,

3 odpuściłeś winę Twojemu ludowi *

i zakryłeś wszystkie jego grzechy.

Refren.

5 Odnów nas, Boże, nasz Zbawco, *

poniechaj Twego oburzenia na nas.

6 Czyż będziesz się gniewał na nas na wieki, *

czy gniew Twój rozciągniesz na pokolenia?

Refren.

7 Czyż to nie Ty przywrócisz nam życie, *

a lud Twój w Tobie będzie się weselił?

8 Okaż nam, Panie, łaskę swoją *

i daj nam swoje zbawienie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 14, 23

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,

a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 12, 46-50

Prawdziwa rodzina Jezusa

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim mówić. Ktoś rzekł do Niego: «Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą mówić z Tobą».

Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?»

I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 16, 1-5. 9-15

Bóg zsyła mannę

Czytanie z Księgi Wyjścia

Synowie Izraela wyruszyli z Elim. Przybyło zaś całe zgromadzenie synów Izraela na pustynię Sin, położoną między Elim a Synajem, piętnastego dnia drugiego miesiąca od ich wyjścia z ziemi egipskiej.

I zaczęło szemrać na pustyni całe zgromadzenie synów Izraela przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi. Synowie Izraela mówili im: «Obyśmy pomarli z ręki Pana w ziemi egipskiej, gdzieśmy zasiadali przed garnkami mięsa i jadali chleb do sytości! Wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby głodem umorzyć całą tę rzeszę».

Pan powiedział wówczas do Mojżesza: «Oto ześlę wam chleb z nieba, na kształt deszczu. I będzie wychodził lud, i każdego dnia będzie zbierał według potrzeby dziennej. Chcę ich także doświadczyć, czy pójdą za moimi rozkazami, czy też nie. Lecz w dniu szóstym zrobią zapas tego, co przyniosą, a będzie podwójna ilość tego, co będą zbierać codziennie».

Mojżesz rzekł do Aarona: «Powiedz całemu zgromadzeniu synów Izraela: "Zbliżcie się do Pana, gdyż słyszał wasze szemrania"». W czasie przemowy Aarona do całego zgromadzenia synów Izraela spojrzeli ku pustyni i ukazała się im chwała Pana w obłoku.

I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowami: «Słyszałem szemranie synów Izraela. Powiedz im tak: "O zmierzchu będziecie jeść mięso, a rano nasycicie się chlebem. Poznacie wtedy, że Ja, Pan, jestem waszym Bogiem"».

Rzeczywiście wieczorem przyleciały przepiórki i pokryły obóz, a nazajutrz rano warstwa rosy leżała dokoła obozu. Gdy się warstwa rosy uniosła ku górze, wówczas na pustyni pozostało coś drobnego, ziarnistego, niby szron na ziemi. Na widok tego synowie Izraela pytali się wzajemnie: «Manhu?», to znaczy: «co to jest?» – gdyż nie wiedzieli, co to było.

Wtedy powiedział do nich Mojżesz: «To jest chleb, który daje wam Pan na pokarm».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 78 (77), 18-19. 23-24. 25-26. 27-28 (R.: por. 24b)

Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.

18 Na próbę wystawiali w sercach swoich Boga, *

żądając strawy dla swego łakomstwa.

19 Mówili przeciw Bogu: «Czyż Bóg potrafi *

stół nakryć na pustyni?»

Refren.

23 Jednak z góry wydał rozkaz chmurom *

i bramy nieba otworzył.

24 Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, *

podarował im chleb niebieski.

Refren.

25 Spożywał człowiek chleb aniołów, *

zesłał im jadła do syta.

26 Wzbudził na niebie wiatr od strony wschodu, *

mocą swą przywiódł wiatr południowy.

Refren.

27 I zesłał na nich mięso jak chmurę pyłu, *

ptaki skrzydlate jak morski piasek.

28 Sprawił, że pospadały na ich obóz, *

dokoła ich namiotów.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 1, 1. 4-10

Powołanie proroka Jeremiasza

Początek Księgi proroka Jeremiasza

Słowa Jeremiasza, syna Chilkiasza, z rodu kapłańskiego, który był w Anatot, w ziemi Beniamina.

Pan skierował do mnie następujące słowo: «Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię».

I rzekłem: «Ach, Panie Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!»

Pan zaś odpowiedział mi: «Nie mów: "Jestem młodzieńcem", gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz mówił, cokolwiek tobie polecę. Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić», mówi Pan.

I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich ust i rzekł mi «Oto kładę moje słowa w twoje usta. Spójrz, daję ci dzisiaj władzę nad narodami i nad królestwami, byś wyrywał i obalał, byś niszczył i burzył, byś budował i sadził».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 71 (70), 1-2. 3-4a. 5-6. 15ab i 17 (R.: por. 15a)

Refren: Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość.

1 W Tobie, Panie, ucieczka moja, *

niech wstydu nie zaznam na wieki.

2 Wyzwól mnie i ratuj w Twej sprawiedliwości, *

nakłoń ku mnie swe ucho i ześlij ocalenie.

Refren.

3 Bądź dla mnie skałą schronienia *

i zamkiem warownym, aby mnie ocalić,

bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą. *

4 Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca.

Refren.

5 Bo Ty, mój Boże, jesteś moją nadzieją, *

Panie, Tobie ufam od młodości.

6 Ty byłeś moją podporą od dnia narodzin, †

od łona matki moim opiekunem, *

Ciebie zawsze wysławiałem.

Refren.

15 Moje usta będą głosiły Twoją sprawiedliwość *

i przez cały dzień Twoją pomoc.

17 Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości *

i do tej chwili głoszę Twoje cuda.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

por. Mt 13, 37b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ziarnem jest Słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,

każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 13, 1-9

Przypowieść o siewcy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:

«Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły miedzy ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.

Kto ma uszy, niechaj słucha».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 19, 1-2. 9-11. 16-20b

Bóg objawia się ludowi na górze Synaj

Czytanie z Księgi Wyjścia

Było to w trzecim miesiącu od wyjścia Izraelitów z Egiptu; w tym dniu przybyli oni na pustynię Synaj. Wyruszyli z Refidim, a po przybyciu na pustynię Synaj rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry.

Pan rzekł do Mojżesza: «Oto Ja przyjdę do ciebie w gęstym obłoku, aby lud słyszał, gdy będę rozmawiał z tobą, i uwierzył tobie na zawsze».

A Mojżesz oznajmił Panu słowa ludu. Pan powiedział do Mojżesza: «Idź do ludu i każ im się przygotować na święto dziś i jutro. Niechaj wypiorą swoje szaty i niech będą gotowi na trzeci dzień, bo dnia trzeciego zstąpi Pan na oczach całego ludu na górę Synaj».

Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy.

Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród grzmotów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Dn 3, 52. 53a i 54a i 55ab i 56a (R.: por. Dn 3, 52)

Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.

52 Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców, *

pełen chwały i wywyższony na wieki.

Błogosławione niech będzie Twoje imię *

pełne chwały i świętości.

Refren.

53 Błogosławiony jesteś w przybytku świętej chwały Twojej *

54 Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa.

55 Błogosławiony jesteś Ty, który spoglądasz w otchłanie, †

i na Cherubach zasiadasz, *

56 Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 2, 1-3. 7-8. 12-13

Odstępstwo Izraela

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Pan skierował do mnie następujące słowo:

«Idź i głoś publicznie w Jerozolimie: "To mówi Pan: Pamiętam wierność twej młodości, miłość twego narzeczeństwa, kiedy chodziłaś za Mną na pustyni, w ziemi, której nikt nie obsiewa. Izrael jest świętością Pana, pierwszym plonem Jego zbiorów. Ci wszyscy, którzy go spożywają, stają się winni, spotka ich nieszczęście"», mówi Pan.

«A Ja wprowadziłem was do ziemi urodzajnej, byście spożywali jej owoce i jej zasoby. Weszliście i zbezcześciliście moją ziemię, uczyniliście z mojej posiadłości miejsce pełne odrazy. Kapłani nie mówili: "Gdzie jest Pan?" Uczeni w Piśmie nie uznawali Mnie; pasterze zbuntowali się przeciw Mnie; prorocy głosili wyrocznie na korzyść Baala i chodzili za tymi, którzy nie dają pomocy».

«Niebo, niechaj cię na to ogarnie osłupienie, groza i wielkie drżenie», mówi Pan: «Bo podwójne zło popełnił mój naród: opuścili Mnie, źródło wody żywej, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane, które nie zatrzymują wody».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 36(35), 6-7ab. 8-9. 10-11 (R.: por. 10a)

Refren: W Tobie, o Panie, mamy źródło życia.

6 Do nieba sięga, Panie, Twoja łaska, *

a Twoja wierność aż po same chmury.

7 Twoja sprawiedliwość jak góry wysokie, *

a Twoje wyroki jak ogromna otchłań.

Refren.

8 Jak cenna jest Twoja łaska, †

przychodzą do Ciebie ludzie *

i chronią się w cieniu Twych skrzydeł,

9 sycą się obfitością Twojego domu, *

poisz ich potokiem Twoich rozkoszy.

Refren.

10 Albowiem w Tobie jest źródło życia *

i w Twojej światłości oglądamy światło.

11 Zachowaj Twoją łaskę dla tych, co Ciebie znają, *

a sprawiedliwość Twoją dla ludzi prawego serca.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 15, 15b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nazwałem was przyjaciółmi,

albowiem oznajmiłem wam wszystko,

co usłyszałem od mego Ojca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 13, 10-17

Dlaczego Jezus naucza w przypowieściach

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: «Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?»

On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:

"Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił".

Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 19, 17; 20, 1-17

Bóg ogłasza przykazania

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa:

«Ja jestem Pan, twój Bóg, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie.

Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią. Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i strzegą moich przykazań.

Nie będziesz wzywał imienia Pana Boga twego do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.

Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci twego Pana Boga. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. Bo w sześciu dniach uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.

Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą twój Pan Bóg da tobie.

Nie będziesz zabijał.

Nie będziesz cudzołożył.

Nie będziesz kradł.

Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.

Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 19(18), 8-9. 10-11 (R.: por. J 6, 68)

Refren: Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne.

8 Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *

świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.

9 Jego słuszne nakazy radują serce, *

jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Refren.

10 Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *

sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne,

11 cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *

słodsze od miodu płynącego z plastra.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 3, 14-17

Zapowiedź religii powszechnej

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Pan mówi: «Wróćcie, synowie wiarołomni, bo jestem Panem waszym i przyjmę was, jednego z każdego, miasta, dwóch z każdego rodu, by zaprowadzić na Syjon. I dam wam pasterzy według mego serca, by was paśli rozsądnie i roztropnie.

A gdy się pomnożycie i wydacie liczne potomstwo na ziemi w tamtych dniach, mówi Pan, nikt nie będzie już mówił: "Arka Przymierza Pana". Nikt nie będzie o niej myślał ani jej wspominał, odczuwał jej braku, ani też nie uczyni nowej.

W tamtych czasach Jerozolima będzie się nazywała tronem Pana. Zgromadzą się w niej wszystkie narody w imię Pana i nie będą już postępowały według zatwardziałości swych przewrotnych serc».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Jr 31, 10. 11-12ab. 13 (R.: por. 10d)

Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.

10 Słuchajcie, narody, słowa Pana, *

głoście na dalekich wyspach i mówcie:

«Ten, co rozproszył, zgromadzi Izraela *

i będzie czuwał nad nim jak pasterz nad swą trzodą».

Refren.

11 Pan bowiem uwolni Jakuba *

wybawi go z ręki silniejszego od niego.

12 Przyjdą i będą wykrzykiwać radośnie na wyżynie Syjonu *

i rozradują się błogosławieństwem Pana.

Refren.

13 Wtedy ogranie dziewicę radość wśród tańca *

i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.

Zamienię bowiem ich smutek w radość, *

pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

por Łk 8, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni, którzy sercem szlachetnym i dobrym

zatrzymują słowo Boże

i wydają owoc przez swą wytrwałość.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 13, 18-23

Wyjaśnienie przypowieści o siewcy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Posłuchajcie, co znaczy przypowieść siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.

Posiane na miejsca skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.

Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.

Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 24, 3-8

Zawarcie przymierza między Bogiem a Izraelem

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz wrócił z Synaju i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: «Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy».

Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela. Potem polecił młodzieńcom izraelskim złożyć Panu ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców. Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz.

Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: «Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni». Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: «Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 50 (49), 1-2. 5-6. 14-15 (R.: por. 14a)

Refren: Składajcie Bogu dziękczynną ofiarę.

1 Przemówił Pan, Bóg nad bogami, *

i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.

2 Bóg zajaśniał z Syjonu, *

korony piękności.

Refren.

5 «Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, *

którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze».

6 Niebiosa zwiastują Jego sprawiedliwość, *

albowiem sam Bóg jest sędzią.

Refren.

14 «Bogu składaj ofiarę dziękczynną *

spełnij swe śluby wobec Najwyższego!

15 I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, *

uwolnię ciebie, a ty Mnie uwielbisz».

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 7, 1-11

Wezwanie do nawrócenia

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Słowo, które Pan skierował do Jeremiasza: «Stań w bramie świątyni i głoś następujące słowa: "Słuchajcie słowa Pana, wszyscy z Judy, którzy wchodzicie tymi bramami, aby oddać pokłon Panu"».

To mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: «Poprawcie postępowanie i wasze uczynki, a pozwolę wam mieszkać na tym miejscu. Nie ufajcie słowom kłamliwym głoszącym: "Świątynia Pana, świątynia Pana, świątynia Pana!".

Albowiem jeżeli naprawdę poprawicie wasze postępowanie i jeżeli będziecie się kierować wyłącznie sprawiedliwością jeden wobec drugiego, jeśli nie będziecie uciskać cudzoziemca, sieroty i wdowy i jeśli krwi niewinnej nie będziecie rozlewać na tym miejscu, i jeżeli nie pójdziecie za obcymi bogami na waszą zgubę, wtedy pozwolę wam mieszkać na tym miejscu w ziemi, którą dałem przodkom waszym od dawna i na zawsze.

Oto wy na próżno pokładacie ufność w zwodniczych słowach. Nieprawda? Kraść, zabijać, cudzołożyć, przysięgać fałszywie, palić kadzidło Baalowi, chodzić za obcymi bogami, których nie znacie. A potem przychodzicie i stajecie przede Mną w tym domu, nad którym wzywano mojego imienia, i mówicie: "Oto jesteśmy bezpieczni", by móc nadal popełniać te wszystkie występki.

Może jaskinią zbójców stał się w waszych oczach ten dom, nad którym wzywano mojego imienia? Ja to dobrze widzę», mówi Pan.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 84 (83), 3-4. 5-6a i 8a. 11 (R.: por. 2)

Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.

3 Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich. *

Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.

4 Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, †

gdzie złoży swe pisklęta: *

przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!

Refren.

5 Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *

nieustannie Cię wielbiąc.

6 Szczęśliwi, których moc jest w Tobie. *

8 Mocy im będzie przybywać.

Refren.

11 Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich *

lepszy jest niż innych tysiące:

wolę stać w progu mojego Boga, *

niż mieszkać w namiotach grzeszników.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Jk 1, 21

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjmujcie w duchu łagodności wszczepione w was słowo,

które ma moc zbawić dusze wasze.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 13, 24-30

Przypowieść o chwaście w zbożu

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:

«Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł.

A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: "Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc się wziął na niej chwast?". Odpowiedział im: "Nieprzyjazny człowiek to sprawił". Rzekli mu słudzy: "Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?".

A on im odrzekł: "Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza"».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

1 Krl 3, 5. 7-12

Modlitwa Salomona o mądrość

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

W Gibeonie ukazał się Pan Salomonowi w nocy, we śnie. Wtedy rzekł Bóg: «Proś o to, co mam ci dać». A Salomon odrzekł: «O Panie, Boże mój, Tyś ustanowił królem Twego sługę, w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody. Brak mi doświadczenia. Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, któryś wybrał, ludu mnogiego, który nie da się zliczyć ani też spisać, z powodu jego mnóstwa. Racz więc dać Twemu słudze serce pełne rozsądku do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra i zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?»

Spodobało się Panu, że właśnie o to Salomon poprosił. Bóg więc mu powiedział: «Ponieważ poprosiłeś o to, a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale prosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych, więc spełniani twoje pragnienie i daję ci serce mądre i rozsądne, takie, że podobnego tobie przed tobą nie było i po tobie nie będzie».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 57 i 72. 76-77. 127-128. 129-130 (R.: por. 97a)

Refren: Jakże miłuję prawo Twoje, Panie.

57 Panie, Ty jesteś moim działem, *

przyrzekłem zachować Twoje słowa.

72 Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *

niż tysiąc sztuk złota i srebra.

Refren.

76 Niech Twoja łaska będzie mi pociechą *

zgodnie z obietnicą, daną Twemu słudze.

77 Niech mnie ogarnie Twoja łaska, a żyć będę, *

bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.

Refren.

27 Przeto bardziej miłuję Twoje przykazania *

niż złoto, niż złoto najczystsze.

28 Dlatego uważam za słuszne wszystkie Twe postanowienia, *

i nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.

Refren.

29 Twoje napomnienia są przedziwne, *

dlatego przestrzega ich moja dusza.

30 Poznanie Twoich słów oświeca *

i naucza niedoświadczonych.

Refren.

Drugie czytanie

Rz 8, 28-30

Bóg przeznaczył nas, abyśmy byli podobni do Jego Syna

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru. Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi.

Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też obdarzył chwałą.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 11, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,

że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Mt 13, 44-52

krótsza

Mt 13, 44-46

Przypowieści o skarbie, o perle i o sieci

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść:

«Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę.

Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».

Koniec krótszej perykopy.

«Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Zrozumieliście to wszystko?».

Odpowiedzieli Mu: «Tak jest».

A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».

Oto słowo Pańskie.

17 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

2 Krl 4, 42-44

Eliasz rozmnaża chleb

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Pewien człowiek przyszedł z Baal-Szalisza, przynosząc mężowi Bożemu, Elizeuszowi, chleba z pierwocin, dziesięć chlebów jęczmiennych i świeżego zboża w worku. On zaś rozkazał: «Podaj ludziom i niech jedzą». Lecz sługa jego odrzekł: «Jakże to rozdzielę między stu ludzi?»

A on odpowiedział: «Podaj ludziom i niech jedzą, bo tak mówi Pan: "Nasycą się i pozostawią resztki"». Położył więc to przed nimi, a ci jedli i pozostawili resztki, według słowa Pańskiego.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 145 (144), 10-11. 15-16. 17-18 (R.: por. 16)

Refren: Otwierasz rękę, karmisz nas do syta.

10 Niechaj Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

i niech Cię błogosławią Twoi święci.

11 Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

i niech głoszą Twoją potęgę.

Refren.

15 Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie, *

a Ty karmisz ich we właściwym czasie.

16 Ty otwierasz swą rękę *

i karmisz do syta wszystko, co żyje.

Refren.

17 Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *

i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.

18 Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, *

wszystkich wzywających Go szczerze.

Refren.

Drugie czytanie

Ef 4, 1-6

Usiłujcie zachować jedność

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.

Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani w jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 7, 16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wielki prorok powstał między nami

i Bóg nawiedził lud swój.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

J 6, 1-15

Jezus rozmnaża chleb

✠ Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus udał się za Jezioro Galilejskie, czyli Tyberiadzkie. Szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki, jakie czynił na tych, którzy chorowali. Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami. A zbliżało się święto żydowskie, Pascha.

Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą do Niego, rzekł do Filipa: «Skąd kupimy chleba, aby oni się posilili?». A mówił to, wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co miał czynić.

Odpowiedział Mu Filip: «Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać».

Jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: «Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?».

Jezus zatem rzekł: «Każcie ludziom usiąść». A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy.

Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: «Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło». Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zostały po spożywających, napełnili dwanaście koszów.

A kiedy ci ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: «Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat».

Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.

Oto słowo Pańskie.

17 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Rdz 18, 20-32

Abraham wstawia się za Sodomą

Czytanie z Księgi Rodzaju

Bóg rzekł do Abrahama: «Skarga na Sodomę i Gomorę głośno się rozlega, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc iść i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się».

Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Zbliżywszy się do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu dla owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego. Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?».

Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu dla nich».

Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy dla braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?».

Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu».

Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?». Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu».

Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?».

A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu».

Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?».

Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu».

Na to Abraham: «O, racz się nie gniewać, Panie, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?».

Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 138 (137), 1-2a. 2bc-3. 6-7ab. 7c-8 (R.: por. 3a)

Refren: Pan mnie wysłuchał, kiedy Go wzywałem.

1 Będę Cię sławił, Panie, z całego serca, *

bo usłyszałeś słowa ust moich.

Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów, *

2 pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.

Refren.

I będę sławił Twe imię *

za łaskę Twoją i wierność.

3 Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem, *

pomnożyłeś moc mojej duszy.

Refren.

6 Pan, który jest wysoko, patrzy łaskawie na pokornego, *

pyszałka zaś dostrzega z daleka.

7 Gdy chodzę wśród utrapienia, Ty podtrzymujesz me życie, *

wyciągasz swoją rękę przeciwko gniewowi mych wrogów.

Refren.

Wybawia mnie Twoja prawica. *

8 Pan za mnie wszystkiego dokona.

Panie, Twa łaska trwa na wieki, *

nie porzucaj dzieła rąk Twoich.

Refren.

Drugie czytanie

Kol 2, 12-14

Chrzest udziałem w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa

Czytanie Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:

Z Chrystusem pogrzebani jesteście w chrzcie, z Nim też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił.

I was umarłych na skutek występków i «nieobrzezania» waszego ciała razem z Chrystusem Bóg przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami, usunął go z drogi, przygwoździwszy do krzyża.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Rz 8, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otrzymaliście Ducha przybrania za synów,

w którym wołamy: «Abba, Ojcze».

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 11, 1-13

Chrystus uczy modlitwy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas się modlić, jak i Jan nauczył swoich uczniów».

A On rzekł do nich: «Kiedy się modlicie, mówcie:

Ojcze, niech się święci Twoje imię;

niech przyjdzie Twoje królestwo.

Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień,

i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawini;

i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie».

Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: "Przyjacielu, użycz mi trzech chlebów, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam, co mu podać". Lecz tamten odpowie z wewnątrz: "Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci leżą ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie". Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje.

I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Jeżeli którego z was ojców syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 32, 15-24. 30-34

Bałwochwalstwo Izraelitów

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz zszedł z góry z dwiema tablicami świadectwa w swym ręku, a tablice były zapisane na obu stronach, zapisane na jednej i na drugiej stronie. Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich było pismem Boga, wyrytym na tablicach. A Jozue, usłyszawszy odgłos okrzyków ludu, powiedział do Mojżesza: «W obozie rozlegają się okrzyki wojenne». On zaś odpowiedział: «To nie głos pieśni zwycięstwa ani głos pieśni klęski, lecz słyszę pieśni dwóch chórów».

A Mojżesz zbliżył się do obozu i ujrzał cielca i tańce. Rozpalił się wówczas gniew Mojżesza i rzucił z rąk swoich tablice i potłukł je u podnóża góry. A porwawszy cielca, którego uczynili, spalił go w ogniu, starł na proch, rozsypał w wodzie i kazał ją pić synom Izraela.

I powiedział Mojżesz do Aarona: «Cóż ci uczynił ten lud, że sprowadziłeś na niego tak wielki grzech?» Aaron odpowiedział: «Niech się mój pan nie unosi na mnie gniewem, bo wiesz sam, że ten lud jest skłonny do złego. Powiedzieli do mnie: "Uczyń nam boga, który by szedł przed nami, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, z tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej". Wtedy rzekłem do nich: "Kto ma złoto, niech je zdejmie z siebie". I złożyli mi je, i wrzuciłem je w ogień, i tak powstał cielec».

Nazajutrz zaś tak powiedział Mojżesz do ludu: «Popełniliście ciężki grzech; ale teraz wstąpię do Pana, może otrzymam przebaczenie waszego grzechu». I poszedł Mojżesz do Pana, i powiedział: «Oto niestety lud ten dopuścił się wielkiego grzechu, gdyż uczynił sobie boga ze złota. Przebacz jednak im ten grzech! A jeśli nie, to wymaż mnie natychmiast z Twej księgi, którą napisałeś».

Pan powiedział do Mojżesza: «Tylko tego, który zgrzeszył przeciw Mnie, wymażę z mojej księgi. Idź teraz i prowadź ten lud, gdzie ci rozkazałem, a mój anioł pójdzie przed tobą. A w dniu mojej kary ukarzę ich za ich grzech».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 106 (105), 19-20. 21-22. 23 (R.: por. 4a)

Refren: Przebacz, o Panie, swojemu ludowi.

19 U stóp Horebu zrobili cielca *

i pokłon oddawali bożkowi odlanemu ze złota.

20 I zamienili swą Chwałę *

na podobiznę cielca jedzącego siano.

Refren.

21 Zapomnieli Boga, który ich ocalił, *

który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,

22 rzeczy przedziwnych w krainie Chama, *

zdumiewających nad Morzem Czerwonym.

Refren.

23 Postanowił ich zatem wytracić, *

gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec:

on wstawił się do Niego, *

aby odwrócił swój gniew, by ich nie zniszczył.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 13, 1-11

Bóg zapowiada karę

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

To powiedział mi Pan: «Idź i kup sobie lniany pas i włóż go sobie na biodra, ale nie kładź go do wody!» I kupiłem pas zgodnie z rozkazem Pańskim i włożyłem go sobie na biodra.

Po raz drugi otrzymałem polecenie Pańskie: «Weź pas, który kupiłeś, a który nosisz na swych biodrach, wstań i idź nad Eufrat i schowaj go tam w rozpadlinie skały!» Poszedłem i ukryłem go nad Eufratem, jak mi rozkazał Pan.

Po upływie wielu dni rzekł do mnie Pan: «Wstań i idź nad Eufrat i zabierz stamtąd pas, który ci kazałem ukryć.» I poszedłem nad Eufrat, odszukałem i wyciągnąłem pas z miejsca, w którym go ukryłem, a oto pas zbutwiał i nie nadał się do niczego.

I skierował Pan do mnie następujące słowo: «To mówi Pan: "Tak oto zniszczę pychę Judy i bezgraniczną pychę Jerozolimy. Przewrotny ten naród odmawia posłuszeństwa moim słowom, postępując według swego zatwardziałego serca; ugania się za obcymi bogami, by im służyć i oddawać cześć, niech więc się stanie jak ten pas, który nie nadaje się do niczego. Albowiem jak przylega pas do bioder mężczyzny, tak przygarnąłem do siebie cały dom Izraela i cały dom Judy, mówi Pan, by były dla Mnie narodem, moją sławą, moim zaszczytem i moją dumą"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Pwt 32, 18-19. 20. 21 (R.: por. 18b)

Refren: Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie.

18 Gardzisz Skałą, co ciebie zrodziła, *

zapomniałeś o Bogu, który cię stworzył.

19 Zobaczył to Pan i wzgardził, *

oburzony na własnych synów i córki.

Refren.

20 I rzekł: «Odwrócę od nich oblicze, *

zobaczę ich koniec.

Gdyż są narodem niestałym, *

dziećmi, co nie mają wierności.

Refren.

21 Mnie do zazdrości pobudzili nie-bogiem, *

rozjątrzyli Mnie swymi czczymi bożkami;

i Ja ich do zazdrości pobudzę nie-ludem, *

rozjątrzę ich głupim narodem».

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Jk 1 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,

Abyśmy byli pierwocinami Jego stworzeń.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 13, 31-35

Przypowieść o ziarnku gorczycy i o kwasie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach».

Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło».

To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 33, 7-11; 34, 5-9. 28

Bóg obcuje z Mojżeszem w Namiocie Spotkania

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz wziął namiot i rozbił go za obozem, i nazwał go Namiotem Spotkania. A ktokolwiek chciał się zwrócić do Pana, szedł do Namiotu Spotkania, który był poza obozem.

Ile zaś razy Mojżesz szedł do namiotu, cały lud stawał przy wejściu do swych namiotów i patrzył na Mojżesza, aż wszedł do namiotu. Ile zaś razy Mojżesz wszedł do namiotu, zstępował słup obłoku i stawał u wejścia do namiotu, i wtedy Pan rozmawiał z Mojżeszem. Cały lud widział, że słup obłoku stawał u wejścia do namiotu. Cały lud stawał i każdy oddawał pokłon u wejścia do swego namiotu. A Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem. Potem wracał Mojżesz do obozu, sługa zaś jego, młodzieniec Jozue, syn Nuna, nie oddalał się z wnętrza namiotu.

A Pan zstąpił w obłoku, i Mojżesz zatrzymał się koło Niego, i wypowiedział imię Pana. Przyszedł Pan przed jego oczyma i wołał: «Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczający niegodziwość, niewierność, grzech, lecz nie pozostawiający go bez ukarania, ale zsyłający kary za niegodziwość ojców na synów i wnuków aż do trzeciego i czwartego pokolenia». I natychmiast skłonił się Mojżesz aż do ziemi i oddał pokłon, mówiąc: «Jeśli darzysz mnie życzliwością, Panie, to proszę, niech pójdzie Pan w pośród nas. Jest to wprawdzie lud o twardym karku, ale przebaczysz winy nasze i grzechy nasze i uczynisz nas swoim dziedzictwem».

I był tam Mojżesz u Pana czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i nie jadł chleba, i nie pił wody. I napisał na tablicach słowa przymierza – Dziesięć Słów.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 103 (102), 6-7. 8-9. 10-11. 12-13 (R.: por. 8a)

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

6 Dzieła Pana są sprawiedliwe, *

wszystkich uciśnionych ma w swojej opiece.

7 Drogi swoje objawił Mojżeszowi, *

swoje dzieła synom Izraela.

Refren.

8 Miłosierny jest Pan i łaskawy, *

nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.

9 Nie zapamiętuje się w sporze, *

nie płonie gniewem na wieki.

Refren.

10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów, *

ani według win naszych nam nie odpłaca.

11 Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, *

tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.

Refren.

12 Jak jest odległy wschód od zachodu, *

tak daleko odsunął nasze od nas winy.

13 Jak ojciec lituje się nad dziećmi, *

tak Pan się lituje nad tymi, którzy się Go boją.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 14, 17-22

W czasie klęski nadzieja w Bogu

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Oczy moje wylewają łzy dzień i noc bez przerwy, bo wielki upadek dotknie Dziewicę, Córę mojego ludu, klęska bardzo wielka. Gdy wyjdę na pole – oto pobici mieczem. Jeśli pójdę do miasta – od męki głodu. Nawet prorok i kapłan błądzą po kraju nic nie rozumiejąc.

Czy nieodwołalnie odrzuciłeś Judę, albo czy odczuwasz wstręt do Syjonu? Dlaczego nas dotknąłeś klęską bez możliwości uleczenia nas? Spodziewaliśmy się pokoju, ale nie ma nic dobrego; czasu uleczenia, a tu przerażenie.

Uznajemy, Panie, naszą niegodziwość, przewrotność naszych przodków, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Nie odrzucaj nas przez wzgląd na Twoje imię, od czci nie odsądzaj tronu Twojej chwały. Pamiętaj, nie zrywaj swego Przymierza z nami.

Czy są wśród bożków pogańskich tacy, którzy by zesłali deszcz? Czy może niebo zsyła krople deszczu? Czy nie raczej Ty, Panie, nasz Boże? W Tobie pokładamy nadzieję, bo Ty uczyniłeś to wszystko.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 79 (78), 8-9. 11 i 13 (R.: por. 9cd)

Refren: Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.

8 Nie pamiętaj nam win przodków naszych, †

niech szybko nas spotka Twoje miłosierdzie, *

bo bardzo jesteśmy słabi.

9 Wspomóż nas, Boże nasz, Zbawco, †

dla chwały Twojego imienia, *

wyzwól nas i odpuść nam grzechy przez wzgląd na swoje imię.

Refren.

11 Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie *

i mocą Twojego ramienia ocal na śmierć skazanych.

13 My zaś, lud Twój i owce Twojej trzody, †

będziemy wielbić Ciebie na wieki *

i przez pokolenia głosić Twoją chwalę.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

por. Mt 13, 37b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,

każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 13, 36-43

Wyjaśnienie przypowieści o chwaście

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście». On odpowiedział:

«Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.

Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego.

Kto ma uszy, niechaj słucha».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 34, 29-35

Twarz Mojżesza promienieje

Czytanie z Księgi Wyjścia

Gdy Mojżesz zstępował z góry Synaj z dwiema tablicami Świadectwa w ręku, nie wiedział, że skóra na jego twarzy promieniała na skutek rozmowy z Panem. Gdy Aaron i Izraelici zobaczyli Mojżesza z dala i ujrzeli, że skóra na jego twarzy promienieje, bali się zbliżyć do niego. A gdy Mojżesz ich przywołał, Aaron i wszyscy przywódcy zgromadzenia przyszli do niego, a Mojżesz rozmawiał z nimi. Potem przyszli także Izraelici, a on dawał im polecenia, powierzone mu przez Pana na górze Synaj.

Gdy Mojżesz zakończył z nimi rozmowę, nałożył zasłonę na twarz. Ilekroć Mojżesz wchodził przed oblicze Pana na rozmowę z Nim, zdejmował zasłonę aż do wyjścia. Gdy zaś wyszedł, opowiadał Izraelitom to, co mu Pan rozkazał. I wtedy to Izraelici mogli widzieć twarz Mojżesza, że promienieje skóra na twarzy Mojżesza. A Mojżesz znów nakładał zasłonę na twarz, póki nie wszedł na rozmowę z Panem.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 99 (98), 5-6. 7 i 9 (R.: por. 9c)

Refren: Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie.

5 Wysławiajcie Pana, Boga naszego, *

padajcie do podnóżka stóp Jego, bo On jest święty.

6 Wśród Jego kapłanów są Mojżesz i Aaron, †

i Samuel wśród tych, którzy wzywali Jego imienia: *

wzywali Pana, On ich wysłuchał.

Refren.

7 Przemawiał do nich w słupie obłoku, *

a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał.

9 Wysławiajcie Pana, Boga naszego, †

pokłon oddajcie Jego świętej górze, *

bo Pan nasz i Bóg jest święty.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 15, 10. 16-21

Rozpacz i nawrócenie się proroka

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Biada mi, matko moja, żeś mnie porodziła, męża skargi i niezgody dla całego kraju. Nie pożyczam ani nie daję pożyczki, a wszyscy mi złorzeczą.

Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, pochłaniałem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego. Bo imię Twoje zostało wezwane nade mną, Panie, Boże Zastępów.

Nigdy nie zasiadałem w wesołym gronie, by się bawić. Pod Twoją ręką siadałem samotny, bo napełniłeś mnie gniewem. Dlaczego mój ból nie ma granic, a rana moja jest nieuleczalna, niemożliwa do uzdrowienia? Jesteś więc dla mnie zupełnie jak zwodniczy strumień, niepewna woda.

Dlatego to mówi Pan: «Jeśli się nawrócisz, dozwolę, byś znów stanął przede Mną. Jeśli zaś będziesz wykonywać to, co szlachetne, bez jakiejkolwiek podłości, będziesz jakby moimi ustami. Wtedy oni się zwrócą ku tobie, ty się jednak nie będziesz ku nim zwracał. Uczynię z ciebie dla tego narodu niezdobyty mur ze spiżu. Będą walczyć z tobą, lecz cię nie zwyciężą, bo jestem z tobą, by cię wspomagać i uwolnić, mówi Pan. Wybawię cię z rąk złoczyńców i uwolnię cię z mocy gwałtowników».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 59 (58), 2-3. 4-5a. 10-11. 17 (R.: por. 17d)

Refren: Bóg jest ucieczką w dniu mego ucisku.

2 Od nieprzyjaciół moich wyzwól mnie, mój Boże, *

broń mnie od tych, co na mnie powstają.

3 Wybaw mnie od złoczyńców *

i od mężów krwawych.

Refren.

4 Bo oto czyhają na moje życie, *

spiskują przeciw mnie mocarze,

a we mnie nie ma zbrodni ani grzechu, Panie, *

5 bez mojej winy tu biegną, by mnie napastować.

Refren.

10 Na Ciebie będę baczył, Mocy moja, *

bo Ty, o Boże, jesteś moją warownią.

11 Wychodzi mi naprzeciw Bóg w swej łaskawości, *

Bóg sprawia, że mogę patrzeć na klęskę swych wrogów.

Refren.

17 A ja opiewać będę Twoją potęgę *

i rankiem będę się weselić z Twojej łaskawości,

bo stałeś się dla mnie warownią *

i ucieczką w dniu mego ucisku.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 6, 63b. 68b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem,

Ty masz słowa życia wiecznego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 13, 44-46

Przypowieści o skarbie i perle

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do tłumów: «Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną, drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Wj 40, 16-21. 34-38

Mojżesz wznosi Namiot Spotkania

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz wykonał wszystko tak, jak mu to Pan nakazał uczynić. Wzniesiono przybytek dnia pierwszego, miesiąca pierwszego roku drugiego. Postawił Mojżesz przybytek, założył podstawy, ustawił dach, umieścił poprzeczki oraz ustawił słupy. I rozciągnął namiot nad przybytkiem i nakrył go przykryciem namiotu z góry, jak to nakazał Pan Mojżeszowi. Następnie wziął Świadectwo i położył je w Arce, włożył też drążki do pierścieni Arki i przykrył ją z wierzchu przebłagalnią. Wniósł następnie Arkę do przybytku i zawiesił zasłonę zakrywającą i okrył nią Arkę Świadectwa, jak nakazał Pan Mojżeszowi.

Wtedy to obłok okrył Namiot Spotkania, a chwała Pana napełniła przybytek. I nie mógł Mojżesz wejść do Namiotu Spotkania, bo spoczywał na nim obłok i chwała Pana wypełniała przybytek. Ile razy obłok wznosił się nad przybytkiem, Izraelici wyruszali w drogę, a jeśli obłok nie wznosił się, nie ruszali w drogę aż do dnia uniesienia się obłoku. Obłok bowiem Pana za dnia zakrywał przybytek, a w nocy błyszczał jak ogień na oczach całego domu izraelskiego w czasie całej ich wędrówki.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 84 (83), 3-4. 5-6a i 8a. 11 (R.: por. 2)

Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.

3 Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich. *

Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.

4 Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, †

gdzie złoży swe pisklęta: *

przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!

Refren.

5 Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *

nieustannie Cię wielbiąc.

6 Szczęśliwi, których moc jest w Tobie. *

8 Mocy im będzie przybywać.

Refren.

11 Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich *

lepszy jest niż innych tysiące:

wolę stać u progu mojego Boga, *

niż mieszkać w namiotach grzeszników.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 18, 1-6

Przypowieść o garncarzu

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Słowo, które Pan oznajmił Jeremiaszowi: «Wstań i zejdź do domu garncarza ; tam usłyszysz moje słowa».

Zstąpiłem do domu garncarza, on zaś pracował właśnie przy kole. Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, wyrabiał z niego inne naczynie, jak tylko podobało się garncarzowi.

Wtedy Pan skierował do mnie następujące słowo: «Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? – rzekł Pan. Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 146 (145), 1-2. 3-4. 5-6ab (R.: 5a)

Refren: Szczęśliwy, kogo wspiera Bóg Jakuba.

albo: Alleluja.

1 Chwal, duszo moja, Pana. *

Będę chwalił Pana do końca swego życia,

2 będę śpiewał mojemu Bogu, *

dopóki istnieję.

Refren.

3 Nie pokładajcie ufności w książętach *

ani w człowieku, który zbawić nie może.

4 Gdy duch go opuści, znowu w proch się obraca *

i przepadają wszystkie jego zamiary.

Refren.

5 Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba, *

kto pokłada nadzieję w Panu Bogu.

6 On stworzył niebo i ziemię, i morze *

ze wszystkim, co w nich istnieje.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Dz 16, 14b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otwórz, Panie, nasze serca,

abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 13, 47-53

Przypowieść o sieci

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do tłumów:

«Podobne jest królestwo niebieskie do sieci zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Zrozumieliście to wszystko?»

Odpowiedzieli Mu: «Tak jest».

A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».

Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Kpł 23, 1. 4-11. 15-16. 27. 34b-37

Święta Izraela

Czytanie z Księgi Kapłańskiej

Pan przemówił do Mojżesza tymi słowami:

«Oto czasy święte dla Pana, zwołanie święte, na które wzywać ich będziecie w określonym czasie. W pierwszym miesiącu, czternastego dnia miesiąca, o zmierzchu, jest Pascha dla Pana. A piętnastego dnia tego miesiąca jest Święto Przaśników dla Pana, przez siedem dni będziecie jedli tylko przaśne chleby. Pierwszego dnia będzie dla was zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy. Przez siedem dni będziecie składali w ofierze dla Pana ofiarę spalaną, siódmego dnia będzie święte zwołanie, nie będziecie w tym dniu wykonywać żadnej pracy».

Potem Pan powiedział do Mojżesza: «Mów do Izraelitów i powiedz im: Kiedy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam dam, i zbierzecie plon, przyniesiecie kapłanowi snop jako pierwociny waszego plonu. On dokona obrzędu kołysania snopa przed Panem, aby był przez Niego łaskawie przyjęty. Dokona nim gestu kołysania w następnym dniu po szabacie.

I odliczycie sobie od dnia po szabacie, od dnia, w którym przyniesiecie snopy na obrzęd kołysania, siedem tygodni pełnych, aż do dnia po siódmym szabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie Panu nową ofiarę z pokarmów.

Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania. Będzie to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać Panu ofiary spalane.

Piętnastego dnia tego siódmego miesiąca jest Święto Namiotów przez siedem dni dla Pana. Pierwszego dnia jest zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy. Przez siedem dni będziecie składać Panu ofiary spalane. Ósmego dnia będzie dla was zwołanie święte i złożycie Panu ofiarę spalaną. To jest uroczyste zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać w tym dniu żadnej pracy.

To są czasy święte dla Pana, na które będziecie dokonywać świętego zwołania, aby składać Panu ofiarę spalaną: ofiarę całopalną, z pokarmów, ofiarę krwawą i ofiarę płynną, każdego dnia to, co jest na ten dzień przeznaczone».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 81 (80), 3-4. 5-6ab. 10-11ab (R.: por. 2a)

Refren:

3 Zacznijcie śpiewać i w bęben uderzcie, *

w cytrę słodko dźwięczącą i lirę.

4 Zadmijcie w róg w czas nowiu, *

w czas pełni, w nasz dzień uroczysty.

Refren.

5 Bo tak ustanowiono w Izraelu, *

według przykazania Boga Jakuba.

6 Ustanowił to prawo dla Józefa, *

gdy wyruszał przeciw ziemi egipskiej.

Refren.

10 Nie będziesz miał obcego boga, *

cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał.

11 Jam jest Pan, Bóg twój, *

który cię wywiódł z ziemi egipskiej.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 26, 1-9

Jeremiasz skazany na śmierć

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Na początku panowania Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, Pan skierował następujące słowo do Jeremiasza:

«To mówi Pan: "Stań na dziedzińcu domu Pana i mów do mieszkańców wszystkich miast judzkich, którzy przychodzą do domu Pana oddać pokłon, wszystkie słowa, jakie poleciłem ci im oznajmić; nie ujmuj ani słowa. Może posłuchają i zawróci każdy ze swej złej drogi, Mnie zaś ogarnie żal nad nieszczęściem, jakie zamyślam przeciw nim za ich przewrotne postępki.

Powiesz im: To mówi Pan: Jeżeli nie będziecie Mi posłuszni, postępując według mojego Prawa, które wam ustanowiłem, i jeśli nie będziecie słuchać słów moich sług, proroków, których nieustannie do was posyłam, mimo że jesteście nieposłuszni, zrobię z tym domem podobnie jak z Szilo, a z tego miasta uczynię przekleństwo dla wszystkich narodów ziemi"».

Kapłani, prorocy i cały lud słyszeli Jeremiasza mówiącego te słowa w domu Pana. Gdy zaś Jeremiasz skończył mówić wszystko to, co mu Pan nakazał głosić całemu ludowi, prorocy i cały lud pochwycili go, mówiąc: «Musisz umrzeć! Dlaczego prorokowałeś w imię Pana, że z tym domem stanie się to, co z Szilo, a miasto to ulegnie zniszczeniu i pozostanie niezamieszkałe?» Cały lud zgromadził się dokoła Jeremiasza w domu Pana.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 69 (68), 5. 8-10. 14 (R.: por. 14c)

Refren: W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie.

5 Liczniejsi od włosów na mej głowie *

są ci, którzy mnie nienawidzą bez powodu.

Silni są moi prześladowcy, wrogowie zakłamani, *

czy mam oddać to, czego nie zabrałem ?

Refren.

8 Dla Ciebie bowiem znoszę urąganie, hańba twarz mi okrywa. †

9 Dla braci moich stałem się obcym *

i cudzoziemcem dla synów mej matki.

10 Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera *

i spadły na mnie obelgi złorzeczących Tobie.

Refren.

14 Lecz ja, o Panie, modlę się do Ciebie, *

w czas łaski, o Boże;

wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci, *

w Twojej zbawczej wierności.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

1 P 1, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Słowo Pana trwa na wieki,

to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 13, 54-58

Jezus nie przyjęty w Nazarecie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus, przyszedłszy do swego rodzinnego miasta, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: «Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to wszystko?» I powątpiewali o Nim. A Jezus rzekł do nich: «Tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony». I niewiele zdziałał tam cudów z powodu ich niedowiarstwa.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Kpł 25, 1. 8-17

Rok jubileuszowy

Czytanie z Księgi Kapłańskiej

Pan powiedział do Mojżesza na górze Synaj:

«Policzysz sobie siedem lat szabatowych, to jest siedem razy po siedem lat, tak że czas siedmiu lat szabatowych będzie obejmował czterdzieści dziewięć lat. Dziesiątego dnia, siódmego miesiąca zatrąbisz w róg. W Dniu Przebłagania zatrąbcie w róg w całej waszej ziemi. Będziecie święcić pięćdziesiąty rok, oznajmijcie wyzwolenie w kraju dla wszystkich jego mieszkańców. Będzie to dla was jubileusz, każdy z was powróci do swej własności i każdy powróci do swego rodu. Cały ten rok pięćdziesiąty będzie dla was rokiem jubileuszowym, nie będziecie siać, nie będziecie żąć tego, co urośnie, nie będziecie zbierać nieobciętych winogron, bo to będzie dla was jubileusz, to będzie dla was rzecz święta. Wolno wam jednak będzie jeść to, co urośnie na polu.

W tym roku jubileuszowym każdy powróci do swej własności. Kiedy więc będziecie sprzedawać coś bliźniemu albo kupować coś od bliźniego, nie wyrządzajcie krzywdy jeden drugiemu. Ale odpowiednio do liczby lat, które upłynęły od jubileuszu, będziesz kupował od bliźniego, a on sprzeda tobie odpowiednio do liczby lat plonów. Im więcej lat pozostaje do jubileuszu, tym większą cenę zapłacisz, im mniej lat pozostaje, tym mniejszą cenę zapłacisz, bo ilość plonów on ci sprzedaje.

Nie będziecie wyrządzać krzywdy jeden drugiemu. Będziesz się bał Boga twego, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz!»

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 67 (66), 2-3. 5 i 8 (R.: 4a)

Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.

2 Niech Bóg się zmiłuje nad nami, niech nam błogosławi, *

niech nam ukaże pogodne oblicze.

3 Aby na ziemi znano Jego drogę, *

Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.

Refren.

5 Niech się narody cieszą i weselą, †

bo rządzisz ludami sprawiedliwie *

i kierujesz narodami na ziemi.

8 Niechaj nam Bóg błogosławi *

i niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Jr 26, 11-16. 24

Jeremiasz ocalony od śmierci

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Kapłani i prorocy zwrócili się do przywódców i do całego ludu tymi słowami: «Jeremiasz zasługuje na wyrok śmierci, gdyż prorokował przeciw temu miastu, jak to słyszeliście na własne uszy».

Jeremiasz zaś rzekł do wszystkich przywódców i do całego ludu: «Pan posłał mnie, bym głosił przeciw temu domowi i przeciw temu miastu wszystkie słowa, które słyszeliście. Teraz więc zmieńcie swoje postępowanie i swoje uczynki, słuchajcie głosu Pana, naszego Boga; wtedy ogarnie Pana żal nad nieszczęściem, jakie postanowił przeciw wam. Ja zaś jestem w waszych rękach. Uczyńcie ze mną, co wam się wyda dobre i sprawiedliwe. Wiedzcie jednak dobrze, że jeżeli mnie zabijecie, krew niewinnego spadnie na was, na to miasto i na jego mieszkańców. Naprawdę bowiem posłał mnie Pan do was, by głosić do waszych uszu wszystkie te słowa».

Wtedy powiedzieli przywódcy i cały lud do kapłanów i proroków: «Człowiek ten nie zasługuje na wyrok śmierci, gdyż przemawiał do nas w imię Pana, naszego Boga».

Achikam przeto, syn Szafana, ochraniał Jeremiasza, by nie został wydany w ręce ludu na śmierć.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 69 (68), 15-16. 30-31. 33-34 (R.: por. 14)

Refren: W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie.

15 Wyrwij mnie z bagna, abym nie utonął, †

wybaw mnie od tych, co mnie nienawidzą, *

ratuj mnie z wodnej głębiny.

16 Niech mnie nie porwie nurt wody, †

niech nie pochłonie mnie głębia, *

niech się nie zamknie nade mną paszcza otchłani.

Refren.

30 Ja zaś jestem nędzny i pełen cierpienia, *

niech pomoc Twa, Boże, mnie strzeże.

31 Pieśnią chcę chwalić imię Boga *

i wielbić Go z dziękczynieniem.

Refren.

33 Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, *

niech ożyje serce szukających Boga.

34 Bo Pan wysłuchuje biednych *

i swoimi więźniami nie gardzi.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 5, 10

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie

dla sprawiedliwości,

albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 14, 1-12

Śmierć Jana Chrzciciela

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

W owym czasie doszła do uszu tetrarchy Heroda wieść o Jezusie. I rzekł do swych dworzan: «To Jan Chrzciciel. On powstał z martwych i dlatego moce cudotwórcze działają w nim».

Herod bowiem kazał pochwycić Jana i związanego wrzucić do więzienia. Powodem była Herodiada, żona brata jego Filipa. Jan bowiem upominał go: «Nie wolno ci jej trzymać». Chętnie też byłby go zgładził, bał się jednak ludu, ponieważ miano go za proroka.

Otóż kiedy obchodzono urodziny Heroda, tańczyła córka Herodiady wobec gości i spodobała się Herodowi. Zatem pod przysięgą obiecał jej dać wszystko, o cokolwiek poprosi. A ona, przedtem już podmówiona przez swą matkę, powiedziała: «Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela». Zasmucił się król. Lecz przez wzgląd na przysięgę i na współbiesiadników kazał jej dać. Posłał więc kata i kazał ściąć Jana w więzieniu. Przyniesiono głowę jego na misie i dano dziewczęciu, a ono zaniosło ją swojej matce.

Uczniowie zaś Jana przyszli, zabrali jego ciało i pogrzebali je; potem poszli i donieśli o tym Jezusowi.

Oto słowo Pańskie.

do góry