Już od ponad stu osiemdziesięciu lat miliony ludzi trzymają codziennie w rękach różaniec, a modląc się we wspólnych intencjach, stanowią trzecią rękę Boga w wioskach i miastach całego świata. Dzięki Kółkom Różańcowym Bóg otrzymuje niejako dodatkowe możliwości zbawczego działania wśród ludzi. Oddani Mu czciciele trwają, bowiem we wspólnocie z sobą i z Maryją, a dzięki modlitwie i regularnej formacji postępują na drogach duchowego rozwoju i coraz lepiej rozumieją swoją odpowiedzialność za rodzinę, parafię, Kościół i świat.

Stowarzyszenie Żywego Różańca założyła Paulina Maria Jaricot w 1826 roku, we Francji. Pragnęła przez nie dokonać zjednoczenia serc, by przez zasługi Jezusa i Maryi wyprosić nawrócenie grzeszników, wywyższenie Kościoła, utrzymanie wiary w krajach katolickich i rozszerzenie wiary na cały świat". Chciała modlić się za tych, którzy się nie modlą, i kochać Maryję za tych, którzy Jej nie znają i nie kochają.

Żywy Różaniec, zwany również Różami Różańcowymi lub Kółkami Różańcowymi, jest modlitewnym łańcuchem 20 osób. Każda z nich codziennie modli się odmawiając dziesiątek Różańca, rozważając przydzieloną sobie tajemnicę. Tak więc, codziennie odmawiany jest cały Różaniec – dwadzieścia tajemnic. Wszystkich członków Róży dotyczy taka sama zasługa płynąca z tej modlitwy, tak jakby odmówili cały Różaniec. Nie odmówienie wyznaczonej tajemnicy nie oznacza popełnienia grzechu, ale utratę zasługi. Modlitwa różańcowa jest pięknym duchowym darem - wieńcem z róż, codziennie składanym u stóp Najświętszej Maryi Panny.

Członkowie są przyjmowani do Żywego Różańca w sposób uroczysty, a ich imiona i nazwiska zostają wpisane do Księgi Żywego Różańca, która powinna być prowadzona w każdej parafii. Nowy członek zostaje włączony do konkretnej Róży i w niej podejmuje swe obowiązki. Przyjmowanie do Żywego Różańca dokonuje się w kościele, najlepiej przy ołtarzu Matki Bożej, po Mszy św. lub nabożeństwie, zwłaszcza z okazji takich uroczystości jak: I Komunia Święta, misje parafialne, rekolekcje czy miesiąc październik.

Żywy Różaniec zakłada się wśród dzieci, młodzieży, ojców i matek. Różami różańcowymi kieruje kapłan zwany moderatorem Żywego Różańca. Na czele Róży stoi zelator (zelatorka) oraz ich zastępcy. zelatorów mogą wybierać sami członkowie Żywego Różańca.

Jeżeli Róż jest wiele, mogą one łączyć się w Stowarzyszenie Żywego Różańca. W Stowarzyszeniu zelatorzy tworzą Radę Żywego Różańca, wybierając spośród siebie przełożonego i zastępcę. Może wreszcie zostać powołana Unia Żywego Różańca. Od 1877 roku wszystkie Stowarzyszenia Żywego Różańca podlegały Generałowi Zakonu Dominikanów. Dziś podlegają one jurysdykcji biskupów ordynariuszy, którzy czuwają nad rozwojem życia religijnego w swych diecezjach.

Każda Róża obiera sobie patrona, od którego bierze swą nazwę.

Członkowie Żywego Różańca starają się poznawać Najświętszą Maryję Pannę, a szczególnie Jej objawienia w tylu miejscach świata. Starają się też gorliwie wypełniać orędzia Matki Najświętszej i naśladować Jej cnoty.

Raz w miesiącu, zwykle w pierwszą lub ostatnią niedzielę członkowie Żywego Różańca dokonują zmiany tajemnic różańcowych.

Statut, oraz obowiązki szczegółowe zelatorów oraz członków Róż opracowuje ksiądz moderator w formie małej broszurki i rozdaje przy wpisywaniu się do Róży.

Podstawowym obowiązkiem sióstr i braci Żywego Różańca jest codzienne bardzo pobożne odmawianie przez cały miesiąc tej tajemnicy, którą się otrzymało, w intencji podanej przez księdza moderatora.

Często zdarza się, że Żywe Róże są nie tylko kręgami modlitwy, ale także środowiskami podejmującymi różnorodne prace apostolskie.

Członkowie Żywego Różańca mogą uzyskać odpust zupełny siedem razy w roku: w dniach Narodzenia Pańskiego, Zmartwychwstania Pańskiego, Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie, Wniebowzięcia Matki Bożej, Królowej Różańca Świętego, Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny (Ofiarowania Pańskiego). Ponadto każdy uzyskuje odpust zupełny w dniu przyjęcia do Żywego Różańca. Odpusty można uzyskać pod zwykłymi warunkami: spowiedź i Komunia Święta, modlitwa według intencji Ojca Świętego i odnowienie postanowienia wiernego zachowania statutu Stowarzyszenia Żywego Różańca.

Bardzo ważne jest to, aby zapisując się do Róży, nie zapominać o odmawianiu dziesiątki Różańca świętego, gdyż wtedy kółko różańcowe ulega przerwaniu. Najlepiej wybrać sobie dogodną, stałą porę dnia odmawiania, dzięki temu nabierając dobrego nawyku.

▲ do góry

Obowiązki członka Żywego Różańca

1. Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w Księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka Różańca.

2. Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych (kto sześć razy z własnej winy opuści nabożeństwo, należy go wykreślić).

3. Częste przystępowanie do Sakramentów świętych oraz udział w procesjach maryjnych.

4. Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.

5. Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika.

6. Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modlitwach za spokój jego duszy.

Obowiązki zelatora

1. Sprawdza obecność członków Żywego Różańca na nabożeństwach.

2. Dostarcza tajemnicę z intencją modlitewną nieobecnym.

3. Zachęca członków do gorliwej działalności apostolskiej, zwłaszcza wśród chorych i ubogich.

4. Zbiera miesięczne składki np. na Mszę św.

5. Odwiedza chorych członków i otacza ich miłością.

6. Czuwa, aby Róża posiadała pełny skład - 20 osób. Jest to jeden z ważniejszych obowiązków zelatora.

7. Pilnuje, aby Róża wypełniała zlecone sobie zadania apostolskie.

8. Utrzymuje stałą łączność między Różą, a ks. Dyrektorem.

▲ do góry