01/06 | Papież Franciszek
W dniu 13 marca 2013 roku ks. kard. Jorge Mario Bergoglio został wybrany na następcę Papieża Benedykta XVI. Przybrał on imię Franciszek i jest 266. papieżem. Kardynał Bergoglio ma 76 lat, jest jezuitą, był arcybiskupem Buenos Aires i prymasem Argentyny. Następcę św. Piotra wybrano w drugim dniu konklawe, po pięciu tajnych głosowaniach.
Jorge Mario Bergoglio, urodził się 17 grudnia 1936 roku w Buenos Aires jako jedno z pięciorga dzieci w rodzinie włoskiego imigranta - pracownika kolei. Z wykształcenia jest technikiem chemikiem. Po obronie dyplomu z chemii rozpoczął studia w seminarium w Villa Devoto koło Buenos Aires. 11 marca 1958 roku wstąpił do zakonu jezuitów i kontynuował naukę w zakonnych domach studiów; w nowicjacie w Chile kształcił się w zakresie przedmiotów humanistycznych, w Colegio Maximo San José (Kolegium św. Józefa) w San Miguel koło Buenos Aires obronił licencjat z filozofii, w Colegio de la Immaculada (Kolegium Maryi Niepokalanej) w Santa Fe studiował literaturę i psychologię, a w Colegio del Salvador (Kolegium Zbawiciela) w Buenos Aires teologię.
Przyjął święcenia kapłańskie 13 grudnia 1969 roku. Studia kontynuował w Hiszpanii i tam 22 kwietnia 1973 złożył śluby wieczyste w swym zakonie. Po powrocie do kraju był m.in. był mistrzem nowicjatu w Villa Barilari, profesorem Wydziału Teologii i rektorem Colegio Maximo San José (Kolegium św. Józefa) w San Migiel (1980-86), członkiem konsulty prowincji zakonnej San Miguel, a w latach 1973-79 prowincjałem jezuitów w Argentynie. Pełnił również funkcję dyrektora duchownego Colegio del Salvador (Kolegium Zbawiciela) w Cordobie. W tym czasie wyjeżdżał kilkakrotnie na dłuższe lub krótsze pobyty do Niemiec.
20 maja 1992 roku Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Buenos Aires. 27 czerwca tegoż roku z rąk ówczesnego arcybiskupa stolicy kard. Antonio Quarracino otrzymał sakrę biskupią. 3 czerwca 1997 Ojciec Święty powołał hierarchę na arcybiskupa koadiutora z prawem następstwa, a w niecały rok później – 28 lutego 1998 mianował go arcybiskupem metropolitą jego rodzinnego miasta. 30 listopada tegoż roku papież mianował go jednocześnie ordynariuszem dla wiernych obrządków wschodnich w Argentynie, niemających własnego biskupa.
Jego zawołaniem biskupim są słowa "Miserando atque eligendo".
Pełnił funkcje Wielkiego Kanclerza Katolickiego Uniwersytetu Argentyny. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce w listopadzie i grudniu 1997 roku. 21 lutego 2001 roku Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, przyznając mu jako kościół tytularny w Rzymie świątynię pw. św. Roberta Bellarmina.
W dniach 18-19 kwietnia 2005 wziął udział w konklawe, które wybrało Benedykta XVI. Już wtedy był wymieniany w gronie tzw. papabile, potencjalnych faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 roku Janie Pawle II.
W latach 2005-2011 przez dwie 3-letnie kadencje był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny (Conferencia Episcopal Argentina).
23 lutego 2013 r. ustępujący papież Benedykt XVI mianował argentyńskiego hierarchę-jezuitę członkiem Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, działającej w ramach Kongregacji ds. Biskupów.
Na ostatnim konklawe, które odbyło się w dniach 12-13 marca 2013 r. kard. Bergoglio został wybrany na następcę Papieża Benedykta XVI. Nowy papież wybrał imię Franciszek.
Ks. kard. Jorge Mario Bergoglio jest pierwszym Argentyńczykiem i mieszkańcem Ameryki, pierwszym jezuitą, który został wybrany na najwyższy urząd w Kościele katolickim, a także pierwszym papieżem-zakonnikiem od ponad półtora stulecia. Poprzednim biskupem Rzymu, który wcześniej należał do jakiegoś zakonu, był kameduła Grzegorz XVI (żył w latach 1765-1846, papieżem był od 1831). Wybrano go na biskupa Rzymu 2 lutego 1831, po konklawe, które trwało ponad 2 miesiące (poprzedni papież, Pius VIII, zmarł 30 listopada 1830). Również jako pierwszy przybrał imię Franciszek. Biegle włada językiem hiszpańskim, włoskim i niemieckim.
O kardynale Bergoglio. Jako biskup, a potem kardynał był zawsze powściągliwy i bardzo skromny. Prowadził prosty styl życia, a jednocześnie posiadał zdolności przywódcze. Już 4 lata po wyświęceniu w 1969 roku (miał wtedy 33 lata) okrzyknięto go "głową argentyńskiego kościoła".
Kiedy mianowano go kardynałem w 2001 roku Bergoglio przekonał setki Argentyńczyków by nie przylatywali do Rzymu na ceremonię, tylko pieniądze przeznaczone na bilety ofiarowali biednym. Zrezygnował także z możliwości przeprowadzenia się do biskupiej rezydencji i zamieszkał w skromnym mieszkaniu.
Jego głównym środkiem lokomocji był miejski autobus. W czasie wolnym odwiedzał i pocieszał chorych i ubogich. W 2001 r. wsławił się swoją wizytą w hospicjum, podczas której umył i ucałował stopy 12 pacjentów z AIDS. Zawsze wyróżniał się, wspierając chrześcijan prześladowanych na świecie, nieustannie angażując się w czasie swojej posługi w Buenos Aires.
Z ogromnym naciskiem występował w obronie praw katolików do sprzeciwu wobec aborcji i wobec tego, co nazywa się "ukrytą eutanazją" praktykowaną głównie w szpitalach, nawet jeśli zakazuje jej prawo; sprzeciwiał się układom homoseksualnym, zalegalizowanym w Argentynie w 2010 roku, wszędzie mówił o sprzeciwie sumienia.
Walczył również o to, aby uznano, iż wolność religijna chrześcijan jest łamana wtedy, gdy Kościół jest publicznie znieważany i ośmieszany. Mówił: "Kościół jest prześladowany poprzez oszczerstwa, kalumnie, które stają się silniejsze i są uwiarygadniane do momentu, kiedy wydają się uzasadnione".
Uczył, że dyskryminacje, prześladowania wobec chrześcijan i publiczne łamanie prawa naturalnego łączą się jednocześnie z tematem tajemniczego działania demona w świecie. W swoim pierwszym wystąpieniu, w homilii podczas Mszy św. celebrowanej z kardynałami 14 marca, Papież Franciszek przypomniał tajemnicze działanie szatana, cytując zdanie francuskiego powieściopisarza Léona Bloya, według którego "kto nie modli się do Boga, modli się do diabła".
Był on wychowankiem ukraińskiego kapłana ks. Stepana Czmila, a nawet jako student służył mu w czasie Liturgii.
Przez 30 lat spowiednikiem ks. kard. Jorge Mario Bergoglio był bowiem chorwacki franciszkanin o. Nikola Mihaljević. Gdy zachorował, jego miejsce zajął inny Chorwat – o. Berislav Ostojić. – Ludzie, którzy się z nim zetknęli, bardzo go kochają. Zwłaszcza sieroty, o których los dbał od zawsze – mówi o. Berislav.
W duszpasterstwie stawiał główny nacisk na duchową stronę powołania i chęć podążania za przykładem Jezusa Chrystusa.
Pontyfikat Ojca Świętego Franciszka rozpoczął się w dniu poświęconym Matce Bożej z Fatimy, a został zainaugurowany w uroczystość św. Józefa, 19 marca. Znamienne jest to, że Papież jest gorliwym czcicielem Opiekuna Świętej Rodziny. Jeszcze jako ksiądz kardynał znany był jako gorliwy czciciel św. Józefa.
▲ do góry
