22/21. Prawno, 15-08-2017. Wierni przy kościele w uroczystość Wniebowzięcia NMP.
22/21. Prawno, 06-08-2017. Przy plebanii. Ta młoda sadzonka truskawki tylko dlatego żyje i wydaje owoce, ponieważ jest złączona ze swoją macierzystą rośliną. Podobnie jest i z człowiekiem. Gdy jest on złączony z Bogiem, zawsze pięknie żyje i wydaje piękne owoce, choćby po ludzku wydawało się, że jest to niemożliwe.
21/21. Prawno, 30-07-2017. Poświęcenie pojazdów. Niech te pojazdy nigdy nie oddalają nas od Boga, od chrześcijańskiego przeżywania dnia Pańskiego. Ciesząc się nimi, używajmy ich zawsze do dobrych celów. Niech w naszych rękach będą bezpieczne dla otoczenia.
20/21. Prawno, 30-07-2017. Poświęcenie pojazdów. Niech te pojazdy będą błogosławione dla Twojej chwały i dla pożytku ludzkiego w imię Ojca i Syna + i Ducha Świętego. Amen.
19/21. Prawno (przy kościele parafialnym), 26-06-2017, godz. 20:46. Niebo po deszczu wraz z tęczą oświetlone promieniami zachodzącego słońca. Niebo nad naszymi głowami, wbrew pozorom, nigdy nie wygląda tak samo. Czasami swoim wyglądem bardzo się różni od tego do którego przyzwyczailiśmy się. Bóg to sprawia, abyśmy się zatrzymali i pomyśleli o Nim, Stwórcy wszechświata. On, przez swoje dzieło stworzenia ciągle przypomina nam: JA JESTEM.
18/21. Prawno, 01-03-2017. Środa Popielcowa. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!
18/21. Prawno, 12-03-2017. Rekolekcje wielkopostne. Na zdjęciu prowadzący rekolekcje ks. dr hab. Krzysztof Grzesiak (teologia – ekumenizm), dyrektor Archidiecezjalnego Studium Organistowskiego w Lublinie.
17/21. Prawno, 27-01-2017. Kościół. Widok w południe.
15/21. Prawno, 08-01-2017. Kościół w nocy. Widok od strony cmentarza.
14/21. Prawno, 08-01-2017. Zima. Rzeka Wyżnica.
13/21. Prawno, 08-01-2017. Zima. Rzeka Wyżnica.
12/21. Prawno, 08-01-2017. Zima. Rzeka Wyżnica.
11/21. Prawno, 08-01-2017. Zima. Rzeka Wyżnica.
10/21. Prawno, 08-01-2017. Zima. Rzeka Wyżnica.
9/21. Prawno, 08-01-2017. Zima. Widok na kościół od strony plebanii.
8/21. Prawno, 08-01-2017. Widok na kościół od strony cmentarza.
7/21. Prawno, 08-01-2017. Cmentarz parafialny.
6/21. Prawno, 08-01-2017. Cmentarz parafialny.
5/21. Prawno, 08-01-2017. Cmentarz parafialny.
4/21. Prawno, 08-01-2017. Cmentarz parafialny.
3/21. Prawno, 08-01-2017. Cmentarz parafialny.
2/21. Prawno, 08-01-2017. Cmentarz parafialny.
1/21. Prawno, 08-01-2017. Cmentarz parafialny.
Niektóre wydarzenia z życia parafii
30-07-2017. Poświęcenie pojazdów. Wstęp: "Jak co roku po Mszy św. o godz. 9.00 i 11.00 gromadzimy się na parkingu przykościelnym, aby Chrystus Pan, Nasza Droga, Prawda i Życie otoczył opieką i błogosławieństwem nas i nasze pojazdy na wszystkich drogach. Ostatecznym celem naszej ludzkiej drogi jest sam Bóg. Niech więc te pojazdy nigdy nie oddalają nas od Boga, od chrześcijańskiego przeżywania dnia Pańskiego. Ciesząc się nimi, używajmy ich zawsze do dobrych celów. Niech w naszych rękach będą bezpieczne dla otoczenia. Naszym Patronem jest św. Krzysztof, który nosił na swoich barkach Chrystusa. Dlatego rozpoczynajmy jazdę żegnając się znakiem Krzyża świętego, aby Chrystus Pan był zawsze z nami, i aby nas prowadził do celu podróży i życia."
Następnie ks. proboszcz odmówił modlitwę, którą czyniąc znak krzyża zakończył słowami: "Niech te pojazdy będą błogosławione dla Twojej chwały i dla pożytku ludzkiego w imię Ojca i Syna + i Ducha Świętego. Amen."
Po błogosławieństwie ks. proboszcz poświęcił pojazdy zgromadzone przy kościele.
Odpust parafialny | Prawno, 23-07-2017. Procesja Eucharystyczna.
Odpust parafialny | 1/19. Prawno, 22-07-2017. Na cmentarzu, przed modlitwą za zmarłych.
Odpust parafialny | 2/19. Prawno, 22-07-2017. Na cmentarzu, modlitwa za zmarłych. Ks. Wiesław Podlodowski, proboszcz.
Odpust parafialny | 3/19. Prawno, 22-07-2017. Na cmentarzu, modlitwa za zmarłych.
Odpust parafialny | 4/19. Prawno, 22-07-2017. Na cmentarzu, modlitwa za zmarłych.
Odpust parafialny | 5/19. Prawno, 22-07-2017. Na cmentarzu, Msza św. za zmarłych.
Odpust parafialny | 6/19. Prawno, 22-07-2017. Na cmentarzu, Msza św. za zmarłych. Komunia św.
Odpust parafialny | 7/19. Prawno, 23-07-2017. Msza św. o godz. 12.00. Główny celebrans i kaznodzieja ks. kan. Kazimierz Podstawka.
Odpust parafialny | 8/19. Prawno, 23-07-2017. Msza św. o godz. 12.00.
Odpust parafialny | 9/19. Prawno, 23-07-2017. W pierwszej ławce rodzina Marcina i Kasi, których córeczka Maja otrzyma w czasie Mszy św. sakrament chrztu św.
Odpust parafialny | 10/19. Prawno, 23-07-2017. Msza św. o godz. 12.00. Ks. Kazimierz Podstawka czyni znak krzyża na główce dziecka.
Odpust parafialny | 11/19. Prawno, 23-07-2017. Msza św. o godz. 12.00.
Odpust parafialny | 12/19. Prawno, 23-07-2017. Msza św. o godz. 12.00. Schola.
Odpust parafialny | 13/19. Prawno, 23-07-2017. Procesja Eucharystyczna.
Odpust parafialny | 14/19. Prawno, 23-07-2017. Procesja Eucharystyczna.
Odpust parafialny | 15/19. Prawno, 23-07-2017. Procesja Eucharystyczna.
Odpust parafialny | 16/19. Prawno, 23-07-2017. Procesja Eucharystyczna.
Odpust parafialny | 17/19. Prawno, 23-07-2017. Procesja Eucharystyczna. Ks. Kazimierz Podstawka.
Odpust parafialny | 18/19. Prawno, 23-07-2017. Procesja Eucharystyczna. Za Najświętszym Sakramentem idzie w młoda rodzina z nowo ochrzczonym dzieckiem.
Odpust parafialny | 19/19. Prawno, 23-07-2017. Po Mszy św.
23 lipca 2017 - odpust parafialny ku czci św. Anny.
Wstęp. W lipcu czcimy św. Annę patronkę naszej parafii. Już od XVI wieku w dniu 26 lipca Kościół katolicki obchodzi uroczyste wspomnienie matki Maryi i babci Jezusa. U nas św. Annę czcimy w najbliższą niedzielę przed lub po 26 lipca.
Św. Anna jest szczególną opiekunką rodzin oraz kobiet bezdzietnych, matek i wdów. Czczą ją rodziny, młode panny, kobiety w stanie błogosławionym, matki, babcie, wdowy, małżeństwa bezdzietne. Św. Anna jest także patronką szpitali, domów opieki, domów starców, jej pomocy wzywa się podczas szerzących się zaraz…
W naszej parafii św. Annę szczególnie prosimy o opiekę nad rodzinami. Pragniemy też, aby dzień odpustu parafialnego ku czci św. Anny stał się dla nas świętem rodziny.
Na bieżącej stronie są zdjęcia z tego dnia, a poniżej zamieszczone są myśli i słowa ks. proboszcza przekazane wiernym w dniu odpustu, które mogą nam pomóc w jeszcze głębszym przeżywaniu święta patronalnego – odpustu ku czci św. Anny.
Na cmentarzu. Wczoraj w wigilię uroczystości przeżywanej ku czci św. Anny, o godz. 18.30 zgromadziliśmy się na cmentarzu parafialnym, aby przedstawić Bogu imiona naszych bliskich zmarłych. W modlitwie różańcowej oraz sprawowanej Eucharystii prosiliśmy dla nich o miłosierdzie Boże. Przed końcowym błogosławieństwem dopełniliśmy warunki zyskania odpustu zupełnego za zmarłych oraz zostały poświęcone przyniesione żywe kwiaty i zapalony ogień na grobach zmarłych.
Na pewno wielką radość osobom zmarłym (cierpiącym w czyśćcu i będącym w niebie) sprawiła obecność żyjących z rodziny, którzy stojąc przy ich grobach ofiarowali im bezcenny dar modlitwy, jałmużny, przyjętej Komunii św. i zyskanych odpustów. Pamiętajmy, aby na czas modlitwy za zmarłych na cmentarzu mobilizować wszystkich członków rodziny do ich obecności i modlitwy płynącej z czystych serc. Im więcej będzie modlących się za swoich bliskich zmarłych, tym większą otrzymają pomoc cierpiący w czyśćcu, a i dla nas żyjących również spłyną wielkie łaski od Boga, ponieważ Bóg zawsze okazuje wdzięczność tym, którzy idą z pomocą biednym duszom w czyśćcu cierpiącym.
Dziękujemy ks. Andrzejowi Walencikowi za posługę w konfesjonale na cmentarzu. Każde jego rozgrzeszenie osoby spowiadającej się na pewno było wielką radością dla jej bliskich zmarłych.
Dziękuję wszystkim wiernym, którzy wczoraj na cmentarzu i dzisiaj modlą się we wspólnocie parafii i razem przeżywają odpust ku czci św. Anny.
Przed Mszą św. Wszystkim, którzy przybyli na dzisiejszą uroczystość ku czci św. Anny z serca dziękuję. Z całą wspólnotą parafialną dziękujemy za obecność i serdecznie pozdrawiamy wszystkich wiernych z sąsiednich parafii i wszystkich gości, którzy przyjechali, aby razem z nami, ze swoimi rodzinami przeżywać nasze święto parafialne. Cieszymy się waszą obecnością. Niech św. Anna ma was w swojej opiece.
Nasze święto parafialne jest też świętem rodziny. Dlatego prosiłem parafian, aby jak najliczniej zgromadzili członków rodziny na Mszy św. w kościele i w domu rodzinnym przy stole, aby w ten sposób w miłości i wzajemnym poszanowaniu odnawiać więzy rodzinne oparte na chrześcijańskich fundamentach. Dzisiaj, gdy wydaje się, że jakby wszystkie siły zła zwróciły się przeciw rodzinie, jakże bardzo jest potrzebne aby cała rodzina przyszła do Jezusa i Jego Najświętszemu Sercu i Niepokalanemu Sercu Maryi powierzyła swoją przyszłość.
Niech to miejsce i czas, które na drodze naszego życia wyznaczył nam Bóg, rozpocznie się od głębokiego przeżycia Jezusa Eucharystycznego w tej Mszy św. sprawowanej za parafię i w waszych intencjach, które teraz w ciszy serca przedstawcie Bogu.
Na końcu Mszy św. Czcigodni bracia i siostry, dziękuję wam za waszą obecność i za dar wspólnego przeżywania ofiary Mszy św. i naszego święta patronalnego ku czci św. Anny.
Razem dziękujemy chórowi z organistą - panem Kazimierzem, scholi, panu kościelnemu, ministrantom i strażakom. Dziękujemy wiernym, którzy w procesji będą nieśli nasze znaki religijne. Dziękujemy dziewczynkom, które dla Jezusa przyniosły kwiaty na dywan z naszych ogródków. Dziękujemy wszystkim, którzy pracowali nad przygotowaniem dzisiejszej uroczystości.
Rodzina i chrzest. Odpust ku czci św. Anny dla wspólnoty parafialnej jest też świętem rodziny. Dzisiaj przeżywamy piękny Boży znak rodziny – sakrament chrztu św. Oto jest z nami młoda rodzina, Marcin i Kasia ze swoimi dziećmi. Mieszkają aktualnie w Norwegi, ale już w Polsce budują dom rodzinny i niedługo wrócą do swojej Ojczyzny. Pięć lat temu tu w tym miejscu spełnili swoje postanowienie i przed Bogiem ślubowali sobie miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że będą razem na dobre i złe aż do końca życia. Sakrament małżeństwa sprawia to, że w rodzinie Chrystus jest obecny z całym bogactwem swej Miłości, którą małżonkowie mają przeżywać i zarazem objawiać w ramach wypełnienia swego powołania. Dlatego w dniu ślubu, tu przed ołtarzem zaprosili Jezusa i Jego Matkę do swojej rodziny, a potem przed ołtarz na rękach przynieśli swoje dzieci: Antosia (skończył 3 lata) i Małgosię (2 lata), aby tu w naszym kościele otrzymały chrzest święty i błogosławieństwo dla całej rodziny. Dziś do kościoła przynieśli swoją córeczkę Maję, aby mocą sakramentu chrztu świętego została włączona do grona dzieci Bożych.
Dziękujemy Wam za to, że jesteście z nami we wspólnocie Kościoła Jezusa Chrystusa. Dziękujemy, za wasze świadectwo wiary składanej w rodzinie. Tego świadectwa wiary tak bardzo dzisiaj potrzebują zagubieni młodzi ludzie, którzy tak jak Ewa w raju dają się zwodzić Kusicielowi i nie myślą o konsekwencjach lekceważenia sakramentu małżeństwa. To są biedni grzesznicy, o ratunek których prosiła nas Matka Boża w Fatimie.
A my dzisiaj cieszymy się tym świętym maleństwem, które mama przytula do swego serca. Kochani rodzice stańcie tu przy ołtarzu i pokażcie nam wszystkim, jak wygląda święty człowiek w drugim miesiącu życia.
Myśląc o świętych zazwyczaj myślimy o niebie, a oto tu rodzice pokazują nam świętą osobę, która jest wśród nas, a którą jest ich córeczka Maja!
Życzenia dla rodzin. Drodzy rodzice, uczyńcie wszystko co jest możliwe, aby tą świętość zachować w waszej ochrzczonej dzisiaj córeczce i w waszych dzieciach. Pamiętajcie, że największym szczęściem i największą nagrodą i pociechą dla rodziców są ich własne dzieci, które naśladując swoich rodziców wolę Bożą uczyniły swoją wolą.
Niech żyją młode rodziny, które przez życie wiernie idą za Jezusem, a z których my kapłani i wszyscy kochający Boga - jesteśmy dumni!
Dla was i dla wszystkich rodzin, tu od ołtarza przesyłamy najlepsze życzenia:
Pamiętajcie, że z grzechem nikt nie może być szczęśliwy. Z tej przyczyny czyńcie wszystko, aby wasze serca były czyste. Niech comiesięczna spowiedź będzie dla was lekarstwem, a Msza św. gorącym pragnieniem spotkania się z miłującym Bogiem.
Niech codzienna wspólna modlitwa w waszych rodzinach stanie się waszym życiem, waszym codziennym pokarmem, abyście mogli wszystko zrozumieć i przyjąć, nawet najcięższe choroby i krzyże.
Przez modlitwę i osobiste nawrócenie bądźcie dla swoich dzieci świadkami pełnienia woli Bożej i widzialnym znakiem, że Bóg mieszka w was. Jak mówił św. Augustyn: Życie rodziców jest księgą, którą czytają dzieci.
Niech wasze rodziny będą harmonijnym kwiatem, który każdego dnia można złożyć w darze Jezusowi.
Niechaj wasze rodziny będą miejscem, gdzie się rodzi świętość jako owoc miłości i posłuszeństwa Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi.
Miejcie omodlone różańce w ręku i szkaplerze na sercu. Niech zły duch widzi, że do Jezusa i Maryi należycie.
O te łaski prosimy dla Was przez wstawiennictwo św. Anny, która dała nam Matkę Zbawiciela.
I pamiętajcie o tych słowach: O ile możliwe jest w ogóle niebo na ziemi, to tylko można je znaleźć w szczęśliwym małżeństwie.(Marie von Ebner-Eschenbach)
Życzenia dla kapłanów. Do naszych życzeń wraz z podziękowaniami dołączamy tych, których Jezus wybrał i ustanowił przewodnikami na drodze do nieba – kapłanów.
Dziękujemy ks. kan. Kazimierzowi Podstawce za przewodniczenie dzisiejszym uroczystościom. Dziękujemy za wygłoszone słowo Boże, za modlitwę i za odprawioną Mszę św. za parafię.
Są wśród nas kapłani, którzy obchodzą w lipcu swoje imieniny: to ks. dr Czesław Bielec (Kluczkowice), ks. Krzysztof Kozak (Opole Lubelskie), ks. Krzysztof Klepka (Kluczkowice), ks. Krzysztof Lichota (Piotrawin). Naszą pamięcią i wdzięcznością ogarniamy wszystkich kapłanów dekanatu Opole Lubelskie.
Czcigodni księża – wszystkiego najlepszego.
Dla wszystkich: Plurimos annos…
Procesja Eucharystyczna. Za chwilę rozpoczniemy procesję Eucharystyczną. Chrystus, nasz Pan, w tajemnicy konsekrowanej Hostii wyjdzie do nas wszystkich, jakże często utrudzonych i obciążonych chorobami duszy i ciała, i sprawami tego świata. Wyjdzie do nas Jezus, aby nas przytulić do Swego Serca i ogarnąć swoją miłością i nam błogosławić.
Zapraszam wszystkich do głębokiego przeżycia tego niezwykłego czasu łaski. Młoda rodzina z nowo ochrzczonym dzieckiem niech w procesji pójdźcie tuż za baldachimem, za Jezusem. I tak czyńcie przez całe życie – idźcie za Jezusem. Weźmy ze sobą nasze parafialne znaki religijne – krzyż, chorągwie, feretrony i obrazy. I w skupieniu ducha z radością pójdźmy razem z Jezusem, aby na końcu procesji Bogu w Trójcy Jedynemu wyśpiewać hymn wdzięczności i uwielbienia za wszystko, co nam uczynił. I to błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem niech spłynie do naszych serc i stanie się radością na całe życie.
W osobistej modlitwie zaprośmy też Jezusa, Maryję i św. Annę ze swym małżonkiem Joachimem do naszych domów i naszych rodzin.
Rozpocznijmy nasze uwielbienie Jezusa Eucharystycznego śpiewając: "O Zbawcza Hostio."
Wstęp. 15 czerwca 2017 roku. Dzisiaj, gromadząc się wokół ołtarza w parafialnym kościele przeżywamy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa - Boże Ciało.
Po uroczystej Mszy św. pójdziemy w procesji, aby towarzyszyć Jezusowi obecnemu w Najświętszym Sakramencie, który pragnie nawiedzić i obdarzyć błogosławieństwem naszą parafię, a w niej nasze domy i rodziny.
Udział w procesji jest wyznaniem naszej wiary, ale jest też aktem naszej ekspiacji za grzechy świętokradztwa i za niewiarę w realną obecność Chrystusa w Konsekrowanych Postaciach. Pisał o tym Ojciec Święty Urban IV w bulli "Transiturus" (wrzesień 1264) – ustanawiającej święto ku czci Ciała i Krwi Chrystusa – podając jako powód "zadośćuczynienie za znieważanie Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, błędy heretyków oraz uczczenie pamiątki ustanowienia Najświętszego Sakramentu, która w Wielki Czwartek nie może być uroczyście obchodzona ze względu na powagę Wielkiego Tygodnia."
Liturgiczny znak procesji przypomina nam także, że ludzkie życie jest drogą, a człowiek – wędrowcem, który zawsze powinien być blisko Jezusa.
Homiliawygłoszona przez ks. proboszcza. Prawno, 15 czerwca 2017 r.
"To jest chleb, który z nieba zstąpił, nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki." (J 6,58)
W dzisiejszą uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa pragnę raz jeszcze nawiązać do fatimskiego wydarzenia z jesieni 1916 roku w Loca do Cabeço.
Wtedy Anioł przygotowując pastuszków fatimskich na spotkanie z Matką Bożą przyniósł im Komunię Świętą z nieba i nauczył ich modlitwy do Trójcy Przenajświętszej. Wezwał też pastuszków do adoracji Najświętszego Sakramentu i zadośćuczynienia za zniewagi, świętokradztwa i zaniedbania, jakimi jest obrażany Jezus. Potem udzielił im Komunii Świętej. Przypomnijmy sobie to wydarzenie z opisu siostry Łucji:
Anioł trzymał w ręce kielich, nad którym unosiła się święta Hostia, z której spływały krople Krwi do kielicha. Nagle kielich z Hostią zawisł w powietrzu, a Anioł uklęknął na ziemi i powtórzył trzy razy modlitwę:
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu, Duchu Święty, uwielbiam Cię ze czcią najgłębszą. Ofiaruję Ci przenajdroższe Ciało, Krew, Duszę i Bóstwo Pana naszego Jezusa Chrystusa, obecnego na wszystkich ołtarzach świata, na przebłaganie za zniewagi, świętokradztwa i zaniedbania, które Go obrażają. Przez niezmierzone zasługi Jego Najświętszego Serca i Niepokalanego Serca Maryi proszę Was o nawrócenie biednych grzeszników.
Następnie podnosząc się z klęczek wziął znowu w rękę kielich i Hostię. Hostię podał mnie, a zawartość kielicha podał Hiacyncie i Franciszkowi do wypicia mówiąc równocześnie:
Przyjmijcie Ciało i Krew Jezusa Chrystusa, okropnie znieważanego przez niewdzięcznych ludzi. Wynagrodźcie ich grzechy i pocieszajcie waszego Boga!
Potem znowu uklęknął i odmówił z nami trzy razy tę samą modlitwę: Trójco Przenajświętsza.
Jakie jest przesłanie tego wydarzenia dla nas, w uroczystość Bożego Ciała?
W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie już na początku nasuwa się stwierdzenie, które brzmi: jak bardzo ważna jest w życiu człowieka Komunia Święta! Sam Anioł z nieba przynosi dzieciom Eucharystię, podkreślając w ten sposób jej wielkie znaczenie nie tylko w ich życiu, ale i w losach świata.
Przyjmijcie Ciało i Krew Jezusa Chrystusa… woła do nas Bóg ustami Anioła. Woła do tych, których serca są czyste i niewinne. Takie serca miały dzieci z Fatimy: Łucja, Franciszek i Hiacynta.
Komunia Święta udzielona dzieciom przez Anioła jest też niejako Bożą pieczęcią potwierdzającą dekret ogłoszony w 1910 roku przez Papieża św. Pius X "O wcześniejszym dopuszczeniu dzieci do Pierwszej Komunii Świętej".
Przypomnijmy, że papież przeczuwając zagrożenia nadchodzące na Kościół, jako wyprzedzający środek zaradczy ogłosił dekret o Pierwszej Komunii Świętej i przepowiedział, że otwarcie dzieciom możliwości przystępowania do Komunii Świętej w młodszym wieku zaowocuje świętością, która będzie emanować na rodziny i na wszystkich, z którymi dzieci będą się spotykać. "Będziemy mieli świętych wśród dzieci" - mówił św. Pius X, a później św. Jan Paweł II dodał: "Będziemy mieli apostołów wśród dzieci".
Dzięki temu zarządzeniu papieża Łucja mogła przystąpić (choć nie bez trudności) do Komunii Świętej w wieku 6 lat. Hiacynta i Franciszek po raz pierwszy przyjęli Jezusa Eucharystycznego z rąk Anioła. Od tej pory stali się męczennikami pragnienia, ponieważ wprowadzanie dekretów Piusa X odbywało się z oporami. Przed wprowadzeniem dekretu dzieci mogły przyjmować Pierwszą Komunię Świętą dopiero w wieku 12 lat.
We wspomnieniach siostry Łucji ze wzruszeniem czytamy, jak dzieci godzinami adorowały Jezusa "ukrytego", aby wyprosić ludziom łaskę godnego i częstego przyjmowania Komunii Świętej i wyprosić dostęp do Stołu Pańskiego dla dzieci przed dwunastym rokiem życia.
Pamiętajmy też, że Szatan czyni wszystko, co jest w jego szatańskiej mocy, aby nas odłączyć od przyjmowania Eucharystii. Tych zaś, których trzyma w grzechu zmusza, aby swoimi grzechami okropnie znieważali Najświętszy Sakrament.
Dlaczego Szatan tak nie chce Komunii Świętej?
Ponieważ wie, że Eucharystia jest nie tylko pokarmem dla duszy człowieka, ale też największym darem, jaki można ofiarować Bogu na przebłaganie za zniewagi, świętokradztwa i zaniedbania, którymi ludzie Go obrażają oraz Niepokalane Serce Maryi. Ofiaruję Ci przenajdroższe Ciało, Krew, Duszę i Bóstwo Pana naszego Jezusa Chrystusa… – tak na kolanach modlił się Anioł wraz z dziećmi do Boga w Trójcy Jedynego.
Dlatego tak ważna jest przyjęta w stanie łaski uświęcającej Komunia Święta wynagradzająca w pierwsze soboty miesiąca. Ten akt wynagrodzenia doskonale rozumiały dzieci z Fatimy, o czym świadczą słowa Hiacynty, która z powodu wieku nie była jeszcze dopuszczona do przyjmowania Eucharystii: Tak bardzo żałuję, że nie mogę przyjmować Komunii Świętej, żeby zadośćuczynić za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi.
Podczas trzeciego objawienia Anioł przypomniał nam też wielką prawdę, że w Eucharystii na wszystkich ołtarzach świata jest prawdziwie obecne Ciało, Krew, Dusza i Bóstwo Pana naszego Jezusa Chrystusa. Ileż to cudów Eucharystycznych potwierdziło tę prawdę. Wspomnijmy tylko z ostatnich lat cud Eucharystii, który dokonał się w kościele w Buenos Aires (1996), w kościele w Sokółce (12 października 2008), w kościele pw. Maryi Matki Kościoła w Jardines de la Paz (Guadalajara, Meksyk, 24 lipca 2013), czy w kościele św. Jacka w Legnicy (25 grudnia 2013).
Również tam w Loca do Cabeço Anioł uczy nas i przypomina nam o okazywaniu czci i wielkiego szacunku dla Eucharystii wyrażonych w adoracji i modlitwie. Anioł uklęknął na ziemi i powtórzył trzy razy modlitwę: Trójco Przenajświętsza. Po udzieleniu Komunii św. dzieciom uczynił to samo.
Już za chwilę i my przyjmiemy do naszych serc Komunię Świętą. Mając przykład samego Anioła z nieba, jak należy uczcić Eucharystię, i my uczyńmy wszystko, aby Jezus stał się w nas najmilszym Gościem i został przez nas uwielbiony z najgłębszą czcią, tak jak uczynił to Anioł w Loca do Cabeço. Kiedy przychodzimy do kościoła uklęknijmy przed Najświętszym Sakramentem i odmówmy modlitwę Anioła. Podobnie uczyńmy po przyjęciu Komunii Świętej. Stańmy się dla innych świadkiem żywej wiary, miłości i uwielbienia dla Jezusa Eucharystycznego.
Po Mszy św. pójdźmy razem z Jezusem w procesji Eucharystycznej i też uczcijmy Go tak, jak najpiękniej potrafimy to uczynić. Zaprośmy Go do naszych domów i rodzin. Niech się dobrze czuje wśród nas, aby mógł się dokonać cud przemiany naszych serc. Amen.
I Komunia św. | 30/50. Prawno, 13-05-2017. Angelika.
I Komunia św. | 31/50. Prawno, 13-05-2017. Marta.
I Komunia św. | 32/50. Prawno, 13-05-2017. Jagoda.
I Komunia św. | 33/50. Prawno, 13-05-2017. Julia.
I Komunia św. | 34/50. Prawno, 13-05-2017. Hubert.
I Komunia św. | 35/50. Prawno, 13-05-2017. Magdalena.
I Komunia św. | 36/50. Prawno, 13-05-2017. Wiktoria.
I Komunia św. | 37/50. Prawno, 13-05-2017. Michał.
I Komunia św. | 38/50. Prawno, 13-05-2017. Magdalena.
I Komunia św. | 39/50. Prawno, 13-05-2017. Mateusz.
I Komunia św. | 40/50. Prawno, 13-05-2017. Kamil.
I Komunia św. | 41/50. Prawno, 13-05-2017. Filip.
I Komunia św. | 42/50. Prawno, 13-05-2017. Kacper.
I Komunia św. | 43/50. Prawno, 13-05-2017. Filip.
I Komunia św. | 44/50. Prawno, 13-05-2017. Natalia.
I Komunia św. | 45/50. Prawno, 13-05-2017. Małgorzata.
I Komunia św. | 46/50. Prawno, 13-05-2017. Marika.
I Komunia św. | 47/50. Prawno, 13-05-2017. Wiktoria.
I Komunia św. | 48/50. Prawno, 13-05-2017. Julia.
I Komunia św. | 49/50. Prawno, 09-04-2017. Niedziela Palmowa.
I Komunia św. | 50/50. Prawno, 09-04-2017. Niedziela Palmowa.
W tym roku przeżywamy stulecie objawień fatimskich. W naszej parafii do Pierwszej Komunii Świętej przystąpiło 21 dzieci z klas III. Uroczystość odbyła się 7 maja 2017 roku o godz. 11.00. Spotkania formacyjne przygotowujące dzieci i rodziców na ten dzień rozpoczęły się we wrześniu 2016 roku.
Pierwsza Komunia Święta dzieci z Fatimy.
Homilia wygłoszona przez ks. proboszcza.
Kochane dzieci!
Drodzy wasi rodzice i chrzestni, i wszyscy tu obecni!
Jesteśmy w niezwykłym miejscu – to nasz kościół. Tu nieustannie przebywa Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie. Czeka na każdego z nas, na nasze czyste serca, na nasze słowa wypowiedziane z miłością, pokorą i wiarą. Chce obdarzyć nas swoim błogosławieństwem i potrzebnymi dla nas łaskami. A co jest najbardziej zdumiewające – chce w Komunii Świętej przyjść do naszych serc i pozostać w nich jak w niebie. Muszą one jednak być bez grzechu, przyozdobione miłością do Jezusa, dobrymi uczynkami i gorącym pragnieniem pełnienia woli Bożej.
Dziś, drogie dzieci, przyszedł dla was po raz pierwszy ten uroczysty dzień. Otrzymacie największy skarb - Jezusa w Komunii Świętej. Wasi rówieśnicy z Fatimy: Łucja, Franciszek i Hiacynta, dobrze rozumieli jak wielki jest to skarb – w małym białym opłatku Jezus żywy!
Sam Anioł z nieba przyniósł im Komunię Świętą i nauczył ich jak należy modlić się i oddawać szacunek Jezusowi w Komunii Świętej! W roku stulecia objawień fatimskich pragnę wam przybliżyć to wydarzenie i jego wpływ na życie pastuszków oraz cud gołąbków podczas światowej pielgrzymki figury Matki Bożej z Fatimy. Najpierw objawienie Anioła z nieba.
Trzecie objawienie Anioła miało miejsce jesienią 1916 roku. Anioł w Loca do Cabeço (Portugalia) ukazuje się trójce dzieci Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie. Łucja tak opisuje to wydarzenie:
Anioł trzymał w ręce kielich, nad którym unosiła się święta Hostia, z której spływały krople Krwi do kielicha. Nagle kielich z Hostią zawisł w powietrzu, a Anioł uklęknął na ziemi i powtórzył trzy razy modlitwę:
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu, Duchu Święty, uwielbiam Cię ze czcią najgłębszą. Ofiaruję Ci przenajdroższe Ciało, Krew, Duszę i Bóstwo Pana naszego Jezusa Chrystusa, obecnego na wszystkich ołtarzach świata, na przebłaganie za zniewagi, świętokradztwa i zaniedbania, które Go obrażają. Przez niezmierzone zasługi Jego Najświętszego Serca i Niepokalanego Serca Maryi proszę Was o nawrócenie biednych grzeszników.
Następnie podnosząc się z klęczek wziął znowu w rękę kielich i Hostię. Hostię podał mnie, a zawartość kielicha podał Hiacyncie i Franciszkowi do wypicia mówiąc równocześnie:
Przyjmijcie Ciało i Krew Jezusa Chrystusa, okropnie znieważanego przez niewdzięcznych ludzi. Wynagrodźcie ich grzechy i pocieszajcie waszego Boga!
Potem znowu uklęknął i odmówił z nami trzy razy tę samą modlitwę: Trójco Przenajświętsza.
Łucja wtedy miała 9 lat, Franciszek 8 lat, a Hiacynta 6 lat.
Pierwsza Komunia Święta dzieci. Bóg z nieba uznał, że dzieci są godne przyjąć Jezusa w Komunii św. i że ten Duchowy Pokarm jest dla nich potrzebny na zbliżający się czas objawień Matki Bożej. Dla Franciszka i Hiacynty była to Pierwsza Komunia św., którą przyniósł im Anioł z nieba.
Łucja Pierwszą Komunię św. przyjęła 3 lata wcześniej, mając 6 lat. Bardzo wtedy pragnęła przyjąć do serce Jezusa w Komunii św., ale ks. proboszcz uznał, że powinna poczekać jeszcze rok na przyjęcie sakramentu. Za Łucją wstawił się u proboszcza, przebywający wówczas z wizytą w parafii w Fatimie ksiądz Cruz, który był zaskoczony jej świetną znajomością katechizmu. W dniu Pierwszej Komunii Łucja wypowiada modlitwę: Panie, spraw, abym stała się świętą. Zachowaj moje serce zawsze czyste tylko dla Ciebie!
Matka Boża zapowiedziała, że wkrótce zabierze do nieba Franciszka i Hiacyntę, a Łucja zostanie jeszcze na ziemi, bo Pani chce się nią posłużyć w przekazywaniu orędzi. Łucja zmarła w 13 lutego 2005 roku w wieku 98 lat.
Franciszek został zabrany przez Matkę Bożą do nieba w dniu 4 kwietnia 1919 roku. Miał wtedy 11 lat. Przez 6 miesięcy chorował na grypę z przewlekłymi powikłaniami płucnymi. Dwa dni przed śmiercią przystąpił do sakramentu pojednania, a następnego dnia przyjął Wiatyk. Zmarł w domu rodzinnym 4 kwietnia około godz. 22.00. W dokumentach parafialnych proboszcz zapisał: Widzący Franciszek zmarł o dziesiątej wieczorem 4 kwietnia bieżącego roku, na skutek trwającej 5 miesięcy choroby płuc, w całkowitej przytomności i z wielką pobożnością przyjął sakramenty – I potwierdził, że widział Panią w Cova da Iria i w Valinho.
Hiacynta jesienią 1918 roku również zachorowała, tak jak jej brat Franciszek. Od 2 lutego 1920 roku po raz kolejny przebywała w szpitalu, teraz w Lizbonie. Tam była operowana i tam zmarła w wieku 10 lat. Bardzo cierpiała. Wszystkie swoje cierpienia ta mała dziewczynka ofiarowywała za grzeszników, aby się nawracali i nie trafili do piekła, które ukazała dzieciom Matka Boża 13 lipca 1917 roku.
Eurico Lisboa – jeden z lekarzy, który opiekował się Hiacyntą w szpitalu w stolicy Portugalii, opisuje: W piątek, 20 lutego około szóstej po południu, dziewczynka powiedziała, że źle się czuje i że chciałaby przyjąć Sakramenty. Wezwano przewielebnego proboszcza z parafii [Matki Bożej Królowej] Aniołów, ks. dr Pereira dos Reis, który około ósmej wieczorem wysłuchał jej spowiedzi. Powiedziano mi, że dziewczynka nalegała, aby przyniesiono jej Święty Wiatyk, ale ks. dr Pereira dos Reis nie zgodził się na to, bo znajdował ją w dobrym stanie. Obiecał jej przynieść Pana Jezusa następnego dnia. Dziewczynka nalegała, prosiła o Komunię św., mówiąc, że wkrótce umrze. I rzeczywiście, między godziną dziesiątą a północą, umarła spokojnie, nie przyjąwszy Komunii św.
Jezusa, którego Hiacynta tak bardzo pragnęła przyjąć w Komunii św. wkrótce ujrzała w niebie.
Cud gołąbków. Chciałbym wam jeszcze opowiedzieć o niezwykłych świadkach wiary, którzy swoją obecnością wobec nieprzeliczonych tłumów zaświadczyli, że wierzą w obecność Matki Bożej w jej fatimskim znaku figury i wierzą w rzeczywistą obecność Jezusa w Komunii św. Tymi świadkami wiary są białe gołąbki, które towarzyszyły Maryi od 28 listopada 1946 roku, kiedy to od Portugalii rozpoczęła się jej pielgrzymka po całym świecie. Białe gołąbki niemal stale towarzyszyły figurze, nieraz nawet w kościele. W oczach wiernych wyglądały, jakby trwały na modlitwie i czuwaniu przy figurze Maryi, trzymając przedziwną strażą honorową Matki Najświętszej.
6 grudnia 1946 roku dokonuje się przedziwny znak. Oto w czasie Eucharystii, podczas Komunii św. jeden z gołąbków wyfrunął z kwiatów, z miejsca w którym adorował Maryję i usiadł na jej koronie. Zwrócił się w stronę tabernakulum, rozłożył skrzydła i tak trwał nieruchomo na adoracji aż do zakończenia udzielania Komunii św. Ten cud, jak wspominają obserwatorzy, powtarzał się co najmniej 50 razy.
Wiernych budowała, jak sami określają, pobożna postawa tych ptaków. Widziano je zwracające się w stronę ambony podczas głoszenia kazania. A gdy było wystawienie Najświętszego Sakramentu, to jeden siadał po lewej, drugi po prawej stronie monstrancji i tak adorowały Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Ten "cud gołębi" jest wielką szkołą wiary dla ludzi wątpiących i niewierzących, dla pysznych, zagubionych i poszukujących, ale również i dla nas wierzących.
To trwanie gołąbków przy Maryi i ich adoracja Najświętszego Sakramentu niejako samo nasuwa pytanie: Jak to możliwe, że te małe gołąbki wierzą w realną obecność Maryi w jej Fatimskim Wizerunku i jej Syna w Najświętszym Sakramencie, a jest tyle ludzi, którzy szczycą się używaniem rozumu i nie wierzę w tę wielką tajemnicę wiary? Jak to możliwe? To pytanie dla wątpiących i im podobnych.
Zaś dla nas wierzących "cud głębi" jest umocnieniem wiary, miłości, posłuszeństwa i szacunku dla Najświętszej Maryi Panny i jej Syna Jezusa Chrystusa, który dzień i noc jest w Najświętszym Sakramencie wśród nas i który pragnie dzisiaj przyjść do serc tych dzieci zgromadzonych przy ołtarzu w naszym kościele.
Kochane dzieci! W 1916 roku Anioł z nieba przyniósł dzieciom z parafii Fatima, Komunię Świętą pod dwoma postaciami, a dzisiaj to ja – ksiądz, któremu kiedyś Pan Jezus powiedział: Pójdź za mną! – przynoszę Wam, Komunię św. pod dwoma postaciami. Przyjmijcie Ją jak najgodniej – dzisiaj i zawsze! Amen.
Chcę po chrześcijańsku wychować moje dzieci! Jak to zrobić?
Takie pytanie stawiają sobie prawie wszyscy rodzice. Znalezienie na nie właściwej odpowiedzi dla wielu jest sprawą niezwykle trudną. Tymczasem mądrze obserwując ludzi i ich postępowanie, możemy wyciągnąć następujący wniosek: Bez Boga nie można dobrze wychować dzieci!
Co mam zatem czynić? Oto niektóre rady:
1. Pracuj intensywnie nad swoją duszą, abyś był człowiekiem prawego sumienia. Staraj się żyć w świętości, a we wszystkim Bóg ci pomoże; będzie ci podpowiadał co masz mówić i czynić. Żyjąc w świętości na pewno nie popełnisz żadnego błędu w wychowaniu dzieci.
2. Niech nigdy nie będzie dnia bez porannej i wieczornej modlitwy. Na początku dnia oddaj siebie i całą rodzinę w opiekę Panu Bogu.
3. Przynajmniej jeden raz w ciągu dnia uklęknij z całą rodziną do modlitwy. W niedzielę i święta uczestnicz z całą rodziną we Mszy św.
4. Praktykuj razem z dziećmi comiesięczną spowiedź. Dzieci koniecznie powinny widzieć, jak się modlisz, spowiadasz, przystępujesz do Komunii Świętej.
5. Odpraw razem z dziećmi Pierwsze Piątki i Pierwsze Soboty miesiąca. Zdobędziesz w ten sposób Boże błogosławieństwo i bezcenne łaski.
6. Pamiętaj, nie ma nic i nikogo ważniejszego od Boga. Strzeż się wszystkiego co ma choćby pozór zła.
7. Przeczytaj również i przemyśl treść życzeń skierowanych do rodzin w dniu odpustu parafialnego, 23 lipca 2017 roku. Tekst znajduje się na bieżącej stronie w zakładce "Odpust, Życzenia dla rodzin".
Kalendarz parafialny na stulecie objawień Matki Bożej w Fatimie.
W ubiegłym roku po raz pierwszy został przygotowany kalendarz parafialny na 2017 rok. Kalendarz poza swoją funkcjonalnością jest dla nas piękną pomocą w przeżywaniu obecności Jezusa i Maryi w murach naszego kościoła. Wielu parafian już korzysta z niego i wielu też wysłało go do najbliższych przebywających za granicą czy mieszkających z dala od rodzinnego domu. Dziękujemy wam za ten duszpasterski gest, który tak pięknie wplata się w realizację tegorocznego hasła "Idźcie i głoście…"
Młodzieżowa Orkiestra Dęta Gminy Józefów nad Wisłą
W niedzielę, 15 stycznia 2017 r. gościliśmy w naszej parafii Młodzieżową Orkiestrę Dętą Gminy Józefów nad Wisłą. Orkiestra swoją obecnością uświetniła liturgię Mszy św. o godz. 11.00. Po Mszy św. wysłuchaliśmy koncertu kolęd i innych popularnych utworów muzycznych.
Historia Orkiestry ma swój początek w kwietniu 2013 roku. Powstała dzięki staraniom pana Grzegorza Kapicy – Wójta Gminy Józefów nad Wisłą. Również Rada Gminy VI kadencji pozytywnie odniosła się do inicjatywy założenia Orkiestry i poparła zakup instrumentów muzycznych ze środków budżetowych Gminy.
Kierownictwo nad nowo tworzącą się Orkiestrą objął Anton Szaszkow – muzyk i pracownik Lubelskiej Filharmonii. W skład Orkiestry weszły dzieci i młodzież Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Józefowie nad Wisłą. Aktualnie (styczeń 2017) orkiestra liczy 32 muzyków.
Po raz pierwszy Orkiestra wystąpiła w grudniu 2013 roku i od razy podbiła serca publiczności. Za swój debiut otrzymała wielkie brawa. Podobny aplauz publiczności miał miejsce na kolejnych koncertach, spośród których najważniejsze to:
- koncert na Płycie Desantu w Warszawie z okazji Święta Wisły,
- koncert podczas I i II Wojewódzkiego Święta Sadów,
- koncert na podsumowanie programu Sokrates Comenius w Zespole Szkół Ogólnokształcących,
- koncert na XIII Międzypowiatowym Festiwalu Orkiestr Dętych w Polichnie, (nagroda wyróżnienia),
- koncert z okazji Jubileuszu 90-lecia Kuratorium Oświaty w Lublinie,
- koncert na XXI Międzynarodowym Festiwalu Orkiestr Dętych na Łotwie, (III miejsce).
- koncert w Filharmonii Lubelskiej,
- szereg innych koncertów z racji różnych uroczystości jak: Dożynki, Święto Sadów i inne.
Podziękowania.
- Muzykującej młodzieży i dzieciom dziękujemy za to, że jesteście i z wielkim zaangażowaniem pracujecie w orkiestrze poświęcając dla niej swój czas. Staliście się piękną wizytówką Zespołu Szkół Ogólnokształcących i naszej Gminy w Józefowie nad Wisłą. Brawo!
- Rodzicom i opiekunom muzyków z Orkiestry dziękujemy za wasze duchowe, materialne i fizyczne zaangażowanie w trwanie Orkiestry. Wam też należą się wielkie oklaski i wdzięczność od nas wszystkich. Dziękujemy!
- Pan Anton Szaszkow – serce Orkiestry! Wielkie słowa uznania i podziwu za pracę z dziećmi i młodzieżą. Na naszych oczach tworzycie piękną kulturę Nadwiślańskiej Ziemi i już na trwałe wpisaliście się w karty historii Gminy, Szkoły i naszych Parafii. Dziękujemy!
- Zespół Szkół Ogólnokształcących w Józefowie nad Wisłą. To z tej Szkoły są muzycy i ta Szkoła jest domem rodzinnym Orkiestry. Na ręce pani dyrektor Joanny Suchwolak składamy podziękowanie dla wszystkich nauczycieli i innych pracowników Szkoły za wszelką pomoc i wspieranie Orkiestry - naszych uczniów, którzy zawsze pięknie reprezentują Szkołę i swoich nauczycieli. Dziękujemy!
- Szczególne podziękowania kierujemy do pana Grzegorza Kapicy – Wójta Gminy. Od początku był z Orkiestrą i za Orkiestrą, i na różne sposoby ją wspierał, aby mogła stać się chlubą Gminy. Dziękujemy!
- Orkiestrze dziękujemy za koncert w naszym kościele parafialnym. To był piękny czas modlitwy i świadectwa kultury. Szkoda tylko, że nie mieliśmy technicznych możliwości spotkania się po koncercie na małej agapie (przyjęciu). Nie mieliśmy takiego miejsca, w którym mogliby się wszyscy pomieścić, a było bardzo zimno. Choć w kościele było +7oC, to jednak z powodu przeciągów wszyscy odczuwaliśmy zimno. W tym czasie na dworze było -12oC. Prosimy zatem o przyjęcie od wspólnoty parafialnej wraz z oklaskami w kościele, szczerych, gorących i z serca płynących podziękowań za wasz koncert. Dziękujemy!
