Pierwsze czytanie

Ez 18, 25-28

Bóg nie chce śmierci grzesznika

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

To mówi Pan Bóg:

«Wy mówicie: "Sposób postępowania Pana nie jest słuszny". Słuchaj jednakże, domu Izraela: Czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne? Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił.

A jeśli bezbożny odstąpi od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 25 (24), 4-5. 6-7. 8-9 (R.: 6)

Refren: Wspomnij, o Panie, na swe miłosierdzie.

4 Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *

naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.

5 Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń, *

Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Refren.

6 Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *

na swoją miłość, która trwa od wieków.

7 Nie pamiętaj mi grzechów i win mej młodości, †

lecz o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, *

ze względu na dobroć Twą, Panie.

Refren.

8 Dobry jest Pan i prawy, *

dlatego wskazuje drogę grzesznikom.

9 Pomaga pokornym czynić dobrze, *

uczy pokornych dróg swoich.

Refren.

Drugie czytanie dłuższe

Flp 2, 1-11; krótsze Flp 2, 1-5

Jezus Chrystus wzorem pokory

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie, dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich.

Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie.

Koniec krótszej perykopy.

On, istniejąc w postaci Bożej,

nie skorzystał ze sposobności,

aby na równi być z Bogiem,

lecz ogołocił samego siebie,

przyjąwszy postać sługi,

stawszy się podobnym do ludzi.

A w tym co zewnętrzne, uznany za człowieka,

uniżył samego siebie,

stawszy się posłusznym aż do śmierci,

i to śmierci krzyżowej.

Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko

i darował Mu imię

ponad wszelkie imię,

aby na imię Jezusa

zgięło się każde kolano

istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych,

i aby wszelki język wyznał,

że Jezus Chrystus jest Panem,

ku chwale Boga Ojca.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 10, 27

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu,

Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 21, 28-32

Nawrócenie prowadzi do zbawienia

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu:

«Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: "Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy". Ten odpowiedział: "Idę, Panie", lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: "Nie chcę". Później jednak opamiętał się i poszedł. Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?».

Mówią Mu: «Ten drugi».

Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć».

Oto słowo Pańskie.

26 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Lb 11, 25-29

Nie zazdrościć darów Bożych

Czytanie z Księgi Liczb

Pan zstąpił w obłoku i mówił z Mojżeszem. Wziął z ducha, który był w nim, i przekazał go owym siedemdziesięciu starszym. A gdy spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie prorockie. Nie powtórzyło się to jednak.

Dwóch mężów pozostało w obozie. Jeden nazywał się Eldad, a drugi Medad. Na nich też zstąpił duch, bo należeli do wezwanych, tylko nie przyszli do namiotu. Wpadli więc w obozie w uniesienie prorockie.

Przybiegł młodzieniec i doniósł Mojżeszowi: «Eldad i Medad wpadli w obozie w uniesienie prorockie». Jozue, syn Nuna, który od młodości swojej był w służbie Mojżesza, zabrał głos i rzekł: «Mojżeszu, panie mój, zabroń im». Ale Mojżesz odparł: «Czyż zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 19 (18), 8 i 10. 12-14 (R.: por. 9a)

Refren: Nakazy Pana są radością serca.

8 Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *

świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.

10 Bojaźń Pańska jest szczera i trwa na wieki, *

sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.

Refren.

12 Zważa na nie Twój sługa *

i nagrodę otrzyma za ich przestrzeganie.

13 Kto jednak widzi swoje błędy? *

Oczyść mnie z błędów, które są dla mnie skryte.

Refren.

14 Także od pychy broń swojego sługę, *

by nie panowała nade mną.

Wtedy będę bez skazy *

i wolny od wielkiego występku.

Refren.

Drugie czytanie

Jk 5, 1-6

Niegodziwi bogacze

Czytanie z Listu świętego Jakuba Apostoła

Teraz wy, bogacze, zapłaczcie wśród narzekań na utrapienia, jakie was czekają. Bogactwo wasze zbutwiało, szaty wasze stały się żerem dla moli, złoto wasze i srebro zardzewiało, a rdza ich będzie świadectwem przeciw wam i toczyć będzie ciała wasze niby ogień. Zebraliście w dniach ostatecznych skarby.

Oto woła zapłata robotników, żniwiarzy pól waszych, którą zatrzymaliście, a krzyk ich doszedł do uszu Pana Zastępów. Żyliście beztrosko na ziemi i wśród dostatków tuczyliście serca wasze w dniu rzezi. Potępiliście i zabiliście sprawiedliwego: nie stawia wam oporu.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 17, 17ba

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Słowo Twoje, Panie, jest prawdą,

uświęć nas w prawdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 9, 38-43. 45. 47-48

Zazdrość. Zgorszenie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jan powiedział do Jezusa: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodził z nami».

Lecz Jezus odrzekł: «Nie zabraniajcie mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.

Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody.

Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu byłoby lepiej uwiązać kamień młyński u szyi i wrzucić go w morze.

Jeśli twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony. I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie chromym wejść do życia, niż z dwiema nogami być wrzuconym do piekła. Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie umiera i ogień nie gaśnie».

Oto słowo Pańskie.

26 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Am 6, 1a. 4-7

Lekkomyslność bogaczy

Czytanie z Księgi proroka Amosa

To mówi Pan wszechmogący:

«Biada beztroskim na Syjonie i dufnym na górze Samarii. Leżą na łożach z kości słoniowej i wylegują się na dywanach; jedzą jagnięta z trzody i cielęta ze środka obory. Fałszywie śpiewają przy dźwiękach harfy i jak Dawid obmyślają sobie instrumenty do grania. Piją czaszami wino i najlepszym olejkiem się namaszczają, a nic się nie martwią upadkiem domu Józefa. Dlatego teraz ich poprowadzę na czele wygnańców, a zniknie krzykliwe grono hulaków».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 146 (145), 6c-7. 8-9a. 9bc-10 (R.: por. 2)

Refren: Chwal duszo moja, Pana, Stwórcę swego.

6 On wiary dochowuje na wieki, *

7 uciśnionym wymierza sprawiedliwość,

chlebem karmi głodnych, *

wypuszcza na wolność uwięzionych.

Refren.

8 Pan przywraca wzrok ociemniałym, *

Pan dźwiga poniżonych,

Pan kocha sprawiedliwych, *

9 Pan strzeże przybyszów.

Refren.

Ochrania sierotę i wdowę, *

lecz występnych kieruje na bezdroża.

10 Pan króluje na wieki, *

Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

Refren.

Drugie czytanie

1 Tm 6, 11-16

Zachować przykazanie nieskalane aż do przyjścia Chrystusa

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Tymoteusza

Ty, o człowiecze Boży, podążaj za sprawiedliwością, pobożnością, wiarą, miłością, wytrwałością, łagodnością. Walcz w dobrych zawodach o wiarę, zdobądź życie wieczne: do niego zostałeś powołany i o nim złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.

Nakazuję w obliczu Boga, który ożywia wszystko, i Chrystusa Jezusa, Tego, który złożył dobre wyznanie za Poncjusza Piłata, ażebyś zachował przykazanie nieskalane bez zarzutu aż do objawienia się naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Ukaże je we właściwym czasie błogosławiony i jedyny Władca, Król królujących i Pan panujących, jedyny, mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego żaden z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista. Amen.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

2 Kor 8, 9

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus Chrystusa, będąc bogaty, dla was stał się ubogim,

aby was swoim ubóstwem ubogacić.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 16, 19-31

Przypowieść o bogaczu i Łazarzu

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do faryzeuszów:

«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.

Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu.

Lecz Abraham odrzekł: Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać.

Tamten rzekł: Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki.

Lecz Abraham odparł: Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają. Tamten odrzekł: Nie, ojcze Abrahamie, lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą.

Odpowiedział mu: Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Za 8, 1-8

Zapowiedź wybawienia

Czytanie z Księgi proroka Zachariasza

Pan Zastępów skierował do mnie następujące słowo: «Zazdrosna miłość moja obejmuje Syjon i broni go mój gniew potężny.

Powrócę znowu na Syjon i zamieszkam znowu w Jeruzalem. I znowu Jeruzalem nazwą Miastem Wiernym, a górę Pana Zastępów Górą Świętą.

I znowu staruszkowie i staruszki zasiądą na placach Jeruzalem, wszyscy z laskami w ręku z powodu podeszłego wieku. I zaroją się place miasta od bawiących się tam chłopców i dziewcząt.

Jeżeli uchodzić to będzie za coś niezwykłego w oczach Reszty tego ludu w owych dniach, czy Ja również mam to uważać za coś niezwykłego?»

Tak mówi Pan Zastępów: «Oto wyzwolę lud mój spod władzy kraju na wschodzie i kraju na zachodzie słońca. Sprowadzę ich i mieszkać będą w Jeruzalem. I będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem, wiernym i sprawiedliwym».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 102 (101), 16-18. 19-21. 29 i 22-23 (R.: por. 17)

Refren: Pan się objawi w chwale na Syjonie.

16 Poganie będą się bali imienia Pana, *

a Twej chwały wszyscy królowie ziemi,

17 bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swym majestacie, †

18 przychyli się ku modlitwie opuszczonych *

i nie odrzuci ich modłów.

Refren.

19 Należy to spisać dla przyszłych pokoleń, *

lud, który się narodzi, niech wychwala Pana.

20 Bo spojrzał Pan z wysokości swego przybytku, †

21 aby posłyszeć jęki uwięzionych, *

aby skazanych na śmierć uwolnić.

Refren.

29 Synowie sług Twoich bezpiecznie mieszkać będą, *

a ich potomstwo będzie trwało w Twej obecności:

22 by imię Pana głoszono na Syjonie

i Jego chwałę w Jeruzalem, *

23 kiedy zgromadzą się razem narody i królestwa,

by służyć Panu.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Job 1, 6-22

Pierwsze doświadczenie Joba

Czytanie z Księgi Joba

Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży udawali się, by stanąć przed Panem, że i szatan też poszedł z nimi. I rzekł Bóg do szatana: «Skąd przychodzisz?». Szatan odrzekł Panu: «Przemierzałem ziemię i wędrowałem po niej». Mówi Pan do szatana: «A zwróciłeś uwagę na sługę mego, Joba? Bo nie ma na całej ziemi drugiego, kto by tak był prawy, sprawiedliwy, bogobojny i unikający grzechu jak on». Szatan na to do Pana: «Czy Job za nic czci Boga? Czyż Ty nie okoliłeś zewsząd jego samego, jego domu i całej majętności? Pracy jego rąk błogosławiłeś, jego dobytek na ziemi się mnoży. Wyciągnij, proszę, rękę i dotknij jego majątku. Na pewno Ci w twarz będzie złorzeczył». Rzekł Pan do szatana: «Oto cały majątek jego w twej mocy. Tylko na niego samego nie wyciągaj ręki». I odszedł szatan sprzed oblicza Pana.

Pewnego dnia, gdy synowie i córki jedli i pili w domu najstarszego brata, przyszedł posłaniec do Joba i rzekł: «Woły orały, a oślice pasły się tuż obok. Wtem napadli Sabejczycy, porwali je, a sługi mieczem pozabijali, ja sam uszedłem, by ci o tym donieść». Gdy ten jeszcze mówił, przyszedł inny i rzekł: «Ogień Boży spadł z nieba, zapłonął wśród owiec oraz sług i pochłonął ich. Ja sam uszedłem, by ci o tym donieść». Gdy ten jeszcze mówił, przyszedł inny i rzekł: «Chaldejczycy zstąpili z trzema oddziałami, napadli na wielbłądy, a sługi ostrzem miecza zabili. Ja sam uszedłem, by ci o tym donieść». Gdy ten jeszcze mówił, przyszedł inny i rzekł: «Twoi synowie i córki jedli i pili wino w domu najstarszego brata. Wtem powiał gwałtowny wicher z pustyni, poruszył czterema węgłami domu, zawalił go na dzieci, tak iż poumierały. Ja sam uszedłem, by ci o tym donieść».

Job wstał, rozdarł swe szaty, ogolił głowę, upadł na ziemię, oddał pokłon i rzekł: «Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Pan dał i Pan zabrał. Niech będzie imię Pana błogosławione». W tym wszystkim Job nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 17 (16), 1. 2-3. 6-7 (R.: 6b)

Refren: Nakłoń Twe ucho, usłysz moje słowo.

1 Rozważ, Panie, słuszną sprawę, *

usłysz moje wołanie,

wysłuchaj modlitwy *

moich warg nieobłudnych.

Refren.

2 Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie, *

Twoje oczy widzą to co sprawiedliwe.

3 Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą, †

i doświadczał ogniem, *

nieprawości we mnie nie znajdziesz.

Refren.

6 Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; *

nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.

7 Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje, *

Zbawco tych, co się chronią przed wrogiem

pod Twoją prawicę.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mk 10, 45

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć

i dać swoje życie na okup za wielu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 9, 46-50

Nauka pokory

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Uczniom Jezusa przyszła myśl, kto z nich jest największy.

Lecz Jezus, znając myśli ich serca, wziął dziecko, postawił je przy sobie i rzekł do nich: «Kto przyjmie to dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmie, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki».

Wtedy przemówił Jan: «Mistrzu, widzieliśmy kogoś, jak w imię twoje wypędzał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodzi z nami».

Lecz Jezus mu odpowiedział: «Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Za 8, 20-23

Narody będą szukały prawdziwego Boga

Czytanie z Księgi proroka Zachariasza

To mówi Pan Zastępów:

«W przyszłości przyjdą ludy i mieszkańcy wielu miast. Mieszkańcy jednego miasta, idąc do drugiego, będą mówili: "Pójdźmy zjednać przychylność Pana i szukać Pana Zastępów; i ja idę także". I tak liczne ludy i mnogie narody przychodzić będą, aby szukać Pana Zastępów w Jeruzalem i zjednać sobie przychylność Pana».

To mówi Pan Zastępów:

«W owych dniach dziesięciu mężów ze wszystkich narodów i języków uchwyci się skraju płaszcza człowieka z Judy, mówiąc: "Chcemy iść z wami, albowiem zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 87 (86), 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. Za 8, 23)

Refren: Pan Bóg jest z nami: wszyscy się radujmy.

2 Gród Jego wznosi się na świętych górach. †

Umiłował Pan bramy Syjonu *

bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.

3 Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, *

miasto Boże.

Refren.

4 Wymienię Egipt i Babilon wśród tych, co mnie znają. †

Oto Filistea, Tyr i Etipoia, *

nawet taki kraj tam się narodził.

5 O Syjonie powiedzą: «Każdy człowiek urodził się na nim, *

a Najwyższy sam go umacnia».

Refren.

6 Pan zapisuje w księdze ludów: *

«Oni się tam narodzili».

7 I tańcząc śpiewać będą: *

«Wszystkie moje źródła są w Tobie».

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Job 3, 1-3. 11-17. 20-23

Job narzeka na boleści życia

Czytanie z Księgi Joba

Job otworzył usta i przeklinał swój dzień. Zabrał głos i tak mówił: «Niech przepadnie dzień mego urodzenia i noc, która rzekła: "Poczęty mężczyzna". Dlaczego nie umarłem po wyjściu z łona, nie wyszedłem z wnętrzności, by skonać? Po cóż mnie przyjęły kolana, a piersi podały mi pokarm? Nie żyłbym jak płód poroniony, jak dziecię, co światła nie znało.

Teraz bym spał, wypoczywał, odetchnąłbym we śnie pogrążony z królami, ziemskimi władcami, co sobie stawiali grobowce, wśród wodzów w złoto zasobnych, których domy pełne są srebra. Tam niegodziwcy nie krzyczą, spokojni, zużyli już siły.

Po co się daje życie strapionym, istnienie złamanym na duchu, co śmierci czekają na próżno, szukają jej bardziej niż skarbu w roli; cieszą się, skaczą z radości, weselą się, że doszli do grobu. Człowiek swej drogi jest nieświadomy. Bóg sam ją przed nim zamyka».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 88 (87), 2-3. 4-5. 6. 7-8 (R.: 3a)

Refren: Moja modlitwa niech dotrze do Ciebie.

2 Panie, mój Boże, wołam do Ciebie we dnie, *

żalę się przed Tobą w nocy.

3 Niech dotrze do Ciebie moja modlitwa, *

nakłoń ucha na moje wołanie.

Refren.

4 Bo przepełniona jest moja dusza nieszczęściem, *

a życie moje zbliża się do Otchłani.

5 Zaliczono mnie do grona idących do grobu, *

stałem się jak mąż pozbawiony siły.

Refren.

6 Między zmarłymi jest moje posłanie, *

tak jak poległych, którzy leżą w grobach,

o których Ty już więcej nie pamiętasz, *

nad którymi nie roztaczasz już opieki.

Refren.

7 Strąciłeś mnie w otchłań najgłębszą, *

w mrok i przepaść.

8 Twój gniew mnie przygniata, *

spiętrzyły się nade mną jego fale.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mk 10, 45

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć

i dać swoje życie na okup za wielu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 9, 51-56

Jezus przeciwny natychmiastowemu karaniu

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy dopełniał się czas wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy.

Widząc to uczniowie Jakub i Jan rzekli: «Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?».

Lecz On odwróciwszy się zabronił im. I udali się do innego miasteczka.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Ne 2, 1-8

Artakserkses pozwala na budowę świątyni

Czytanie z Księgi Nehemiasza

Ja, Nehemiasz, w miesiącu Nisan, dwudziestego roku panowania króla Artakserksesa wykonywałem swój urząd, wziąłem wino i podałem królowi. Zwykle nie ujawniałem smutku przed nim.

Lecz król mi rzekł: «Czemu tak smutno wyglądasz? Przecież nie jesteś chory. Nie, pewnie masz jakieś wewnętrzne zmartwienie».

Wtedy przeraziłem się niezmiernie i rzekłem królowi: «Niech król żyje na wieki. Jakże nie mam smutno wyglądać, skoro miasto, gdzie są groby moich przodków, jest spustoszone, a bramy jego są strawione ogniem».

I rzekł mi król: «O co chciałbyś prosić?»

Wtedy pomodliłem się do Boga niebios i rzekłem królowi: «Jeśli to odpowiada królowi i jeśli sługa twój ma względy u ciebie, to proszę, abyś mnie posłał do Judei, do grodu grobów moich przodków, abym go odbudował».

I zapytał mnie król, podczas gdy królowa siedziała obok niego: «Jak długo potrwa twoja podróż? I kiedy powrócisz?» I król pozwolił mi na nią, gdy podałem mu termin.

I rzekłem królowi: «Jeśli to odpowiada królowi, proszę o wystawienie dla mnie listów do namiestników Transeufratei, aby mnie przepuścili, bym dotarł do Judei, również pismo do Asafa, nadzorcy lasu królewskiego, aby mi dał drzewa do sporządzenia bram twierdzy przy świątyni, bram muru miejskiego i domu, do którego się wprowadzę». I król mi zezwolił, gdyż łaskawa ręka Boga mojego czuwała nade mną.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 137 (136), 1-2. 3. 4-5. 6 (R.: por. 5)

Refren: Jerozolimo, nie zapomnę ciebie.

1 Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy, płacząc *

na wspomnienie Syjonu.

2 Na topolach tamtej krainy *

zawiesiliśmy nasze harfy.

Refren.

3 Bo ci, którzy nas uprowadzili, *

żądali od nas pieśni;

nasi gnębiciele żądali pieśni radosnej: *

«Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich».

Refren.

4 Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską *

w obcej krainie?

5 Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, *

niech uschnie moja prawica.

Refren.

6 Niech mi język przyschnie do gardła, *

jeśli o tobie nie będę pamiętał,

jeśli nie wyniosę Jeruzalem *

nad wszelką swą radość.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Job 9, 1-12. 14-16

Człowiek nie może mieć słuszności spierając się z Bogiem

Czytanie z Księgi Joba

Job tak odpowiedział swoim przyjaciołom:

«Istotnie. Ja wiem, że to prawda. Czy człowiek jest prawy przed Bogiem? Gdyby się ktoś z Nim prawował, nie odpowie raz jeden na tysiąc. Umysł to mądry, a siła potężna. Któż Mu przeciwny nie padnie? W mgnieniu oka On przesunie góry i zniesie je w swoim gniewie, On ziemię poruszy w posadach: i poczną trzeszczeć jej słupy. On słońcu zabroni świecić, na gwiazdy pieczęć nałoży. On sam rozciąga niebiosa, kroczy po morskich głębinach; On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Strefy Południa. On czyni cuda niezbadane, nikt nie zliczy Jego dziwów.

Nie widzę Go, chociaż przechodzi: mija, a dostrzec nie mogę. Kto Mu zabroni, choć zniszczy? Kto zdoła powiedzieć: "Co robisz?" Jakże ja zdołam z Nim mówić? Dobiorę wyrazów właściwych? Choć słuszność mam, nie odpowiadam i tylko błagam o litość. Proszę Go, by się odezwał, a nie mam pewności, że słucha».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 88 (87), 10bc-11. 12-13. 14-15 (R.: 3a)

Refren: Moja modlitwa niech dotrze do Ciebie.

10 Każdego dnia wołam do Ciebie, Panie, *

ręce do Ciebie wyciągam.

11 Czy uczynisz cud dla umarłych? *

Czy wstaną cienie, żeby Ciebie wielbić?

Refren.

12 Czy w grobach sławi się Twoją łaskę, *

a wierność Twoją w miejscu zagłady?

13 Czy Twoje cuda widzi się w ciemnościach, *

a sprawiedliwość w krainie zapomnienia?

Refren.

14 A ja wołam do Ciebie, Panie, *

niech nad ranem dotrze do Ciebie moja modlitwa.

15 Czemu odrzucasz mnie, Panie, *

i ukrywasz swoje oblicze przede mną?

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Flp 3, 8-9

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wyzułem się ze wszystkiego i uznałem to za śmieci,

bylebym pozyskał Chrystusa i w Nim się znalazł.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 9, 57-62

Naśladowanie Chrystusa wymaga wyrzeczenia

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: «Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».

Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki powietrzne gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć».

Do innego rzekł: «Pójdź za Mną». Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca».

Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże».

Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu».

Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Ne 8, 1-4a. 5-6. 7b-12

Czytanie Prawa Bożego wobec ludu

Czytanie z Księgi Nehemiasza

Zgromadził się cały lud jak jeden mąż na placu przed Bramą Wodną. I domagali się od pisarza Ezdrasza, by przyniósł księgę Prawa Mojżeszowego, które Pan nadał Izraelowi. Pierwszego dnia miesiąca siódmego przyniósł kapłan Ezdrasz Prawo przed zgromadzenie, w którym uczestniczyli nie tylko mężczyźni, lecz także kobiety oraz wszyscy inni, którzy byli w stanie je zrozumieć. I czytał z tej księgi, zwrócony do placu znajdującego się przed Bramą Wodną, od rana aż do południa, przed mężczyznami, kobietami i tymi, którzy rozumieli; a uszy całego ludu były zwrócone ku księdze Prawa. Pisarz Ezdrasz stanął na drewnianym podwyższeniu, które zrobiono w tym celu.

Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu, znajdował się bowiem wyżej niż cały lud; a gdy ją otworzył, cały lud się podniósł. I Ezdrasz błogosławił Pana, wielkiego Boga, a cały lud podnosząc ręce swoje odpowiedział: «Amen! Amen!» Potem oddali pokłon i padli przed Panem na kolana, twarzą dotykając ziemi. A lewici objaśniali ludowi Prawo, podczas gdy lud pozostawał na miejscu: Czytali więc z tej księgi, księgi Prawa Bożego, dobitnie, z dodaniem objaśnienia, tak że lud rozumiał czytanie.

Wtedy Nehemiasz, to jest namiestnik, oraz kapłan-pisarz Ezdrasz, jak i lewici, którzy pouczali lud, rzekli do całego ludu: «Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie». Cały lud bowiem płakał, gdy usłyszał słowa Prawa.

I rzekł im Nehemiasz: «Idźcie, spożywajcie potrawy świąteczne i pijcie słodkie napoje, poślijcie też porcje temu, który nic gotowego nie ma: albowiem poświęcony jest ten dzień Panu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest ostoją waszą».

Również lewici uspokajali cały lud wołając: «Uspokójcie się! Wszak ten dzień jest święty. Nie bądźcie przygnębieni». I cały lud poszedł, by jeść i pić oraz by rozsyłać porcje i urządzić wielki obchód radosny, gdyż zrozumieli to, co im ogłoszono.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 19 (18), 8-9. 10-11 (R.: por. 9a)

Refren: Nakazy Pana są radością serca.

8 Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *

świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.

9 Jego słuszne nakazy radują serce, *

jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Refren.

10 Bojaźń Pańska szczera i trwa na wieki, *

sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.

11 Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *

słodsze od miodu płynącego z plastra.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Job 19, 21-27

Nadzieja Joba

Czytanie z Księgi Joba

Job powiedział:

«Zlitujcie się, przyjaciele, zlitujcie, gdyż Bóg mnie dotknął swą ręką. Czemu, jak Bóg, mnie dręczycie? Nie syci was wygląd ciała? Któż zdoła utrwalić me słowa, potrafi je w księdze umieścić? Żelaznym rylcem, diamentem na skale je wyryć na wieki? Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni. Potem me szczątki skórą odzieje i ciałem swym Boga zobaczę. To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 27 (26), 7-8ab. 8c-9abc. 13-14 (R.: por. 13)

Refren: W krainie życia ujrzę dobroć Boga.

7 Usłysz, o Panie, kiedy głośno wołam, *

zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie.

8 O Tobie mówi moje serce: *

«Szukaj Jego oblicza».

Refren.

Będę szukał oblicza Twego, Panie. *

9 Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy,

nie odtrącaj w gniewie Twojego sługi. *

Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj.

Refren.

13 Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *

w kramie żyjących.

14 Oczekuj Pana, bądź mężny, *

nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mk 1, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bliskie jest królestwo Boże.

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 10, 1-12

Rozesłanie uczniów na głoszenie królestwa Bożego

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.

Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.

Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: "Pokój temu domowi". Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę.

Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: "Przybliżyło się do was królestwo Boże".

Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: "Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże".

Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Ba 1, 15-22

Wygnańcy wyznają grzechy Izraela

Czytanie z Księgi proroka Barucha

Panu Bogu naszemu, należy się sprawiedliwość, nam zaś zawstydzenie oblicza, jak to jest obecnie, oraz każdemu człowiekowi ziemi judzkiej: mieszkającym w Jerozolimie, królom, zwierzchnikom, kapłanom, prorokom i przodkom naszym, ponieważ zgrzeszyliśmy przed Panem, nie wierzyliśmy Jemu, nie byliśmy posłuszni głosowi Pana, Boga naszego, by pójść za Jego przykazaniami, które nam dał.

Od czasu kiedy Pan wyprowadził przodków naszych z ziemi egipskiej, aż do dnia dzisiejszego byliśmy niewierni wobec Pana, Boga naszego, byliśmy niedbali w posłuszeństwie na głos Jego. Przylgnęły przeto do nas nieszczęścia i przekleństwa, jakimi zagroził przez Mojżesza, sługę swego, w dniu, w którym wyprowadził przodków naszych z Egiptu, aby nam dać ziemię opływającą w mleko i miód, jak to jest i obecnie. Nie byliśmy posłuszni głosowi Pana, Boga naszego, przekazanemu we wszystkich mowach proroków posłanych do nas. Każdy chodził według zamysłów swego złego serca, służyliśmy bowiem obcym bogom i czyniliśmy zło przed oczami Pana, Boga naszego.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 79 (78), 1-2. 3-4. 5 i 8. 9 (R.: 9cd)

Refren: Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.

1 Boże, poganie wtargnęli do Twego dziedzictwa, †

zbezcześcili Twój święty przybytek, *

Jeruzalem obrócili w ruiny.

2 Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptaków z nieba, *

zwierzętom ziemskim ciała Twoich wiernych.

Refren.

3 Ich krew rozlali jak wodę wokół Jeruzalem *

i nie miał ich kto pogrzebać.

4 Przedmiotem wzgardy staliśmy się dla sąsiadów, *

igraszką i pośmiewiskiem dla otoczenia.

Refren.

5 Jak długo, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał? *

A Twoja zapalczywość płonąć będzie jak ogień?

8 Nie pamiętaj nam win przodków naszych, †

niech szybko nas spotka Twoje miłosierdzie, *

bo bardzo jesteśmy słabi.

Refren.

9 Wspomóż nas, Boże nasz, Zbawco, *

dla chwały Twojego imienia,

wyzwól nas i odpuść nam grzechy *

przez wzgląd na swoje imię.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Job 38, 1. 12-21; 40, 3-5

Bóg przypomina Jobowi, jak ograniczona jest jego wiedza

Czytanie z Księgi Joba

Z wichru odpowiedział Bóg Jobowi tymi słowami:

«Czyś w życiu rozkazał rankowi, wyznaczył miejsce jutrzence, by objęła krańce ziemi, usuwając z niej grzeszników? Zmienia się jak pieczętowana glina, barwi się jak suknia. Grzesznikom światło odjęte i strzaskane ramię wyniosłe.

Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani? Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności? Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko? Gdzie jest droga do spoczynku światła? A gdzie mieszkają mroki, abyś je zawiódł do ich przestworzy i rozpoznał drogę do ich domu? Jeśli to wiesz, to wtedyś się rodził, a liczba twych dni jest ogromna».

I Job odpowiedział Panu: «Jam mały, cóż Ci odpowiem? Rękę przyłożę do ust. Raz przemówiłem, nie więcej, drugi raz niczego nie dodam».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 139 (138), 1-3. 7-8. 9-10. 13-14ab (R.: por. 24b)

Refren: Prowadź mnie. Panie, swą drogą odwieczną.

1 Przenikasz i znasz mnie, Panie, *

2 Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.

Z daleka spostrzegasz moje myśli, †

3 przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *

i znasz moje wszystkie drogi.

Refren.

7 Gdzie ucieknę przed duchem Twoim? *

Gdzie oddalę się od Twego oblicza?

8 Jeśli wstąpię do nieba, tam jesteś; *

jesteś przy mnie, gdy się położę w Otchłani.

Refren.

9 Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *

gdybym zamieszkał na krańcu morza,

10 tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *

i podtrzyma mnie Twoja prawica.

Refren.

13 Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *

i utkałeś mnie w łonie mej matki.

14 Sławię Cię, żeś mnie tak cudownie stworzył, *

godne podziwu są Twoje dzieła.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 95 (94), 8ab

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,

lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 10, 13-16

Kto gardzi Chrystusem, gardzi Tym, który Go posłał

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział:

«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc we włosiennicy i w popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam.

A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz.

Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Ba 4, 5-12. 27-29

Bóg, który zesłał zło, przywiedzie radość

Czytanie z Księgi proroka Barucha

Bądź dobrej myśli, narodzie mój, pamiątko Izraela. Zostaliście zaprzedani poganom, ale nie na zatracenie; dlatego zostaliście wydani nieprzyjaciołom, iż pobudziliście Boga do gniewu. Rozgniewaliście bowiem Stworzyciela swego przez ofiary składane złym duchom, a nie Bogu. Zapomnieliście o waszym żywicielu, Bogu wiekuistym, zasmuciliście też Jerozolimę, która was wychowała.

Widziała bowiem przychodzący na was gniew Boży i rzekła: «Słuchajcie, sąsiedzi Syjonu, Bóg zasmucił mnie bardzo, widzę bowiem niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny. Wyżywiłam ich z radością, a odesłałam z płaczem i smutkiem. Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego.

Ufajcie, dzieci, wołajcie do Boga, a Ten, który na was to dopuścił, będzie pamiętał o was. Jak bowiem błądząc myśleliście o odstąpieniu od Boga, tak teraz, nawróciwszy się, szukajcie Go dziesięciokrotnie. Albowiem Ten, co zesłał na was to zło, przywiedzie radość wieczną wraz z wybawieniem waszym».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 69 (68), 33-35. 36-37 (R.: por. 34a)

Refren: Pan wysłuchuje biednych i pokornych.

33 Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, †

niech ożyje serce szukających Boga. *

Bo Pan wysłuchuje biednych i swoimi więźniami nie gardzi.

34 Niechaj Go chwalą niebiosa i ziemia, *

35 morza i wszystko, co w nich żyje.

Refren.

36 Bóg bowiem ocali Syjon †

i miasta Judy zbuduje, *

tam będą mieszkać i mieć posiadłości.

37 To będzie dziedzictwem potomstwa sług Jego, *

miłujący Jego imię przebywać tam będą.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Job 42, 1-3. 5-6. 12-17

Bóg błogosławi skruszonemu Jobowi

Czytanie z Księgi Joba

Job odpowiedział Panu:

«Wiem, że Ty wszystko możesz; co zamyślasz, potrafisz uczynić. Któż nierozumnie Twe rządy zaciemni? Dotąd Cię znałem ze słuchu, obecnie ujrzałem Cię wzrokiem, stąd się we łzach rozpływam, pokutuję w prochu i popiele».

Potem Pan błogosławił Jobowi, tak że miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic. Miał jeszcze siedmiu synów i trzy córki. Pierwszą nazwał Gołębicą, drugą Kasją, a trzecią Rogiem Antymonu. Nie było w całym kraju kobiet tak pięknych, jak córki Joba. Dał im też ojciec dziedzictwo między braćmi.

I żył jeszcze Job sto czterdzieści lat, i widział swych potomków – w całości cztery pokolenia. Umarł Job stary i pełen lat.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 66 i 71. 75 i 91. 125 i 130 (R.: por. 135a)

Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.

66 Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności, *

bo ufam Twoim przykazaniom.

71 Dobrze to dla mnie, że mnie poniżyłeś, *

bym się nauczył Twych ustaw.

Refren.

75 Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje wyroki, *

że dotknąłeś mnie słusznie.

91 Wszystko trwa do dzisiaj według Twoich wyroków, *

bo wszelkie rzeczy Ci służą.

Refren.

125 Jestem Twoim sługą, daj, abym zrozumiał *

i poznał Twoje napomnienia.

130 Poznanie Twoich słów oświeca *

i naucza niedoświadczonych.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Por. Mt 11, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,

że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 10, 17-24

Przywileje uczniów

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają».

Wtedy rzekł do nich: «Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie».

W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Iz 5, 1-7

Pieśń o winnicy

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Chcę zaśpiewać memu przyjacielowi

pieśń o jego miłości ku swojej winnicy.

Przyjaciel mój miał winnicę

na żyznym pagórku.

Otóż okopał ją i oczyścił z kamieni,

i zasadził w niej szlachetną winorośl;

w pośrodku niej zbudował wieżę,

także i kadź w niej wykuł.

I spodziewał się, że wyda winogrona,

lecz ona cierpkie wydała jagody.

«Teraz więc, o mieszkańcy Jeruzalem

i mężowie z Judy,

rozsądźcie, proszę, między mną

a między winnicą moją.

Co jeszcze miałem uczynić winnicy mojej,

a nie uczyniłem w niej?

Czemu, gdy czekałem, by winogrona wydała,

ona cierpkie dała jagody?

Więc dobrze! pokażę wam,

co uczynię winnicy mojej.

Rozbiorę jej żywopłot, by ją rozgrabiono;

rozwalę jej ogrodzenie, by ją stratowano.

Zamienię Ją w Pustynię,

nie będzie przycinana ni plewiona,

tak iż wzejdą osty i ciernie.

Chmurom zakażę spuszczać na nią deszcz».

Otóż winnicą Pana Zastępów jest dom Izraela,

a ludzie z Judy szczepem Jego wybranym.

Oczekiwał tam sprawiedliwości, a oto rozlew krwi,

i prawowierności, a oto krzyk grozy.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 80 (79), 9 i 12. 13-14. 15-16. 19-20 (R.: Iż 5, 7a)

Refren: Winnicą Pana jest dom Izraela.

9 Przeniosłeś z Egiptu winorośl *

i zasadziłeś ją wygnawszy pogan.

12 Rozpostarła swe pędy aż do Morza, *

aż do Rzeki swe latorośle.

Refren.

13 Dlaczego zburzyłeś jej ogrodzenie *

i każdy przechodzień zrywa jej grona?

14 Niszczy ją dzik leśny *

i obgryzają polne zwierzęta.

Refren.

15 Powróć, Boże Zastępów, *

wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.

16 I chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *

latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Refren.

19 Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *

daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

20 Odnów nas, Panie, Boże Zastępów, †

i rozjaśnij nad nami swoje oblicze, *

a będziemy zbawieni.

Refren.

Drugie czytanie

Flp 4, 6-9

Czyńcie to, czego się nauczyliście, a Bóg pokoju będzie z wami

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

O nic się zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.

W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym, to miejcie na myśli.

Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 15, 16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,

abyście szli i owoc przynosili.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 21, 33-43

Przypowieść o dzierżawcach

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu:

«Posłuchajcie innej przypowieści. Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej prasę, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego kamieniami obrzucili. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili.

W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: "Uszanują mojego syna".

Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: "To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo". Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc właściciel winnicy przyjdzie, co uczyni z owymi rolnikami?»

Rzekli Mu: «Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze».

Jezus im rzekł: «Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: "Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił i jest cudem w naszych oczach".

Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce».

Oto słowo Pańskie.

Pierwsze czytanie

Rdz 2, 18-24

Stworzenie niewiasty

Czytanie z Księgi Rodzaju

Pan Bóg rzekł:

«Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zaatem odpowiednią dla niego pomoc».

Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta ziemne i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby się przekonać, jaką da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę «istota żywa». I tak mężaczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale dla człowieka nie znalazł odpowiedniej mu pomocy.

Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę.

A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powieadział: «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciaała. Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta». Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 128 (127), 1-2. 3. 4-6 (R.: por. 5)

Refren: Niechaj nas zawsze Pan Bóg błogosławi.

1 Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana *

i chodzi Jego drogami.

2 Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *

szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Refren.

3 Małżonka twoja jak płodny szczep winny *

w zaciszu twojego domu.

Synowie twoi jak oliwne gałązki *

dokoła twego stołu.

Refren.

4 Tak będzie błogosławiony człowiek, który się boi Pana. *

5 Niechaj cię z Syjonu Pan błogosławi

i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem †

przez wszystkie dni twego życia. *

6 Obyś oglądał potomstwo swych dzieci. Pokój nad Izraelem.

Refren.

Drugie czytanie

Hbr 2, 9-11

Chrystus, który uświęca, jak i ludzie, którzy mają być uświęcani, z jednego są wszyscy

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia:

Widzimy Jezusa, który mało od aniołów był pomniejszony, chwałą i czcią ukoronowanego za cierpienia śmierci, iż z łaski Bożej za wszystkich zaznał śmierci.

Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez któreago wszystko, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienie. Tak bowiem Chrystus, który uświęca, jak ludzie, którzy mają być uświęceni, z jednego są wszyscy. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazwać ich braćmi swymi.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

1 J 4, 12

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka

i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Mk 10, 2-16

krótsza

Mk 10, 2-12

Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Faryzeusze przystąpili do Jezusa i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę.

Odpowiadając, zapytał ich: «Co wam nakazał Mojżesz?».

Oni rzekli: «Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddaalić».

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Przez wzgląd na zatwardziaałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początaku stworzenia Bóg "stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlaatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem". A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozadziela».

W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: «Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za inanego, popełnia cudzołóstwo».

Koniec krótszej perykopy.

Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz ucznioawie szorstko zabraniali im tego. A Jezus widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego».

I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.

Oto słowo Pańskie.

Pierwsze czytanie

Ha 1, 2-3; 2, 2-4

Sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności

Czytanie z Księgi proroka Habakuka

Dokądże, Panie, wzywać Cię będę, a Ty nie wysłuchujesz? Wołać będę ku Tobie: «Krzywda mi się dzieje», a Ty nie pomagasz? Czemu każesz mi patrzeć na nieprawość i na zło spoglądasz bezczynnie? Oto ucisk i przemoc przede mną, powstają spory, wybuchają waśnie.

I odpowiedział Pan tymi słowami: «Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by można było łatwo je odczytać. Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi; a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie. Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 95 (94), 1-2. 6-7ab. 7c-9 (R.: por. 8a)

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

1 Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *

wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.

2 Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *

3 radośnie śpiewajmy Mu pieśni.

Refren.

6 Przyjdźcie, uwielbiajmy Go padając na twarze, *

zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył.

7 Albowiem On jest naszym Bogiem, *

a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Refren.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: †

8 «Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *

jak na pustyni w dniu Massa,

9 gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *

doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła».

Refren.

Drugie czytanie

2 Tm 1, 6-8. 13-14

Nie dał nam Bóg ducha bojaźni

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Tymoteusza

Najdroższy:

Przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w Tobie przez włożenie moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według danej mocy Boga.

Zdrowe zasady, któreś posłyszał ode mnie, miej za wzorzec w wierze i miłości w Chrystusie Jezusie. Dobrego depozytu strzeż z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

1 P 1, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Słowo Pana trwa na wieki,

to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 17, 5-10

Służyć z pokorą

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: "Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze", a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu? Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Jon 1, 1 - 2, 11

Jonasz uchyla się od posłannictwa

Początek Księgi proroka Jonasza

Pan skierował do Jonasza, syna Amittaja, te słowa: «Wstań, idź do wielkiego miasta Niniwy i upomnij ją, albowiem nieprawość jej dotarła przed moje oblicze». A Jonasz wstał, aby uciec przed Panem do Tarszisz. Zszedł do Jafy, znalazł okręt płynący do Tarszisz, uiścił należną opłatę i wsiadł na niego, by się nim udać do Tarszisz, daleko od Pana.

Ale Pan zesłał na morze gwałtowny wiatr i powstała wielka burza na morzu, tak że okrętowi groziło rozbicie. Przerazili się więc żeglarze i każdy wołał do swego bóstwa; rzucili w morze ładunek, który był na okręcie, by uczynić go lżejszym. Jonasz zaś zszedł w głąb wnętrza okrętu, położył się i twardo zasnął.

Przystąpił więc do niego dowódca żeglarzy i rzekł mu: «Dlaczego ty śpisz? Wstań, wołaj do Boga twego, może wspomni Bóg na nas i nie zginiemy».

Mówili też żeglarze jeden do drugiego: «Chodźcie, rzućmy losy, a dowiemy się, z czyjej winy spadło na nas to nieszczęście». I rzucili losy, a los padł na Jonasza.

Rzekli więc do niego: «Powiedzże nam, z jakiego powodu ta klęska przyszła na nas? Jaki jest twój zawód? Skąd pochodzisz? Jaki jest twój kraj? Z którego jesteś narodu?»

A on im odpowiedział: «Jestem Hebrajczykiem i czczę Boga nieba, Pana, który stworzył morze i ląd».

Wtedy wielki strach zdjął mężów i rzekli do niego: «Dlaczego to uczyniłeś?»

Albowiem wiedzieli mężowie, że on ucieka przed Panem, bo im to powiedział. I zapytali go: «Co powinniśmy ci uczynić, aby morze przestało się burzyć dokoła nas?» Fale bowiem w dalszym ciągu się podnosiły.

Odpowiedział im: «Weźcie mnie i rzućcie w morze, a przestaną się burzyć wody przeciw wam, ponieważ wiem, że z mojego powodu tak wielka burza powstała przeciw wam». Ludzie ci starali się, wiosłując, zawrócić ku lądowi, ale nie mogli, bo morze coraz silniej burzyło się przeciw nim.

Wołali więc do Pana i mówili: «O Panie, prosimy, nie dozwól nam zginąć ze względu na życie tego człowieka i nie obciążaj nas odpowiedzialnością za krew niewinną, albowiem Ty jesteś Panem, jak Ci się podoba, tak czynisz». I wzięli Jonasza, i wrzucili go w morze, a ono przestało się srożyć. Ogarnęła wtedy tych ludzi bojaźń względem Pana. Złożyli Panu ofiarę i uczynili śluby.

A Pan zesłał wielką rybę, aby połknęła Jonasza. I był Jonasz we wnętrznościach ryby trzy dni i trzy noce. Pan nakazał rybie i wyrzuciła Jonasza na ląd.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Jon 2, 3. 4. 5. 8 (R.: por. 7c)

Refren: Pan wyprowadzi życie me z przepaści.

3 W utrapieniu moim wołałem do Pana, *

a On mi odpowiedział.

Z głębokości Otchłani wzywałem pomocy, *

a usłyszałeś głos mój.

Refren.

4 Rzuciłeś mnie na głębię, we wnętrze morza, *

i nurt mnie ogarnął.

Wszystkie Twe morskie bałwany i fale Twoje *

przeszły nade mną.

Refren.

5 Rzekłem do Ciebie: *

«Wygnany daleko od oczu Twoich,

jakże choć tyle osiągnę, *

by móc wejrzeć na Twój święty przybytek?

Refren.

8 Gdy gasło we mnie życie, *

wspomniałem na Pana,

a modlitwa moja dotarła do Ciebie, *

do Twego świętego przybytku.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Gal 1, 6-12

Jedna jest Ewangelia Chrystusa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Nadziwić się nie mogę, że od Tego, który was łaską Chrystusa powołał, tak szybko chcecie przejść do innej Ewangelii. Innej jednak Ewangelii nie ma: są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową. Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty. Już przedtem powiedzieliśmy, a teraz jeszcze mówię: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą od nas otrzymaliście, niech będzie przeklęty.

A zatem teraz: czy zabiegam o względy ludzi, czy raczej Boga? Czy ludziom staram się przypodobać? Gdybym jeszcze teraz ludziom chciał się przypodobać, nie byłbym sługą Chrystusa.

Oświadczam więc wam, bracia, że głoszona przeze mnie Ewangelia nie jest wymysłem ludzkim. Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się od jakiegoś człowieka, lecz objawił mi ją Jezus Chrystus.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 111 (110), 1-2. 7-8. 9 i 10c (R.: 5b)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

albo: Alleluja.

1 Z całego serca będę chwalił Pana *

w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.

2 Wielkie są dzieła Pana, *

zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.

Refren.

7 Dzieła rąk Jego są sprawiedliwe i pełne prawdy, *

wszystkie Jego przykazania są trwałe,

8 ustalone na wieki wieków, *

nadane ze słusznością i mocą.

Refren.

9 Zesłał odkupienie swojemu ludowi, *

na wieki ustanowił swoje przymierze.

Imię Jego jest święte i wzbudza trwogę, *

10 a Jego sprawiedliwość będzie trwać na wieki.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 10, 25-37

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Daję wam przykazanie nowe,

abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 10, 25-37

Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?»

Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?»

On rzekł: «Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego».

Jezus rzekł do niego: «Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył».

Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?»

Jezus nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął.

Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go.

Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał.

Któryż z tych trzech okazał się według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?»

On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie».

Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Jon 3, 1-10

Nawrócenie Niniwy

Czytanie z Księgi proroka Jonasza

Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami:

«Wstań, idź do wielkiego miasta Niniwy i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak Pan powiedział. Niniwa była miastem bardzo rozległym, na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona». I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i od największego do najmniejszego oblekli się w wory.

Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Wstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, oblókł się w wór i siadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie co następuje: «Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Niech ludzie i zwierzęta obloką się w wory i niech żarliwie wołają do Boga. Niech każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się odwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, a nie zginiemy?»

Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 130 (129), 1-2. 3-4. 7bc-8 (R.: por. 3)

Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

1 Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *

Panie, wysłuchaj głosu mego.

2 Nachyl Twe ucho *

na głos mojego błagania.

Refren.

3 Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *

Panie, któż się ostoi?

4 Ale Ty udzielasz przebaczenia, *

aby ze czcią Ci służono.

Refren.

7 U Pana jest bowiem łaska, *

u Niego obfite odkupienie.

8 On odkupi Izraela *

ze wszystkich jego grzechów.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ga 1, 13-24

Paweł powołany przez Chrystusa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Słyszeliście o moim postępowaniu ongiś, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć, jak w żarliwości o judaizm przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków.

Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku. Następnie, trzy lata później, udałem się do Jerozolimy dla zapoznania się z Kefasem, zatrzymując się u niego tylko piętnaście dni. Spośród zaś innych, którzy należą do grona apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego. A Bóg jest mi świadkiem, że w tym, co tu do was piszę, nie kłamię.

Potem udałem się do krain Syrii i Cylicji. Kościołom zaś chrześcijańskim w Judei pozostawałem osobiście nie znany. Docierała do nich jedynie wieść: ten, co dawniej nas prześladował, teraz jako Dobrą Nowinę głosi wiarę, którą ongiś usiłował wytępić. I wielbili Boga z mego powodu.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 139 (138), 1-3. 13-14ab. 14c-15 (R.: por. 24b)

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

1 Przenikasz i znasz mnie, Panie, *

2 Ty wiesz kiedy siedzę i wstaję.

Z daleka spostrzegasz moje myśli, †

3 przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *

i znasz moje wszystkie drogi.

Refren.

13 Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *

i utkałeś mnie w łonie mej matki.

14 Sławię Cię, żeś mnie tak cudownie stworzył, *

godne podziwu są Twoje dzieła.

Refren.

I duszę moją znasz do głębi. *

15 Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,

kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, *

utkany we wnętrzu ziemi.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 11, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego

i zachowują je wiernie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 10, 38-42

Jezus w gościnie u Marty i Marii

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie.

Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: «Panie, czy ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».

A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Jon 4, 1-11

Bóg poucza Jonasza o potrzebie miłosierdzia

Czytanie z Księgi proroka Jonasza

Gdy Bóg przebaczył Niniwitom, nie podobało się to Jonaszowi i oburzył się. Modlił się przeto do Pana i mówił: «Proszę, Panie, czy nie to właśnie miałem na myśli, będąc jeszcze w moim kraju? Dlatego postanowiłem uciec do Tarszisz, bo wiem, żeś Ty jest Bóg łagodny i miłosierny, cierpliwy i pełen łaskawości, litujący się nad niedolą. Teraz Panie, zabierz, proszę, duszę moją ode mnie, albowiem lepsza dla mnie śmierć niż życie».

Pan odrzekł: «Czy uważasz, że słusznie jesteś oburzo ny?»

Jonasz wyszedł z miasta, zatrzymał się po jego stronie wschodniej, tam uczynił sobie szałas i usiadł w cieniu, aby widzieć, co się będzie działo w mieście. A Pan Bóg sprawił, że krzew rycynusowy wyrósł nad Jonaszem po to, by cień był nad jego głową i żeby mu ująć jego goryczy. Jonasz bardzo się ucieszył tym krzewem. Ale z nastaniem brzasku dnia następnego Bóg zesłał robaczka, aby uszkodził krzew, tak iż usechł.

A potem, gdy wzeszło słońce, zesłał Bóg gorący, wschodni wiatr. Słońce prażyło Jonasza w głowę, tak że osłabł. Życzył więc sobie śmierci i mówił: «Lepiej dla mnie umrzeć aniżeli żyć».

Na to rzekł Bóg do Jonasza: «Czy słusznie się oburzasz z powodu tego krzewu?»

Odpowiedział: «Słusznie gniewam się śmiertelnie».

Rzekł Pan: «Tobie żal krzewu, którego nie uprawiałeś i nie wyhodowałeś, który w nocy wyrósł i w nocy zginął. A czyż Ja nie powinienem mieć litości nad Niniwą, wielkim miastem, gdzie znajduje się więcej niż sto dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy nie odróżniają swej prawej ręki od lewej, a nadto mnóstwo zwierząt?»

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 86 (85), 3-4. 5-6. 9-10 (R.: 15a)

Refren: Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy.

3 Panie, zmiłuj się nade mną, *

bo nieustannie wołam do Ciebie.

4 Rozraduj życie swego sługi, *

bo ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.

Refren.

5 Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i łaskawy, *

pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.

6 Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją *

i zważ na głos mojej prośby.

Refren.

9 Przyjdą wszystkie ludy przez Ciebie stworzone, †

i Tobie, Panie, oddadzą pokłon, *

będą sławiły Twe imię.

10 Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda: *

tylko Ty jesteś Bogiem.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ga 2, 1-2. 7-14

Paweł wyrzuca Piotrowi chwiejność

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Po czternastu latach udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, zabierając ze sobą także Tytusa. Udałem się zaś w tę stronę na skutek otrzymanego objawienia. I przedstawiłem im Ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się powagą, by stwierdzili, czy nie biegnę lub nie biegłem na próżno.

Wręcz przeciwnie, stwierdziwszy, że mnie zostało powierzone głoszenie Ewangelii wśród nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi wśród obrzezanych, Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan, i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawice na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych, byleśmy pamiętali o ubogich, co też gorliwie starałem się czynić.

Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył. Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się usuwać i trzymać się z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania. To jego nieszczere postępowanie podjęli też inni pochodzenia żydowskiego, tak że wciągnięto w to udawanie nawet Barnabę.

Gdy więc spostrzegłem, że nie idą słuszną drogą, zgodną z prawdą Ewangelii, powiedziałem Kefasowi wobec wszystkich: «Jeżeli ty, choć jesteś Żydem, żyjesz wedle obyczajów przyjętych wśród pogan, a nie wśród Żydów, jak możesz zmuszać pogan do przyjmowania zwyczajów żydowskich?»

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 117 (116), 1-2 (R.: por. Mk 16, 15)

Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.

albo: Alleluja.

1 Chwalcie Pana wszystkie narody, *

wysławiajcie Go wszystkie ludy,

2 bo potężna nad nami Jego łaska, *

a wierność Pana trwa na wieki.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Rz 8, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otrzymaliście Ducha przybrania za synów,

w którym wołamy: Abba, Ojcze.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 11, 1-4

Jezus uczy modlitwy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas się modlić, jak i Jan nauczył swoich uczniów».

A On rzekł do nich: «Kiedy się modlicie, mówcie:

"Ojcze, święć się imię Twoje,

przyjdź królestwo Twoje.

Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj

i przebacz nam nasze grzechy,

bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawini;

i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie"».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Ml 3, 13-20a

Bóg wymierzy sprawiedliwość

Czytanie z Księgi proroka Malachiasza

«Bardzo przykre stały się wasze mowy przeciwko Mnie» mówi Pan. «Wy zaś pytacie: "Cóż takiego mówiliśmy między sobą przeciw Tobie?" Mówiliście: "Daremny to trud służyć Bogu. Bo jakiż pożytek mieliśmy z tego, żeśmy wykonywali polecenia Jego i chodzili smutni w pokucie przed Panem Zastępów? A teraz raczej zuchwałych nazywajmy szczęśliwymi, bo wzbogacili się bardzo ludzie bezbożni, którzy wystawiali na próbę Boga, a zostali ocaleni"».

Wtedy mówili między sobą ludzie bojący się Boga, a Pan uważał i to posłyszał. Zapisano to w Księdze Wspomnień przed Nim dla dobra bojących się Pana i czczących Jego imię. «Oni będą moją własnością, mówi Pan Zastępów, w dniu, w którym będę działał, a będę dla nich łaskawy, jak jest litościwy ojciec dla syna, który jest mu posłuszny. Wtedy zobaczycie różnicę między sprawiedliwym a krzywdzicielem, między tym, który służy Bogu, a tym, który Mu nie służy.

Bo oto nadchodzi dzień palący jak piec, a wszyscy pyszni i wszyscy wyrządzający krzywdę będą słomą, więc spali ich ten nadchodzący dzień, mówi Pan Zastępów, tak że nie pozostawi po nich ani korzenia, ani gałązki. A dla was, czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w jego promieniach».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 1, 1-2a. 3. 4 i 6 (R.: por. Ps 39, 5ab)

Refren: Błogosławiony, kto zaufał Panu.

1 Błogosławiony człowiek,

który nie idzie za radą występnych, *

nie wchodzi na drogę grzeszników

i nie zasiada w gronie szyderców, *

2 lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie.

Refren.

3 On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *

które wydaje owoc w swoim czasie,

liście jego nie więdną, *

wszystko, co czyni, jest udane.

Refren.

4 Co innego grzesznicy: *

są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata.

6 Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych, *

a droga występnych zaginie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ga 3, 1-5

Ducha otrzymaliśmy dlatego, że wierzymy

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

O, nierozumni Galaci! Któż was urzekł, was, przed których oczami nakreślono obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? Tego jednego chciałbym się od was dowiedzieć, czy Ducha otrzymaliście na skutek wypełniania Prawa za pomocą uczynków czy też stąd, że daliście posłuch wierze? Czyż jesteście aż tak nierozumni, że zacząwszy duchem, chcecie teraz kończyć ciałem? Czyż tak wielkich rzeczy doznaliście na próżno? A byłoby to rzeczywiście na próżno. Czy Ten, który udziela wam Ducha i działa cuda wśród was, czyni to dlatego, że wypełniacie Prawo za pomocą uczynków, czy też dlatego, że dajecie posłuch wierze?

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Łk 1, 68-69. 70-71. 72-73. 74-75 (R.: por. 68)

Refren: Wielbijmy Boga, bo swój lud wyzwolił.

68 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, *

bo lud swój nawiedził i wyzwolił.

69 I wzbudził dla nas moc zbawczą *

w domu swojego sługi Dawida.

Refren.

70 Jak zapowiedział od dawna *

przez usta swych świętych proroków.

71 Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *

i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.

Refren.

72 Że naszym ojcom okaże miłosierdzie *

i wspomni na swe święte przymierze.

73 Na przysięgę, którą złożył *

ojcu naszemu Abrahamowi.

Refren.

74 Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *

służyć mu będziemy bez trwogi,

75 w pobożności i sprawiedliwości przed Nim *

po wszystkie dni nasze.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

por. Dz 16, 14b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otwórz, Panie, nasze serca,

abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 11, 5-13

Wytrwałość w modlitwie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: "Przyjacielu, użycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać". Lecz tamten odpowie z wewnątrz: "Nie naprzykrzaj mi się. Drzwi są już zamknięte i moje dzieci leżą ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie".

Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje.

I ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajdzie, a kołaczącemu otworzą.

Jeżeli którego z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Jl 1, 13-15; 2, 1-2

Wezwanie do pokuty

Czytanie z Księgi proroka Joela

Przepaszcie się, a płaczcie, kapłani; narzekajcie, słudzy ołtarza, wejdźcie i nocujcie w worach, słudzy Boga mojego, bo zniknęła z domu Boga waszego ofiara z pokarmów i napojów.

Zarządźcie święty post, zwołajcie uroczyste zgromadzenie, zbierzcie starców, wszystkich mieszkańców ziemi do domu Pana, Boga waszego, i wołajcie do Pana: Ach, biada! Co za dzień! Bliski jest dzień Pana, a przyjdzie on jako spustoszenie od Wszechmogącego.

Dmijcie w róg na Syjonie, a wołajcie na górze mej świętej! Niechaj zadrżą wszyscy mieszkańcy kraju, bo nadchodzi dzień Pański, bo jest już bliski. Dzień ciemności i mroku, dzień obłoku i mgły. Jak zorza poranna rozciąga się po górach lud wielki a mocny, któremu równego nie było od początku i nie będzie po nim nigdy aż do lat przyszłych pokoleń.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 9, 2-3. 6 i 16. 8-9 (R.: por. 9a)

Refren: Pan będzie sądził ten świat sprawiedliwie.

2 Chwalić Cię będę, Panie, całym moim sercem, *

opowiadam wszystkie cudowne Twe dzieła.

3 Cieszyć się będę i radować Tobą, *

zaśpiewam psalm na cześć Twego imienia, Najwyższy.

Refren.

6 Rozgromiłeś pogan, wygubiłeś grzeszników, *

na wieki wymazałeś ich imię.

16 Poganie wpadli do dołu, który sami kopali, *

w sidle przez nich ukrytym noga ich uwięzła.

Refren.

8 A Pan zasiada na wieki, *

przygotował swój tron, by sądzić.

9 Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, *

rozstrzygał bezstronnie sprawy narodów.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ga 3, 7-14

Abraham ojcem wierzących

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Zrozumiejcie, że synami Abrahama są ci, którzy polegają na wierze. I stąd Pismo widząc, że w przyszłości Bóg na podstawie wiary będzie dawał poganom usprawiedliwienie, już Abrahamowi oznajmiło tę radosną nowinę: «W tobie będą błogosławione wszystkie narody». I dlatego tylko ci, którzy polegają na wierze, mają uczestnictwo w błogosławieństwie wraz z Abrahamem, który dał posłuch wierze.

Natomiast na tych wszystkich, którzy polegają na uczynkach Prawa, ciąży przekleństwo. Napisane jest bowiem: «Przeklęty każdy, kto nie wypełnia wytrwale wszystkiego, co nakazuje wykonać Księga Prawa». A że w Prawie nikt nie osiąga usprawiedliwienia przed Bogiem, wynika stąd, że «sprawiedliwy z wiary żyć będzie». Prawo nie opiera się na wierze, lecz mówi: «Kto wypełnia przepisy, dzięki nim żyć będzie».

Z tego przekleństwa Prawa Chrystus nas wykupił, stawszy się za nas przekleństwem, bo napisane jest: «Przeklęty każdy, którego powieszono na drzewie», aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan i abyśmy przez wiarę otrzymali obiecanego Ducha.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 111 (110), 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 5b)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

albo: Alleluja.

1 Z całego serca będę chwalił Pana *

w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.

2 Wielkie są dzieła Pana, *

zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.

Refren.

3 Jego dzieło jest wspaniałe i pełne majestatu, *

a Jego sprawiedliwość trwa na wieki.

4 Sprawił, że trwa pamięć Jego cudów, *

Pan jest miłosierny i łaskawy.

Refren.

5 Dał pokarm bogobojnym, *

pamiętać będzie wiecznie o swoim przymierzu.

6 Ludowi swemu okazał potęgę dzieł swoich *

oddając im posiadłości pogan.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 12, 31b-32

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony,

a Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony,

przyciągnę wszystkich do siebie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 11, 15-26

Walka Chrystusa ze złym duchem

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus wyrzucał złego ducha, niektórzy z tłumu rzekli:

«Przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.

On jednak znając ich myśli rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i szatan sam z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy, to przez kogo je wyrzucają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, zabierze wszystką broń jego, na której polegał, i łupy jego rozda.

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza.

Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając spoczynku. A gdy go nie znajduje, mówi: "Wrócę do swego domu, skąd wyszedłem". Przychodzi i zastaje go wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze siedem innych duchów, złośliwszych niż on sam; wchodzą i mieszkają tam.

I staje się późniejszy stan owego człowieka gorszy niż poprzedni».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Jl 4, 12-21

Sąd ostateczny

Czytanie z Księgi proroka Joela

To mówi Pan:

«Niech ockną się i przybędą te narody na Dolinie Joszafat, bo tam zasiądę i będę sądził narody okoliczne. Zapuśćcie sierp, bo dojrzało żniwo; pójdźcie i zstąpcie, bo pełna jest tłocznia, przelewają się kadzie, bo złość ich jest wielka.

Tłumy i tłumy w Dolinie Wyroku znajdować się będą, bo bliski jest dzień Pana w Dolinie Wyroku. Słońce i księżyc się zaćmią, a gwiazdy światłość swą utracą. A Pan zagrzmi z Syjonu i z Jeruzalem głos swój tak podniesie, że niebiosa i ziemia zadrżą. Ale Pan jest ucieczką swego ludu i mocą synów Izraela. I poznacie, że Ja jestem Pan, Bóg wasz, co mieszkam na Syjonie, górze mojej świętej; a tak Jeruzalem będzie święte i przez nie już obcy nie będą przechodzić.

I stanie się owego dnia, że góry moszczem ociekać będą, a pagórki mlekiem opływać i wszystkie strumienie judzkie napełnią się wodą, a z domu Pańskiego wypłynie źródło, które nawodni strumień Szittim. Egipt będzie wydany na spustoszenie, a Edom zamieni się w straszną pustynię z powodu nieprawości uczynionych synom judzkim, gdyż krew niewinną przelewali w ich ziemi. Lecz ziemia Judy na wieki będzie zamieszkana, a Jeruzalem z pokolenia w pokolenie. Pomszczę ich krew, nie pozostawię bez kary; a Pan zamieszka na Syjonie».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 97 (96), 1-2. 5-6. 11-12 (R.: 12a)

Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.

1 Pan króluje, wesel się, ziemio, *

radujcie się, liczne wyspy!

2 Obłok i ciemność wokół Niego, *

prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Refren.

5 Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *

przed obliczem władcy całej ziemi.

6 Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *

a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Refren.

11 Światło wschodzi dla sprawiedliwego *

i radość dla ludzi prawego serca.

12 Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, *

i sławcie Jego święte imię.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ga 3, 22-29

Dzięki wierze jesteśmy dziećmi Bożymi

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Pismo poddało wszystko pod władzę grzechu, aby obietnica dostała się na drodze wiary w Jezusa Chrystusa tym, którzy wierzą.

Do czasu przyjścia wiary byliśmy poddani pod straż Prawa i trzymani w zamknięciu aż do objawienia się wiary. Tym sposobem Prawo stało się dla nas wychowawcą, który miał prowadzić ku Chrystusowi, abyśmy z wiary uzyskali usprawiedliwienie. Gdy jednak wiara nadeszła, już nie jesteśmy poddani wychowawcy. Wszyscy bowiem dzięki tej wierze jesteście synami Bożymi w Chrystusie Jezusie.

Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie. Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą dziedzicami.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (104), 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. 8a)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

albo: Alleluja.

2 Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *

rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.

3 Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *

niech się weseli serce szukających Pana.

Refren.

4 Rozważajcie o Panu i Jego potędze, *

zawsze szukajcie Jego oblicza.

5 Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *

o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Refren.

6 Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *

synowie Jakuba, Jego wybrańcy.

7 On, Pan, jest naszym Bogiem, *

Jego wyroki obejmują świat cały.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 11, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego

i zachowują je wiernie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 11, 27-28

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus mówił do tłumów, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś».

Lecz On rzekł: «Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Iz 25, 6-10a

Uczta mesjańska

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarzy wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody.

Raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan otrze łzy z każdego oblicza, odejmie hańbę swego ludu po całej ziemi, bo Pan przyrzekł.

I powiedzą w owym dniu: «Oto nasz Bóg, Ten, któremuśmy zaufali, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność: cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 23 (22), 1-2a. 2b-3. 4. 5. 6 (R.: 6cd)

Refren: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana.

1 Pan jest moim pasterzem, *

niczego mi nie braknie.

2 Pozwala mi leżeć *

na zielonych pastwiskach.

Refren.

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *

3 orzeźwia moją duszę.

Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *

przez wzgląd na swoją chwałę.

Refren.

4 Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, *

zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.

Kij Twój i laska pasterska *

są moją pociechą.

Refren.

5 Stół dla mnie zastawiasz *

na oczach mych wrogów.

Namaszczasz mi głowę olejkiem, *

obficie napełniasz mój kielich.

Refren.

6 Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *

przez wszystkie dni życia.

I zamieszkam w domu Pana *

po najdłuższe czasy.

Refren.

Drugie czytanie

Flp 4, 12-14. 19-20

Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

Umiem cierpieć biedę, umiem i obfitować. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, obfitować i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku.

A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków. Amen.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

por. Ef 1, 17-18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa

przeniknie nasze serca swoim światłem,

abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Mt 22, 1-14

krótsza

Mt 22, 1-10

Przypowieść o zaproszonych na ucztę

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu:

«Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.

Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: "Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę". Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa; a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy ich, pozabijali.

Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.

Koniec krótszej perykopy.

Wtedy rzekł swoim sługom: "Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie". Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.

Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego "Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?". Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: "Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz w ciemności. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów".

Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych».

Oto słowo Pańskie.

28 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Mdr 7, 7-11

Mądrość to skarb najcenniejszy

Czytanie z Księgi Mądrości

Modliłem się i dano mi zrozumienie,

przyzywałem, i przyszedł na mnie duch mądrości.

Przeniosłem ją nad berła i trony

i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa.

Nie porównałem z nią drogich kamieni,

bo wszystko złoto wobec niej jest garścią piasku,

a srebro przy niej ma wartość błota.

Umiłowałem ją nad zdrowie i piękność

i wolałem mieć ją aniżeli światło,

bo nie zna snu blask od niej bijący.

A przyszły mi wraz z nią wszystkie dobra

i niezliczone bogactwa w jej ręku.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 90 (89), 12-13. 14-15. 16-17 (R.: por. 14a)

Refren: Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem.

12 Naucz nas liczyć dni nasze, *

byśmy zdobyli mądrość serca.

13 Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał? *

Bądź litościwy dla sług Twoich.

Refren.

14 Nasyć nas o świcie swoją łaską, *

abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.

15 Daj radość w zamian za dni Twego ucisku, *

za lata, w których zaznaliśmy niedoli.

Refren.

16 Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, *

a Twoja chwała nad ich synami.

17 Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami †

i wspieraj pracę rąk naszych, *

dzieło rąk naszych wspieraj.

Refren.

Drugie czytanie

Hbr 4, 12-13

Skuteczność słowa Bożego

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 5, 3

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ubodzy w duchu,

albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Mk 10, 17-30

krótsza

Mk 10, 17-27

Rada dobrowolnego ubóstwa

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?».

Jezus mu rzekł: «Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: "Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę"».

On Mu rzekł: «Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości».

Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną». Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: «Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego». Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: «Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa Bożego».

A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: «Któż więc może się zbawić?».

Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe».

Koniec krótszej perykopy.

Wtedy Piotr zaczął mówić do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą».

Jezus odpowiedział: «Zaprawdę powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym».

Oto słowo Pańskie.

28 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

2 Krl 5, 14-17

Uzdrowienie Naamana

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Wódz Syryjski Naaman, który był trędowaty, zanurzył się siedem razy w Jordanie, według słowa proroka Elizeusza, a ciało jego na powrót stało się jak ciało małego dziecka i został oczyszczony.

Wtedy wrócił do męża Bożego z całym orszakiem, wszedł i stanął przed nim, mówiąc: «Oto przekonałem się, że na całej ziemi nie ma Boga poza Izraelem. A teraz zechciej przyjąć dar wdzięczności od twego sługi».

On zaś odpowiedział: «Na życie Pana, przed którego obliczem stoję, nie wezmę!» Tamten nalegał na niego, aby przyjął, lecz on odmówił.

Wtedy Naaman rzekł: «Jeśli już nie chcesz, to niechże dadzą twemu słudze tyle ziemi, ile para mułów unieść może, ponieważ odtąd twój sługa nie będzie składał ofiary całopalnej ani ofiary krwawej innym bogom, jak tylko Panu».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 98 (97), 1. 2-3ab. 3cd-4 (R.: por. 2)

Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.

Refren.

2 Pan okazał swoje zbawienie, *

na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.

3 Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

dla domu Izraela.

Refren.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

zbawienie Boga naszego.

Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *

cieszcie się i weselcie, i grajcie.

Refren.

Drugie czytanie

2 Tm 2, 8-13

Jeśli trwamy w cierpliwości, będziemy królowali z Chrystusem

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Tymoteusza

Najmilszy:

Pamiętaj na Jezusa Chrystusa, potomka Dawida. On według Ewangelii mojej powstał z martwych. Dla niej znoszę niedolę aż do więzów jak złoczyńca; ale słowo Boże nie uległo skrępowaniu. Dlatego znoszę wszystko przez wzgląd na wybranych, aby i oni dostąpili zbawienia w Chrystusie Jezusie razem z wieczną chwałą.

Nauka to zasługująca na wiarę: Jeżeliśmy bowiem z Nim współumarli, wespół z Nim i żyć będziemy. Jeśli trwamy w cierpliwości, wespół z Nim też królować będziemy. Jeśli się będziemy Go zapierali, to i On nas się zaprze. Jeśli my odmawiamy wierności, On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć siebie samego.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

1 Tes 5, 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Za wszystko dziękujcie Bogu,

taka jest bowiem wola Boża

względem was w Jezusie Chrystusie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 17, 11-19

Wiara uzdrowionego cudzoziemca

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Stało się, że Jezus zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.

Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami».

Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom». A gdy szli, zostali oczyszczeni.

Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.

Jezus zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec».

Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 1, 1-7

Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa

Początek Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Paweł, sługa Chrystusa Jezusa, z powołania apostoł, przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej, którą Bóg przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach świętych.

Jest to Ewangelia o Jego Synu pochodzącym według ciała z rodu Dawida, a ustanowionym według Ducha Świętości przez powstanie z martwych pełnym mocy Synem Bożym, o Jezusie Chrystusie, Panu naszym. Przez Niego otrzymaliśmy łaskę i urząd apostolski, aby ku chwale Jego imienia pozyskiwać wszystkich pogan dla posłuszeństwa wierze. Wśród nich jesteście i wy powołani przez Jezusa Chrystusa.

Do wszystkich przez Boga umiłowanych, powołanych świętych, którzy mieszkają w Rzymie: łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 98 (97), 1. 2-3ab. 3cd-4 (R.: por. 2a)

Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.

Refren.

2 Pan okazał swoje zbawienie, *

na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.

3 Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

dla domu Izraela.

Refren.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

zbawienie Boga naszego.

4 Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *

cieszcie się, weselcie i grajcie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ga 4, 22-24. 26-27. 31 - 5, 1

Nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej, na skutek obietnicy.

Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny. Niewiasty te wyobrażają dwa przymierza: Jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar. Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką. Wszak napisane jest: «Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem».

Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej. Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 113 (112), 1-2. 3-4. 5-7 (R.: por. 2a)

Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.

1 Chwalcie słudzy Pańscy, *

chwalcie imię Pana.

2 Niech imię Pana będzie błogosławione *

teraz i na wieki.

Refren.

3 Od wschodu aż do zachodu słońca *

niech będzie pochwalone imię Pana.

4 Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy, *

ponad niebiosa sięga Jego chwała.

Refren.

5 Kto jest jak nasz Bóg, †

co ma siedzibę w górze *

6 i w dół spogląda na niebo i ziemię?

7 Podnosi z prochu nędzarza *

i dźwiga z gnoju ubogiego.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,

lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 11, 29-32

Znak Jonasza

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 1, 16-25

Boga można poznać przez Jego dzieła

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Ja nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka. W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi, jak jest napisane: «Sprawiedliwy zaś z wiary żyć będzie».

Albowiem gniew Boży ujawnia się z nieba na wszelką bezbożność i nieprawość tych ludzi, którzy przez nieprawość nakładają prawdzie pęta. To bowiem, co o Bogu można poznać, jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił. Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty, wiekuista Jego potęga oraz bóstwo stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła, tak że nie mogą się wymówić od winy. Ponieważ choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. Podając się za mądrych, stali się głupi. I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i płazów.

Dlatego wydał ich Bóg poprzez pożądania ich serc na łup nieczystości, tak iż dopuszczali się bezczeszczenia własnych ciał. Prawdę Bożą przemienili oni w kłamstwo i stworzeniu oddawali cześć, i służyli jemu, zamiast służyć Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 19 (18), 2-3. 4-5ab (R.: 2a)

Refren: Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga.

2 Niebiosa głoszą chwałę Boga, *

dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.

3 Dzień opowiada dniowi, *

noc nocy przekazuje wiadomość.

Refren.

4 Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *

których by dźwięku nie usłyszano:

5 Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *

ich słowa aż po krańce świata.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ga 5, 1-6

Obrzezanie nie ma znaczenia, tylko wiara, która działa z miłości

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli. Oto ja, Paweł, mówię wam: Jeżeli poddacie się obrzezaniu, Chrystus wam się na nic nie przyda. I raz jeszcze oświadczam każdemu człowiekowi, który poddaje się obrzezaniu: jest on zobowiązany zachować wszystkie przepisy Prawa. Zerwaliście więzy z Chrystusem; wszyscy, którzy szukacie usprawiedliwienia w Prawie, wypadliście z łaski.

My zaś z pomocą Ducha na zasadzie wiary wyczekujemy spodziewanej sprawiedliwości. Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 41 i 43. 44-45. 47-48 (R.: 41a)

Refren: Niech Twoja łaska zstąpi na mnie, Panie.

41 Panie, niech zstąpi na mnie Twoja łaska, *

Twoje zbawienie według Twej obietnicy.

43 Nie odbieraj moim ustom słowa prawdy, *

bo ufam Twoim wyrokom.

Refren.

44 Prawa Twego zawsze strzec będę *

po wieki wieków.

45 I będę kroczył szeroką drogą, *

bo szukam Twoich przykazań.

Refren.

47 I będę się weselił z Twoich przykazań, *

które umiłowałem.

48 Moje ręce wznoszę ku Twym przykazaniom, które miłuję, *

i rozważam Twoje ustawy.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Hbr 4, 12

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Żywe jest słowo Boże i skuteczne,

zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 11, 37-41

Znak Jonasza

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa do siebie na obiad. Poszedł więc i zajął miejsce za stołem. Lecz faryzeusz, widząc to, wyraził zdziwienie, że nie obmył wpierw rąk przed posiłkiem.

Na to rzeki Pan do niego: «Właśnie wy, faryzeusze, dbacie o czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości. Nierozumni! Czyż Stwórca zewnętrznej strony nie uczynił także wnętrza? Raczej dajcie to, co jest wewnątrz, na jałmużnę, a zaraz wszystko będzie dla was czyste».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 2, 1-11

Sam Bóg jest sędzią ludzkich czynów

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Nie możesz wymówić się od winy, człowiecze, kimkolwiek jesteś, gdy zabierasz się do sądzenia. W jakiej bowiem sprawie sądzisz drugiego, w tej sam na siebie wydajesz wyrok, bo ty czynisz to samo, co osądzasz. Wiemy zaś, że sąd Boży według prawdy dosięga tych, którzy się dopuszczają takich czynów.

Czy myślisz, człowiecze, co osądzasz tych, którzy się dopuszczają takich czynów, a sam czynisz to samo, że ty unikniesz potępienia Bożego? A może gardzisz bogactwem dobroci, cierpliwości i wielkoduszności Jego, nie chcąc wiedzieć, że dobroć Boża chce cię przywieść do nawrócenia?

Oto przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia skarbisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności – życie wieczne; tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości – gniew i oburzenie.

Ucisk i utrapienie spadnie na każdego człowieka, który dopuszcza się zła, najpierw na Żyda, a potem na Greka. Chwała zaś, cześć i pokój spotka każdego, kto czyni dobrze, najpierw Żyda, a potem Greka. Albowiem u Boga nie ma względu na osobę.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 62 (61), 2-3. 6-7. 9 (R.: 13b)

Refren: Każdemu oddasz według jego czynów.

2 Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza, *

od Niego przychodzi moje zbawienie.

3 Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *

On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.

Refren.

6 Jedynie w Bogu szukaj pokoju, duszo moja, *

bo od Niego pochodzi moja nadzieja.

7 On tylko jest skałą i zbawieniem moim, *

On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.

Refren.

9 W każdym czasie *

Jemu ufaj, narodzie.

Przed Nim wylejcie wasze serca: *

Bóg jest naszą ucieczką.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ga 5, 18-25

Uczynki dala i owoce Ducha

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Jeśli pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się w niewoli Prawa.

Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą.

Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6 (R.: por. J 8, 12)

Refren: Dasz światło życia idącym za Tobą.

1 Błogosławiony człowiek,

który nie idzie za radą występnych, †

nie wchodzi na drogę grzeszników *

i nie zasiada w gronie szyderców,

2 lecz w prawie Pańskim upodobał sobie *

i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

Refren.

3 On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *

które wydaje owoc w swoim czasie,

liście jego nie więdną, *

a wszystko, co czyni, jest udane.

Refren.

4 Co innego grzesznicy: *

są jak plewa, którą wiatr rozmiata.

6 Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych, *

a droga występnych zaginie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 10, 27

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu,

Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 11, 42-46

Jezus piętnuje obłudę faryzeuszów

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do faryzeuszów i uczonych w Prawie:

«Biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiego rodzaju jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić i tamtego nie opuszczać.

Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku.

Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą».

Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: «Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz».

On odparł: «I wam, uczonym w Prawie, biada. Bo wkładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 3, 21-29

Człowiek osiąga usprawiedliwienie

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Teraz jawną się stała sprawiedliwość Boża niezależna od Prawa, poświadczona przez Prawo i Proroków. Jest to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusie Chrystusie dla wszystkich, którzy wierzą. Bo nie ma tu różnicy: wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie. Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi. Chciał przez to okazać, że sprawiedliwość Jego względem grzechów popełnionych dawniej, za dni cierpliwości Bożej, wyrażała się w odpuszczaniu ich po to, by ujawnić w obecnym czasie Jego sprawiedliwość i aby pokazać, że On sam jest sprawiedliwy i usprawiedliwia każdego, który wierzy w Jezusa.

Gdzież więc podstawa do chlubienia się? Została uchylona. Przez jakie prawo? Czy przez prawo uczynków? Nie, przez prawo wiary. Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa. Bo czyż Bóg jest Bogiem jedynie Żydów? Czy nie również i pogan? Zapewne również i pogan.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 130 (129), 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 7bc)

Refren: Bóg miłosierny daje odkupienie.

1 Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *

Panie, słuchaj głosu mego.

2 Nakłoń Twe ucho *

na głos mojego błagania.

Refren.

3 Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *

Panie, któż się ostoi?

4 Ale Ty udzielasz przebaczenia, *

aby ze czcią Ci służono.

Refren.

5 Pokładam nadzieję w Panu, *

dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie.

6 Dusza moja oczekuje Pana *

bardziej niż strażnicy poranka.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 1, 1-10

Bóg wybrał nas w Chrystusie przed założeniem świata

Początek Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, do świętych, którzy są w Efezie, i do wiernych w Chrystusie Jezusie: Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa.

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec

Pana naszego Jezusa Chrystusa,

który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym

na wyżynach niebieskich w Chrystusie.

W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata,

abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem.

Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów

przez Jezusa Chrystusa,

według postanowienia swej woli,

ku chwale majestatu swej łaski,

którą obdarzył nas w Umiłowanym.

W Nim mamy odkupienie przez Jego krew,

odpuszczenie występków według bogactwa Jego łaski.

Szczodrze ją na nas wylał

w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia,

przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli

według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął

dla dokonania pełni czasów,

aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie:

to, co w niebiosach, i to, co na ziemi.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 98 (97), 1. 2-3ab. 3cd-4. 5-6 (R.: 2a)

Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.

Refren.

2 Pan okazał swoje zbawienie, *

na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.

3 Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

dla domu Izraela.

Refren.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

zbawienie Boga naszego.

4 Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *

cieszcie się, weselcie i grajcie.

Refren.

5 Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, *

przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy,

6 przy trąbach i przy dźwięku rogu, *

na oczach Pana, Króla, się radujcie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 14, 6

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ja jestem drogą, prawdą i życiem,

nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 11, 47-54

Jezus gromi faryzeuszów i uczonych w Prawie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie:

«Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. A tak jesteście świadkami i przytakujecie uczynkom waszych ojców; gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce.

Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a z nich niektórych zabiją i prześladować będą. Tak na tym plemieniu będzie pomszczona krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, na tym plemieniu będzie pomszczona.

Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; samiście nie weszli, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli».

Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby Go podchwycić na jakimś słowie.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 4, 1-8

Abraham został usprawiedliwiony przez wiarę

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Zapytajmy więc, co zyskał Abraham, przodek nasz według ciała. Jeżeli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma powód do chlubienia się, ale nie przed Bogiem. Bo cóż mówi Pismo? «Uwierzył Abraham Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość».

Otóż temu, który pracuje, poczytuje się zapłatę nie za łaskę, ale za należność. Temu jednak, który nie wykonuje pracy, a wierzy w Tego, co usprawiedliwia grzesznika, wiarę jego poczytuje się za tytuł do usprawiedliwienia, zgodnie z pochwałą, jaką Dawid wypowiada o człowieku, którego Bóg usprawiedliwia niezależnie od uczynków:

«Błogosławieni ci, których nieprawości zostały odpuszczone i których grzechy zostały zakryte. Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczyta grzechu».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 32 (31), 1-2. 5. 11 (R.: por. 7)

Refren: Tyś mą ucieczką i moją radością.

1 Szczęśliwy człowiek,

któremu odpuszczona została nieprawość, *

a jego grzech zapomniany.

2 Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, *

a w jego duszy nie kryje się podstęp.

Refren.

5 Grzech wyznałem Tobie *

i nie ukryłem mej winy.

Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość Panu», *

a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.

Refren.

11 Cieszcie się i weselcie *

w Panu, sprawiedliwi, radośnie śpiewajcie, *

wszyscy o prawego serca.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 1, 11-14

Zbawczy zamiar Boga obejmuje Izraelitów i pogan

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

W Chrystusie dostąpiliśmy udziału również my, synowie Izraela z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli, po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu, my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie. W Nim także i wy, usłyszawszy głoszenie prawdy, Dobrą Nowinę waszego zbawienia, w Nim także, uwierzywszy, zostaliście opatrzeni pieczęcią, obiecanym Duchem Świętym, który jest zadatkiem naszego dziedzictwa na odkupienie, to jest nabycie wyłącznej własności przez Boga, ku chwale Jego majestatu.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 12-13 (R.: por. 12)

Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.

1 Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *

prawym przystoi pieśń chwały.

2 Sławcie Pana na cytrze, *

grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.

Refren.

4 Bo słowo Pana jest prawe, *

a każde Jego dzieło godne zaufania.

5 On miłuje prawo i sprawiedliwość, *

ziemia jest pełna Jego łaski.

Refren.

12 Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *

naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.

13 Pan spogląda z nieba, *

widzi wszystkich ludzi.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 32 (31), 22

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska

według nadziei, którą pokładamy w Tobie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 12, 1-7

Głosić słowo Boże bez obawy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Kiedy wielotysięczne tłumy zebrały się koło Jezusa, tak że jedni cisnęli się na drugich, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: «Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome. Dlatego wszystko, co powiedzieliście w mroku, w świetle będzie słyszane, a coście w izbie szeptali do ucha, głosić będą na dachach.

Lecz mówię wam, przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie obawiać: bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie.

Czyż nie sprzedają pięciu wróbli za dwa asy? A przecież żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Bożych. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone.

Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 4, 13. 16-18

Abraham wzorem wiary chrześcijan

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Nie od wypełnienia Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od usprawiedliwienia z wiary. I stąd to dziedzictwo zależy od wiary, by było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała nienaruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które ma wiarę Abrahama. On to jest ojcem nas wszystkich, jak jest napisane: «Uczyniłem cię ojcem wielu narodów» przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych, i to co nie istnieje, powołuje do istnienia.

On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (106), 6-7. 8-9. 42-43 (R.: por. 8a)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

albo: Alleluja.

6 Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *

synowie Jakuba, Jego wybrańcy.

7 Pan jest naszym Bogiem, *

Jego wyroki obejmują świat cały.

Refren.

8 Na wieki On pamięta o swoim przymierzu, *

obietnicy danej tysiącu pokoleń.

9 o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *

przysiędze danej Izaakowi.

Refren.

42 Pamiętał bowiem o swym świętym słowie *

danym Abrahamowi, swojemu słudze.

43 I wyprowadził swój lud wśród radości, *

z weselem swoich wybranych.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 1, 15-23

Bóg ustanowił Chrystusa Głową Kościoła

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach.

Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy dla waszego serca, tak byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących, na podstawie działania Jego potęgi i siły, z jaką dokonał dzieła w Chrystusie, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym.

I «wszystko poddał pod Jego stopy», a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 8, 2 i 3b. 4-5. 6-7 (R.: por. 7)

Refren: Dałeś Synowi władzę nad swym dziełem.

2 O Panie, nasz Panie, *

jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.

Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. *

3 Usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę.

Refren.

4 Gdy patrzę na Twoje niebo, dzieło palców Twoich, *

na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:

5 czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *

czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Refren.

6 Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *

uwieńczyłeś go czcią i chwałą.

7 Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *

wszystko złożyłeś pod jego stopy.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 15, 26b. 27a

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Świadectwo o Mnie da Duch prawdy

i wy także świadczyć będziecie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 12, 8-12

Duch Święty czuwa nad uczniami Jezusa

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych.

Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone. Kiedy was ciągnąć będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co mówić należy».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Iz 45, 1. 4-6

Król Cyrus narzędziem Boga

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

To mówi Pan o swym pomazańcu Cyrusie: «Ja mocno ująłem go za prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły.

Z powodu sługi mego Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nazwałem ciebie twoim imieniem, pełnym zaszczytu, chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie ma Boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze Mnie nie ma niczego. Ja jestem Pan, i nie ma innego».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 96 (95), 1 i 3. 4-5. 7-8. 9-10ac (R.: por. 3)

Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

Śpiewaj Panu, ziemio cała.

3 Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *

Rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.

Refren.

4 Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały, *

Budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie.

5 Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, *

Pan zaś stworzył niebiosa.

Refren.

7 Oddajcie Panu, rodziny narodów, *

Oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.

8 Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, *

Przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.

Refren.

9 Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku. *

Zadrżyj ziemio cała przed Jego obliczem.

10 Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *

Będzie sprawiedliwie sądził ludy.

Refren.

Drugie czytanie

1 Tes 1, 1-5b

Święty Paweł dziękuje Bogu za wiarę, nadzieję i miłość Tesaloniczan

Początek Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła
do Tesaloniczan

Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój!

Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym Jezusie Chrystusie. Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się przez samo tylko słowo, lecz przez moc i przez Ducha Świętego, z wielką siłą przekonania.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 22, 21

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara,

a Bogu to, co należy do Boga.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 22, 15-21

Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?»

Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!» Przynieśli Mu denara.

On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?»

Odpowiedzieli: «Cezara».

Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga».

Oto słowo Pańskie.

29 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Iz 53, 10-11

Cena zbawienia

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Spodobało się Panu zmiażdżyć swojego Sługę cierpieniem. Jeśli wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pana spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 33 (32), 4-5. 18-19. 20 i 22 (R.: por. 22)

Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.

4 Bo słowo Pana jest prawe, *

a każde Jego dzieło godne zaufania.

5 On miłuje prawo i sprawiedliwość, *

ziemia jest pełna Jego łaski.

Refren.

18 Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *

na tych, którzy czekają na Jego łaskę,

19 aby ocalił ich życie od śmierci *

i żywił ich w czasie głodu.

Refren.

20 Dusza nasza oczekuje Pana, *

On jest naszą pomocą i tarczą.

22 Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska *

według nadziei, którą pokładamy w Tobie.

Refren.

Drugie czytanie

Hbr 4, 14-16

Przybliżmy się z ufnością do Chrystusa

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia:

Mając arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę w stosownej chwili.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mk 10, 45

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć

i dać swoje życie na okup za wielu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

10, 35-45

Przełożeństwo jest służbą

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, zbliżyli się do Jezusa i rzekli: «Nauczycielu, chcemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy».

On ich zapytał: «Co chcecie, żebym wam uczynił?».

Rzekli Mu: «Użycz nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twojej stronie».

Jezus im odparł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?».

Odpowiedzieli Mu: «Możemy».

Lecz Jezus rzekł do nich: "Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane».

Gdy dziesięciu to usłyszało, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich:

«Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielki, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia krótsza

10, 35-45

Przełożeństwo jest służbą

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus przywoławszy Dwunastu, powiedział do nich:

«Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielki, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu».

Oto słowo Pańskie.

29 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Wj 17, 8-13

Mojżesz wyprasza zwycięstwo nad Amalekitami

Czytanie z Księgi Wyjścia

Amalekici przybyli, aby walczyć z Izraelitami w Refidim.

Mojżesz powiedział wtedy do Jozuego: «Wybierz sobie mężów i wyruszysz z nimi na walkę z Amalekitami. Ja jutro stanę na szczycie góry z laską Boga w ręku». Jozue spełnił polecenie Mojżesza i wyruszył do walki z Amalekitami. Mojżesz, Aaron i Chur wyszli na szczyt góry.

Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Gdy zaś ręce opuszczał, miał przewagę Amalekita. Gdy ręce Mojżesza zdrętwiały, wzięli kamień i położyli pod niego, i usiadł na nim. Aaron i Chur podparli zaś jego ręce, jeden z tej, a drugi z tamtej strony. W ten sposób aż do zachodu słońca były jego ręce stale wzniesione wysoko. I tak zdołał Jozue pokonać Amalekitów i ich lud ostrzem miecza.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 121 (120), 1-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 2)

Refren: Naszą pomocą jest nasz Pan i Stwórca.

1 Wznoszę swe oczy ku górom: *

skądże nadejść ma dla mnie pomoc?

2 Pomoc moja od Pana, *

który stworzył niebo i ziemię.

Refren.

3 On nie pozwoli, by się potknęła twa noga, *

ani się nie zdrzemnie Ten, kto ciebie strzeże.

4 Nie zdrzemnie się ani nie zaśnie *

Ten, który czuwa nad Izraelem.

Refren.

5 Pan ciebie strzeże, †

jest cieniem nad tobą, *

stoi po twojej prawicy.

6 Nie porazi cię słońce we dnie *

ani księżyc wśród nocy.

Refren.

7 Pan cię uchroni od zła wszelkiego, *

ochroni twoją duszę.

8 Pan będzie czuwał nad twoim wyjściem i powrotem, *

teraz i po wszystkie czasy.

Refren.

Drugie czytanie

2 Tm 3, 14 - 4, 2

Wszelkie Pismo natchnione jest pożyteczne do kształcenia w sprawiedliwości

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Tymoteusza

Najdroższy:

Trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci zawierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. Wszelkie Pismo od Boga jest natchnione i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.

Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, i na Jego pojawienie się, i na Jego królestwo: głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, w razie potrzeby wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Hbr 4, 12

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Żywe jest słowo Boże i skuteczne,

zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 18, 1-8

Wytrwałość w modlitwie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus odpowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać: «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.

W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: "Obroń mnie przed moim przeciwnikiem". Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: "Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie"».

I Pan dodał: «Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie?

Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?»

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 4, 20-25

Wiara Abrahama

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Abraham nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał. Dlatego też poczytano mu to za sprawiedliwość.

A to, że poczytano mu, zostało napisane nie ze względu na niego samego, ale i ze względu na nas, jako że będzie poczytane i nam, którzy wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego. On to został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Łk 1, 68-69. 70-71. 72-73. 74-75 (R.: por. 68)

Refren: Wielbimy Boga, bo swój lud wyzwolił.

68 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, *

bo lud swój nawiedził i wyzwolił.

69 I wzbudził dla nas moc zbawczą *

w domu swojego sługi Dawida.

Refren.

70 Jak zapowiedział od dawna *

przez usta swych świętych proroków.

71 Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *

i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.

Refren.

72 Że naszym ojcom okaże miłosierdzie *

i wspomni na swe święte przymierze.

73 Na przysięgę, którą złożył *

ojcu naszemu, Abrahamowi.

Refren.

74 Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *

służyć Mu będziemy bez trwogi,

75 w pobożności i sprawiedliwości przed Nim *

po wszystkie dni nasze.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 2, 1-10

Bóg przywrócił nas razem z Chrystusem do życia

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

I wy byliście umarli na skutek waszych występków i grzechów, w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu Władcy mocarstwa powietrza, to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. Pośród nich także my wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni.

A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. Razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich, w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przemożne bogactwa Jego łaski wykazać na przykładzie dobroci względem nas, w Chrystusie Jezusie.

Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.

Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 100 (99), 1-2. 3. 4-5 (R.: por. 3cd)

Refren: Bóg sam nas stworzył, my Jego własnością.

1 Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie, *

służcie Panu z weselem.

2 Stawajcie przed obliczem Pana *

z okrzykami radości.

Refren.

3 Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, *

On sam nas stworzył;

jesteśmy Jego własnością, *

Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

Refren.

4 W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, †

z hymnami w Jego przedsionki, *

chwalcie i błogosławcie Jego imię.

5 Albowiem Pan jest dobry, †

Jego łaska trwa na wieki, *

a Jego wierność przez pokolenia.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 5, 3

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ubodzy w duchu,

albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 12, 13-21

Gromadzić skarby przed Bogiem

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem».

Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mię ustanowił sędzią albo rozjemcą nad wami?»

Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś opływa we wszystko, życie jego nie jest zależne od jego mienia».

I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał sam w sobie: "Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów". I rzekł: "Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe zboże i moje dobra.

I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj".

Lecz Bóg rzekł do niego: "Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?"

Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 5, 12. 15b. 17-19. 20b-21

Posłuszeństwo Chrystusowi wynagradza grzech Adama

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

Jeżeli przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa.

Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego: Jezusa Chrystusa.

A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi.

Gdzie się jednak wzmógł grzech, tam się jeszcze obficiej rozlała łaska, aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie przez sprawiedliwość wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 40 (39), 7-8a. 8b-10. 17 (R.: por. 8a i 9a)

Refren: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.

7 Nie chciałeś ofiary krwawej ani płodów ziemi, *

lecz otworzyłeś mi uszy,

nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *

8 Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę.

Refren.

W zwoju księgi jest o mnie napisane: †

9 Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *

a Twoje prawo mieszka w moim sercu».

10 Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu *

i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.

Refren.

17 Niech się radują i weselą w Tobie *

wszyscy, którzy Ciebie szukają;

a ci, którzy pragną Twojej pomocy, *

niech zawsze mówią: «Pan jest wielki».

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 2, 12-22

Chrystus jest naszym pokojem

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

W owym czasie byliście poza Chrystusem, obcy względem społeczności Izraela i bez udziału w przymierzach obietnicy, nie mający nadziei ani Boga na tym świecie. Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.

On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur, wrogość. W swym Ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch rodzajów ludzi stworzyć w sobie jednego, nowego człowieka, wprowadzając pokój, i aby tak jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem, w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości.

A przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.

A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 85 (84), 9ab-10. 11-12. 13-14 (R.: por. 9)

Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.

9 Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: *

oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim.

10 Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie *

dla tych, którzy Mu cześć oddają.

Refren.

11 Łaska i wierność spotkają się ze sobą, *

ucałują się sprawiedliwość i pokój.

12 Wierność z ziemi wyrośnie, *

a sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Refren.

13 Pan sam obdarzy szczęściem, *

a nasza ziemia wyda swój owoc.

14 Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, *

a śladami Jego kroków zbawienie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 21, 36

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,

abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 12, 35-38

Oczekiwać powrotu Pana

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy podobni do ludzi oczekujących powrotu swego pana z uczty weselnej, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze.

Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 6, 12-18

Chrześcijanin jest sługą sprawiedliwości stroniącym od niewoli grzechu

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Niech grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. Nie oddawajcie też członków waszych jako broń nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu. Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce.

Jaki stąd wniosek? Czy mamy dalej grzeszyć dlatego, że nie jesteśmy już poddani Prawu, lecz łasce? Żadną miarą. Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie samych siebie jako niewolników pod posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch: bądź niewolnikami grzechu, co wiedzie do śmierci, bądź posłuszeństwa, co wiedzie do sprawiedliwości?

Dzięki jednak niech będą Bogu za to, że gdy byliście niewolnikami grzechu, daliście z serca posłuch nakazom tej nauki, której was oddano a uwolnieni od grzechu oddaliście się w niewolę sprawiedliwości.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 124 (123), 1-2. 3-5. 6-8 (R.: por. 8a)

Refren: Naszą pomocą jest nasz Pan i Stwórca.

1 Gdyby Pan nie był po naszej stronie, *

przyznaj Izraelu,

2 gdyby Pan nie był po naszej stronie, *

gdy ludzie przeciw nam powstali,

Refren.

3 Wtedy połknęliby nas żywcem. *

Gdy ich gniew przeciw nam zapłonął,

4 wówczas zatopiłaby nas woda, †

potok by popłynął nad nami. *

5 Wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody.

Refren.

6 Błogosławiony Pan, który nas nie wydał

na pastwę ich zębom. †

7 Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sidła ptaszników, *

sidło się porwało, i zostaliśmy uwolnieni.

8 Nasza pomoc w imieniu Pana, *

który stworzył niebo i ziemię.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 3, 2-12

Poganie są współuczestnikami obietnicy zbawienia

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Słyszeliście przecież o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica, jaką pokrótce przedtem opisałem. Dlatego czytając te słowa możecie się przekonać o moim zrozumieniu tajemnicy Chrystusa. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię. Jej sługą stałem się z daru łaski udzielonej mi przez Boga na skutek działania Jego potęgi.

Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. Przez to teraz wieloraka w przejawach mądrość Boga przez Kościół stanie się jawna Zwierzchnościom i Władzom na wyżynach niebieskich, zgodnie z planem wieków, jaki powziął Bóg w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością dzięki wierze w Niego.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Iz 12, 2. 3-4b. 4cd--5 (R.: por. 3)

Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.

2 Oto Bóg jest moim zbawieniem. *

Będę miał ufność i bać się nie będę.

Bo Pan jest moją mocą i pieśnią, *

On stał się dla mnie zbawieniem.

Refren.

3 Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *

ze zdrojów zbawienia.

4 Chwalcie Pana. *

Wzywajcie Jego imienia.

Refren.

Dajcie poznać Jego dzieła między narodami, *

przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego.

5 Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy. *

Niech to będzie wiadome po całej ziemi.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 24, 42a. 44

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i bądźcie gotowi,

bo w chwili, której się nie domyślacie,

Syn Człowieczy przyjdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 12, 39-48

Przypowieść o słudze oczekującym Pana

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?».

Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby na czas wydzielał jej żywność? Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: "Mój pan ociąga się z powrotem", i zacznie bić sługi i służebnice, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; każe go ćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce.

Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie zna jego woli i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 6, 19-23

Po wyzwoleniu z grzechu oddać się na służbę Bogu

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Ze względu na przyrodzoną waszą słabość posługuję się porównaniem wziętym z ludzkich stosunków: jak oddawaliście członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości, pogrążając się w nieprawość, tak teraz wydajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości, dla uświęcenia.

Kiedy bowiem byliście niewolnikami grzechu, byliście wolni od służby sprawiedliwości. Jakiż jednak pożytek mieliście wówczas z tych czynów, których się teraz wstydzicie? Przecież końcem ich jest śmierć.

Teraz zaś, po wyzwoleniu z grzechu i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie. A końcem tego jest życie wieczne. Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6 (R.: por. Ps 40 (39), 5ab)

Refren: Błogosławiony, kto zaufał Panu.

1 Błogosławiony człowiek,

który nie idzie za radą występnych, †

nie wchodzi na drogę grzeszników *

i nie zasiada w gronie szyderców,

2 lecz w prawie Pańskim upodobał sobie *

i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

Refren.

3 On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *

które wydaje owoc w swoim czasie;

liście jego nie więdną, *

a wszystko, co czyni, jest udane.

Refren.

4 Co innego grzesznicy: *

są jak plewa, którą wiatr rozmiata.

6 Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych, *

a droga występnych zaginie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 3, 14-21

Abyście doszli do całej Pełni Bożej

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście napełnieni doszli do całej Pełni Bożej.

Temu zaś, który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy. Jemu chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia wieku wieków. Amen.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 11-12. 18-19 (R.: por. 5b)

Refren: Pełna jest ziemia łaskawości Pana.

1 Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *

prawym przystoi pieśń chwały.

2 Chwalcie Pana na cytrze, *

grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.

Refren.

4 Bo słowo Pana jest prawe, *

a każde Jego dzieło godne zaufania.

5 On miłuje prawo i sprawiedliwość, *

ziemia jest pełna Jego łaski.

Refren.

11 Zamiary Pana trwają na wieki, *

zamysły Jego serca przez pokolenia.

12 Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *

naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.

Refren.

18 Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *

na tych, którzy czekają na Jego łaskę,

19 aby ocalił ich życie od śmierci *

i żywił ich w czasie głodu.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 12, 49

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyszedłem ogień rzucić na ziemię

i bardzo pragnę, żeby on już zapłonął.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 12, 49-53

Ewangelia powodem rozłamu

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął. Chrzest mam przyjąć i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie.

Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie rozdwojonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 7, 18-24

Wewnętrzne rozdarcie człowieka

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Jestem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać – nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę. Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka.

A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, narzuca mi się zło. Albowiem wewnętrzny człowiek we mnie ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym. W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach.

Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, co wiedzie ku tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 66 i 68. 76-77. 93-94 (R.: por. 68b)

Refren: Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw Twoich.

66 Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności, *

bo ufam Twoim przykazaniom.

68 Dobry jesteś i dobrze czynisz, *

naucz mnie Twoich ustaw.

Refren.

76 Niech Twoja łaska będzie mi pociechą *

zgodnie z obietnicą daną Twemu słudze.

77 Niech mnie ogarnie Twoja litość, a żyć będę, *

bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.

Refren.

93 Na wieki nie zapomnę Twoich postanowień, *

bo przez nie dałeś mi życie.

94 Wybaw mnie, należę do Ciebie, *

bo szukam Twych postanowień.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 4, 1-6

Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.

Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani w jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 24 (23), 1-2. 3-4ab. 5-6 (R.: por. 6)

Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.

1 Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *

świat i jego mieszkańcy.

2 Albowiem On go na morzach osadził *

i utwierdził ponad rzekami.

Refren.

3 Kto wstąpi na górę Pana, *

kto stanie w Jego świętym miejscu?

4 Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *

który nie skłonił swej duszy ku marnościom.

Refren.

5 On otrzyma błogosławieństwo od Pana *

i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.

6 Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *

którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Por. Mt 11, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,

że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 12, 54-59

Poznać znaki czasu

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus mówił do tłumów: «Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: "Deszcz idzie". I tak bywa. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: "Będzie upał". I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?

Gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie pociągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia.

Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego pieniążka».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 8, 1-11

Bóg zniszczył grzech przez swojego Syna

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Teraz dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia. Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci. Co bowiem było niemożliwe dla Prawa, ponieważ ciało czyniło je bezsilnym, tego dokonał Bóg. On to zesłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego i dla usunięcia grzechu wydał w tym ciele wyrok potępiający grzech, aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, jeżeli postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.

Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha, do tego, czego chce Duch. Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha do życia i pokoju. Dlatego że dążność ciała wroga jest Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą.

Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na skutki grzechu, duch jednak ma życie na skutek usprawiedliwienia. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 24 (23), 1-2. 3-4ab. 5-6 (R.: por. 6)

Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.

1 Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *

świat i jego mieszkańcy.

2 Albowiem On go na morzach osadził *

i utwierdził ponad rzekami.

Refren.

3 Kto wstąpi na górę Pana, *

kto stanie w Jego świętym miejscu?

4 Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *

który nie skłonił swej duszy ku marnościom.

Refren.

5 On otrzyma błogosławieństwo od Pana *

i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.

6 Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *

którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 4, 7-16

Jedność różnych członków Kościoła

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego.

Dlatego mówi Pismo: «Wstąpiwszy do góry wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary». Słowo zaś «wstąpił» cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi?

Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić.

I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. Chodzi o to, abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. Natomiast żyjąc prawdziwie w miłości sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który jest Głową, ku Chrystusowi. Z Niego całe Ciało, zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi umacniającej każdego z członków stosownie do jego miary.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 122 (121), 1-2. 4-5 (R.: por. 1)

Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.

1 Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *

«Pójdziemy do domu Pana».

2 Już stoją nasze stopy *

w twoich bramach, Jeruzalem.

Refren.

4 Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *

aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.

5 Tam ustawiono trony sędziowskie, *

trony domu Dawida.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ez 33, 11

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie chcę śmierci grzesznika,

lecz pragnę, aby się nawrócił i miał życie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 13, 1-9

Wezwanie do nawrócenia

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

W tym czasie przyszli niektórzy i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie.

Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloe i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam: lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie».

I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł.

Rzekł więc do ogrodnika: "Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia?".

Lecz on mu odpowiedział: "Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć"».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Wj 22, 20-26

Bóg słyszy skargę pokrzywdzonych

Czytanie z Księgi Wyjścia

To mówi Pan:

«Nie będziesz gnębił i nie będziesz uciskał cudzoziemców, bo wy sami byliście cudzoziemcami w ziemi egipskiej.

Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy i sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i będą Mi się skarżyli, usłyszę ich skargę, zapali się gniew mój i wygubię was mieczem, i będą żony wasze wdowami, a dzieci wasze sierotami.

Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie każesz mu płacić odsetek.

Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać przed zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego ciała podczas snu. I jeśliby się żalił przede Mną, usłyszę go, bo jestem litościwy».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 18 (17), 2-3a. 3bc-4. 47 i 51ab (R.: 2)

Refren: Miłuję Ciebie, Panie, mocy moja.

2 Miłuję Cię, Panie, *

Panie, mocy moja,

3 Panie, opoko moja i twierdzo, *

mój wybawicielu.

Refren.

Boże, skało moja, na którą się chronię, *

tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.

4 Wzywani Pana, godnego chwały, *

i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.

Refren.

47 Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka. *

Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.

51 Ty dajesz wielkie zwycięstwo królowi *

i okazujesz łaskę Twemu pomazańcowi.

Refren.

Drugie czytanie

1 Tes 1, 5c-10

Służyć Bogu żywemu i oczekiwać Jego Syna

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła
do Tesaloniczan

Bracia:

Wiecie, jacy byliśmy dla was, przebywając pośród was. A wy, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście się naśladowcami naszymi i Pana, by okazać się w ten sposób wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai.

Dzięki wam nauka Pańska stała się głośna nie tylko w Macedonii i Achai, ale wasza wiara w Boga wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie trzeba nam o tym mówić. Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu żywemu i prawdziwemu i oczekiwać z niebios Jego Syna, którego wzbudził z martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 14, 23

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,

a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 22, 34-40

Największe przykazanie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że Jezus zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał wystawiając Go na próbę: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»

On mu odpowiedział: «"Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem". To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: "Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego". Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy».

Oto słowo Pańskie.

30 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Jr 31, 7-9

Pan wybawił swój lud

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

To mówi Pan:

«Wykrzykujcie radośnie na cześć Jakuba, weselcie się pierwszym wśród narodów. Głoście, wychwalajcie i mówcie: "Pan wybawił swój lud, Resztę Izraela".

Oto sprowadzę ich z ziemi północnej i zgromadzę ich z krańców ziemi. Są wśród nich niewidomi i dotknięci kalectwem, kobieta brzemienna wraz z położnicą; powracają wielką gromadą.

Oto wyszli z płaczem, lecz wśród pociech ich przyprowadzę. Przywiodę ich do strumienia wody równą drogą, nie potkną się na niej. Jestem bowiem ojcem dla Izraela, a Efraim jest moim synem pierworodnym».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 126 (125), l-2ab. 2cd-3. 4-5. 6 (R.: por. 3)

Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.

1 Gdy Pan odmienił los Syjonu, *

wydało się nam, że śnimy.

2 Usta nasze były pełne śmiechu, *

a język śpiewał z radości.

Refren.

Mówiono wtedy między poganami: *

«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».

3 Pan uczynił nam wielkie rzeczy *

i ogarnęła nas radość.

Refren.

4 Odmień znowu nasz los, Panie, *

jak odmieniasz strumienie na Południu.

5 Ci, którzy we łzach sieją, *

żąć będą w radości.

Refren.

6 Idą i płaczą *

niosąc ziarno na zasiew,

lecz powrócą z radością *

niosąc swoje snopy.

Refren.

Drugie czytanie

Hbr 5, 1-6

Chrystus kapłanem na wieki

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Każdy arcykapłan z ludzi brany, dla ludzi bywa ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy. Może on współczuć z tymi, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabościom. Powinien przeto jak za lud, tak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron.

Podobnie i Chrystus nie sam siebie okrył sławą przez to, iż stał się arcykapłanem, ale uczynił to Ten, który powiedział do Niego: «Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził», jak i w innym miejscu: «Tyś jest kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka».

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Por. 2 Tm 1, 10b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył,

a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 10, 46-52

Uzdrowienie niewidomego

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Gdy Jezus razem z uczniami i sporym tłumem wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze. Ten słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną». Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Synu Dawida, ulituj się nade mną».

Jezus przystanął i rzekł: «Zawołajcie go». I przywołali niewidomego, mówiąc mu: «Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię». On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się i przyszedł do Jezusa. A Jezus przemówił do niego: «Co chcesz, abym ci uczynił?»

Powiedział Mu niewidomy: «Rabbuni, żebym przejrzał».

Jezus mu rzekł: «Idź, twoja wiara cię uzdrowiła». Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą.

Oto słowo Pańskie.

30 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Syr 35, 12-14. 16-18

Modlitwa biednego przeniknie obłoki

Czytanie z Księgi Syracydesa

Pan jest Sędzią,

który nie ma względu na osoby.

Nie będzie miał On względu na osobę przeciw biednemu,

owszem, wysłucha prośby pokrzywdzonego.

Nie lekceważy błagania sieroty

i wdowy, kiedy się skarży.

Kto służy Bogu, z upodobaniem będzie przyjęty,

a błaganie jego dosięgnie obłoków.

Modlitwa biednego przeniknie obłoki

i nie ustanie, aż dojdzie do celu.

Nie odstąpi ona, aż wejrzy Najwyższy

i ujmie się za sprawiedliwymi, i wyda słuszny wyrok.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 34 (33), 2-3. 17-18. 19 i 23 (R.: 7a)

Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.

2 Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *

Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.

3 Dusza moja chlubi się Panem, *

niech słyszą pokorni i niech się weselą.

Refren.

17 Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *

by pamięć o nich wymazać z ziemi.

18 Pan słyszy wołających o pomoc *

i ratuje ich od wszelkiej udręki.

Refren.

19 Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *

ocala upadłych na duchu.

23 Pan odkupi dusze sług swoich, *

nie zazna kary, kto się doń ucieka.

Refren.

Drugie czytanie

2 Tm 4, 6-9. 16-18

Ufność Pawła po życiu poświęconym Bogu

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła
do Tymoteusza

Najdroższy:

Krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.

Pospiesz się, by przybyć do mnie szybko. W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale mię wszyscy opuścili: niech im to nie będzie policzone. Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mię, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa.

Wyrwie mię Pan od wszelkiego złego czynu i wybawi mię, przyjmując do swego królestwa niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków. Amen.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

2 Kor 5, 19

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą,

nam zaś przekazał słowo jednania.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 18, 9-14

Wysłuchana modlitwa skruszonego grzesznika

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik.

Faryzeusz stanął i tak się w duszy modlił: "Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam". Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: "Boże, miej litość dla mnie, grzesznika".

Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 8, 12-17

Synostwo Boże chrześcijan

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Jesteśmy, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha uśmiercać będziecie popędy ciała, będziecie żyli.

Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze».

Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy, by też wspólnie mieć udział w chwale.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 68 (67), 2 i 4. 6-7ab. 20-21 (R.: por. 21a)

Refren: Bóg nasz jest Bogiem, co zbawia człowieka.

2 Bóg wstaje i rozpraszają się Jego wrogowie, *

pierzchają przed Jego obliczem ci, którzy Go nienawidzą.

4 A sprawiedliwi cieszą się i weselą przed Bogiem, *

i rozkoszują się radością.

Refren.

6 Ojcem dla sierot i wdów opiekunem *

jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.

7 Bóg dom gotuje dla opuszczonych, *

jeńców prowadzi ku lepszemu życiu.

Refren.

20 Pan niech będzie przez wszystkie dni błogosławiony: *

Bóg, który nas dźwiga co dzień. Zbawienie nasze!

21 Bóg nasz jest Bogiem, który wyzwala, *

Pan nas ratuje od śmierci.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 4, 32-5, 8

Jedność różnych członków Kościoła

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni. Przebaczajcie sobie nawzajem, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie.

Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane, i postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu.

O nierządzie zaś i wszelkiej nieczystości albo chciwości niechaj nawet mowy nie będzie wśród was, jak przystoi świętym, ani o tym, co haniebne, ani o niedorzecznym gadaniu lub nieprzyzwoitych żartach, bo to wszystko jest niestosowne. Raczej winno być wdzięczne usposobienie.

O tym bowiem bądźcie przekonani, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec – to jest bałwochwalca – nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga. Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te grzechy nadchodzi gniew Boży na buntowników. Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego.

Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6 (R.: por. Ef 5, 1)

Refren: Jak dobre dzieci, naśladujmy Boga.

1 Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą występnych, †

nie wchodzi na drogę grzeszników *

i nie zasiada w gronie szyderców,

2 lecz w prawie Pańskim upodobał sobie *

i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

Refren.

3 On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *

które wydaje owoc w swoim czasie,

liście jego nie więdną, *

a wszystko, co czyni, jest udane.

Refren.

4 Co innego grzesznicy: *

są jak plewa, którą wiatr rozmiata.

6 Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych, *

a droga występnych zaginie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 17, 17ba

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Słowo Twoje, Panie jest prawdą,

uświęć nas w prawdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 13, 10-17

Uzdrowienie w szabat

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus nauczał raz w szabat w jednej z synagog. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować.

Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: «Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy». Włożył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.

Lecz przełożony synagogi, oburzony tym, że Jezus w szabat uzdrowił, rzekł do ludu: «Jest sześć dni, w których należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu».

Pan mu odpowiedział: «Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? A tej córki Abrahama, którą szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?»

Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 8, 18-25

Stworzenie oczekuje objawienia się synów Bożych

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Sądzę, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności nie z własnej chęci, ale ze względu na tego, który je poddał, w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.

Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia.

Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów, odkupienia naszego ciała.

W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 126 (125), 1-2ab. 2cd-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a)

Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.

1 Gdy Pan odmienił los Syjonu, *

wydawało się nam, że śnimy.

2 Usta nasze były pełne śmiechu, *

a język śpiewał z radości.

Refren.

Mówiono wtedy między poganami: *

«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».

3 Pan uczynił nam wielkie rzeczy *

i ogarnęła nas radość.

Refren.

4 Odmień znowu nasz los, Panie, *

jak odmieniasz strumienie na Południu.

5 Ci, którzy we łzach sieją, *

żąć będą w radości.

Refren.

6 Idą i płaczą *

niosąc ziarno na zasiew,

lecz powrócą z radością *

niosąc swoje snopy.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 5, 21-33

Miłość Chrystusa i Kościoła wzorem małżeństwa chrześcijańskiego

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej. Żony niechaj będą poddane swym mężom jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus Głową Kościoła: On Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom we wszystkim.

Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydal za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany.

Mężowie powinni miłować swoje żony tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół, bo jesteśmy członkami Jego Ciała. «Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną, i będą dwoje jednym ciałem».

Tajemnica to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła. W końcu więc niechaj także każdy z was tak miłuje swą żonę jak siebie samego. A żona niechaj się odnosi ze czcią do swojego męża.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 128 (127), 1-2. 3. 4-5 (R.: por. 1a)

Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana.

1 Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana *

i chodzi Jego drogami.

2 Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *

szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Refren.

3 Małżonka twoja jak płodny szczep winny *

w zaciszu twojego domu.

Synowie twoi jak oliwne gałązki *

dokoła twego stołu.

Refren.

4 Tak będzie błogosławiony człowiek, *

który się boi Pana.

5 Niech cię z Syjonu Pan pobłogosławi †

i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *

przez wszystkie dni twego życia.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Por. Mt 11, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,

że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 13, 18-21

Przypowieści o ziarnku gorczycy i o zaczynie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus mówił: «Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach».

I mówił dalej: «Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 8, 26-30

Odwieczny zamiar Boga

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak jak trzeba, sam Duch wstawia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że wstawia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.

Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru.

Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też obdarzył chwałą.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 13 (12), 4-5. 6 (R.: 6a)

Refren: Ja zaufałem Twemu miłosierdziu.

4 Spojrzyj i wysłuchaj, Panie, mój Boże. *

Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci,

5 by wróg mój nie mówił: «Ja go zwyciężyłem», *

by się nie cieszyli moi przeciwnicy, że się zachwiałem.

Refren.

6 Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu, *

niech się moje serce cieszy z Twej pomocy.

Będę śpiewać Panu, *

który mnie obdarzył dobrem.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 6, 1-9

Rady dotyczące życia rodzinnego

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. «Czcij ojca twego i matkę (jest to pierwsze przykazanie z obietnicą), aby ci było dobrze i abyś był długowieczny na ziemi». A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je stosując karcenie i napominanie Pańskie.

Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią, w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom, jak Chrystusowi, nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pełnią wolę Bożą. Z ochotą służcie, jak byście służyli Panu, a nie ludziom, świadomi tego, że każdy, jeśli czyni co dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana, czy to niewolnik, czy wolny.

A wy, panowie, tak samo wobec nich postępujcie: zaniechajcie groźby, świadomi tego, że w niebie jest Pan zarówno ich, jak wasz, a u Niego nie ma względu na osoby.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 145 (144), 10-11. 12-13ab. 13cd-14 (R.: 13c)

Refren: Pan Bóg jest wierny we wszystkich swych słowach.

10 Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

i niech Cię błogosławią Twoi święci.

11 Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

i niech głoszą Twoją potęgę.

Refren.

12 Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *

i wspaniałość chwały Twojego królestwa.

13 Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *

przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Refren.

Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach *

i we wszystkich dziełach swoich świętych.

14 Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *

i podnosi wszystkich zgnębionych.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

2 Tes 2, 14

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bóg wezwał nas przez Ewangelię,

abyśmy dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 13, 22-30

Powszechne wezwanie do zbawienia

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus, nauczając, szedł przez miasta i wsie i odbywał swą podróż do Jerozolimy.

Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?»

On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli.

Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: "Panie, otwórz nam"; lecz On wam odpowie: "Nie wiem, skąd jesteście".

Wtedy zaczniecie mówić: "Przecież jadaliśmy i piliśmy z tobą, i na ulicach naszych nauczałeś". Lecz On rzecze: "Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy dopuszczający się niesprawiedliwości".

Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 8, 31b-39

Nic nas nie odłączy od miłości Chrystusa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego syna nie oszczędził, ale go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i nam wszystkiego nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej, zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i wstawia się za nami?

Któż może nas odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: «Z powodu ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź». Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował.

I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani potęgi, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 109 (108), 21-22. 26-27. 30-31 (R.: 26b)

Refren: Ocal mnie, Panie, w swojej łaskawości.

21 A Ty, Panie, mój Panie, †

ujmij się za mną przez wzgląd na Twoje imię, *

wybaw mnie, bo łaskawa jest Twoja dobroć.

22 Bo jestem nędzny i nieszczęśliwy, *

zranione jest moje serce.

Refren.

26 Dopomóż mi, Panie, mój Boże, *

ocal mnie w swej łaskawości.

27 Aby poznali, że to Twoja ręka, *

żeś, Ty, o Panie, tego dokonał.

Refren.

30 Bardzo będę dziękował Panu swoimi ustami *

i chwalił Go pośród tłumu.

31 Bo stanął po prawicy biednego, *

aby go wybawić od tych, którzy go osaczają.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ef 6, 10-20

Walka chrześcijan ze złym duchem

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

W końcu, bracia, bądźcie mocni w Panu siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.

Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. Stańcie więc do walki, przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju. W każdym położeniu bierzcie wiarę za tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.

Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże, wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu. Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii, dla której sprawuję poselstwo jako więzień, ażebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 144 (143), la i 2abc. 9-10

Refren: Błogosławiony Pan, Opoka moja.

1 Błogosławiony Pan, Opoka moja. *

2 On mocą i warownią moją,

osłoną moją i moim wybawcą, *

moją tarczą i schronieniem.

Refren.

9 Boże, będę Ci śpiewał pieśń nową, *

grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach.

10 Ty królom dajesz zwycięstwo, *

Tyś wyzwolił sługę Twego, Dawida.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 19, 38

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie.

Pokój w niebie i chwała na wysokościach.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 13, 31-35

Jezus wierny swojemu posłannictwu

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

W tym czasie przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli Jezusa:

«Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić».

Lecz On im odpowiedział: «Idźcie i powiedzcie temu lisowi: "Oto wyrzucam złe duchy i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego dnia będę u kresu". Jednak dziś, jutro i pojutrze muszę być w drodze, bo rzecz niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jerozolimą.

Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście.

Oto dom wasz tylko dla was pozostanie. Albowiem powiadam wam, nie ujrzycie Mnie, aż nadejdzie czas, gdy powiecie: "Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie".»

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 9, 1-5

Paweł boleje nad niewiarą swojego narodu

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieprzerwany ból.

Wolałbym bowiem sam być pod klątwą i odłączonym od Chrystusa dla zbawienia braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20 (R.: por. 12a)

Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.

12 Chwal, Jeruzalem, Pana, *

Wysławiaj Twego Boga, Syjonie.

13 Umacnia bowiem zawory bram twoich *

i błogosławi synom twoim w tobie.

Refren.

14 Zapewnia pokój twoim granicom *

i wyborną pszenicą ciebie darzy.

15 Śle swe polecenia na krańce ziemi, *

a szybko mknie Jego słowo.

Refren.

19 Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *

Izraelowi ustawy swe i wyroki.

20 Nie uczynił tego dla innych narodów. *

Nie oznajmił im swoich wyroków.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Flp 1, 1-11

Bóg, który zapoczątkował dobre dzieło, dokończy go na dzień Chrystusa

Początek Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Paweł i Tymoteusz, słudzy Chrystusa Jezusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie, którzy są w Filippi, wraz z biskupami i diakonami. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana, Jezusa Chrystusa.

Dziękuję Bogu mojemu, ilekroć was wspominam zawsze w każdej modlitwie, zanosząc ją z radością za was wszystkich, z powodu waszego udziału w szerzeniu Ewangelii od pierwszego dnia aż do chwili obecnej. Mam właśnie ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa.

Słusznie przecież mogę tak o was myśleć, bo noszę was wszystkich w sercu jako tych, którzy mają udział w mojej łasce: zarówno w moich kajdanach, jak i w obronie Ewangelii za pomocą dowodów. Albowiem Bóg jest mi świadkiem, jak gorąco tęsknię za wami wszystkimi, ożywiony miłością Chrystusa Jezusa.

A modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa, napełnieni plonem sprawiedliwości, nabytym przez Jezusa Chrystusa ku chwale i czci Boga.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 111 (110), 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 2a)

Refren: Wielkie są dzieła, które Pan uczynił.

1 Z całego serca będę chwalił Pana *

w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.

2 Wielkie są dzieła Pana, *

zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.

Refren.

3 Jego dzieło jest wspaniałe i pełne majestatu, *

a Jego sprawiedliwość trwa na wieki.

4 Sprawił, że trwa pamięć Jego cudów, *

Pan jest miłosierny i łaskawy.

Refren.

5 Dał pokarm bogobojnym, *

pamiętać będzie wiecznie o swoim przymierzu.

6 Ludowi swemu okazał potęgę dzieł swoich, *

oddając im posiadłości pogan.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 10, 27

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu,

Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 14, 1-6

Uzdrowienie w szabat chorego na wodną puchlinę

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę.

Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: «Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie?» Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił.

A do nich rzekł: «Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet w dzień szabatu?» I nie mogli mu na to odpowiedzieć.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 11, 1-2a. 11-12. 25-29

Nie odrzucił Bóg swojego ludu, który wybrał przed wiekami

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą. I ja przecież jestem Izraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina. Nie odrzucił Bóg swego ludu, który wybrał przed wiekami.

Pytam jednak: Czy aż tak się potknęli, że całkiem upadli? Żadną miarą. Ale przez ich przestępstwo zbawienie przypadło w udziale poganom, by ich pobudzić do współzawodnictwa. Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich pomniejszenie – wzbogacenie poganom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości.

Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy, byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania, że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie do Kościoła pełnia pogan. I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: «Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba» i «To będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy».

Co prawda gdy chodzi o Ewangelię, są oni nieprzyjaciółmi Boga ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni ze względu na przodków przedmiotem miłości. Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 94 (93), 12-13a. 14-15. 17-18 (R.: por. 14a)

Refren: Pan nie odrzuca ludu wybranego.

12 Błogosławiony mąż, którego Ty wychowujesz, Panie, *

i pouczasz Twoim prawem,

13 aby mu dać wytchnienie *

w dniach nieszczęśliwych.

Refren.

14 Pan bowiem nie odpycha swego ludu *

i nie odrzuca swojego dziedzictwa.

15 Sąd zwróci się ku sprawiedliwości, *

pójdą za nią wszyscy ludzie prawego serca.

Refren.

17 Gdyby Pan mi nie udzielił pomocy, *

szybko by moja dusza zamieszkała w krainie milczenia.

18 A kiedy myślę: «Moja noga się chwieje», *

wtedy mnie wspiera Twoja łaska, Panie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Flp 1, 18b-26

Dla mnie żyć to Chrystus

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

Że na wszelki sposób rozgłasza się Chrystusa, z tego się cieszę i będę się cieszył. Wiem bowiem, że to mi wyjdzie na zbawienie dzięki waszej modlitwie i pomocy, udzielanej przez Ducha Jezusa Chrystusa, zgodnie z gorącym oczekiwaniem i nadzieją moją, że w niczym nie doznam zawodu. Lecz jak zawsze, tak i teraz, z całą swobodą i jawnością Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć.

Dla mnie bowiem żyć to Chrystus, a umrze to zysk. Jeśli bowiem żyć w ciele, to dla mnie owocna praca. Co mam wybrać? Nie umiem powiedzieć. Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść, a być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze, pozostawać zaś w ciele to bardziej dla was konieczne.

A ufny w to, wiem, że pozostanę, i to pozostanę nadal dla was wszystkich, dla waszego postępu i radości w wierze, aby rosła wasza duma w Chrystusie przeze mnie, przez moją ponowną obecność u was.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 42 (41), 2-3. 5bcd (R.: 3a)

Refren: Boga żywego pragnie dusza moja.

2 Jak łania pragnie wody ze strumienia, *

tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.

3 Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, *

Kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

Refren.

5 Gdy wspominam, jak z tłumem *

kroczyłem do Bożego domu,

w świątecznym orszaku, *

wśród głosów radości i chwały.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 11, 29ab

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie,

bo jestem cichy i pokorny sercem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 14, 1. 7-11

Przypowieść o zaproszonych na ucztę

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Opowiedział wówczas zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:

«Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: "Ustąp temu miejsca". I musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: "Przyjacielu, przesiądź się wyżej". I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników.

Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Ml 1, 14b - 2, 2b. 8-10

Niewierni kapłani Starego Przymierza

Czytanie z Księgi Malachiasza

Pan Zastępów mówi:

«Ja jestem potężnym Królem, a imię moje będzie wzbudzać lęk między narodami. Teraz zaś do was, kapłani, odnosi się następujące polecenie: Jeśli nie usłuchacie i nie weźmiecie sobie do serca tego, iż macie oddawać cześć memu imieniu, mówi Pan Zastępów, to rzucę na was przekleństwo i przeklnę wasze błogosławieństwo, a przeklnę je dlatego, że sobie nic nie bierzecie do serca.

Zboczyliście z drogi, wielu doprowadziliście do sprzeniewierzenia się Prawu, zerwaliście przymierze Lewiego, mówi Pan Zastępów. A przeto z mojej woli jesteście lekceważeni i macie małe znaczenie wśród całego ludu, ponieważ nie trzymacie się moich dróg i stronniczo udzielacie pouczeń».

Czyż nie mamy wszyscy jednego Ojca? Czyż nie stworzył nas jeden Bóg? Dlaczego oszukujemy jeden drugiego, znieważając przymierze naszych przodków?

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 131 (130), 1. 2-3

Refren: Strzeż duszy mojej w Twym pokoju, Panie.

1 Panie, moje serce się nie pyszni *

i nie patrzą wyniośle moje oczy.

Nie dbam o rzeczy wielkie *

ani o to, co przerasta moje siły.

Refren.

2 Lecz uspokoiłem i uciszyłem moją duszę. †

Jak dziecko na łonie swej matki, *

jak ciche dziecko jest we mnie moja dusza.

3 Izraelu, złóż nadzieję w Panu, *

teraz i na wieki.

Refren.

Drugie czytanie

1 Tes 2, 7b-9. 13

Owocność apostolatu Pawła

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła

do Tesaloniczan

Bracia:

Stanęliśmy pośród was pełni skromności, jak matka troskliwie opiekująca się swoimi dziećmi. Będąc tak pełni życzliwości dla was, chcieliśmy wam dać nie tylko naukę Bożą, lecz nadto dusze nasze, tak bowiem staliście się nam drodzy. Pamiętacie przecież, bracia, naszą pracę i trud. Pracowaliśmy dniem i nocą, aby nikomu z was nie być ciężarem. Tak to wśród was głosiliśmy Ewangelię Bożą.

Dlatego nieustannie dziękujemy Bogu, bo gdy przyjęliście słowo Boże, usłyszane od nas, przyjęliście je nie jako słowo ludzkie, ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga, który działa w was wierzących.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 23, 9a. 10b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeden jest Ojciec wasz w niebie

i jeden jest wasz Nauczyciel, Chrystus.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 23, 1-12

Obłuda faryzeuszy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami:

«Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.

Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus.

Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Oto słowo Pańskie.

31 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Pwt 6, 2-6

Będziesz miłował Boga z całego serca

Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa

Mojżesz tak powiedział do ludu:

«Będziesz się bał Pana, Boga swego, zachowując wszystkie Jego nakazy i prawa, które ja tobie rozkazuję wypełniać, tobie, twym synom i wnukom, po wszystkie dni życia twego, byś długo mógł żyć.

Słuchaj, Izraelu, i pilnie tego przestrzegaj, aby ci się dobrze powodziło i abyś się bardzo rozmnożył, jak ci przyrzekł Pan, Bóg ojców twoich, że ci da ziemię opływającą w mleko i miód.

Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego serca swego, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. Niech pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci nakazuję».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 18 (17), 2-3a. 3bc-4. 47 i 51ab (R.: 2)

Refren: Miłuję Ciebie, Panie, mocy moja.

2 Miłuję Cię, Panie, *

mocy moja,

3 Panie, Opoko moja i twierdzo, *

mój wybawicielu.

Refren.

Boże, skało moja, na którą się chronię, *

tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.

4 Wzywam Pana, godnego chwały, *

i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.

Refren.

47 Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka.*

Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.

51 Ty dajesz wielkie zwycięstwo królowi *

i okazujesz łaskę Twemu pomazańcowi.

Refren.

Drugie czytanie

Hbr 7, 23-28

Nieprzemijające kapłaństwo

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia:

Wielu było kapłanów poprzedniego Przymierza, gdyż śmierć nie zezwalała im trwać przy życiu. Jezus, ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające. Przeto i zbawiać na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawiać za nimi.

Takiego bowiem potrzeba nam było arcykapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników, wywyższonego ponad niebiosa, takiego, który nie jest obowiązany, jak inni arcykapłani, do składania codziennej ofiary najpierw za swoje grzechy, a potem za grzechy ludu. To bowiem uczynił raz na zawsze, ofiarując samego siebie.

Prawo bowiem ustanawiało arcykapłanami ludzi obciążonych słabością, słowo zaś przysięgi, złożonej po nadaniu Prawa, ustanawia Syna doskonałego na wieki.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 14, 23

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,

a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 12, 28b-34

Największe przykazanie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jeden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»

Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: "Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą". Drugie jest to: "Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego". Nie ma innego przykazania większego od tych».

Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary».

Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I już nikt więcej nie odważył się Go pytać.

Oto słowo Pańskie.

31 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Mdr 11, 22 - 12, 2

Bóg miłuje cale stworzenie

Czytanie z Księgi Mądrości

Panie, świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co spadła na ziemię. Nad wszystkim masz litość, bo wszystko w Twej mocy, i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili. Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił.

Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty nie powołał do bytu? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia.

Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie. Dlatego nieznacznie karzesz upadających i strofujesz przypominając, w czym grzeszą, by wyzbywszy się złości, w Ciebie, Panie, uwierzyli.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 145(144), 1-2. 8-9. 10-11. 13cd-14 (R.: 1a)

Refren: Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.

1 Będę Ciebie wielbił, Boże mój i Królu, *

i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.

2 Każdego dnia będę Ciebie błogosławił *

i na wieki wysławiał Twoje imię.

Refren.

8 Pan jest łagodny i miłosierny, *

nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.

9 Pan jest dobry dla wszystkich, *

a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Refren.

10 Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

i niech Cię błogosławią Twoi święci.

11 Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

i niech głoszą Twoją potęgę.

Refren.

13 Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach *

i we wszystkich dziełach swoich święty.

14 Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *

i podnosi wszystkich zgnębionych.

Refren.

Drugie czytanie

2 Tes 1, 11 – 2, 2

Uświęcenie chrześcijan przynosi chwałę Chrystusowi

Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła

do Tesaloniczan

Bracia:

Modlimy się zawsze za was, aby Bóg nasz uczynił was godnymi swego wezwania, aby z mocą udoskonalił w was wszelkie pragnienie dobra oraz czyn płynący z wiary. Aby w was zostało uwielbione imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, a wy w Nim, za łaską Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa.

W sprawie przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i naszego zgromadzenia wokół Niego prosimy was, bracia, abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list rzekomo od nas pochodzący, jakoby już nastawał dzień Pański.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 3, 16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Tak Bóg umiłował świat,

że dał swojego Syna Jednorodzonego;

każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 19, 1-10

Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić.

Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy widząc to szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę».

Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie».

Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 11, 29-36

Niepojęte drogi Boże

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Dary łaski i wezwania Boże są nieodwołalne. Podobnie bowiem jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu nieposłuszeństwa Żydów dostąpiliście miłosierdzia, tak i oni stali się teraz nieposłuszni z powodu okazanego wam miłosierdzia, aby i sami w czasie obecnym mogli dostąpić miłosierdzia. Albowiem Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie.

O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi! Kto bowiem poznał myśl Pana, albo kto był Jego doradcą? Lub kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę? Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 69 (68), 30-31. 33-34. 36-37 (R.: por. 14c)

Refren: W dobroci Twojej wysłuchaj mnie, Panie.

30 Ja zaś jestem nędzny i pełen cierpienia, *

niech pomoc Twa, Boże, mnie strzeże.

31 Pieśnią chcę chwalić imię Boga *

i wielbić Go dziękczynieniem.

Refren.

33 Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, *

niech ożyje serce szukających Boga.

34 Bo Pan wysłuchuje biednych *

i swoimi więźniami nie gardzi.

Refren.

36 Bóg bowiem ocali Syjon †

i miasta Judy zbuduje, *

tam będą mieszkać i mieć posiadłości.

37 To będzie dziedzictwem potomstwa sług Jego, *

miłujący Jego imię przebywać tam będą.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Flp 2, 1-4

Troszczyć się o potrzeby innych

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie, dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 131 (130), 1. 2-3

Refren: Strzeż duszy mojej w Twym pokoju. Panie.

1 Panie, moje serce się nie pyszni *

i nie patrzą wyniośle moje oczy.

Nie dbam o rzeczy wielkie *

ani o to, co przerasta moje siły.

Refren.

2 Lecz uspokoiłem i uciszyłem moją duszę, †

Jak dziecko na łonie swej matki, *

jak ciche dziecko jest we mnie moja dusza.

3 Izraelu, złóż nadzieję w Panu, *

teraz i na wieki.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 8, 31b-32

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej,

będziecie prawdziwie moimi uczniami

i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 14, 12-14

Bezinteresowna miłość bliźniego

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do przywódcy faryzeuszów, który Go zaprosił:

«Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym się tobie odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 12, 5-16a

Gorliwie wypełniać swoje zadanie w Kościele

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami. Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary: bądź dar proroctwa do stosowania zgodnie z wiarą; bądź to urząd diakona dla wykonywania czynności diakońskich; bądź urząd nauczyciela dla wypełniania czynności nauczycielskich; bądź dar upominania dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, niech to czyni ze szczodrobliwością; kto jest przełożonym, niech działa z gorliwością; kto pełni uczynki miłosierdzia, niech to czyni ochoczo.

Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem. W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie. Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie wytrwali. Zaradzajcie potrzebom świętych. Przestrzegajcie gościnności.

Błogosławcie tych, którzy was prześladują. Błogosławcie, a nie złorzeczcie. Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą. Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 131 (130), 1. 2-3

Refren: Strzeż duszy mojej w twym pokoju, Panie.

1 Panie, moje serce się nie pyszni *

i nie patrzą wyniośle moje oczy.

Nie dbam o rzeczy wielkie *

ani o to, co przerasta me siły.

Refren.

2 Lecz uspokoiłem i uciszyłem moją duszę. †

Jak dziecko na łonie swej matki, *

jak ciche dziecko jest we mnie moja dusza.

3 Izraelu, złóż nadzieję w Panu, *

teraz i na wieki.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Flp 2, 5-11

Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

Niech was ożywia to dążenie,

które było w Chrystusie Jezusie.

On, istniejąc w postaci Bożej,

nie skorzystał ze sposobności,

aby na równi być z Bogiem,

lecz ogołocił samego siebie,

przyjąwszy postać sługi,

stawszy się podobnym do ludzi

i w tym, co zewnętrzne, uznany za człowieka.

Uniżył samego siebie,

stawszy się posłusznym aż do śmierci,

i to śmierci krzyżowej.

Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko

i darował Mu imię ponad wszelkie imię,

aby na imię Jezusa

zgięło się każde kolano

istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych,

i aby wszelki język wyznał,

że Jezus Chrystus jest Panem,

ku chwale Boga Ojca.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 22 (21), 26b-27. 28-30a. 31-32 (R.: por. 26a)

Refren: Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu.

26 Wypełnię moje śluby wobec bojących się Boga. *

27 Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,

będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają: *

«Serca wasze niech żyją na wieki».

Refren.

28 Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi, *

oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,

29 bo władza królewska należy do Pana †

i On panuje nad narodami. *

30 Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi.

Refren.

31 Potomstwo moje Jemu będzie służyć, *

przyszłym pokoleniom o Panu opowie,

32 a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi: *

«Pan to uczynił».

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 11, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,

którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 14, 15-24

Przypowieść o zaproszonych na ucztę

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus siedział przy stole, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: «Szczęśliwy jest ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym».

Jezus mu odpowiedział: «Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadszedł czas uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: "Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe". Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: "Kupiłem pole, muszę wyjść, aby je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego". Drugi rzekł: "Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego". Jeszcze inny rzekł: "Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść".

Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu. Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał słudze: "Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych". Sługa oznajmił: "Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce". Na to pan rzekł do sługi: "Wyjdź na drogi i między opłotki i zmuszaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony.

Albowiem powiadam wam: żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty"».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 13, 8-10

Miłość doskonałym wypełnieniem Prawa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił Prawo. Albowiem przykazania: «Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj», i wszystkie inne streszczają się w tym nakazie: «Miłuj bliźniego swego jak siebie samego».

Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 112 (111), 1-2. 3-5. 9 (R.: por. 5a)

Refren:

albo: Alleluja.

1 Błogosławiony człowiek, który boi się Pana *

i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.

2 Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *

dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.

Refren.

4 On wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych, *

łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.

5 Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza, *

i swymi sprawami zarządza uczciwie.

Refren.

9 Rozdaje i obdarza ubogich, *

jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,

wywyższona z chwałą *

będzie jego potęga.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Flp 2, 12-18

Zabiegajcie o własne zbawienie

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Umiłowani moi, skoro zawsze byliście posłuszni, zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem nie tylko w mojej obecności, lecz jeszcze bardziej teraz, gdy mnie nie ma. Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z Jego wolą.

Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego. Między nimi jawicie się jako źródła światła w świecie. Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem.

A jeśli nawet krew moja ma być wylana przy ofiarniczej posłudze około waszej wiary, cieszę się i dzielę radość z wami wszystkimi: a także i wy się cieszcie i dzielcie radość ze mną.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 27 (26), 1. 4. 13-14 (R.: 1a)

Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.

1 Pan moim światłem i zbawieniem moim, *

kogo miałbym się lękać?

Pan obrońcą mego życia, *

przed kim miałbym czuć trwogę?

Refren.

4 O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam, †

żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu, *

przez wszystkie dni mego życia;

abym kosztował słodyczy Pana, *

stale się radował Jego świątynią.

Refren.

13 Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *

w kramie żyjących.

14 Oczekuj Pana, bądź mężny, *

nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

1 P 4, 14

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni jesteście,

jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa,

albowiem Duch Boży na was spoczywa.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 14, 25-33

Kto nie wyrzeka się wszystkiego, nie może być uczniem Jezusa

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Wielkie tłumy szły z Jezusem. On zwrócił się i rzekł do nich: «Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.

Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw, a nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej gdyby założył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy patrząc na to zaczęliby drwić z niego: "Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć".

Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw memu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju.

Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 14, 7-12

I w życiu, i w śmierci należymy do Pana

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana.

Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.

Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo dlaczego gardzisz swoim bratem? Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga.

Napisane jest bowiem: «Na moje życie, mówi Pan, przede Mną klęknie wszelkie kolano, a każdy język wielbić będzie Boga». Tak więc każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 27 (26), 1. 4. 13-14 (R.: por. 13)

Refren: W krainie życia ujrzę dobroć Boga.

1 Pan moim światłem i zbawieniem moim, *

kogo miałbym się lękać?

Pan obrońcą mego życia, *

przed kim miałbym czuć trwogę?

Refren.

4 O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam, †

żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu, *

przez wszystkie dni mego życia;

abym kosztował słodyczy Pana, *

stale się radował Jego świątynią.

Refren.

13 Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *

w krainie żyjących.

14 Oczekuj Pana, bądź mężny, *

nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Chrystus najwyższą wartością

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

My jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym, my, którzy oddajemy cześć w Duchu Bożym i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a nie pokładamy ufności w ciele. Chociaż ja także i w ciele mogę pokładać ufność. Jeśli ktoś inny mniema, że może ufność złożyć w ciele, to ja tym bardziej: obrzezany w ósmym dniu, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, w stosunku do Prawa faryzeusz, co do gorliwości prześladowca Kościoła, co do sprawiedliwości legalnej stałem się bez zarzutu.

Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (104), 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. 3b)

Refren: Niech się weselą szukający Pana.

albo: Alleluja.

2 Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *

rozsławiajcie wszystkie Jego cuda.

3 Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *

niech się weseli serce szukających Pana.

Refren.

4 Rozważajcie o Panu i Jego potędze, *

zawsze szukajcie Jego oblicza.

5 Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *

o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Refren.

6 Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *

synowie Jakuba, Jego wybrańcy.

7 On, Pan, jest naszym Bogiem, *

Jego wyroki obejmują świat cały.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 11, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,

którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 15, 1-10

Przypowieści o zgubionej owcy i zgubionej drachmie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.

Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi».

Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?

A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła".

Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.

Albo jeśli jakaś kobieta mając dziesięć drachm zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie?

A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam".

Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 15, 14-21

Zasady apostolatu Pawła

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia, jestem co do was przekonany, że pełni jesteście szlachetnych uczuć, ubogaceni wszelką wiedzą, zdolni do udzielania sobie wzajemnie upomnień. A może niekiedy w liście tym zbyt śmiało się wyraziłem jako ten, który stara się przypomnieć wam pewne sprawy na mocy danej mi przez Boga łaski. Dzięki niej jestem z urzędu sługą Chrystusa Jezusa wobec pogan, sprawującym świętą czynność głoszenia Ewangelii Bożej po to, by poganie stali się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą Duchem Świętym.

Jeśli więc mogę się chlubić, to tylko w Chrystusie Jezusie z powodu spraw odnoszących się do Boga. Nie odważę się jednak wspominać niczego poza tym, czego dokonał przeze mnie Chrystus w doprowadzeniu pogan do posłuszeństwa wierze słowem, czynem, mocą znaków i cudów, mocą Ducha Świętego. Oto od Jerozolimy i na całym obszarze aż po Ilirię dopełniłem obwieszczenia Ewangelii Chrystusa.

A poczytywałem sobie za punkt honoru głosić Ewangelię jedynie tam, gdzie imię Chrystusa było jeszcze nie znane, by nie budować na fundamencie położonym przez kogo innego, lecz zgodnie z tym, co napisane: «Ci, którym o Nim nie mówiono, zobaczą Go, i ci, którzy o Nim nie słyszeli, poznają Go».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 98 (97), 1. 2-3ab. 3cd-4 (R.: por. 2)

Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.

Refren.

2 Pan okazał swoje zbawienie, *

na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.

3 Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

dla domu Izraela.

Refren.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

zbawienie Boga naszego.

4 Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *

cieszcie się, weselcie i grajcie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Flp 3, 17 - 4, 1

Chrystus przemieni nasze ciała

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bądźcie, bracia, wszyscy razem moimi naśladowcami i wpatrujcie się w tych, którzy tak postępują, jak tego wzór macie w nas. Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. Ich losem zagłada, ich bogiem brzuch, a chwała w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne.

Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować.

Przeto, bracia umiłowani, za którymi tęsknię, radości i chwało moja, tak stójcie mocno w Panu, umiłowani.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 122 (121), 1-2. 4-5 (R.: por. 1)

Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.

1 Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *

«Pójdziemy do domu Pana».

2 Już stoją nasze stopy *

w twoich bramach, Jeruzalem.

Refren.

4 Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *

aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.

5 Tam ustawiono trony sędziowskie, *

trony domu Dawida.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Kto zachowuje naukę Chrystusa,

w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 16, 1-8

Przypowieść o nieuczciwym rządcy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek.

Przywołał go do siebie i rzekł mu: "Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą".

Na to rządca rzekł sam do siebie: "Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu".

Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: "Ile jesteś winien mojemu panu?" Ten odpowiedział: "Sto beczek oliwy". On mu rzekł: "Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz pięćdziesiąt". Następnie pytał drugiego: "A ty ile jesteś winien?" Ten odrzekł: "Sto korców pszenicy". Mówi mu: "Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt".

Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światła».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Rz 16, 3-9. 16. 22-27

Pozdrowienie i zakończenie listu

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Pozdrówcie współpracowników moich w Chrystusie Jezusie, Pryskę i Akwilę, którzy za moje życie nadstawili swe głowy i którym winienem wdzięczność nie tylko ja sam, ale i wszystkie Kościoły nawróconych pogan. Pozdrówcie także Kościół, który się zbiera w ich domu.

Pozdrówcie mojego umiłowanego Epeneta, który należy do pierwocin, złożonych Chrystusowi przez Azję. Pozdrówcie Marię, która poniosła wiele trudów dla waszego dobra. Pozdrówcie Andronika i Juniasa, moich rodaków i współtowarzyszy więzienia, którzy się wyróżniają między apostołami, a którzy przede mną przystali do Chrystusa. Pozdrówcie umiłowanego mego w Panu Ampliata. Pozdrówcie współpracownika naszego w Chrystusie, Urbana, i umiłowanego mego Stachysa.

Pozdrówcie wzajemnie jedni drugich pocałunkiem świętym. Pozdrawiają was wszystkie Kościoły Chrystusa.

Pozdrawiam was w Panu i ja, Tercjusz, który pisałem ten list. Pozdrawia was Gajus, który jest gospodarzem moim i całego Kościoła. Pozdrawia was Erast, skarbnik miasta, i Kwartus, brat.

Temu, który ma moc utwierdzić was zgodnie z Ewangelią i moim głoszeniem Jezusa Chrystusa, zgodnie z objawioną tajemnicą, dla dawnych wieków ukrytą, teraz jednak ujawnioną, a przez pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga wszystkim narodom obwieszczoną, dla skłonienia ich do posłuszeństwa wierze, Bogu, który jedynie jest mądry, przez Jezusa Chrystusa, niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 145 (144), 2-3. 4-5. 10-11 (R.: por. 1)

Refren: Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.

2 Każdego dnia będę Cię błogosławił *

i na wieki wysławiał Twoje imię.

3 Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, *

a wielkość Jego niezgłębiona.

Refren.

4 Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła *

i zwiastuje Twoje potężne czyny.

5 Głoszą wspaniałą chwałę Twego majestatu *

i rozpowiadają Twe cuda.

Refren.

10 Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

i niech Cię błogosławią Twoi święci.

11 Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

i niech głoszą Twoją potęgę.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Paweł dziękuje za ofiarność Filipian

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

Bardzo się ucieszyłem w Panu, że wreszcie rozkwitło wasze staranie o mnie, bo istotnie staraliście się, lecz nie mieliście do tego sposobności. Nie mówię tego bynajmniej z powodu niedostatku: ja bowiem nauczyłem się wystarczać sobie w warunkach, w jakich jestem.

Umiem cierpieć biedę, umiem i obfitować. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, obfitować i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku.

Wy, Filipianie, wiecie przecież, że na początku głoszenia Ewangelii, gdy opuściłem Macedonię, żaden z Kościołów poza wami jednymi nie miał ze mną otwartego rachunku przychodu i rozchodu, bo do Tesaloniki nawet raz i drugi przysłaliście na moje potrzeby. Mówię zaś to bynajmniej nie dlatego, że pragnę daru, lecz pragnę owocu, który wzrasta na wasze dobro. Stwierdzam, że wszystko mam, i to w obfitości: jestem w całej pełni zaopatrzony, otrzymawszy przez Epafrodyta od was wdzięczną woń, ofiarę przyjemną, miłą Bogu.

A Bóg według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 112 (111), 1-2. 5-6. 8a i 9 (R.: por. 1a)

Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana.

1 Błogosławiony człowiek, który boi się Pana *

i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.

2 Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *

dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.

Refren.

5 Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza, *

i swymi sprawami zarządza uczciwie.

6 Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje *

i pozostanie w wiecznej pamięci.

Refren.

8 Jego wierne serce lękać się nie będzie. *

9 Rozdaje i obdarza ubogich,

Jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze, *

wywyższona z chwałą będzie jego potęga.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

2 Kor 8, 9

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus Chrystus, będąc bogaty, dla was stał się ubogim,

aby was swoim ubóstwem ubogacić.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 16, 9-15

Nie można służyć Bogu i mamonie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków.

Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy? Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze?

Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie».

Słuchali tego wszystkiego chciwi na grosz faryzeusze i podrwiwali sobie z Niego.

Powiedział więc do nich: «To wy właśnie wobec ludzi udajecie sprawiedliwych, ale Bóg zna wasze serca. To bowiem, co za wielkie uchodzi między ludźmi, obrzydliwością jest w oczach Bożych».

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Mdr 6, 12-16

Mądrość znajdą ci, którzy jej szukają

Czytanie z Księgi Mądrości

Mądrość jest wspaniała i niewiędnąca:

i łatwo ją dostrzegą, którzy ją miłują,

i ci ją znajdą, którzy jej szukają,

uprzedza bowiem tych, co jej pragną,

wpierw dając się im poznać.

Kto dla niej wstanie o świcie, ten się nie natrudzi,

znajdzie ją bowiem siedzącą u drzwi swoich.

O niej rozmyślać to szczyt roztropności,

a kto z jej powodu nie śpi, wnet się trosk pozbędzie:

sama bowiem obchodzi i szuka tych, co są jej godni,

objawia się im łaskawie na drogach

popiera wszystkie ich zamysły.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 63 (62), 2. 3-4. 5-6/7-8 (R.: por. 2b)

Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie dusza moja.

2 Boże, mój Boże, szukam Ciebie *

i pragnie Ciebie moja dusza.

Ciało moje tęskni za Tobą, *

jak ziemia zeschła i łaknąca wody

Refren.

3 Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni, *

By ujrzeć Twą potęgę i chwałę.

4 Twoja łaska jest cenniejsza od życia, *

więc sławić Cię będą moje wargi.

Refren.

5 Będę Cię wielbił przez całe me życie *

i wzniosę ręce w imię Twoje.

6 Moja dusza syci się obficie, *

a usta Cię wielbią radosnymi wargami.

Refren.

7 Gdy myślę o Tobie na moim posłaniu *

i o Tobie rozważam w czasie nocnych czuwań.

8 Bo stałeś się dla mnie pomocą *

i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie.

Refren.

Drugie czytanie

1 Tes 4, 13-18

Powszechne zmartwychwstanie

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła

do Tesaloniczan

Nie chcemy, bracia, waszego trwania w niewiedzy co do tych, którzy umierają, abyście się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei. Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał, to również tych, którzy umarli w Jezusie, Bóg wyprowadzi wraz z Nim. To bowiem głosimy wam jako słowo Pańskie, że my, żywi, pozostawieni na przyjście Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy pomarli.

Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, żywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana, i w ten sposób zawsze będziemy z Panem. Przeto wzajemnie się pocieszajcie tymi słowami.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 24, 42a. 44

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i bądźcie gotowi,

bo w chwili, której się nie domyślacie,

Syn Człowieczy przyjdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 25, 1-13

Przypowieść o dziesięciu pannach

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:

«Królestwo niebieskie podobne będzie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie oblubieńca. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięty lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. Gdy się oblubieniec opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły.

Lecz o północy rozległo się wołanie: "Oblubieniec idzie, wyjdźcie mu na spotkanie". Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: "Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy ga sną". Odpowiedziały roztropne: "Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie".

Gdy one szły kupić, nadszedł oblubieniec. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną i drzwi zamknięto. W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: "Panie, panie, otwórz nam". Lecz on odpowiedział: "Zaprawdę powiadam wam, nie znam was".

Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny».

Oto słowo Pańskie.

32 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

1 Krl 17, 10-16

Uboga wdowa karmi Eliasza

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Prorok Eliasz poszedł do Sarepty. Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Więc zawołał ją i powiedział: «Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił». Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał na nią i rzekł: «Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba».

Na to odrzekła: «Na życie Pana, twego Boga, już nie mam pieczywa, tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy».

Eliasz zaś jej powiedział: «Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i wtedy mi przyniesiesz. A sobie i twemu synowi zrobisz potem.

Bo Pan, Bóg Izraela, rzekł tak: «Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię».

Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej syn, i tak było co dzień. Dzban mąki nie wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła się według obietnicy, którą Pan wypowiedział przez Eliasza.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 146 (145), 6c-7. 8-9a. 9bc-10 (R.: por. 1)

Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.

6 On wiary dochowuje na wieki, *

7 uciśnionym wymierza sprawiedliwość,

chlebem karmi głodnych, *

wypuszcza na wolność więźniów.

Refren.

8 Pan przywraca wzrok ociemniałym, *

Pan dźwiga poniżonych,

Pan kocha sprawiedliwych. *

9 Pan strzeże przybyszów.

Refren.

Ochrania sierotę i wdowę, *

lecz występnych kieruje na bezdroża.

10 Pan króluje na wieki, *

Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

Refren.

Drugie czytanie

Hbr 9, 24-28

Jedyna ofiara Chrystusa

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Chrystus wszedł nie do świątyni, zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej świątyni, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga, nie po to, aby się często miał ofiarować jak arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą. Inaczej musiałby cierpieć wiele razy od stworzenia świata. A tymczasem raz jeden ukazał się teraz, na końcu wieków, na zgładzenie grzechów przez ofiarę z samego siebie.

A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 5, 3

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ubodzy w duchu,

albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Mk 12, 38-44

Wdowi grosz

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus nauczając mówił do zgromadzonych:

«Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».

Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.

Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia krótsza

Mk 12, 41-44

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.

Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie».

Oto słowo Pańskie.

32 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

2 Mch 7, 1-2. 9-14

Wiara braci męczenników w zmartwychwstanie

Czytanie z Drugiej Księgi Machabejskiej

Zdarzyło się, że siedmiu braci razem z matką również zostało schwytanych. Bito ich biczami i rzemieniami, gdyż król chciał ich zmusić, aby skosztowali wieprzowiny zakazanej przez Prawo.

Jeden z nich, przemawiając w imieniu wszystkich, tak powiedział: «O co pragniesz zapytać i czego dowiedzieć się od nas? Jesteśmy bowiem gotowi raczej zginąć aniżeli przekroczyć ojczyste prawo».

Drugi zaś brat w chwili, gdy oddawał ostatnie tchnienie, powiedział: «Ty zbrodniarzu, odbierasz nam to obecne życie. Król świata jednak nas, którzy umieramy za Jego prawo, wskrzesi i ożywi do życia wiecznego».

Po nim był męczony trzeci. Na żądanie natychmiast wysunął język, a ręce wyciągnął bez obawy i mężnie powiedział: «Z nieba je otrzymałem, ale dla Jego praw nimi gardzę, a spodziewam się, że od Niego ponownie je otrzymam». Nawet sam król i całe jego otoczenie zdumiewało się odwagą młodzieńca, jak za nic miał cierpienia.

Gdy ten już zakończył życie, takim samym katuszom poddano czwartego. Konając, tak powiedział: «Lepiej jest nam, którzy giniemy z ludzkich rąk, a którzy w Bogu pokładamy nadzieję, że znów przez Niego będziemy wskrzeszeni. Dla ciebie bowiem nie ma wskrzeszenia do życia».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 17 (16), 1. 5-6. 8 i 15 (R.: por. 16b)

Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.

1 Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę, *

usłysz moje wołanie,

wysłuchaj modlitwy *

moich warg nieobłudnych.

Refren.

5 Moje kroki mocno trzymały się Twoich ścieżek, *

nie zachwiały się moje stopy.

6 Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; *

nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.

Refren.

8 Strzeż mnie jak źrenicy oka, *

skryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.

15 A Ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, *

ze snu powstając nasycę się Twym widokiem.

Refren.

Drugie czytanie

2 Tes 2, 16 – 3, 5

Trwać w dobrych czynach i szerzyć Ewangelię

Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła

do Tesaloniczan

Bracia:

Sam Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam nie kończącego się pocieszenia i dobrej nadziei, niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi we wszelkim czynie i dobrej mowie.

Poza tym, bracia, módlcie się za nas, aby słowo Pańskie rozszerzało się i rozsławiało, podobnie jak to jest pośród was, abyśmy byli wybawieni od ludzi przewrotnych i złych, albowiem nie wszyscy mają wiarę. Wierny jest Pan, który umocni was i ustrzeże od złego. Co do was, ufamy w Panu, że to, co nakazujemy, czynicie i będziecie czynić. Niechaj Pan skieruje serca wasze ku miłości Bożej i cierpliwości Chrystusowej.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Ap 1, 5-6

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus Chrystusa jest Pierworodnym umarłych,

Jemu chwała i moc na wieki wieków.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Łk 20, 27-38

Uduchowione życie zmartwychwstałych

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: "Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu". Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umarł bezdzietnie. Wziął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta.

Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę».

Jezus im odpowiedział: «Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.

A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzaku, gdy Pana nazywa "Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba". Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla niego żyją».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia krótsza

Łk 20, 34-38

Uduchowione życie zmartwychwstałych

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania:

«Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.

A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzaku, gdy Pana nazywa "Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba". Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla niego żyją».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Mdr 1, 1-7

Grzech zamyka drogę do mądrości

Początek Księgi Mądrości

Umiłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemscy!

Myślcie o Panu właściwie

i szukajcie Go w prostocie serca.

Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę,

objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego.

Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga,

a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych.

Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną,

nie zamieszka w ciele zaprzedanym grzechowi.

Święty Duch karności ujdzie przed obłudą,

usunie się do niemądrych myśli,

wypłoszy Go nadejście nieprawości.

Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi,

ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary:

ponieważ Bóg świadkiem jego sumienia,

prawdziwym stróżem jego serca,

tym, który słyszy mowę jego języka.

Albowiem Duch Pański wypełnia ziemię,

Ten, który ogarnia wszystko, ma znajomość mowy.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 139 (138), 1-3. 4-5. 7-8. 9-10 (R.: por. 24b)

Refren: Prowadzisz mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

1 Przenikasz i znasz mnie, Panie, *

2 Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.

Z daleka spostrzegasz moje myśli, †

3 przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *

i znasz moje wszystkie drogi.

Refren.

4 Zanim słowo znajdzie się na moim języku *

Ty, Panie, już znasz je w całości.

5 Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz *

i kładziesz na mnie swą rękę.

Refren.

7 Gdzie ucieknę przed Duchem Twoim? *

Gdzie oddalę się od Twego oblicza?

8 Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, *

jesteś przy mnie, gdy położę się w otchłani.

Refren.

9 Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *

gdybym zamieszkał na krańcu morza,

10 tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *

i podtrzyma mnie Twoja prawica.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Tt 1, 1-9

O przełożonych Kościoła na Krecie

Początek Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa

Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa, posłany do szerzenia wśród wybranych Bożych wiary i poznania prawdy wiodącej do życia w pobożności, w nadziei życia wiecznego, jakie przyobiecał przed wiekami prawdomówny Bóg, a we właściwym czasie objawił swe słowo przez nauczanie powierzone mi z rozkazu Boga, Zbawiciela naszego, do Tytusa, dziecka mego prawdziwego we wspólnej nam wierze. Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego.

W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś zaległe sprawy należycie załatwił i ustanowił w każdym mieście prezbiterów. Jak ci zarządziłem, może nim zostać ten, kto jest nienaganny, mąż jednej żony, mający dzieci wierzące, nie obwiniane o rozpustę lub niekarność.

Biskup bowiem winien być jako włodarz Boży człowiekiem nienagannym, niezarozumiałym, nieskłonnym do gniewu, nieskorym do pijaństwa i awantur, nie chciwym brudnego zysku, lecz gościnnym, miłującym dobro, rozsądnym, sprawiedliwym, pobożnym, powściągliwym, przestrzegającym niezawodnej wykładni nauki, aby przekazując zdrową naukę, mógł udzielać upomnień i przekonywać opornych.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 24 (23), 1-2. 3-4ab. 5-6 (R.: por. 6)

Refren: Oto lud wiemy, szukający Boga.

1 Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *

świat i jego mieszkańcy.

2 Albowiem On go na morzach osadził *

i utwierdził ponad rzekami.

Refren.

3 Kto wstąpi na górę Pana, *

kto stanie w Jego świętym miejscu?

4 Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *

który nie skłonił swej duszy ku marnościom.

Refren.

5 On otrzyma błogosławieństwo od Pana *

i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.

6 Oto pokolenie tych, którzy Go szukają,

którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Flp 2, 15-16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jawicie się jako źródła światła w świecie,

trzymając się mocno Słowa Życia.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 17, 1-6

Obowiązek przebaczania

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych.

Uważajcie na siebie. Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: "Żałuję tego", przebacz mu».

Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary».

Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: "Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze", a byłaby wam posłuszna».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Mdr 2, 23 - 3, 9

Nieśmiertelność sprawiedliwych

Czytanie z Księgi Mądrości

Dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka,

uczynił go obrazem swej własnej wieczności.

A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła

i doświadczają jej ci, którzy do niego należą.

A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga

i nie dosięgnie ich męka.

Zdało się oczom głupich, że pomarli,

zejście ich poczytano za nieszczęście

i odejście od nas za unicestwienie,

a oni trwają w pokoju.

Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni,

nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.

Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich,

Bóg ich bowiem doświadczył

i uznał ich za godnych siebie.

Doświadczył ich jak złoto w tyglu

i przyjął ich jak całopalną ofiarę.

W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją

i rozbiegną się jak iskry po ściernisku.

Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami,

a Pan królować będzie nad nimi na wieki.

Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę,

wierni w miłości będą przy Nim trwali:

łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 34 (33), 2-3. 16-17. 18-19 (R.: por. 2a)

Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

2 Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *

Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.

3 Dusza moja chlubi się Panem, *

niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Refren.

16 Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych, *

uszy Jego otwarte na ich wołanie.

17 Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *

by pamięć o nich wymazać z ziemi.

Refren.

18 Pan słyszy wołających o pomoc *

i ratuje ich od wszelkiej udręki.

19 Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *

ocala upadłych na duchu.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Tt 2, 1-8. 11-14

Żyć pobożnie oczekując Chrystusa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa

Najmilszy:

Głoś to, co jest zgodne ze zdrową nauką: że starcy winni być ludźmi trzeźwymi, statecznymi, roztropnymi, odznaczającymi się zdrową wiarą, miłością, cierpliwością. Podobnie starsze kobiety winny być w zewnętrznym ułożeniu jak najskromniejsze, winny unikać plotek i oszczerstw, nie upijać się winem, a uczyć innych dobrego. Niech pouczają młode kobiety, jak mają kochać mężów, dzieci, jak mają być rozumne, czyste, gospodarne, dobre, poddane swym mężom, aby nie bluźniono słowu Bożemu.

Młodzieńców również upominaj, aby byli umiarkowani; we wszystkim dawaj wzór dobrych uczynków własnym postępowaniem, w nauczaniu okazuj prawość, powagę, mowę zdrową, wolną od zarzutu, ażeby przeciwnik ustąpił ze wstydem, nie mogąc nic złego o nas powiedzieć.

Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 37 (36), 3-4. 18 i 23. 27 i 29 (R.: por. 39a)

Refren: Zbawienie prawych pochodzi od Pana.

3 Miej ufność w Panu i czyń to co dobre, *

a będziesz mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie.

4 Raduj się w Panu, *

a On spełni pragnienia twego serca.

Refren.

18 Pan zna dni postępujących nienagannie, *

a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki.

23 Pan umacnia kroki człowieka, *

a w jego drodze ma upodobanie.

Refren.

27 Odstąp od złego, czyń dobrze, *

abyś mógł przetrwać na wieki.

29 Sprawiedliwi posiądą ziemię *

i będą ją zamieszkiwać na wieki.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 14, 23

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moja naukę,

a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 17, 7-10

Słudzy nieużyteczni jesteśmy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu? Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Mdr 6, 1-11

Mądrość konieczna dla władców

Czytanie z Księgi Mądrości

Słuchajcie, królowie, i zrozumiejcie,

nauczcie się, sędziowie ziemskich rubieży.

Nakłońcie ucha, wy, co nad wieloma panujecie

i chlubicie się mnogością narodów,

bo od Pana otrzymaliście władzę,

od Najwyższego panowanie:

On zbada uczynki wasze i zamysły wasze rozsądzi.

Będąc bowiem sługami Jego królestwa, nie sądziliście uczciwie

aniście prawa nie przestrzegali,

ani nie poszli za wolą Boga,

przeto groźnie i rychło natrze On na was,

będzie bowiem sąd surowy nad panującymi.

Najmniejszy znajdzie litościwe przebaczenie,

ale mocnych czeka mocna kara.

Władca wszechrzeczy nie ulęknie się osoby

ani nie będzie zważał na wielkość.

On bowiem stworzył małego i wielkiego

i jednakowo o wszystkich się troszczy,

ale możnym grozi surowe badanie.

Do was więc zwracam się, władcy,

byście się nauczyli mądrości i nie upadli.

Bo ci, co świętości święcie przestrzegają,

dostąpią uświęcenia,

a którzy się tego nauczyli,

ci znajdą słowa obrony.

Pożądajcie więc słów moich,

pragnijcie, a znajdziecie naukę.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 82 (81), 3-4. 6-7 (R.: por. 8a)

Refren: Powstań, o Boże, osądź Twoją ziemię.

3 «Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym, *

oddajcie sprawiedliwość ubogim i nieszczęśliwym.

4 Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza, *

wyrwijcie go z rąk występnych».

Refren.

6 Ja rzekłem: «Jesteście bogami, *

jesteście wszyscy synami Najwyższego.

7 Lecz wy pomrzecie jak ludzie, *

poupadacie wszyscy jak książęta».

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Tt 3, 1-7

Chrześcijanie powinni naśladować Chrystusa w łagodności

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa

Najmilszy:

Przypominaj wszystkim, że powinni podporządkować się zwierzchnim władzom, słuchać ich i okazywać gotowość do wszelkiego dobrego czynu: nikogo nie lżyć, unikać sporów, odznaczać się uprzejmością, okazywać każdemu człowiekowi wszelką łagodność. Niegdyś bowiem i my byliśmy nierozumni, oporni, błądzący, służyliśmy różnym żądzom i rozkoszom, żyjąc w złości i zawiści, godni obrzydzenia, pełni nienawiści jedni ku drugim.

Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela, naszego Boga, do ludzi, nie dla uczynków sprawiedliwych, jakie zdziałaliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 23 (22), 1-2a. 2b-3. 5. 6 (R.: por. 1)

Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.

1 Pan jest moim pasterzem: *

niczego mi nie braknie.

2 pozwala mi leżeć *

na zielonych pastwiskach.

Refren.

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *

3 orzeźwia moją duszę.

Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *

przez wzgląd na swoją chwałę.

Refren.

5 Stół dla mnie zastawiasz *

na oczach mych wrogów.

Namaszczasz mi głowę olejkiem, *

kielich mój pełny po brzegi.

Refren.

6 Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *

przez wszystkie dni mego życia

i zamieszkam w domu Pana *

po najdłuższe czasy.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

1 Tes 5, 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Za wszystko dziękujcie Bogu,

taka jest bowiem wola Boża względem was

w Jezusie Chrystusie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 17, 11-19

Niewdzięczność uzdrowionych z trądu

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Zmierzając do Jerozolimy Jezus przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.

Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami».

Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom». A gdy szli, zostali oczyszczeni.

Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.

Jezus zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec».

Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Mdr 7, 22 8, 1

Pochwała mądrości

Czytanie z Księgi Mądrości

Jest bowiem w Mądrości duch rozumny, święty,

jedyny, wieloraki, subtelny,

rączy, przenikliwy, nieskalany,

jasny, niecierpiętliwy, miłujący dobro, bystry,

niepowstrzymany, dobroczynny, ludzki,

trwały, niezawodny, beztroski,

wszechmogący i wszystkowidzący,

przenikający wszelkie duchy

rozumne, czyste i najsubtelniejsze.

Mądrość bowiem jest ruchliwsza od wszelkiego ruchu

i przez wszystko przechodzi, i przenika dzięki swej czystości.

Jest bowiem tchnieniem mocy Bożej

i przeczystym wypływem chwały Wszechmocnego,

dlatego nic skażonego do niej nie przylgnie.

Jest odblaskiem wieczystej światłości,

zwierciadłem bez skazy działania Boga,

obrazem Jego dobroci.

Jedna jest, a wszystko może,

pozostając sobą, wszystko odnawia,

a przez pokolenia zstępując w dusze święte,

wzbudza przyjaciół Bożych i proroków.

Bóg bowiem miłuje tylko tego,

kto przebywa z Mądrością.

Bo ona piękniejsza niż słońce

i wszelki gwiazdozbiór.

Porównana ze światłością uzyska pierwszeństwo,

po tamtej bowiem nastaje noc,

a Mądrości zło nie przemoże.

Sięga potężnie od krańca do krańca

i włada wszystkim z dobrocią.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 89-90. 91 i 130. 135 i 175 (R.: por. 89a)

Refren: Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki.

89 Twoje słowo, Panie, jest wieczne, *

niezmienne jak niebiosa.

90 Twoja wierność przez pokolenia, *

umocniłeś ziemię, by trwała.

Refren.

91 Wszystko trwa do dziś według Twoich wyroków, *

bo wszystkie rzeczy Ci służą.

130 Poznanie Twoich słów oświeca *

i naucza niedoświadczonych.

Refren.

135 Okaż Twemu słudze światło swego oblicza *

i naucz mnie Twoich ustaw.

175 Niech żyje moja dusza i niech Ciebie chwali, *

niech mnie wspierają Twoje wyroki.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Flm 7-20

Paweł wsławia się za Onezymem

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filemona

Bracie, doznałem wielkiej radości i pociechy z powodu twojej miłości, że mianowicie serca świętych otrzymały od ciebie pokrzepienie.

A przeto choć z całą swobodą mogę w Chrystusie nakładać na ciebie obowiązek, to jednak raczej proszę w imię miłości, skoro już jestem taki.

Jako stary Paweł, a teraz jeszcze więzień Chrystusa Jezusa, proszę cię za moim dzieckiem, za tym, którego zrodziłem w kajdanach, za Onezymem. Niegdyś dla ciebie nieużyteczny, teraz właśnie i dla ciebie, i dla mnie stał się on bardzo użyteczny. Jego ci odsyłam; ty zaś jego, to jest serce moje, przyjmij do domu. Zamierzałem go trzymać przy sobie, aby zamiast ciebie oddawał mi usługi w kajdanach noszonych dla Ewangelii. Jednakże postanowiłem niczego nie uczynić bez twojej zgody, aby dobry twój czyn był nie jakby z musu, ale z dobrej woli.

Może bowiem po to oddalił się od ciebie na krótki czas, abyś go odebrał na zawsze, już nie jako niewolnika, lecz więcej niż niewolnika, jako brata umiłowanego. Takim jest on zwłaszcza dla mnie, ileż więcej dla ciebie zarówno w doczesności, jak w Panu. Jeśli więc się poczuwasz do łączności ze mną, przyjmij go jak mnie. Jeśli zaś wyrządził ci jaką szkodę lub winien cokolwiek, policz to na mój rachunek.

Ja, Paweł, piszę to moją ręką, ja uiszczę odszkodowanie, by już nie mówić o tym, że ty w większym stopniu winien mi jesteś samego siebie. Tak, bracie, niech ja przez ciebie doznam radości w Panu: pokrzep moje serce w Chrystusie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 146 (145), 6c-7. 8-9a. 9bc-10 (R.: por. 5a)

Refren: Szczęśliwy, komu Pan Bóg jest pomocą.

6 Bóg wiary dochowuje na wieki, *

7 uciśnionym wymierza sprawiedliwość,

chlebem karmi głodnych, *

wypuszcza na wolność uwięzionych.

Refren.

8 Pan przywraca wzrok ociemniałym, *

Pan dźwiga poniżonych,

Pan kocha sprawiedliwych, *

9 Pan strzeże przybyszów.

Refren.

Ochrania sierotę i wdowę, *

lecz występnych kieruje na bezdroża.

10 Pan króluje na wieki, *

Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 21, 36

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,

abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 17, 20-25

Królestwo Boże jest wśród nas

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; i nie powiedzą: "Oto tu jest" Albo: "tam". Oto bowiem królestwo Boże jest pośród was».

Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: "Oto tam" lub: "oto tu". Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.

Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Mdr 13, 1-9

Z wielkości i piękna stworzeń poznaje się ich Stwórcę

Czytanie z Księgi Mądrości

Głupi już z natury są wszyscy ludzie,

którzy nie poznali Boga:

z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest,

patrząc na dzieła nie poznali Twórcy,

lecz ogień, wiatr, powietrze chyże,

gwiazdy dokoła, wodę burzliwą lub światła niebieskie

uznali za bóstwa, które rządzą światem.

Jeśli urzeczeni ich pięknem wzięli je za bóstwa,

winni byli poznać, o ile wspanialszy jest ich Władca,

stworzył je bowiem Twórca piękności;

a jeśli ich moc i działanie wprawiły ich w podziw,

winni byli z nich poznać, o ile jest potężniejszy Ten,

kto je uczynił.

Bo z wielkości i piękna stworzeń

poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę.

Ci jednak na mniejszą zasługują naganę,

bo wprawdzie błądzą,

ale Boga szukają i pragną Go znaleźć.

Obracają się wśród Jego dzieł, badają,

i ulegają pozorom, bo piękne to, na co patrzą.

Ale i oni nie są bez winy:

jeśli się bowiem zdobyli na tyle wiedzy,

by móc ogarnąć wszechświat,

jakże nie mogli rychlej znaleźć jego Pana?

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 19 (18), 2-3. 4-5ab (R.: por. 2a)

Refren: Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga.

2 Niebiosa głoszą chwałę Boga, *

dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.

3 Dzień opowiada dniowi, *

noc nocy przekazuje wiadomość.

Refren.

4 Nie są to słowa, nie są to mowa, *

których by dźwięku nie usłyszano:

5 Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *

ich słowa aż po krańce świata.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

2 J 4-9

Kto trwa w nauce Chrystusa, ma Ojca i Syna

Czytanie z Drugiego Listu świętego Jana Apostoła

Wybrana Pani, ucieszyłem się bardzo, że znalazłem wśród twych dzieci takie, które postępują według prawdy, zgodnie z przykazaniem, jakie otrzymaliśmy od Ojca. A teraz proszę cię, Pani, abyśmy się wzajemnie miłowali. A pisząc to nie głoszę nowego przykazania, lecz to, które mieliśmy od początku. Miłość zaś polega na tym, abyśmy postępowali według Jego przykazań.

Jest to przykazanie, o jakim słyszeliście od początku, że według niego macie postępować. Wielu bowiem pojawiło się na świecie zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele ludzkim. Taki jest zwodzicielem i Antychrystem. Uważajcie na siebie, abyście nie utracili tego, coście zdobyli pracą, lecz żebyście otrzymali pełną zapłatę.

Każdy, kto wybiega zbytnio naprzód, a nie trwa w nauce Chrystusa, ten nie ma Boga. Kto trwa w nauce Chrystusa, ten ma i Ojca, i Syna.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 1-2. 10-11. 17-18 (R.: por. 1)

Refren: Szczęśliwi, którzy żyją według Prawa.

1 Błogosławieni, których droga nieskalana, *

którzy postępują zgodnie z prawem Pańskim.

2 Błogosławieni, którzy zachowują Jego napomnienia *

i szukają Go całym sercem.

Refren.

10 Z całego serca swego szukam Ciebie, *

nie daj mi odejść od Twoich przykazań.

11 W sercu swoim przechowuję Twe słowa, *

aby przeciw Tobie nie zgrzeszyć.

Refren.

17 Czyń dobrze swojemu słudze, *

aby żył i przestrzegał słów Twoich.

18 Otwórz moje oczy, *

abym podziwiał Twoje prawo.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 24, 42a. 44

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie, i bądźcie gotowi,

bo w chwili, której się nie domyślacie,

Syn Człowieczy przyjdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 17, 26-37

Dzień Syna Człowieczego nadejdzie niespodziewanie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich.

Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.

W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Przypomnijcie sobie żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je.

Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona».

Pytali Go: «Gdzie, Panie?»

On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Mdr 18, 14-16; 19, 6-9

Medytacja o nocy paschalnej

Czytanie z Księgi Mądrości

Gdy głęboka cisza zalegała wszystko,

a noc w swoim biegu dosięgała połowy,

wszechmocne Twe Słowo z nieba, z królewskiej stolicy,

jak miecz ostry niosąc Twój nieodwołalny rozkaz,

jak srogi wojownik runęło pośrodku zatraconej ziemi.

I stanąwszy, napełniło wszystko śmiercią:

nieba sięgało i rozchodziło się po ziemi.

Całe stworzenie znów zostało przekształcone w swej naturze,

powolne Twoim rozkazom,

by dzieci Twe zachować bez szkody.

Obłok ocieniający obóz i suchy ląd ujrzało,

jak się wynurzał z wody poprzednio stojącej:

droga otwarta z Morza Czerwonego

i pole zielone – z burzliwej głębiny.

Przeszli tędy wszyscy, których chroniła Twa ręka,

ujrzawszy cuda godne podziwu.

Byli jak konie na pastwisku

i jak baranki brykali,

wielbiąc Ciebie, Panie, któryś ich wybawił.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 105 (104), 2-3. 36-37. 42-43 (R.: por. 5a)

Refren: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.

2 Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *

rozsławiajcie wszystkie Jego cuda.

3 Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *

niech się weseli serce szukających Pana.

Refren.

36 Pobił wszystkich pierworodnych ich kraju, *

cały kwiat ich potęgi.

37 A lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem *

i nikt nie był słaby w Jego pokoleniach.

Refren.

42 Pamiętał bowiem o swym świętym słowie *

danym Abrahamowi, swojemu słudze.

43 I wyprowadził swój lud wśród radości, *

z weselem swoich wybranych.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

3 J 5-8

Pomagać głosicielom prawdy

Czytanie z Trzeciego Listu świętego Jana Apostoła

Ty, umiłowany Gajusie, postępujesz w duchu wiary, gdy pomagasz braciom, a zwłaszcza przybywającym skądinąd. Oni to świadczyli o twej miłości do Kościoła; dobrze uczynisz zaopatrując ich na drogę zgodnie z wolą Boga. Przecież wyruszyli w drogę, dla imienia Jego nie przyjmując niczego od pogan. Powinniśmy zatem gościć takich ludzi, aby wspólnie z nimi pracować dla prawdy.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 112 (111), 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 1a)

Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana.

1 Błogosławiony człowiek, który boi się Pana *

i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.

2 Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *

dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.

Refren.

3 Dobrobyt i bogactwo będą w jego domu, *

a jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze.

4 On wschodzi w ciemnościach jak światło prawych, *

łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.

Refren.

5 Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza *

i swymi sprawami zarządza uczciwie.

6 Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje *

i pozostanie w wiecznej pamięci.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

2 Tes 2, 14

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bóg wezwał nas przez Ewangelię,

abyśmy dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 18, 1-8

Wytrwałość w modlitwie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać: «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.

W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: Obroń mnie przed moim przeciwnikiem. Przez pewien czas nie chciał.

Lecz potem rzekł do siebie: Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie.

I Pan dodał: «Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?»

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Prz 31, 10-13. 19-20. 30-31

Poemat o dzielnej niewieście

Czytanie z Księgi Przysłów

Niewiastę dzielną któż znajdzie?

Jej wartość przewyższa perły.

Serce małżonka jej ufa,

na zyskach mu nie zbywa;

nie czyni mu źle, ale dobrze

przez wszystkie dni jego życia.

O len się stara i wełnę,

pracuje starannie rękami.

Wyciąga ręce po kądziel,

jej palce chwytają wrzeciono.

Otwiera dłoń ubogiemu,

do nędzarza wyciąga swe ręce.

Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno:

chwalić należy niewiastę, co boi się Pana.

Z owocu jej rąk jej dajcie,

niech w bramie chwalą jej czyny.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 128 (127), 1-2. 3. 4-5 (R.: por. 1a)

Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana.

1 Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana *

i chodzi Jego drogami.

2 Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *

szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Refren.

3 Małżonka twoja jak płodny szczep winny *

w zaciszu twojego domu.

Synowie twoi jak oliwne gałązki *

dokoła twego stołu.

Refren.

4 Tak będzie błogosławiony człowiek, *

który się boi Pana.

5 Niech cię z Syjonu Pan błogosławi †

i abyś oglądał pomyślność Jeruzalem *

przez wszystkie dni twego życia.

Refren.

Drugie czytanie

1 Tes 5, 1-6

Dzień Pański nadejdzie niespodziewanie

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła

do Tesaloniczan

Nie potrzeba wam, bracia, pisać o czasach i chwilach. Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy.

Kiedy bowiem będą mówić: «Pokój i bezpieczeństwo», tak niespodziana przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie ujdą. Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemnościach, aby ów dzień miał was zaskoczyć jak złodziej. Wszyscy wy bowiem jesteście synami światłości i synami dnia. Nie jesteście synami nocy ani ciemności.

Nie śpijmy przeto jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

J 15, 4. 5b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwał będę.

Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia dłuższa

Mt 25, 14-30

Przypowieść o talentach

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:

«Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.

Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.

Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: "Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem". Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana".

Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: "Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem". Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię; wejdź do radości twego pana".

Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: "Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność".

Odrzekł mu pan jego: "Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemności; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów"».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia krótsza

Mt 25, 14-15. 19-20

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:

«Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał.

Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.

Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: "Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem"».

Oto słowo Pańskie.

33 Niedziela zwykła, rok B

do góry

Pierwsze czytanie

Dn 12, 1-3

Zmartwychwstanie w czasach ostatecznych

Czytanie z Księgi proroka Daniela

W owych czasach wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej. W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia, każdy, kto się okaże zapisany w księdze.

Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.

Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 16 (15), 5 i 8. 9-10. 11 (R.: por. 1)

Refren: Strzeż mnie, mój Boże, Tobie zaufałem.

5 Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *

to On mój los zabezpiecza.

8 Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *

On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.

Refren.

9 Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *

a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,

10 bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *

i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.

Refren.

11 Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *

pełnię Twojej radości

i wieczną rozkosz *

po Twojej prawicy.

Refren.

Drugie czytanie

Hbr 10, 11-14. 18

Skuteczność ofiary Chrystusa

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

W Starym Przymierzu każdy kapłan staje codziennie do pełnienia swej służby, wiele razy te same składając ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzić grzechów. Jezus Chrystus przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, «aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego».

Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani. Gdzie jest odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 21, 36

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,

abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mk 13, 24-32

Sąd ostateczny

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«W owe dni, po wielkim ucisku słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte.

Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba.

A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach.

Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec».

Oto słowo Pańskie.

33 Niedziela zwykła, rok C

do góry

Pierwsze czytanie

Ml 3, 19-20a

Sprawiedliwy sąd Boży

Czytanie z Księgi proroka Malachiasza

Oto nadchodzi dzień palący jak piec, a wszyscy pyszni i wszyscy wyrządzający krzywdę będą słomą, więc spali ich ten nadchodzący dzień, mówi Pan Zastępów, tak że nie pozostawi po nich ani korzenia, ani gałązki.

A dla was, czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w jego promieniach.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 98 (97), 5-6. 7-8. 9 (R.: por. 9)

Refren: Pan będzie sądził ludy sprawiedliwie.

5 Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, *

przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy,

6 przy trąbach i przy dźwięku rogu, *

na oczach Pana, Króla, się radujcie.

Refren.

7 Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje, *

krąg ziemi i jego mieszkańcy.

8 Rzeki niech klaszczą w dłonie, *

góry niech razem wołają z radości.

Refren.

9 W obliczu Pana, który nadchodzi, *

bo przychodzi osądzić ziemię.

On będzie sądził świat sprawiedliwie *

i ludy według słuszności.

Refren.

Drugie czytanie

2 Tes 3, 7-12

Kto nie chce pracować, niech też nie je

Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła

do Tesaloniczan

Bracia:

Sami wiecie, jak należy nas naśladować, bo nie wzbudzaliśmy wśród was niepokoju ani u nikogo nie jedliśmy za darmo chleba, ale pracowaliśmy w trudzie i zmęczeniu, we dnie i w nocy, aby dla nikogo z was nie być ciężarem. Nie jakobyśmy nie mieli do tego prawa, lecz po to, aby dać wam samych siebie za przykład do naśladowania.

Albowiem gdy byliśmy u was, nakazywaliśmy wam tak: kto nie chce pracować, niech też nie je. Słyszymy bowiem, że niektórzy wśród was postępują wbrew porządkowi: wcale nie pracują, lecz zajmują się rzeczami niepotrzebnymi.

Tym przeto nakazujemy i napominamy ich w Panu Jezusie Chrystusie, aby pracując ze spokojem, własny chleb jedli.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 21, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nabierzcie ducha i podnieście głowy,

ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 21, 5-19

Jezus zapowiada prześladowania swoich wyznawców

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».

Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?»

Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: "Ja jestem" Oraz "nadszedł czas". Nie chodźcie za nimi. I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec».

Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie.

Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą do królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa.

Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić.

A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

1 Mch 1, 10-15. 41-43. 54-57. 62-64

Prześladowanie religii Izraela

Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej

Wyszedł korzeń wszelkiego grzechu, Antioch Epifanes, syn króla Antiocha. Przebywał on w Rzymie jako zakładnik, a zaczął panować w sto trzydziestym siódmym roku panowania greckiego.

W tym to czasie wystąpili spośród Izraela synowie wiarołomni, którzy podburzyli wielu ludzi, mówiąc: «Pójdźmy zawrzeć przymierze z narodami, które mieszkają wokoło nas. Wiele złego bowiem spotkało nas od tego czasu, kiedyśmy się od nich oddalili». Słowa te w ich mniemaniu uchodziły za dobre. Niektórzy zaś spomiędzy ludu zapalili się do tej sprawy i udali się do króla, a on dał im władzę, żeby wprowadzili pogańskie obyczaje. W Jerozolimie więc wybudowali gimnazjum według pogańskich zwyczajów. Pozbyli się też znaku obrzezania i odpadli od świętego przymierza. Sprzęgli się też z poganami i zaprzedali się im, aby robić to, co złe.

Król wydał dekret dla całego państwa: «Wszyscy mają być jednym narodem i niech każdy zarzuci swoje obyczaje». Wszystkie narody przyjęły ten rozkaz królewski, a nawet wielu Izraelitom spodobał się ten kult przez niego nakazany. Składali więc ofiary bożkom i znieważali szabat.

W dniu piętnastym miesiąca Kislew sto czterdziestego piątego roku na ołtarzu całopalenia wybudowano «ohydę spustoszenia», a w okolicznych miastach judzkich pobudowano także ołtarze; ofiary kadzielne składano nawet przed drzwiami domów i na ulicach. Księgi Prawa, które znaleziono, darto w strzępy i palono ogniem. Królewskie polecenie zabijało tego, u kogo gdziekolwiek znalazła się Księga Przymierza albo jeżeli ktoś postępował zgodnie z nakazami Prawa.

Wielu jednak spomiędzy Izraelitów postanowiło sobie i mocno trzymało się swego postanowienia, że nie będą jedli nieczystych pokarmów. Woleli raczej umrzeć, aniżeli skalać się pokarmem i zbezcześcić święte przymierze. Oddali też swoje życie. Wielki gniew Boży strasznie zaciążył nad Izraelem.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 53 i 61. 134 i 150. 155 i 158 (R.: por. 88)

Refren: Broń mego życia, abym strzegł praw Twoich.

53 Gniew mnie ogarnia z powodu grzeszników *

porzucających Twe prawo.

61 Oplotły mię więzy grzeszników, *

nie zapomniałem o Twoim prawie.

Refren.

134 Wyzwól mnie z ludzkiego ucisku, *

a będę strzegł Twych postanowień.

150 Zbliżają się niegodziwi moi prześladowcy, *

dalecy oni od Twojego prawa.

Refren.

155 Daleko od występnych jest zbawienie, *

bo nie dbają o Twoje ustawy.

158 Na widok odstępców wstręt mnie ogarnia, *

bo słowa Twojego nie strzegą.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 1, 1-4; 2, 1-5a

List do Kościoła w Efezie

Początek Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem, i wysławszy swojego anioła, oznajmił przezeń za pomocą znaków słudze swojemu Janowi. Ten poświadcza, że słowem Bożym i świadectwem Jezusa Chrystusa jest wszystko, co widział. Błogosławiony, który odczytuje i którzy słuchają słów Proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila jest bliska.

Jan do siedmiu Kościołów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od tego, Który jest, i Który był i Który przychodzi, i od Siedmiu Duchów, które są przed Jego tronem.

Usłyszałem Pana mówiącego do mnie: «Aniołowi Kościoła w Efezie napisz: To mówi Ten, który dzierży w prawicy swej siedem gwiazd, Ten, który się przechadza wśród siedmiu złotych świeczników: "Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość, i to, że złych nie możesz znieść, i że próbie poddałeś tych, którzy zwą samych siebie apostołami, a nimi nie są, i żeś ich uznał za kłamców. Ty masz wytrwałość: i zniosłeś wiele dla imienia mego – niezmordowany.

Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się, i pierwsze czyny podejmij"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6 (R.: por. Ap 2, 7b)

Refren: Zwycięzcy podam owoc z drzewa życia.

1 Błogosławiony człowiek, który nie idzie

za radą występnych, †

i nie wchodzi na drogę grzeszników *

i nie zasiada w gronie szyderców,

2 lecz w prawie Pańskim upodobał sobie *

i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

Refren.

3 On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *

które wydaje owoc w swoim czasie;

liście jego nie więdną, *

a wszystko, co czyni, jest udane.

Refren.

4 Co innego grzesznicy: *

są jak plewa, którą wiatr rozmiata.

6 Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych, *

a droga występnych zaginie.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 8, 12b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ja jestem światłością świata,

kto idzie za Mną będzie miał światło życia.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 18, 35-43

Uzdrowienie niewidomego pod Jerychem

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Kiedy Jezus zbliżył się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał. Gdy usłyszał, że tłum przeciąga, dowiadywał się, co się dzieje. Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi.

Wtedy zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!»

Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go: «Co chcesz, abym ci uczynił?»

Odpowiedział: «Panie, żebym przejrzał».

Jezus mu odrzekł: «Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła».

Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Mch 6, 18-31

Męstwo Eleazara

Czytanie z Drugiej Księgi Machabejskiej

W czasie prześladowań Izraela przez króla Antiocha Eleazar, jeden z pierwszych uczonych w Piśmie, mąż już w podeszłym wieku, szlachetnego oblicza, był zmuszony do otwarcia ust i jedzenia wieprzowiny. On jednak wybierając raczej chwalebną śmierć aniżeli godne pogardy życie, dobrowolnie szedł na miejsce kaźni, a wypluł mięso, jak powinni postąpić ci, którzy mają odwagę odrzucić to, czego nie wolno jeść nawet przez miłość do życia.

Ci, którzy byli wyznaczeni do tej bezbożnej ofiarnej uczty, ze względu na bardzo dawną znajomość z tym mężem, wzięli go na osobne miejsce i prosili, aby zjadł przyniesione przez nich i przygotowane mięso, które wolno mu jeść. Niech udaje tylko, że je to, co jest nakazane przez króla, mianowicie mięso z ofiar. Tak postępując uniknie śmierci, a ze względu na dawną z nimi przyjaźń skorzysta z miłosierdzia. On jednak powziął szlachetne postanowienie, godne jego wieku, powagi jego starości, okrytych zasługą siwych włosów i postępowania doskonałego od dzieciństwa, przede wszystkim zaś świętego i od Boga pochodzącego prawodawstwa. Dał im jasną odpowiedź mówiąc, aby go zaraz posłali do Hadesu.

«Udawanie bowiem nie przystoi naszemu wiekowi. Wielu młodych byłoby przekonanych, że Eleazar, który już ma dziewięćdziesiąt lat, przyjął pogańskie obyczaje. Oni to przez moje udawanie, i to dla ocalenia maleńkiej resztki życia, przeze mnie byliby wprowadzeni w błąd, ja zaś hańbą i wstydem okryłbym swoją starość. Jeżeli bowiem teraz uniknę ludzkiej kary, to z rąk Wszechmocnego ani żywy, ani umarły nie ucieknę. Dlatego jeżeli mężnie teraz zakończę życie, okażę się godny swojej starości, młodym zaś pozostawię piękny przykład ochotnej i wspaniałomyślnej śmierci za godne czci i święte prawa».

To powiedziawszy, natychmiast wszedł na miejsce kaźni. Ci, którzy go przyprowadzili, na skutek wypowiedzianych przez niego słów zamienili miłosierdzie na surowość, sądzili bowiem, że one były szaleństwem.

Mając już pod ciosami umrzeć, westchnął i powiedział: «Bogu, który ma świętą wiedzę, jest jawne to, że mogłem uniknąć śmierci. Jako biczowany ponoszę wprawdzie boleści na ciele, dusza jednak cierpi to z radością, gdyż Jego się boję».

W ten sposób więc zakończył życie, a swoją śmiercią pozostawił nie tylko dla młodzieży, lecz także dla większości narodu przykład szlachetnego usposobienia i pomnik cnoty.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 3, 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. 6)

Refren: Pan mój i Bóg mój zawsze mnie wspomaga.

2 Panie, jak liczni są moi prześladowcy, *

jak wielu przeciw mnie powstaje.

3 Mnóstwo jest tych, co mówią o mnie: *

«Nie znajdzie on w Bogu zbawienia».

Refren.

4 Ty zaś, Panie, jesteś moją tarczą *

i chwałą moją; Ty głowę mą wznosisz.

5 Głośno wołam do Pana, *

a On mi odpowiada ze świętej swej góry.

Refren.

6 Kładę się, zasypiam i znowu się budzę, *

ponieważ Pan mnie wspomaga.

7 I nie ulęknę się wcale tysięcy ludzi, *

którzy zewsząd na mnie nastają.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 3, 1-6. 14-22

Listy do Kościołów w Sardach i w Laodycei

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, usłyszałem Pana mówiącego do mnie:

«Aniołowi Kościoła w Sardach napisz: To mówi Ten, co ma Siedem Duchów Boga i siedem gwiazd: "Znam twoje czyny: masz imię, które mówi, że żyjesz, a jesteś umarły. Stań się czujny i umocnij resztę, która miała umrzeć, bo nie znalazłem twych czynów doskonałymi wobec mego Boga. Pamiętaj więc, jak wziąłeś i usłyszałeś, strzeż się tego i nawróć się. Jeśli więc czuwać nie będziesz, przyjdę jak złodziej, i nie poznasz, o której godzinie przyjdę do ciebie.

Lecz w Sardach masz kilka osób, co swoich szat nie splamiły i będą chodzić ze mną w bieli, bo są godni.

Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca i z księgi życia imienia jego nie wymażę. I wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami".

Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.

Aniołowi Kościoła w Laodycei napisz: To mówi Amen, Świadek wierny i prawdomówny, Początek stworzenia Bożego: "Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący. A tak skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię z mych ust wyrzucić.

Ty bowiem mówisz: "Jestem bogaty" i "wzbogaciłem się", i "niczego mi nie potrzeba", a nie wiesz, że to ty jesteś nieszczęsny i godzien litości, i biedny, i ślepy, i nagi. Radzę ci kupić u mnie złota w ogniu oczyszczonego, abyś się wzbogacił, i białe szaty, abyś się oblókł, a nie ujawniła się haniebna twa nagość, i balsamu do namaszczenia twych oczu, byś widział.

Ja wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę. Bądź więc gorliwy i nawróć się.

Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną. Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie".

Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 15 (14), 1b-3a. 3bc-4. 5 (R.: por. Ap 3, 21)

Refren: Zwycięzca ze Mną zasiądzie na tronie.

1 Kto zamieszka na Twej górze świętej? *

2 Ten, kto postępuje nienagannie,

działa sprawiedliwie i mówi prawdę w swym sercu, *

3 który swym językiem oszczerstw nie głosi.

Refren.

Kto nie czyni bliźniemu nic złego, *

nie ubliża swoim sąsiadom,

4 kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę, *

ale szanuje tego, kto boi się Pana.

Refren.

5 Kto dotrzyma przysięgi dla siebie niekorzystnej, *

kto nie daje swych pieniędzy na lichwę

i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. *

Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

1 J 4, 10b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bóg pierwszy nas umiłował i posłał swojego Syna

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 19, 1-10

Nawrócenie Zacheusza

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić.

Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę».

Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie».

Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

2 Mch 7, 1. 20-31

Wiara w zmartwychwstanie mocą męczenników

Czytanie z Drugiej Księgi Machabejskiej

Siedmiu braci zostało schwytanych razem z matką. Bito ich biczami i rzemieniami, gdyż król Antioch chciał ich zmusić, aby skosztowali wieprzowiny zakazanej przez Prawo.

Przede wszystkim zaś godna podziwu i trwałej pamięci była matka. Przyglądała się ona w ciągu jednego dnia śmierci siedmiu synów i zniosła to mężnie. Nadzieję bowiem pokładała w Panu. Pełna szlachetnych myśli, zagrzewając swoje kobiece usposobienie męską odwagą, każdego z nich upominała w ojczystym języku. Mówiła do nich: «Nie wiem, w jaki sposób znaleźliście się w moim łonie, nie ja wam dałam tchnienie i życie, a członki każdego z was nie ja ułożyłam. Stwórca świata bowiem, który ukształtował człowieka i wynalazł początek wszechrzeczy, w swojej litości ponownie odda wam tchnienie i życie, dlatego że wy gardzicie sobą teraz dla Jego praw».

Antioch był przekonany, że nim gardzono i dopatrywał się obelgi w tych słowach. Ponieważ zaś najmłodszy był jeszcze przy życiu, nie tylko dał mu ustną obietnicę, ale nawet pod przysięgą zapewnił go, że jeżeli odwróci się od ojczystych praw, uczyni go bogatym i szczęśliwym, a nawet zamianuje go przyjacielem i powierzy mu ważne zadanie. Kiedy zaś młodzieniec nie zwracał na to żadnej uwagi, król przywołał matkę i namawiał ją, aby chłopcu udzieliła zbawiennej rady.

Po długich namowach zgodziła się nakłonić syna. Kiedy jednak nachyliła się nad nim, wtedy wyśmiewając okrutnego tyrana, tak powiedziała w języku ojczystym: «Synu, zlituj się nade mną. W łonie nosiłam cię przez dziewięć miesięcy, karmiłam cię mlekiem przez trzy lata, wyżywiłam cię i wychowałam aż do tych lat. Proszę cię, synu, spojrzyj na niebo i na ziemię, a mając na oku wszystko, co jest na nich, zwróć uwagę na to, że z niczego stworzył je Bóg i że ród ludzki powstał w ten sam sposób. Nie obawiaj się tego oprawcy, ale bądź godny braci swoich i przyjmij śmierć, abym w czasie zmiłowania odnalazła cię razem z braćmi».

Zaledwie ona skończyła mówić, młodzieniec powiedział: «Na co czekacie? Jestem posłuszny nie nakazowi króla, ale słucham nakazu Prawa, które przez Mojżesza było dane naszym ojcom. Ty zaś, przyczyno wszystkich nieszczęść Hebrajczyków, nie uciekniesz z rąk Bożych».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 17 (16), 1. 5-6. 8 i 15 (R.: por. 15)

Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.

1 Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę, *

usłysz moje wołanie,

wysłuchaj modlitwy *

moich warg nieobłudnych.

Refren.

5 Moje kroki mocno trzymały się Twoich ścieżek, *

nie zachwiały się moje stopy.

6 Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; *

nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.

Refren.

8 Strzeż mnie jak źrenicy oka, *

ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.

15 A Ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, *

ze snu wstając nasycę się Twym widokiem.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 4, 1-11

Wizja otwartego nieba

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem oto drzwi otwarte w niebie, a głos, ów pierwszy, jaki usłyszałem, jak gdyby trąby mówiącej ze mną, powiedział: «Wstąp tutaj, a to ci ukażę, co potem musi się stać». Doznałem natychmiast zachwycenia: A oto w niebie stał tron i na tronie ktoś siedział.

A Siedzący był podobny z wyglądu do jaspisu i do krwawnika, a tęcza dokoła tronu podobna z wyglądu do szmaragdu. Dokoła tronu dwadzieścia cztery trony, a na tronach dwudziestu czterech siedzących Starców, odzianych w białe szaty, a na ich głowach złote wieńce. A z tronu wychodzą błyskawice i głosy, i grzmoty, i płonie przed tronem siedem lamp ognistych, które są siedmiu Duchami Boga.

Przed tronem niby szklane morze podobne do kryształu, a w środku tronu i dokoła tronu cztery Zwierzęta pełne oczu z przodu i z tyłu: Zwierzę pierwsze podobne do lwa, Zwierzę drugie podobne do wołu, Zwierzę trzecie mające twarz jak gdyby ludzką i Zwierzę czwarte podobne do orła w locie.

Cztery Zwierzęta, a każde z nich ma po sześć skrzydeł, dokoła i wewnątrz są pełne oczu i spoczynku nie mają, mówiąc dniem i nocą: «Święty, Święty, Święty, Pan Bóg wszechmogący, Który był i Który jest, i Który przychodzi».

A ilekroć Zwierzęta oddadzą chwałę i cześć, i dziękczynienie Siedzącemu na tronie, Żyjącemu na wieki wieków, upada dwudziestu czterech Starców przed Siedzącym na tronie i oddaje pokłon Żyjącemu na wieki wieków, i rzuca przed tronem wieńce swe, mówiąc: «Godzien jesteś, Panie i Boże nasz, odebrać chwałę i cześć, i moc, boś Ty stworzył wszystko, a dzięki Twej woli istniało i zostało stworzone».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 150, 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por. Ap 4, 8b)

Refren: Bóg wszechmogący jest po trzykroć święty.

1 Chwalcie Boga w Jego świątyni, *

chwalcie na ogromnym Jego nieboskłonie.

2 Chwalcie Go za potężne Jego dzieła, *

chwalcie za niezmierzoną Jego wielkość.

Refren.

3 Chwalcie Go dźwiękiem rogu, *

chwalcie na harfie i cytrze.

4 Chwalcie Go bębnem i tańcem, *

chwalcie na strunach i flecie.

Refren.

5 Chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach, *

chwalcie na cymbałach brzęczących

6 Wszystko, co żyje, *

niechaj chwali Pana.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 15, 16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,

abyście szli i owoc przynosili.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 19, 11-28

Przypowieść o dziesięciu minach

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus opowiedział przypowieść, dlatego że był blisko Jerozolimy, a oni myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi.

Mówił więc: «Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się w kraj daleki, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić. Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: Zarabiajcie nimi, aż wrócę.

Ale jego współobywatele nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem: Nie chcemy, żeby ten królował nad nami.

Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał.

Stawił się więc pierwszy i rzekł: Panie, twoja mina przysporzyła dziesięć min. Odpowiedział mu: Dobrze, sługo dobry; ponieważ w dobrej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami.

Także drugi przyszedł i rzekł: Panie, twoja mina przyniosła pięć min. Temu też powiedział: I ty miej władzę nad pięciu miastami.

Następny przyszedł i rzekł: Panie, tu jest twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce. Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: chcesz brać, czegoś nie położył, i żąć, czegoś nie posiał.

Odpowiedział mu: Według słów twoich sądzę cię, zły sługo. Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym: chcę brać, gdzie nie położyłem, i żąć, gdziem nie posiał. Czemu więc nie dałeś moich pieniędzy do banku? A ja po powrocie byłbym je z zyskiem odebrał.

Do obecnych zaś rzekł: Odbierzcie mu minę i dajcie temu, który ma dziesięć min.

Odpowiedzieli mu: Panie, ma już dziesięć min.

Powiadam wam: Każdemu, kto ma, będzie dodane; a temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach».

Po tych słowach ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

1 Mch 2, 15-29

Matatiasz wzywa do walki w obronie przymierza z Bogiem

Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej

Do miasta Modin przybyli królewscy wysłańcy, którzy zmuszali do odstępstwa przez uczestnictwo w składaniu ofiary. Wielu spomiędzy Izraelitów przyszło do nich. Gdy jednak zebrali się Matatiasz i jego synowie, wtedy królewscy wysłańcy zwrócili się do Matatiasza słowami:

«Ty jesteś zwierzchnikiem, sławnym i wielkim w tym mieście, a powagę twoją umacniają synowie i krewni. Teraz więc ty pierwszy przystąp i wykonaj to, co jest polecone w królewskim dekrecie, tak jak to uczyniły już wszystkie narody, a nawet mieszkańcy Judy i ci, którzy pozostali w Jerozolimie. Za to ty i synowie twoi będziecie należeli do królewskich przyjaciół, ty i synowie twoi będziecie zaszczytnie obdarzeni srebrem, złotem i innymi darami».

Na to jednak Matatiasz odpowiedział donośnym głosem: «Jeżeli nawet wszystkie narody, które mieszkają w państwie podległym królewskiej władzy, na znak posłuszeństwa swemu królowi odstąpiły od kultu swych ojców i zgodziły się na jego nakazy, to jednak ja, moi synowie i moi krewni będziemy postępowali zgodnie z przymierzem, które zawarli nasi ojcowie. Niech nas Bóg broni od przekroczenia prawa i jego nakazów. Królewskim rozkazom nie będziemy posłuszni i od naszego kultu nie odstąpimy ani na prawo, ani na lewo».

Zaledwie skończył mówić te słowa, pewien człowiek, Judejczyk, przystąpił do ołtarza w Modin, ażeby złożyć ofiarę, zgodnie z królewskim dekretem. Gdy zobaczył to Matatiasz, zapłonął gorliwością i zadrżały mu nerki, i zawrzał gniewem, który był słuszny. Pobiegł więc i zabił go obok ołtarza. Zabił wtedy także królewskiego urzędnika, który zmuszał do składania ofiar, ołtarz zaś rozwalił. Zapałał gorliwością o Prawo i tak uczynił jak Pinchas Zambriemu, synowi Salu.

Wtedy też Matatiasz zaczął w mieście wołać donośnym głosem: «Niech idzie za mną każdy, kto płonie gorliwością o Prawo i obstaje za przymierzem». Potem zaś on sam i jego synowie uciekli w góry, pozostawiając w mieście wszystko, co tylko posiadali.

Wtedy wielu z ludzi, którzy szukali tego, co sprawiedliwie i słuszne, udało się na pustynię i tam przebywali.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 50 (49), 1-2. 5-6. 14-15 (R.: por. 23b)

Refren: Boże zbawienie ujrzą sprawiedliwi.

1 Przemówił Pan, Bóg nad bogami, *

i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.

2 Bóg zajaśniał z Syjonu, *

korony piękności.

Refren.

5 «Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, *

którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze».

6 Niebiosa zwiastują Jego sprawiedliwość, *

albowiem sam Bóg jest sędzią.

Refren.

14 «Bogu składaj ofiarę dziękczynną, *

spełnij swoje śluby wobec Najwyższego.

15 I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, *

uwolnię ciebie, a ty Mnie uwielbisz».

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 5, 1-10

Bóg wręcza Barankowi księgę przeznaczeń

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem na prawej ręce Zasiadającego na tronie księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie zapieczętowaną na siedem pieczęci.

I ujrzałem potężnego anioła, obwieszczającego głosem donośnym: «Kto godzien jest otworzyć księgę i złamać jej pieczęcie?» A nie mógł nikt na niebie ani na ziemi, ani pod ziemią otworzyć księgi ani na nią patrzeć. A ja bardzo płakałem, że nikt nie znalazł się godzien, by księgę otworzyć ani na nią patrzeć.

I mówi do mnie jeden ze Starców: «Przestań płakać: Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, by otworzyć księgę i siedem jej pieczęci».

I ujrzałem między tronem z czworgiem Zwierząt a kręgiem Starców stojącego Baranka jakby zabitego, a miał siedem rogów i siedmioro oczu, którymi jest Siedem Duchów Boga wysłanych na całą ziemię. I poszedł, i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę. A kiedy wziął księgę, czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. I taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią Twoją ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 149, 1-2. 3-4. 5-6a i 9b (R.: por. Ap 5, 10)

Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.

albo: Alleluja.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową; *

głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.

2 Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *

a synowie Syjonu radują swym królem.

Refren.

3 Niech imię Jego czczą tańcem, *

niech grają Mu na bębnie i cytrze.

4 Bo Pan lud swój miłuje, *

pokornych wieńczy zwycięstwem.

Refren.

5 Niech się święci cieszą w chwale, *

niech się weselą na łożach biesiadnych,

6 chwała Boża niech będzie w ich ustach: *

9 to jest chwałą wszystkich świętych Jego.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ps 95, 8ab

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,

lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 19, 41-44

Zapowiedź zburzenia Jerozolimy

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi. Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.

Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

1 Mch 4, 36-37. 52-59

Odbudowa i poświęcenie ołtarza

Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej

Juda i jego bracia powiedzieli: «Oto nasi wrogowie są starci. Chodźmy, aby świątynię oczyścić i na nowo poświęcić». Zebrało się więc całe wojsko i poszli na górę Syjon.

Dwudziestego piątego dnia dziewiątego miesiąca, to jest miesiąca Kislew, sto czterdziestego ósmego roku, wstali wcześnie rano i zgodnie z Prawem złożyli ofiarę na nowym ołtarzu całopalenia, który wybudowali. Dokładnie w tym samym czasie i tego samego dnia, którego poganie go zbezcześcili, został on na nowo poświęcony przy śpiewie pieśni i grze na cytrach, harfach i cymbałach.

Cały lud upadł na twarz, oddał pokłon i aż pod niebo wysławiał Tego, który im zesłał takie szczęście. Przez osiem dni obchodzili poświęcenie ołtarza, a przy tym pełni radości składali całopalenia, ofiary pojednania i uwielbienia. Fasadę świątyni ozdobili złotymi wieńcami i małymi tarczami, odbudowali bramy i pomieszczenia dla kapłanów i drzwi do nich pozakładali.

A między ludem panowała bardzo wielka radość z tego powodu, że skończyła się hańba, którą sprowadzili poganie. Juda zaś, jego bracia i całe zgromadzenie Izraela postanowili, że uroczystość poświęcenia ołtarza będą z weselem i radością obchodzili z roku na rok przez osiem dni, począwszy od dnia dwudziestego piątego miesiąca Kislew.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

1 Krn 29, 10-11abc. 11d-12 (R.: por. 13b)

Refren: Chwalimy, Panie, Twe przesławne imię.

10 Bądź błogosławiony, o Panie, Boże ojca naszego, Izraela, *

na wieki wieków.

11 Twoja jest, o Panie wielkość i potęga, †

sława, majestat i chwała; *

bo wszystko, co jest na niebie i na ziemi, jest Twoje.

Refren.

Do Ciebie, Panie, należy królowanie. *

12 Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzi.

Ty nad wszystkim panujesz, a w ręku Twoim siła i potęga *

i ręką Twoją wywyższasz i utwierdzasz wszystko.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 10, 8-11

Książeczka słodka jak zwycięstwa Kościoła i gorzka jak jego doświadczenia

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, znów usłyszałem głos z nieba, jak zwracał się do mnie w słowach: «Idź, weź księgę otwartą w ręce anioła stojącego na morzu i na ziemi».

Poszedłem więc do anioła, mówiąc mu, by mi dał książeczkę. I rzecze mi: «Weź i połknij ją, a napełni wnętrzności twe goryczą, lecz w ustach twych będzie słodka jak miód». I wziąłem książeczkę z ręki anioła i połknąłem ją, a w ustach moich stała się słodka jak miód, a gdy ją spożyłem, goryczą napełniły się moje wnętrzności.

I mówią mi: «Trzeba ci znów prorokować o ludach, narodach, językach i o wielu królach».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 119 (118), 14 i 24. 72 i 103. 111 i 131 (R.: por. 103a)

Refren: Jak słodka dla mnie mowa Twoja, Panie.

14 Więcej się cieszę z drogi wskazanej

przez Twe napomnienia *

niż z wszelkiego bogactwa.

24 Bo Twoje napomnienia są moją rozkoszą, *

moimi doradcami Twoje ustawy.

Refren.

72 Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *

niż tysiące sztuk złota i srebra.

103 Jak słodka jest Twoja mowa dla mego podniebienia, *

ponad miód słodsza dla ust moich.

Refren.

111 Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem na wieki, *

bo są radością mojego serca.

131 Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, *

bo pragnę Twoich przykazań.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

J 10, 27

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu,

Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 19, 45-48

Jezus wypędza przekupniów ze świątyni

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: "Mój dom będzie domem modlitwy", a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców».

I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

1 Mch 6, 1-13

Śmierć króla Antiocha

Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej

W czasie swojej wyprawy po górnej krainie król Antioch dowiedział się, że w Persji jest Elimais, miasto sławne z bogactwa, ze srebra i złota, że jest tam nadzwyczaj bogata świątynia, a w niej złote hełmy, pancerze i zbroja, jaką pozostawił tam król macedoński Aleksander, syn Filipa, który panował najpierw nad Grekami. Udał się więc tam, usiłował zdobyć miasto i obrabować je, to mu się jednak nie powiodło, gdyż mieszkańcy miasta poznali jego zamiary. Stanęli do walki przeciwko niemu, a on musiał się wycofać. Z wielkim smutkiem powrócił stamtąd i udał się do Babilonu.

Do Persji przybył do niego jakiś posłaniec z wiadomością, że pobite są te wojska, które były wysłane do ziemi judzkiej; przede wszystkim wyruszył Lizjasz na czele ogromnego wojska i został przez nich pobity; oni zaś stali się naprawdę mocni dzięki broni, wojsku, a także dzięki wielkim łupom, które zabrali pobitemu wojsku; zburzyli ohydę, którą wybudowano na ołtarzu w Jerozolimie, świątynię wokoło otoczyli wysokimi murami jak poprzednio, a także jego miasto Bet-Sur.

Gdy król usłyszał o tych wypadkach, zdumiał się i przeraził do tego stopnia, że padł na łoże i ze smutku się rozchorował, bo nie tak się stało, jak sobie życzył.

Przez wiele dni tam przebywał, gdyż przyszedł na niego ciężki smutek i nawet przypuszczał, że umrze. Przywołał więc wszystkich swoich przyjaciół i powiedział do nich: «Sen odszedł od moich oczu, a troska gniecie me serce; powiedziałem więc w swoim sercu: Doszedłem do tak wielkiej udręki i niepewności, w jakiej obecnie się znajduję, a przecież w używaniu swej władzy byłem łaskawy i miłosierny. Teraz jednak przypominam sobie całe zło, którego dopuściłem się w Jerozolimie. Zabrałem bowiem wszystkie srebrne i złote naczynia, które tam się znajdowały, i bez przyczyny wydałem rozkaz, aby wytępić wszystkich mieszkańców ziemi. Wiem, że dlatego właśnie spotkało mnie to nieszczęście, i oto od wielkiego smutku ginę na obcej ziemi».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 9, 2-3. 4 i 6. 16 i 19 (R.: por. 15b)

Refren: Będę się cieszył z Twej pomocy, Boże.

2 Chwalić Cię będę, Panie, całym moim sercem, *

opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła.

3 Cieszyć się będę i radować Tobą, *

zaśpiewam psalm na cześć Twego imienia, Najwyższy.

Refren.

4 Bo ustępują moi wrogowie, *

padają i giną przed Twoim obliczem.

6 Rozgromiłeś pogan, wygubiłeś grzeszników, *

na wieki wymazałeś ich imię.

Refren.

16 Poganie wpadli do dołu, który sami kopali, *

w sidle przez nich ukrytym noga ich uwięzła.

19 Bo ubogi nigdy nie będzie zapomniany, *

a nieszczęśliwych ufność nie zawiedzie na wieki.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 11, 4-12

Dwaj świadkowie, uczestnicy męki i chwały ich Pana

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Mnie, Janowi, powiedziano: «Oto dwaj moi Świadkowie; oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, co stają przed Panem ziemi. A jeśli kto chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów. I jeśliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzić, w ten sposób musi być zabity. Mają oni władzę zamknąć niebo, by deszcz nie zraszał dni ich prorokowania, i mają władzę nad wodami, by w krew je przemienić, i wszelką plagą uderzyć ziemię, ilekroć zechcą.

A gdy dopełnią swojego świadectwa, Bestia, która wychodzi z Czeluści, wyda im wojnę zwycięży ich i zabije. A zwłoki ich leżeć będą na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie się Sodoma i Egipt, gdzie także ukrzyżowano ich Pana. I spośród ludów, szczepów, języków i narodów przez trzy i pół dnia oglądają ich zwłoki, a zwłok ich nie zezwalają złożyć do grobu. Wobec nich mieszkańcy ziemi cieszą się i radują; i dary sobie nawzajem będą przesyłali, bo ci dwaj prorocy mieszkańcom ziemi zadali katuszy.

A po trzech i pół dniach duch życia z Boga w nich wstąpił i stanęli na nogi. A wielki strach padł na tych, co ich oglądali. I posłyszeli donośny głos z nieba do nich mówiący: "Wstąpcie tutaj". I w obłoku wstąpili do nieba, a ich wrogowie zobaczyli ich».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 144 (143), 1a i 2bc. 9-10 (R.: por. 1a)

Refren: Błogosławiony Pan, Opoka moja.

1 On moje ręce zaprawia do walki, *

moje palce do bitwy.

2 On mocą i warownią moją, *

osłoną moją i moim wybawcą.

Refren.

9 Boże, będę Ci śpiewał pieśń nową, *

grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach.

10 Ty królom dajesz zwycięstwo, *

Tyś wyzwolił sługę Twego, Dawida.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

por. 2 Tm 1, 10b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył,

a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 20, 27-40

Uduchowione życie zmartwychwstałych

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób:

«Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: "Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu". Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umarł bezdzietnie. Wziął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę».

Jezus im odpowiedział: «Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania».

A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzaku, gdy Pana nazywa "Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba". Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją».

Na to rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: «Nauczycielu, dobrze powiedziałeś», bo o nic nie śmieli Go już pytać.

Oto słowo Pańskie.

do góry

Pierwsze czytanie

Ez 34, 11-12. 15-17

Chrystus zna swoje owce

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

To mówi Pan Bóg: «Oto ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne.

Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie».

Do was zaś, owce moje, to mówi Pan Bóg: «Oto ja osądzę poszczególne owce, barany i kozły».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 23 (22), 1-2a. 2b-3. 4. 6 (R.: por. 1)

Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.

1 Pan jest moim pasterzem: *

niczego mi nie braknie,

2 pozwala mi leżeć *

na zielonych pastwiskach.

Refren.

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *

3 orzeźwia moją duszę.

Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *

przez wzgląd na swoją chwałę.

Refren.

5 Stół dla mnie zastawiasz *

na oczach mych wrogów.

Namaszczasz mi głowę olejkiem, *

kielich mój pełny po brzegi.

Refren.

6 Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *

przez wszystkie dni mego życia

i zamieszkam w domu Pana *

po najdłuższe czasy.

Refren.

Drugie czytanie

1 Kor 15, 20-26. 28

Królestwo Boże

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła

do Koryntian

Bracia:

Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.

Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

Por. Mk 11, 10

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;

błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Mt 25, 31-46

Chrystus będzie sądził z uczynków miłości

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.

Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie; błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata.

Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;

byłem spragniony, a daliście Mi pić;

byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;

byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;

byłem chory, a odwiedziliście Mnie;

byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie".

Wówczas zapytają sprawiedliwi: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?".

Król im odpowie: "Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili".

Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.

Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;

byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;

byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;

byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;

byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie".

Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?"

Wtedy odpowie im: "Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili".

I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».

Oto słowo Pańskie.

Pierwsze czytanie

Dn 7, 13-14

Królestwo Syna Człowieczego

Czytanie z Księgi proroka Daniela

Patrzałem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 93 (92), 1. 2 i 5 (R.: por. 1a)

Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.

1 Pan króluje, oblókł się w majestat, *

Pan odział się w potęgę i nią się przepasał,

tak świat utwierdził, *

że się nie zachwieje.

Refren.

2 Twój tron niewzruszony na wieki, *

Ty od wieków istniejesz, Boże.

5 Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary, †

Twojemu domowi przystoi świętość, *

po wszystkie dni, o Panie.

Refren.

Drugie czytanie

Ap 1, 5-8

Chrystus jest władcą królów ziemi

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym umarłych i Władcą królów ziemi. Tym, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem i kapłanami Bogu i Ojcu swojemu: Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.

Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen.

Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, który jest, który był i który przychodzi, Wszechmogący.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

por. Mk 11, 10

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;

błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

J 18, 33b-37

Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata

✠ Słowa Ewangelii według świętego Jana

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?».

Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?».

Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?».

Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».

Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?».

Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Oto słowo Pańskie.

Pierwsze czytanie

2 Sm 5, 1-3

Namaszczenie Dawida na króla

Czytanie z Drugiej Księgi Samuela

Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u Dawida w Hebronie i oświadczyły Mu: «Oto my kości twoje i ciało. Już dawno, gdy Saul był królem nad nami, ty wyprawiałeś się i powracałeś na czele Izraela. I Pan rzekł do ciebie: Ty będziesz pasł mój lud, Izraela, i ty będziesz wodzem dla Izraela».

Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 122 (121), 1-2. 4-5 (R.: por. 1)

Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.

1 Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *

«Pójdziemy do domu Pana».

2 Już stoją nasze stopy *

w twoich bramach, Jeruzalem.

Refren.

4 Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *

aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.

5 Tam ustawiono trony sędziowskie, *

trony domu Dawida.

Refren.

Drugie czytanie

Kol 1, 12-20

Bóg przeniósł nas do królestwa swojego Syna

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła

do Kolosan

Bracia:

Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.

On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.

I On jest Głową Ciała, to jest Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego i dla Niego znów pojednać wszystko z sobą: i to co na ziemi, i to co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez Krew Jego Krzyża.

Oto słowo Boże.

Śpiew przed Ewangelią

por. Mk 11, 10

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;

błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 23, 35-43

Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym».

Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie».

Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król żydowski».

Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas».

Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił».

I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa».

Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Dn 1, 1-6. 8-20

Daniel z towarzyszami na dworze króla Babilońskiego

Czytanie z Księgi proroka Daniela

W trzecim roku panowania króla judzkiego Jojakima przybył król babiloński Nabuchodonozor pod Jerozolimę i oblegał ją. Pan wydał w jego ręce króla judzkiego Jojakima oraz część naczyń domu Bożego, które zabrał do ziemi Szinear do domu swego boga, umieszczając naczynia w skarbcu swego boga.

Król polecił następnie Aszfenazowi, przełożonemu swoich dworzan, sprowadzić spośród Izraelitów z rodu królewskiego oraz z możnowładców młodzieńców bez jakiejkolwiek skazy, o pięknym wyglądzie, obeznanych z wszelką mądrością, posiadających wiedzę i obdarzonych rozumem, zdatnych do służby w królewskim pałacu. Zamierzał ich nauczyć pisma i języka chaldejskiego. Król przydzielił im codzienną porcję potraw królewskich i wina, które pijał. Mieli być wychowywani przez trzy lata, by po ich upływie rozpocząć służbę przy królu.

Spośród synów judzkich byli wśród nich Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz. Daniel powziął postanowienie, by się nie kalać potrawami królewskimi ani winem, które król pijał. Poprosił więc nadzorcę służby dworskiej, by nie musiał się kalać.

Bóg zaś obdarzył Daniela przychylnością i miłosierdziem nadzorcy służby dworskiej. Nadzorca służby dworskiej powiedział do Daniela: «Obawiam się, by mój pan, król, który przydzielił wam pożywienie i napoje, nie ujrzał waszych twarzy chudszych niż młodzieńców w waszym wieku i byście nie narazili mojej głowy na niebezpieczeństwo u króla».

Daniel zaś powiedział do strażnika, którego ustanowił nadzorca służby dworskiej nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem: «Poddaj sługi twoje dziesięciodniowej próbie: niech nam dają jarzyny do jedzenia i wodę do picia. Wtedy zobaczysz, jak my wyglądamy, a jak wyglądają młodzieńcy jedzący potrawy królewskie, i postąpisz ze swoimi sługami według tego, co widziałeś».

Przystał na to ich żądanie i poddał ich dziesięciodniowej próbie. A po upływie dziesięciu dni wygląd ich był lepszy i zdrowszy niż innych młodzieńców, którzy spożywali potrawy królewskie. Strażnik zabierał więc ich potrawy i wino do picia, a podawał im jarzyny.

Dał zaś Bóg tym czterem młodzieńcom wiedzę i umiejętność wszelkiego pisma oraz mądrość. Daniel posiadał rozeznanie wszelkich widzeń i snów. Gdy minął okres ustalony przez króla, by ich przedstawić, nadzorca służby dworskiej wprowadził ich przed Nabuchodonozora.

Król rozmawiał z nimi, i nie można było znaleźć pośród nich wszystkich nikogo równego Danielowi, Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi. Zaczęli więc sprawować służbę przy królu. We wszystkich sprawach wymagających mądrości i roztropności, jakie przedkładał im król, okazywali się dziesięciokrotnie lepsi niż wszyscy wykładacze snów i wróżbici w całym jego królestwie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Dn 3, 52. 53b i 54a i 55ab i 56 (R.: por. Dn 3, 52)

Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.

52 Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców, *

pełen chwały i wywyższony na wieki.

Błogosławione niech będzie Twoje imię, *

pełne chwały i świętości.

Refren.

53 Błogosławiony jesteś w przybytku świętej chwały Twojej. *

54 Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa.

55 Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie †

i na Cherubach zasiadasz. *

56 Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 14, 1-3. 4b-5

Pieśń odkupionych przez Baranka

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mających imię Jego i imię Jego Ojca na czołach swoich wypisane. I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego grzmotu. A głos, który usłyszałem, brzmiał jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy.

I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starcami: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy wykupionych z ziemi.

Ci Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie. Ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 24 (23), 1-2. 3-4ab. 5-6 (R.: por. 6)

Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.

1 Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *

świat i jego mieszkańcy.

2 Albowiem On go na morzach osadził *

i utwierdził ponad rzekami.

Refren.

3 Kto wstąpi na górę Pana, *

kto stanie w Jego świętym miejscu?

4 Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *

który nie skłonił swej duszy ku marnościom.

Refren.

5 On otrzyma błogosławieństwo od Pana *

i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.

6 Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *

którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Mt 24, 42a. 44

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie więc, i bądźcie gotowi,

bo w chwili, której się nie domyślacie,

Syn Człowieczy przyjdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 21, 1-4

Wdowi grosz

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki.

I rzekł: «Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Dn 2, 31-45

Kolos na glinianych nogach

Czytanie z Księgi proroka Daniela

Daniel powiedział do Nabuchodonozora:

«Ty, królu, patrzyłeś: Oto posąg bardzo wielki, o nadzwyczajnym blasku stał przed tobą, a widok jego był straszny. Głowa tego posągu była z czystego złota, pierś jego i ramiona ze srebra, brzuch i biodra z miedzi, golenie z żelaza, stopy zaś jego częściowo z żelaza, częściowo z gliny.

Patrzyłeś, a oto odłączył się kamień, mimo że nie dotknęła go ręka ludzka, i ugodził posąg w jego stopy z żelaza i gliny, i połamał je. Wtedy natychmiast uległy skruszeniu żelazo i glina, miedź, srebro i złoto, i stały się jak plewy na klepisku w lecie; uniósł je wiatr, tak że nie pozostał po nich nawet ślad. Kamień zaś, który uderzył posąg, rozrósł się w wielką górę i napełnił całą ziemię.

Taki jest sen, a jego znaczenie przedstawimy królowi. Ty, królu, królu królów, któremu Bóg Nieba oddał panowanie, siłę, moc i chwałę, w którego ręce oddał w całym zamieszkałym świecie ludzi, zwierzęta polne i ptaki powietrzne i którego uczynił władcą nad nimi wszystkimi, ty jesteś głową ze złota.

Po tobie jednak powstanie inne królestwo, mniejsze niż twoje, i nastąpi trzecie królestwo miedziane, które będzie panowało nad całą ziemią. Czwarte zaś królestwo będzie trwałe jak żelazo; żelazo, co wszystko kruszy i rozrywa w kawałki; jak żelazo, co miażdży; zetrze i zmiażdży ono wszystkie inne.

To, że widziałeś stopy i palce częściowo z gliny, częściowo zaś z żelaza, oznacza, że królestwo ulegnie podziałowi; będzie miało coś z trwałości żelaza. To zaś, że widziałeś żelazo zmieszane z mulistą gliną, a palce u nóg częściowo z żelaza, częściowo zaś z gliny oznacza, że królestwo będzie częściowo trwałe, częściowo zaś kruche. To, że widziałeś żelazo zmieszane z mulistą gliną oznacza, że zmieszają się oni przez ludzkie nasienie, ale nie będą się odznaczać spoistością, podobnie jak żelazo nie da pomieszać się z gliną.

W czasach tych królów Bóg Nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu. Jego władza nie przejdzie na żaden inny naród. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na zawsze, jak to widziałeś, gdy kamień oderwał się od góry, mimo że nie dotknęła go ludzka ręka, i starł żelazo, miedź, glinę, srebro i złoto. Wielki Bóg wyjawił królowi, co nastąpi później; prawdziwy jest sen, a wyjaśnienie jego pewne».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Dn 3, 57-58a i 59a. 60a i 61a i 62a i 63a (R.: por. Dn 3, 57)

Refren: Chwalcie na wieki najwyższego Pana.

57 Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie, *

chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.

58 Błogosławcie Pana, aniołowie Pańscy, *

59 błogosławcie Pana niebiosa.

Refren.

60 Błogosławcie Pana, wszystkie wody pod niebem, *

61 błogosławcie Pana, wszystkie potęgi.

62 Błogosławcie Pana, słońce i księżycu, *

63 błogosławcie Pana, gwiazdy niebieskie.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 14, 14-20

Sąd ostateczny jako żniwo i winobranie

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem: Oto biały obłok, a Siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku swoim ostry sierp.

I wyszedł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do Siedzącego na obłoku: «Zapuść twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi». A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp.

I wyszedł inny anioł od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i donośnie zawołał do mającego ostry sierp: «Zapuść twój ostry sierp i poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały». I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do tłoczni ogromnej Bożego gniewu. I wydeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew trysnęła aż po wędzidła koni na tysiąc i sześćset stadiów.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 96 (95), 10. 11-12. 13 (R.: por. 13b)

Refren: Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.

10 Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *

tak świat On utwierdził,

że się nie zachwieje, *

będzie sprawiedliwie sądził ludy.

Refren.

11 Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *

niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.

12 Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *

niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.

Refren.

13 Przed obliczem Pana, który się zbliża, *

który już się zbliża, by osądzić ziemię.

On będzie sądził świat sprawiedliwie, *

a ludy według swej prawdy.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ap 2, 10c

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bądź wierny aż do śmierci,

a dam ci wieniec życia.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 21, 5-11

Zapowiedź zburzenia świątyni

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».

Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?»

Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: "Ja jestem" oraz: "nadszedł czas". Nie chodźcie za nimi. I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec».

Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Dn 5, 1-6. 13-14. 16-17. 23-28

Uczta Baltazara i tajemniczy napis

Czytanie z Księgi proroka Daniela

Król Baltazar urządził dla swych możnowładców w liczbie tysiąca wielką ucztę i pił wino wobec tysiąca osób. Gdy zasmakował w winie, rozkazał Baltazar przynieść srebrne i złote naczynia, które jego ojciec, Nabuchodonozor, zabrał ze świątyni w Jerozolimie, aby mogli z nich pić król oraz jego możnowładcy, jego żony i nałożnice.

Przyniesiono więc złote i srebrne naczynia zabrane ze świątyni w Jerozolimie; pili z nich król, jego możnowładcy, jego żony i jego nałożnice. Pijąc wino wychwalali bożków złotych i srebrnych, miedzianych i żelaznych, drewnianych i kamiennych.

W tej chwili ukazały się palce ręki ludzkiej i pisały za świecznikiem na wapnie ściany królewskiego pałacu. Król zaś widział piszącą rękę. Twarz króla zmieniła się, myśli jego napełniły się przerażeniem, jego stawy biodrowe uległy rozluźnieniu, a kolana jego uderzały jedno o drugie.

Wtedy przyprowadzono Daniela przed króla. Król odezwał się do Daniela: «Czy to ty jesteś Daniel, jeden z uprowadzonych z Judy, których sprowadził z Judy król, mój ojciec? Słyszałem o tobie, że posiadasz boskiego ducha i że uznano w tobie światło, rozwagę i nadzwyczajną mądrość. Słyszałem zaś o tobie, że umiesz dawać wyjaśnienia i rozwiązywać zawiłości. Jeśli więc potrafisz odczytać pismo i wyjaśnić jego znaczenie, zostaniesz odziany w purpurę i złoty łańcuch na szyję i będziesz panował jako trzeci w królestwie».

Wtedy odezwał się Daniel i rzekł wobec króla: «Dary swoje zatrzymaj, a podarunki daj innym. Jednakże odczytam królowi pismo i wyjaśnię jego znaczenie. Uniosłeś się przeciw Panu nieba. Przyniesiono do ciebie naczynia Jego domu, ty zaś, twoi możnowładcy, twoje żony i twoje nałożnice piliście z nich wino. Wychwalałeś bogów ze srebra i złota, z miedzi, żelaza, z drzewa i kamienia, którzy nie widzą, nie słyszą i nie rozumieją. Bogu zaś, w którego mocy jest twój oddech i wszystkie twoje drogi, czci nie oddałeś. Dlatego posłał On tę rękę, która nakreśliła to pismo.

A oto nakreślone pismo: mene, mene, tekel ufarsin. Takie zaś jest znaczenie wyrazów: mene – Bóg obliczył twoje panowanie i ustalił jego kres; tekel – zważono cię na wadze i okazałeś się zbyt lekki; peres – twoje królestwo uległo podziałowi; oddano je Medom i Persom.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Dn 3, 64a i 65a i 66a i 67a. 68a i 69a i 70ab (R.: por. Dn 2, 52)

Refren: Chwalcie na wieki najwyższego Pana.

64 Błogosławcie Pana, deszcze i rosy, *

65 błogosławcie Pana, wszystkie wichry.

66 Błogosławcie Pana, ogniu i gorąco, *

67 błogosławcie Pana, chłodzie i upale.

Refren.

68 Błogosławcie Pana, rosy i szrony, *

69 błogosławcie Pana, mrozy i zimna.

70 Błogosławcie Pana, lody i śniegi, *

chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 15, 1-4

Pieśń Mojżesza i Baranka

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem na niebie znak inny, wielki i godzien podziwu: siedmiu aniołów trzymających siedem plag ostatecznych, bo w nich się dopełnił gniew Boga.

I ujrzałem jakby morze szklane, pomieszane z ogniem, i tych, co zwyciężają Bestię i obraz jej, i liczbę jej imienia, stojących nad morzem szklanym, mających harfy Boże. A śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka w słowach:

«Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny. Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów. Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo słuszne Twoje wyroki stały się jawne».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 98 (97), 1. 2-3ab. 7-8. 9 (R.: por. Ap 15, 3b)

Refren: Dzieła Twe wielkie i godne podziwu.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.

Refren.

2 Pan okazał swoje zbawienie, *

na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.

3 Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

dla domu Izraela.

Refren.

7 Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje, *

krąg ziemi i jego mieszkańcy.

8 Rzeki niech klaszczą w dłonie, *

góry niech razem wołają z radości.

Refren.

9 W obliczu Pana, który nadchodzi, *

bo przychodzi osądzić ziemię.

On będzie sądził świat sprawiedliwie *

i ludy według słuszności.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Ap 2, 10c

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bądź wierny aż do śmierci,

a dam ci wieniec życia.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 21, 12-19

Jezus zapowiada prześladowanie swoich wyznawców

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić.

A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Dn 6, 12-28

Daniel ocalony w jaskini lwów

Czytanie z Księgi proroka Daniela

Mężowie podbiegli gromadnie i znaleźli Daniela modlącego się i wzywającego Boga. Udali się więc do króla i oznajmili mu w sprawie zakazu królewskiego: «Czy nie kazałeś, królu, ogłosić dekretu, że ktokolwiek prosiłby w ciągu trzydziestu dni o coś jakiegokolwiek boga lub człowieka poza tobą, ma być wrzucony do jaskini lwów?»

W odpowiedzi król rzekł: «Sprawę rozstrzygnięto według nienaruszalnego prawa Medów i Persów».

Na to odpowiedzieli zwracając się do króla: «Daniel, ten mąż spośród uprowadzonych z Judy, nie liczy się z tobą, królu, ani z zakazem wydanym przez ciebie. Trzy razy dziennie odmawia swoje modlitwy».

Gdy król usłyszał te słowa, ogarnął go smutek, postanowił uratować Daniela i aż do zachodu słońca usiłował znaleźć sposób, by go ocalić.

Lecz ludzie ci pospieszyli gromadnie do króla, mówiąc: «Wiedz, królu, że zgodnie z prawem Medów i Persów żaden zakaz ani dekret wydany przez króla nie może być odwołany». Wtedy król wydał rozkaz, by sprowadzono Daniela i wrzucono do jaskini lwów.

Król zwrócił się do Daniela i rzekł: «Twój Bóg, któremu tak wytrwale służysz, uratuje cię». Przyniesiono kamień i zatoczono na otwór jaskini lwów. Król zapieczętował go swoją pieczęcią i pieczęcią swych możnowładców, aby nic nie uległo zmianie w sprawie Daniela.

Następnie król odszedł do swego pałacu i pościł przez noc, nie kazał wprowadzać do siebie nałożnic, a sen odszedł od niego. Król wstał o świcie i udał się spiesznie do jaskini lwów. Gdy był blisko jaskini, wołał do Daniela głosem pełnym bólu: «Danielu, sługo żyjącego Boga, czy Bóg, któremu służysz tak wytrwale, mógł cię wybawić od lwów?»

Wtedy Daniel odpowiedział królowi: «Królu, żyj wiecznie. Mój Bóg posłał swego anioła i on zamknął paszczę lwom; nie wyrządziły mi one krzywdy, ponieważ On uznał mnie za niewinnego; a także wobec ciebie nie uczyniłem nic złego». Uradował się z tego król i rozkazał wydobyć Daniela z jaskini lwów; nie znaleziono na nim żadnej rany, bo zaufał swemu Bogu. Na rozkaz króla przyprowadzono mężów, którzy oskarżyli Daniela, i wrzucono do jaskini lwów ich samych oraz ich dzieci i żony. Nim jeszcze wpadli na dno jaskini, pochwyciły ich lwy i zmiażdżyły ich kości.

Król Dariusz napisał do wszystkich narodów, ludów i języków, zamieszkałych po całej ziemi: «Wasz pokój niech będzie wielki. Wydaję niniejszym dekret, by na całym obszarze mojego królestwa odczuwano lęk i drżenie przed Bogiem Daniela. Bo On jest Bogiem żyjącym i trwa na wieki. On ratuje i uwalnia, dokonuje znaków i cudów na niebie i na ziemi. On uratował Daniela z mocy lwów».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Dn 3, 71-72a i 73a. 74-75a i 76a (R.: por. Dn 3, 52)

Refren: Chwalcie na wieki najwyższego Pana.

71 Błogosławcie Pana, dni i noce, *

chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.

72 Błogosławcie Pana, światło i ciemności, *

73 błogosławcie Pana, błyskawice i chmury.

Refren.

74 Niech ziemia błogosławi Pana, *

niech Go chwali i wywyższa na wieki.

75 Błogosławcie Pana, góry i pagórki, *

76 błogosławcie Pana, wszystkie rośliny ziemi.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 18, 1-2. 21-23; 19, 1-3. 9a

Upadek grzesznego miasta

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem anioła zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła.

I głosem potężnym tak zawołał: «Upadł, upadł Babilon – stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego odrazę».

I jeden potężny anioł dźwignął kamień wielki jak kamień młyński i rzucił w morze, mówiąc: «Tak z rozmachem Babilon, wielka stolica, zostanie rzucona i już się wcale nie znajdzie. I głosu harfiarzy, śpiewaków, flecistów, trębaczy już w tobie się nie usłyszy. I żaden mistrz jakiejkolwiek sztuki już się w tobie nie znajdzie. I terkotu żaren już w tobie nie będzie słychać. I światło lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody».

Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie mówiącego: «Alleluja. Zbawienie i chwała, i moc należą do Boga naszego, bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał by poniosła karę za krew swoich sług». I rzekli powtórnie: «Alleluja». A dym jej wznosi się na wieki wieków.

I mówi mi: «Napisz: "Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka"».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 100 (99), 1-2. 3. 4-5 (R.: por. Ap 19, 9a)

Refren: Błogosławieni wezwani na ucztę.

1 Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie, *

służcie Panu z weselem.

2 Stawajcie przed obliczem Pana *

z okrzykami radości.

Refren.

3 Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, *

On sam nas stworzył,

jesteśmy Jego własnością, *

Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

Refren.

4 W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, †

z hymnami w Jego przedsionki, *

chwalcie i błogosławcie Jego imię.

5 Albowiem Pan jest dobry, †

Jego łaska trwa na wieki, *

a Jego wierność przez pokolenia.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 21, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nabierzcie ducha i podnieście głowy,

ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 21, 20-28

Powtórne przyjście Chrystusa

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą. Będzie to bowiem czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane.

Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni. Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą.

Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte.

Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie».

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Dn 7, 2-14

Wieczne panowanie Syna Człowieczego

Czytanie z Księgi proroka Daniela

Ujrzałem swoją wizję w nocy. Oto cztery wichry nieba wzburzyły wielkie morze. Cztery ogromne bestie wyszły z morza, a jedna różniła się od drugiej. Pierwsza podobna była do lwa i miała skrzydła orle. Patrzałem, a oto wyrwano jej skrzydła, ją zaś samą uniesiono w górę i postawiono jak człowieka na dwu nogach, dając jej ludzkie serce.

A oto druga bestia, zupełnie inna, podobna do niedźwiedzia, z jednej strony podparta, a trzy żebra miała w paszczy między zębami. Mówiono do niej: «Podnieś się. Pożeraj wiele mięsa.» Potem patrzałem, a oto inna bestia podobna do pantery, mająca na swym grzbiecie cztery ptasie skrzydła. Bestia ta miała cztery głowy; jej to powierzono władzę.

Następnie patrzałem i ujrzałem w nocnych widzeniach: a oto czwarta bestia, okropna i przerażająca, o nadzwyczajnej sile. Miała wielkie zęby z żelaza i miedziane pazury; pożerała i kruszyła, depcąc nogami to, co pozostawało. Różniła się od wszystkich poprzednich bestii i miała dziesięć rogów. Gdy przypatrywałem się rogom, oto inny mały róg wyrósł między nimi i trzy spośród pierwszych rogów zostały przed nim wyrwane. Miał on oczy podobne do ludzkich oczu i usta, które mówiły wielkie rzeczy.

Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła to płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Z powodu gwaru wielkich słów, jakie wypowiadał róg, patrzałem, aż zabito bestię; ciało jej uległo zniszczeniu i wydano je na spalenie. Także innym bestiom odebrano władzę, ale ustalono okres trwania ich życia co do czasu i godziny.

Patrzałem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Dn 3, 77-78a i 79a. 80a i 81a i 82 (R.: por. Dn 3, 52)

Refren: Chwalcie na wieki najwyższego Pana.

77 Błogosławcie Pana, źródła, *

chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.

78 Błogosławcie Pana, morza i rzeki, *

79 błogosławcie Pana, wieloryby i morskie stworzenia.

Refren.

80 Błogosławcie Pana, wszystkie ptaki powietrzne, *

81 błogosławcie Pana, trzody i dzikie zwierzęta.

82 Błogosławcie Pana, wszyscy ludzie, *

chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 20, 1-4. 11 - 21, 2

Sąd ostateczny

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony.

I ujrzałem trony, a na nich zasiedli sędziowie, i dano im władzę sądzenia, i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli znamienia na czoło swe ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem.

Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. I ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga, jezioro ognia. Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.

I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morza już nie ma.

I Miasto Święte, Jeruzalem Nowe, ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża.

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 84 (83), 3-4. 5-6a i 8a (R.: por. Ap 21, 3b)

Refren: Oto przybytek Pana Boga z ludźmi.

3 Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich. *

Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.

4 Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, †

gdzie złoży swe pisklęta: *

przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, królu mój i Boże.

Refren.

5 Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *

nieustannie Ciebie wielbiąc.

6 Szczęśliwi, których moc jest w Tobie; *

7 mocy im będzie przybywać.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 21, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nabierzcie ducha i podnieście głowy,

ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 21, 29-33

Przypowieść o drzewie figowym

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział swoim uczniom przypowieść:

«Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie.

Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.»

Oto słowo Pańskie.

● Rok 1

Pierwsze czytanie

Dn 7, 15-27

Anioł wyjaśnia Danielowi wizję czterech królestw

Czytanie z Księgi proroka Daniela

Ja, Daniel, popadłem z tego powodu w niepokój ducha, a widzenia mojej głowy przeraziły mnie. Zbliżyłem się do jednego ze stojących i poprosiłem o pewne wskazówki co do tego wszystkiego.

On zaś odpowiedział i wyjaśnił znaczenie rzeczy. «Te wielkie bestie w liczbie czterech to czterech królów, którzy powstaną z ziemi. Królestwo jednak otrzymają święci Najwyższego i posiądą królestwo na zawsze i na wieki wieków».

Potem chciałem się upewnić co do czwartej bestii, odmiennej od pozostałych i nader strasznej, która miała zęby z żelaza i miedziane pazury, a pożerała, kruszyła i deptała nogami resztę; oraz co do dziesięciu rogów na jej głowie, i co do innego, przed którym, gdy wyrósł, upadły trzy tamte. Róg ten miał oczy i usta, wypowiadające wielkie rzeczy, i wydawał się większy od swoich towarzyszy. Patrzałem i róg ten rozpoczął wojnę ze świętymi, i zwyciężał ich, aż przybył Przedwieczny i sąd zasiadł, a władzę dano świętym Najwyższego, i aż nadszedł czas, by święci otrzymali królestwo.

Powiedział tak: «Czwarta bestia to czwarte królestwo, które będzie na ziemi, różne od wszystkich królestw; pochłonie ono całą ziemię, podepce ją i zetrze. Dziesięć zaś rogów: z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, po nich zaś inny powstanie, odmienny od poprzednich, i obali trzech królów. Będzie wypowiadał słowa przeciw Najwyższemu i wytracał świętych Najwyższego, będzie zamierzał zmienić czasy i Prawo, a święci będą wydani w jego ręce aż do czasu, czasów i połowy czasu.

Wtedy odbędzie się sąd i odbiorą mu władzę, by go zniszczyć i zniweczyć doszczętnie. A panowanie i władzę, i wielkość królestw pod całym niebem otrzyma lud święty Najwyższego. Królestwo Jego będzie wiecznym królestwem; będą Mu służyły wszystkie moce i będą Mu uległe».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Dn 3, 83-84a i 85a. 86a i 87a i 56 (R.: por. Dn 3, 52)

Refren: Chwalcie na wieki najwyższego Pana.

83 Niech lud Boży błogosławi Pana, *

niech Go chwali i wywyższa na wieki.

84 Błogosławcie Pana, kapłani Pańscy, *

85 błogosławcie Pana, słudzy Pańscy.

Refren.

86 Błogosławcie Pana, duchy i dusze sprawiedliwych, *

87 błogosławcie Pana, świeci i pokornego serca.

56 Błogosławiony jesteś, Panie, na sklepieniu nieba. *

chwalebny i wywyższony na wieki.

Refren.

● Rok 2

Pierwsze czytanie

Ap 22, 1-7

Wizja raju

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Anioł Pański ukazał mi rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka. Pomiędzy rynkiem Miasta a rzeką, po obu brzegach, drzewo życia, rodzące dwanaście owoców, wydające swój owoc każdego miesiąca, a liście drzewa służą do leczenia narodów. Nic godnego klątwy już odtąd nie będzie. I będzie w nim tron Boga i Baranka, a słudzy Jego będą Mu cześć oddawali. I będą oglądać Jego oblicze, a imię Jego na ich czołach. I odtąd już nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować na wieki wieków.

I rzekł mi: «Te słowa wiarygodne są i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków, wysłał swojego anioła, by sługom swoim ukazać, co musi stać się niebawem. A oto niebawem przyjdę. Błogosławiony, kto strzeże słów proroctwa tej księgi».

Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Ps 95 (94), 1-2. 3-5. 6-7ab (R.: 1 Kor 16, 22b i Ap 22, 20b)

Refren: Marana tha! Przybądź, Panie Jezu!

1 Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *

wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia,

2 stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *

radośnie śpiewajmy Mu pieśni.

Refren.

3 Bo Pan jest Bogiem wielkim, †

wielkim królem nad wszystkimi bogami. *

4 W Jego ręku głębiny ziemi, szczyty gór do Niego należą.

5 Jego własnością jest morze, które sam stworzył, *

i ziemia, którą ulepiły Jego ręce.

Refren.

6 Przyjdźcie, uwielbiajmy Go padając na twarze, *

zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył.

7 Albowiem On jest naszym Bogiem, *

a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Refren.

Śpiew przed Ewangelią

Łk 21, 36

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,

abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ewangelia

Łk 21, 34-36

Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie

✠ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».

Oto słowo Pańskie.

do góry