2/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
3/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
4/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
5/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
6/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
7/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
8/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
9/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
10/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
11/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
12/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
13/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
14/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
15/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
16/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
17/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
18/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
19/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
20/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
21/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
22/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
23/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
24/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
25/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
26/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
27/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
28/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
29/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
30/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
31/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
32/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
33/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
34/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
35/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
36/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
37/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
38/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
39/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
40/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
41/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
42/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
43/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
44/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
45/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
46/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
47/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
48/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
49/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
50/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
51/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
52/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
53/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
54/54 ✶ 24 czerwca 2023, Wąwolnica. Dziecezjalna Pielgrzymka Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej.
24 czerwca 2023 r. odbyła się Pielgrzymka Liturgicznej Służby Ołtarza do Matki Bożej Kębelskiej w Wąwolnicy. Uczestniczyło w niej ok. 1500 ministrantów i lektorów oraz scholi liturgicznych wraz z duszpasterzami oraz rodzicami i opiekunami. Z naszej parafii był ksiądz proboszcz, lektor Kuba, kandydaci na ministrantów, schola, dzieci pierwszokomunijne, rodzice i opiekunowie, razem 17 osób.
Rozpoczynając pielgrzymkę, ministranci i lektorzy wraz ze scholami liturgicznymi, przeszli w pieszo z Kębła do sanktuarium w Wąwolnicy, a następnie uczestniczyli w uroczystej Mszy Świętej, której przewodniczył Abp Stanisław Budzik Metropolita Lubelski w czasie której zostało ustanowionych 46 nowych ceremoniarzy. W homilii Ksiądz Arcybiskup odniósł się do ważnej funkcji ceremoniarzy parafialnych ich dbałość o przebieg Mszy świętej oraz podkreślił, że każdy, kto przyczynia się do wzbogacenia liturgii, pomaga innym zbliżyć się do Pana Boga.
Po liturgii odbył się posiłek dla wszystkich uczestników, a od godziny 12:00 do wieczora, ministranci oraz schole liturgiczne, spędzali czas na błoniach sanktuarium, przy licznie zgromadzonych atrakcjach sportowych, rekreacyjnych oraz ekstremalnych. Obecnych było ok. 30 funkcjonariuszy policji, którzy służyli chłopcom przeróżnymi promocjami sprzętu policyjnego. Wojsko polskie także było bardzo zaangażowane, poprzez ciężki sprzęt wojskowy oraz pojazdy, które można było obejrzeć. Atrakcją tegorocznej promocji wojska był Czołg Leopard, który cieszył się ogromnym zainteresowaniem. Państwowa straż pożarna również była bardzo zaangażowana w piknik, na błoniach Sanktuarium.
Pielgrzymka przyczyniła się do postaw patriotycznych oraz promowania programu „Warto być Polakiem” nie tylko przez promocje służb mundurowych, ale również pielęgnowanie polskości oraz przekazywanie wartości patriotycznych w czasie całego wydarzenia.
2014. Program wizytacji kanonicznej
14 września 2014, godz. 9.00
Skład asysty:
1. turyferarz – ……………………………………………..
2. krucyferariusz – ……………………………………………..
3. akolita 1 – ……………………………………………..
4. akolita 2 – ……………………………………………..
5. nawikulariusz – ……………………………………………..
6. ministrant pastorału – ……………………………………………..
7. ministrant mitry – ……………………………………………..
8. ceremoniarz – ……………………………………………..
W kościele należy przygotować:
1. Na ołtarzu Mszał z założonymi modlitwami: za biskupa, z tytułu lub patrona kościoła.
2. Klęcznik przed Najświętszym Sakramentem (stawiamy go przed ołtarzem).
3. Na kredencji bądź na rogu ołtarza szaty mszalne dla celebransa (kolor czerwony), tacka na piuskę oraz to wszystko, co potrzebne jest dla celebracji Eucharystii.
4. W prezbiterium odpowiednia ilość miejsc siedzących (krzesła bądź ławki), rzutnik, włączyć mikrofon bezprzewodowy.
5. Stolik na dary ołtarza, a na nim: pismo św., fioletowa stuła, różaniec, kwiaty, hostia, wino i woda.
1. Godz. 8.50 Cała asysta czeka przed kościołem na biskupa. Bierzemy ze sobą: krzyż (drewniany z zakrystii), wodę święconą w kociołku, kropidło, świece, zapałki, welony do pastorału i mitry, mikrofon bezprzewodowy, bochen chleba i sól, (dla proboszcza stuła, komża i kapa). Nie bierzemy łódki i trybularza – będą dopiero potrzebne na Ewangelię. Kiedy pojawi się biskup nie zapomnijmy pozdrowić biskupa słowami: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”.
Proboszcz, jego współpracownicy, dziekan, służba liturgiczna oraz inni księża ubrani w szaty liturgiczne wychodzą na powitanie biskupa i wraz z wiernym ludem oczekują na jego przyjazd przy bramie kościoła.
2. Powitanie przy głównym wejściu do kościoła Proboszcz podaje biskupowi do ucałowania krzyż, a następnie kropidło, którym biskup kropi zebranych wodą święconą.
Przedstawiciele parafii witają biskupa chlebem i solą.
3. Procesja do kościoła. Biskup i wszyscy wierni w procesji udają się do prezbiterium według kolejności: krucyfarariusz, akolici, niosący chleb i sól, ministranci, kapłani, biskup, ministranci mitry i pastorału, wierni. W czasie procesji śpiewa się odpowiednią pieśń (Pod Twą obronę).
W kościele. Po krótkiej modlitwie biskupa w ciszy, proboszcz zachęca wiernych do modlitwy w intencji biskupa mówiąc: Módlmy się; po chwili odmawia (śpiewa) kolektę z Mszału ze Mszy za biskupa: „Boże, wiekuisty Pasterzu wiernych... (Mszał, 120) lub „Boże, Pasterzu i Rządco wszystkich wiernych... (tamże).
Biskup pozdrawia zebranych, zapowiada swoje główne czynności w czasie wizytacji, następnie odmawia (śpiewa) modlitwę (kolektę) z tytułu lub patrona kościoła i błogosławi wiernych.
4. Powitanie w kościele Proboszcz oraz przedstawiciele parafii w krótkich słowach witają biskupa oraz wyrażają radość z jego przybycia i posługi w ich wspólnocie. Następnie proboszcz składa wobec biskupa i wspólnoty parafialnej sprawozdanie z życia religijnego oraz ważniejszych dokonań związanych z administracją parafii.
Biskupa witają: dzieci, służba ołtarza, młodzież, dorośli i proboszcz
5. Msza św. Bezpośrednio po sprawozdaniu proboszcza następuje Msza św. i rozpoczyna się od kolekty. Mszę św. odprawia proboszcz, słowo Boże głosi Ks. Biskup.
Śpiew przed Ewangelią
Nawikulariusz i turyferarz podchodzą do celebransa (zasypanie przed Ewangelią). Po zasypaniu podajemy biskupowi pastorał. W tym czasie akolici biorą świece i udają się do ambonki.
Ewangelia
Po odczytaniu Ewangelii zakładamy biskupowi mitrę.
Modlitwa wiernych
Należy podać celebransowi tekst modlitwy wiernych.
Ofiarowanie darów
Kiedy celebrans podchodzi do przyjęcia darów (jeżeli nie ma diakona bądź kapłana pomaga celebransowi ministrant) w tym czasie ministrant ołtarza rozkłada na ołtarzu korporał, stawia kielich i kładzie puryfikaterz.
Cichy podkład muzyczny - np. Cóż Ci Jezu damy. Komentator zapowiada składane dary ołtarza.
Kiedy celebrans odmawia modlitwę nad darami, w tym czasie turyferarz już czeka w prezbiterium na okadzenie. Jeżeli nie ma diakona, nawikulariusz i turyferarz idą obok celebransa wokół ołtarza. (jeżeli jest diakon idzie tylko turyferarz)
Pieśń na ofiarowanie (propozycja): „Była cicha”.
Liturgia eucharystyczna
Kiedy rozpoczyna się prefacja (Pan z wami… W górę serca…itd.) zdejmujemy biskupowi z głowy piuskę i kładziemy ją na tacy.
Na Święty, Święty… turyferarz i nawikulariusz stają za diakonem (jeżeli jest) i razem udają się przed ołtarz. Diakon dokonuje zasypania i okadzenia. Potem razem powracają na drugą stronę ołtarza i przyklękają. Jeżeli nie ma diakona funkcję tę wykonuje subdiakon lub tylko turyferarz i nawikulariusz.
Kiedy biskup skończy udzielać Komunii Św. podchodzimy do biskupa z ręczniczkiem i lawaterzem (stoi przy tabernakulum). To samo czynimy wobec innych kapłanów udzielających Komunii Św. Następnie podajemy biskupowi piuskę (na głowę założy sobie sam).
Pieśń na Komunię (propozycja): Panie dobry jak chleb, Cóż Ci, Jezu damy, Dzięki, o Panie.
Ogłoszenia
Błogosławieństwo
Po Mszy św.
Spotkanie: dzieci, Służby Ołtarza, chóru, Kół Różańcowych, Legionu Maryi, Rady Duszpasterskiej i obecnych z Ks. Biskupem (w kościele).
▲ do góry
2014. Program wizytacji kanonicznej
14 września 2014, godz. 12.00
Skład asysty:
1. turyferarz – ……………………………………………..
2. krucyferariusz – ……………………………………………..
3. akolita 1 – ……………………………………………..
4. akolita 2 – ……………………………………………..
5. nawikulariusz – ……………………………………………..
6. ministrant pastorału – ……………………………………………..
7. ministrant mitry – ……………………………………………..
8. ceremoniarz – ……………………………………………..
W kościele należy przygotować:
1. Czerwony ornat dla biskupa.
2. Czerwone (ewentualnie białe) stuły dla kapłanów.
3. Kropidło i kociołek z wodą święconą,
4. Mikrofon bezprzewodowy.
5. Księga „Obrzędy bierzmowania”.
6. Dwa welony do mitry i pastorału (bakulum).
7. Tacka na piuskę.
8. Kawałek świeżego chleba, sól i pół cytryny z tacką (do wytarcia palców po namaszczeniu św. olejem; po uroczystości chleb i sól należy spalić).
9. Na kościele stolik przykryty białym obrusem, a na nim wyszczególnione dalej dary ołtarza.
10. W pobliżu ambonki kwiaty dla biskupa.
1. Wejście, procesyjne długie (przez środek kościoła). Ministranci ubrani w stroje czekają przed zakrystią (zwróceni twarzą do zakrystii; pamiętamy o pozdrowieniu). Przed zakrystią zasypanie i modlitwa. Idziemy w kolejności: 1. turyferarz; 2. krucyferariusz; 3. akolici; 4. kandydaci do bierzmowania; 5. ministranci; 6. kapłani; 7. biskup; 8. ministranci mitry i pastorału.
Pieśń na wejście – .........................
1. Gdy w głównych drzwiach ukaże się krzyż, należy zadzwonić na Mszę św. (wykona to kościelny).
2. Po ucałowaniu przez biskupa ołtarza odbieramy od niego pastorał i mitrę i podajemy wyznaczonym ministrantom. Biskupowi podajemy trybularz (nie ma już zasypania) przez subdiakona. Z biskupem wokół ołtarza idzie turyferarz i (jeżeli nie będzie diakona) ceremoniarz.
2. Pozdrowienie biskupa.
3. Powitanie biskupa: młodzież, rodzice i proboszcz.
4. Akt pokuty, chwała na wysokości Bogu, kolekta, czytania, psalm
5. Śpiew przed Ewangelią. 1. Turyferarz i nawikulariusz podchodzą do biskupa. 2. Akolici podchodzą do ambonki. 3. Biskupowi należy podać pastorał.
6. Ewangelia. Po odczytaniu Ewangelii biskupowi należy założyć mitrę.
7. Przedstawienie kandydatów (proboszcz).
8. Homilia. Po homilii odbieramy od biskupa pastorał i mitrę i podajemy wyznaczonym ministrantom.
9. Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych
10. Nałożenie rąk (modlitwa biskupa o Ducha Świętego, w czasie której biskup i kapłani wyciągają ręce nad kandydatami). Zakładamy biskupowi mitrę i podajemy pastorał.
11. Namaszczenie krzyżmem (biskup wraz z dwoma kapłanami podchodzi do kandydatów i namaszcza ich krzyżmem świętym). Dialog z biskupa z kandydatem (podstawiamy mikrofon bezprzewodowy do pierwszych 4 bierzmowanych).
Pieśni: Przyjdź Duchu Święty, Schola…
1. Po namaszczeniu bierzmowanych należy odebrać od biskupa mitrę i pastorał.
2. Po namaszczeniu biskup wyciera palce po świętym oleju. Podać tackę z chlebem i solą; wycisnąć na palce sok z cytryny oraz wodę (jeżeli trzeba) i ręczniczek.
12. Modlitwa wiernych Podajemy biskupowi tekst modlitwy wiernych (wstęp i zakończenie).
13. Ofiarowanie darów Jeżeli przy biskupie nie będzie trzeciej osoby do odbierania darów podchodzi ceremoniarz.
Organy: cichy odkład muzyczny: np. Cóż Ci, Jezu damy.
Pieśń na ofiarowanie. Schola:
1. Okadzenie ołtarza. Do biskupa podchodzi turyferarz i nawikulariusz. Biskup dokonuje zasypania. Trybularz bierze …………………. i przekazuje biskupowi. Z biskupem wokół ołtarza idzie turyferarz i (jeżeli nie będzie diakona) ceremoniarz.
2. Trybularz odbiera od biskupa turyferarz i okadza biskupa i kapłanów oraz wiernych.
3. Do biskupa podchodzi dwóch ministrantów. (lavabo)
14. Dalej tak, jak w czasie uroczystej Mszy świętej.
1. Na słowa: Pan z wami… W górę serca… należy podejść z tacką i zdjąć biskupowi piuskę.
2. Na Święty, Święty… do okadzenia wychodzi turyferarz, nawikulariusz. Jeżeli nie będzie diakona okadzenia dokonuje turyferarz.
15. Komunia Święta
1. Akolici stają przy rogach ołtarza.
2. Ministranci trzymają lawaterz i ręczniczek. Po udzielonej Komunii św. podchodzą do biskupa i kapłanów.
3. Należy podać biskupowi piuskę.
16. Modlitwa po Komunii
17. Podziękowanie: młodzież, rodzice, proboszcz.
18. Ogłoszenia
19. Błogosławieństwo
1. Zakładamy biskupowi mitrę i podajemy pastorał.
2. Podajemy biskupowi tekst poświęcenia krzyży, kropidło i wodę święconą.
20. Wyjście do zakrystii
▲ do góry
Wielki Tydzień
Spis treści
1. Wielki Czwartek
a. W Wielki Czwartek
b. Informacje liturgiczno-duszpasterskie
c. Komentarze
2. Wielki Piątek
a. W Wielki Piątek
b. Informacje liturgiczno-duszpasterskie
c. Przygotowanie do liturgii
d. Przebieg liturgii
3. Wielka Sobota
a. Wielka Sobota
b. Informacje liturgiczno-duszpasterskie
c. Przygotowanie do liturgii
d. Przebieg liturgii
4. Okres Wielkanocny
a. Informacje liturgiczno-duszpasterskie
WIELKI CZWARTEK
W Wielki Czwartek uwaga nas wszystkich skupia się wtedy na Ostatniej Wieczerzy. Na początku Mszy św. podczas radosnego Chwała na Wysokości Bogu przy dźwięku dzwonów, dzwonków i sygnaturki radujemy się wraz z Chrystusem, którego pragnienie spożycia owej wieczerzy wraz ze swymi uczniami spełniło się.
Nasze myśli wybiegają do Wieczernika, gdzie Jezus świadom tego co wkrótce się stanie, jakoby w podsumowaniu swojej misji wśród ludzi bierze chleb, składa dzięki Bogu, łamie i rozdaje swoim uczniom. Bierze kielich napełniony winem, błogosławi i daje im jako Swą Krew Nowego i Wiecznego Przymierza. Przymierza, w którym on jest Ofiarą i Kapłanem. Testament Wielkiego Czwartku został streszczony w Przykazaniu Miłości, Kapłaństwie i Ostatniej Wieczerzy – Mszy św. Teraz zło przystąpi do ataku. Jezus odsyła Judasza. Co masz czynić – czyń prędzej. Milkną dzwony i dzwonki, ucichną nawet kościelne organy, a głuchy dźwięk sygnaturek, który będzie nam towarzyszył aż do Wielkiej Soboty będzie echem owej radości przyćmionej aresztowaniem Pana.
Obnażony Ołtarz, Ciemnica i Adoracja. Najświętszy Sakrament umieszczony w Ciemnicy jest potwierdzeniem nieustannej obecności Boga między nami.
▲ do góry
Informacje liturgiczno-duszpasterskie
1. Zgodnie z najdawniejszą tradycją Kościoła, tego dnia nie wolno celebrować Mszy św. bez udziału ludu (Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego nr 199; dalej OWMR).
2. Msza św. Wieczerzy Pańskiej powinna być sprawowana w porze najbardziej odpowiedniej dla całej wspólnoty parafialnej, podczas niej wszyscy kapłani i posługujący wypełniają właściwe sobie funkcje. Po homilii możne się odbyć obrzęd umycia nóg.
3. Komunii św. można udzielać wiernym tylko w czasie Mszy św. Osobom chorym można zanieść o każdej porze dnia przypominając o dniu ustanowienia Najświętszego Sakramentu oraz zachęcić do duchowej łączności z wieczorną Mszą św. (np. przez transmisję radiową).
4. Odpust zupełny może uzyskać każdy wierny, który pobożnie odmówi przed uroczyście wystawionym Najświętszym Sakramentem strofy: Przed tak wielkim Sakramentem... (Enchiridion indulgentarium 7 § 1, nr 2; dalej: EI).
5. Po zakończeniu liturgii obnaża się ołtarz i jeśli to możliwe wynosi się krzyże, te które pozostają w kościele, jeśli wcześniej to nie zostało zrobione, należy zasłonić.
6. Uczestniczący we Mszy św. wieczornej nie mają obowiązku sprawowania Nieszporów.
7. Należy wiernych zachęcić do adoracji Najświętszego Sakramentu.
▲ do góry
Komentarze
Przed rozpoczęciem liturgii.Gromadzimy się, w dzisiejszy wieczór wokół Chrystusa Pana jak Uczniowie na Ostatniej Wieczerz. Uczestniczymy w tych samych wydarzeniach. Ten sam Jezus zaprasza nas do wspólnego stołu. Weźmie chleb i wino, i przemieni je w swoje Ciało i Krew, aby nas nakarmić. Czyni to wszystko z miłości ku nam.
Zanim odejdzie do Ojca zostawi nam testament miłości, mimo nocy zdrady i niewierności, mimo bliskiej męki i śmierci krzyżowej. Tym Testamentem jest On sam. Pozostał z nami pod osłoną znaków sakramentalnych, zwłaszcza Eucharystii i Kapłaństwa, których ustanowienie dziś wspominamy. Sprawia to Duch Święty, którego mocą żyjemy i uświęcamy się. Odchodząc Chrystus zobowiązał nas jednak do wzajemnej miłości. Zostawił nam wymowny przykład; umywając nogi swoim uczniom, kazał nam kierować się w życiu Tą samą zasadą miłości: „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak ja was umiłowałem.”
1 czytanie. Liturgia dzisiejszego wieczoru rozpoczyna doroczny obchód święta naszego wyzwolenia, opisem uczty paschalnego baranka, którego spożywał naród wybrany w noc ich wyzwolenia z niewoli egipskiej. To wyzwolenie było początkiem także naszego wyzwolenia, dokonanego przez Chrystusa, Bożego Baranka, który przez swoją Krew wyrwał, nas z niewoli grzechu i śmierci.
2 czytanie. Pokarmem wyzwolenia ludu Bożego Nowego Przymierza jest Eucharystia. Święty Paweł Apostoł, jako jeden z pierwszych, bo 20 lat po śmierci Chrystusa, przekazuje nam opis jej ustanowienia. Przy stole Ostatniej Wieczerzy sam Jezus stał się prawdziwym Barankiem za nas ofiarowanym i danym na pożywienia w drodze do niebieskiej ojczyzny.
Umawanie nóg. „Jezus wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.” W Wieczerniku Jezus daje nam przykład miłości i pokornej służby. Do takiej prawdziwej miłości nie szukającej swego, zobowiązuje nas dziś Chrystus. Miłość jest oczyszczeniem i prawdziwym obmyciem z grzechów.
Przeniesienie Najświętszego Sakramentu do ciemnicy. W uroczystej procesji przeniesiemy Najświętszy Sakrament do kaplicy (ołtarza) wystawienia. Trwajmy tej nocy na adoracji Chrystusa ukrytego w tajemnicy Miłości. Rozważajmy modlitwę i konanie w Ogrójcu, jakie poprzedziło Jego pojmanie. Jak niegdyś Zbawiciel pragnął, aby uczniowie towarzyszyli Mu w tych godzinach modlitwy po Ostatniej wieczerzy, tak i dziś wzywa nas, abyśmy czuwali i modlili się razem z NIM, rozważając z wdzięcznością tajemnicę Jego Ofiary i Jego wśród nas obecności.
▲ do góry
WIELKI PIĄTEK
W Wielki Piątek nie sprawuje się Mszy Świętej. Tego dnia uczestniczymy w Liturgii Męki Pańskiej. Składa się ona z Liturgii Słowa, podczas której odczytywany jest opis Męki Pańskiej, uroczystej Modlitwy Powszechnej, podczas której zanoszone są do Boga błagania w intencji Kościoła i całego świata. Po niej następuje adoracja Krzyża. „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata” - trzykrotnie zwraca się do ludu kapłan, odsłaniając krzyż. Odpowiedź „Pójdźmy z pokłonem” to wyraz naszej czci wobec bezmiaru Bożej miłości ku nam. Wszyscy obecni w świątyni podchodzą, by poprzez ucałowanie oddać cześć znakowi naszego zbawienia.
Po Komunii Świętej Najświętszy Sakrament przenosi się do specjalnie przygotowanego Grobu Pańskiego. Tam pozostanie aż do Wigilii Paschalnej, adorowany przez wiernych.
▲ do góry
Informacje liturgiczno-duszpasterskie
1. Zgodnie ze starożytną tradycją w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę Kościół nie sprawuje Eucharystii. (Mszał Rzymski s. 133 nr 1; dalej: MR)
2. Liturgia wielkopiątkowa winna być celebrowana w godzinach popołudniowych, zwykle ok. godz. 15.00, chyba że racje duszpasterskie wymagają rozpoczęcia liturgii o późniejszej porze. Liturgia składa się z czterech części: liturgii słowa, adoracji Krzyża, Komunii św. i przeniesienia Najświętszego Sakramentu do Grobu Pańskiego. (MR s. 133 nr 3)
3. W liturgii uczestniczą wszyscy kapłani ubrani w alby lub komże i stuły w kolorze czerwonym. (Caeremoniale Episcoporum nr 315a; dalej: CE)
4. Ołtarz winien być zupełnie pusty: bez krzyża, świec i obrusów. Należy też usunąć dywany i ozdoby. (MR s. 133 nr 2)
5. Do adoracji krzyża należy używać tylko jednego krzyża. (CE nr 323)
6. Przyklęknięcie (na jedno kolano) obowiązuje przed Krzyżem świętym, od jego uroczystej adoracji w liturgii Wielkiego Piątku aż do rozpoczęcia Wigilii Paschalnej (OWMR nr 274).
7. Komunii św. można udzielać wiernym tylko w czasie Liturgii Męki Pańskiej. Osobom chorym można zanieść o każdej porze dnia. (MR s. 133 nr 3)
8. Po modlitwie po Komunii zgodnie z wielowiekową tradycją przenosi się Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego w monstrancji okrytej przezroczystym welonem. (MR s. 146 nr 28)
9. Po zakończeniu liturgii obnaża się ołtarz w prezbiterium. (MR s. 147 nr 35)
10. Należy zachęcić wiernych do adoracji Najświętszego Sakramentu, zapowiedzieć błogosławieństwo pokarmów w Wielką Sobotę oraz liturgię Wigilii Paschalnej. Wiernych zachęcić do przyniesienia świec.
11. Uczestniczący w Liturgii Męki Pańskiej nie odmawiają Nieszporów. (MR s. 147 nr 36)
12. W Wielki Piątek obowiązuje post i wstrzemięźliwość czyli post ścisły. (KPK kan. 1249-1252)
13. Przy adoracji Krzyża odbywa się zbiórka ofiar na utrzymanie miejsc świętych w Ziemi Świętej.
14. Odpust zupełny może uzyskać wierny, który podczas uroczystej Liturgii Męki Pańskiej będzie pobożnie uczestniczył w adoracji Krzyża (EI 13, n. 1).
▲ do góry
Przygotowanie do liturgii
1. Ołtarz ma być zupełnie obnażony: bez krzyża, świeczników i obrusów.
2. Kolor szat – czerwony (kapłan nakłada ornat)
3. Trzy egzemplarze Pasji.
4. Krzyż zasłonięty fioletowym płótnem; podstawa pod krzyż do adoracji; koszyczek na ofiary pieniężne.
5. Dwie akolitki (świece)
6. Kadzielnica, łódka
7. Welon na monstrancję
8. Kołatki
9. Poduszka (podczas leżenia krzyżem przez kapłana)
10. Mszał (będzie potrzebny przy Grobie Pańskim)
▲ do góry
Przebieg liturgii
1. Komentarz przed rozpoczęciem liturgii. Oto dzień, w którym dokonało się zbawienie świata. To właśnie dziś, po uwięzieniu Chrystusa, bezlitosnym biczowaniu i ukoronowaniu cierniem, po niesprawiedliwym wyroku, i okrutnej drodze krzyżowej, Pan świata zawisł na drzewie Krzyża, by wszystkich pociągnąć do siebie. W tych godzinach, które przypominają nam czas Męki Zbawiciela, gromadzimy się, tu w tej świątyni, aby słuchać i rozważać słowo Boga dla ożywienia naszej wiary, aby słuchać i rozważać słowo Boga dla ożywienia naszej wiary w tę, wielką tajemnicę miłości. Przez Chrystusa naszego Pośrednika, zaniesiemy do Boga uroczyste modlitwy za Kościół i świat, odkupiony drogocenną Krwią Chrystusa. Uklękniemy i ze czcią ucałujemy drzewo krzyża, na którym Syn -Boży rozciągnął swe ręce, aby zgromadzić w jedno rozproszone dzieci Boże. Posilimy się Ciałem Pańskim, które zostało wydane za nasze grzechy i jest zadatkiem naszej nieśmiertelności. W ciszy uklęknijmy teraz przed Bożym majestatem i módlmy się w obliczu tej wielkiej tajemnicy wiary.
2. Procesja. Kapłan wraz z asystą długim wejściem udaje się do ołtarza i po oddaniu mu czci padają na twarz (tylko kapłan, pozostali klęczą). Po modlitwie w ciszy kapłan odmawia modlitwę.
3. Komentarz przed I czytaniem. I czytanie, psalm.
Czytania biblijne wielkopiątkowej liturgii w sposób ścisły związane są z tematem tajemnicy dnia – zbawczej śmierci Chrystusa na krzyżu. Prorok Izajasz zapowiada i dokładnie opisuje cierpienie i śmierć Mesjasza i ukazuje jej nadprzyrodzone skutki dla nas ludzi niewiernych i grzesznych wobec Boga.
4. Komentarz przed II czytaniem i Ewangelią. II czytanie, chwała Tobie…, Męka Pańska.
Słowa, listu do Hebrajczyków uświadomią nam raz jeszcze związek posłuszeństwa Chrystusa względem Ojca z naszym zbawieniem. Potem słuchając słów św. Jana, umiłowanego ucznia i świadka ofiary Krzyża, przeniesiemy się duchem na Wzgórze Golgoty, by towarzyszyć Chrystusowi w misterium śmierci, dzięki której mamy życie w obfitości.
5. Komentarz przed modlitwą powszechną; modlitwa powszechna (kapłan)
Chrystus poniósł; śmierć za wszystkich ludzi – za cały świat. Za chwilę, w sposób uroczysty włączymy się, w modlitwę powszechną Kościoła, by prosić za wszystkich – wierzących i niewierzących, duchownych i świeckich, potrzebujących żywych i zmarłych, za będących w szczególnych sytuacjach życiowych. Celebrans zapowie intencję, następnie wszyscy będziemy modlić się w ciszy, po której kapłan podsumuje nasze modlitwy specjalną prośba do Boga. My zaś potwierdzimy tę prośbę słowem AMEN – to znaczy NIECH SIĘ TAK STANIE.
6. Komentarz przed adoracją Krzyża. W tym czasie ministrant z Krzyżem i dwaj ministranci ze świecami głównym wejściem zbliżają się do ołtarza. Kapłan, stojąc przed ołtarzem, bierze Krzyż. Jeden z ministrantów podstawia mu mikrofon, a drugi trzyma mszał (str. 141). Ministranci ze świecami stoją przy rogach ołtarza, aż do zakończenia adoracji.
Centralnym punktem wielkopiątkowej liturgii jest adoracja Krzyża. Jest to stary zwyczaj w Kościele, znany już w IV wieku, kiedy to pobożni chrześcijanie w Jerozolimie oddawali cześć relikwiom Świętego Krzyża, na którym umarł Chrystus. My także będziemy adorowali ten największy symbol chrześcijaństwa.
Odsłonięcie krzyża nastąpi w trzech etapach. Za każdym razem po odpowiedzi "Pójdźmy z pokłonem" uklękniemy na oba kolana i w milczeniu przez chwilę oddamy cześć Krzyżowi, który trzyma kapłan. Następnie procesjonalnie podejdziemy do Krzyża, przyklękniemy i ucałujemy Krzyż, znak zwycięstwa śmierci i naszego zbawienia.
7. Adoracja Krzyża. Koszyczek na ofiary (ofiary przeznaczone są na Grób Pański w Jerozolimie). Pod koniec adoracji Krzyża ołtarz nakrywa się obrusem i umieszcza na nim korporał i mszał. Po zakończeniu adoracji świece stawia się na ołtarzu lub na odpowiednim miejscu.
8. Komentarz przed Komunią Świętą. Od Krzyża prowadzi nas liturgia do Komunii św. Pragnie nam przez to powiedzieć, że między Ofiarą na Krzyżu, a Eucharystią istnieje ścisły związek. Za chwilę kapłan ukaże nam już nie Drzewo i symbol do uwielbienia, ale samego Chrystusa w Jego eucharystycznym i uwielbionym Ciele. Przyjmując Go upodabniajmy się do Niego, także w oddaniu i codziennym posłuszeństwie Bogu Ojcu aż do śmierci.
9. Komunia Święta. Modlitwa po Komunii i ogłoszenia.
10. Komentarz przed procesją do Bożego Grobu. W tym czasie na ołtarzu stawia się monstrancję wraz z przezroczystym welonem. Ministranci przynoszą kadzielnicę i łódkę.
Zgodnie z wielowiekową tradycją za chwilę, odprowadzimy Jezusa Chrystusa do Grobu Pańskiego. Będziemy tam modlić się przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, oczekując na zmartwychwstanie Chrystusa uobecnione liturgicznie podczas Wigilii Paschalnej.
11. Przy Grobie Pańskim. Kapłan okadza Najświętszy Sakrament i w uroczystej procesji przenosi Go do Grobu Pańskiego. W tym czasie ministranci klęczą już przed ołtarzem. Kiedy kapłan bierze monstrancję używają kołatek aż do momentu, kiedy kapłan postawi monstrancję przy Grobie. Wtedy ministranci podają kapłanowi kadzielnicę i łódkę. Po okadzeniu ministranci podają mszał (str. 147) i mikrofon.
12. Krótka adoracja i w ciszy powrót do zakrystii.
▲ do góry
WIELKA SOBOTA
Wielka Sobota do wieczora jest jeszcze czasem ciszy i smutku z powodu śmierci Chrystusa: tego dnia święcimy pokarmy na stół wielkanocny i nawiedzamy Grób Pański. Jednak wieczór - to już czas radości. Czas Zmartwychwstania. „Weselcie się już, zastępy aniołów w niebie! Weselcie się słudzy Boga!” - te słowa orędzia wielkanocnego z Wigilii Paschalnej zwiastują największe zwycięstwo, jakie dokonało się w dziejach świata: zwycięstwo Jezusa nad śmiercią i szatanem.
Liturgia Wigilii Paschalnej nazywana jest liturgią światła i wody. Nawiązuje do nocy Paschy, podczas której Izraelici wyszli z Egiptu. Przejście przez Morze Czerwone stało się dla Żydów końcem niewoli egipskiej. Jest zapowiedzią sakramentu chrztu, w którym przez obmycie wodą my również zostaliśmy wybawieni z niewoli o wiele straszniejszej - z niewoli grzechu.
Wigilia Paschalna powinna być sprawowana po zachodzie słońca. Rozpoczyna się na zewnątrz kościoła poświęceniem ognia, który symbolizuje Bożą światłość. Od poświęconego ognia zapala się Paschał - wielkanocną świecę - symbol Chrystusa Zmartwychwstałego. Jest na niej wyryty krzyż, przypominający, w jaki sposób dokonało się zbawienie. W Paschał wbija się tzw. grana. Jest ich pięć - tak jak pięć ran Jezusa. Wyryte w Paschale cyfry, oznaczające rok, oraz greckie litery alfa i omega uświadamiają, że do Chrystusa należy czas i wieczność. Zapalony Paschał będzie odtąd stał w prezbiterium świątyni przez cały okres wielkanocny, czyli do Zesłania Ducha Świętego, by przypominać o zwycięstwie Chrystusa.
Wejście do kościoła w uroczystej procesji z Paschałem na czele przypomina wędrówkę Izraelitów, prowadzonych przez słup ognia. Po procesji wykonuje się orędzie wielkanocne (tzw. Exultet) - będące uroczystym ogłoszeniem triumfu Chrystusa. Liturgia Słowa przewiduje więcej czytań niż zazwyczaj. Na szczególną uwagę zasługuje czytanie z Księgi Wyjścia, będące opisem przejścia przez Morze Czerwone.
Istotną częścią Wigilii Paschalnej jest liturgia chrzcielna. Składa się na nią poświęcenie wody chrzcielnej oraz udzielenie sakramentu chrztu dorosłym lub dzieciom. Również wszyscy obecni w świątyni odnawiają swe przyrzeczenia chrzcielne.
Wigilia Paschalna jest już świętowaniem Zmartwychwstania Chrystusa. Bijące dzwony obwieszczają całemu światu: Chrystus żyje! Każdy z nas może Go spotkać - tak jak niewiasty przy grobie, Piotr czy uczniowie idący do Emaus.
▲ do góry
Informacje liturgiczno-duszpasterskie
1. Błogosławieństwo pokarmów na stół wielkanocny powinno być sprawowane według obrzędów zawartych w Obrzędach Błogosławieństw t. II nr 1335-1346. Kolor szat liturgicznych fioletowy.
2. Ołtarz w powinien pozostać obnażony aż do rozpoczęcia Liturgii Wigilii Paschalnej.
3. Komunii św. można udzielać jedynie w formie Wiatyku. (MR s. 148 nr 3)
4. Nieszpory Wielkiej Soboty odmawiają wszyscy.
5. Wigilia Paschalna celebrowana w świętą noc, w którą Pan powstał z martwych, jest uważana za matkę wszystkich świętych wigilii (św. Augustyn). Podczas tej Wigilii Kościół Chrystusowy czuwając, oczekuje na zmartwychwstanie i obchodzi je w znakach sakramentalnych. „Cała liturgia tej świętej Wigilii winna być obchodzona w nocy, w ten sposób, aby rozpoczęła się po zapadnięciu zmierzchu, a zakończyła się przed świtem Dnia Pańskiego” (Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza 21; dalej: ONRLK).
6. Podczas całej Wigilii Paschalnej używa się szat białych. „Wszystkie obrzędy Wigilii Paschalnej odbywają się w nocy i nie wolno ich rozpocząć, zanim nie zapadnie noc, a należy je zakończyć przed świtem niedzieli” (MR s. 150 nr 3).
7. Niedozwolona jest celebracja samej Mszy świętej bez obrzędów Wigilii Paschalnej, ani celebrowanie Wigilii Paschalnej bez udziału wiernych (OWMR nr 199).
8. Orędzie Paschalne (Exsultet) w razie potrzeby może wykonać kantor, który nie jest diakonem. Nie otrzymuje on błogosławieństwa od kapłana i opuszcza fragment wstępu orędzia od słów „A zatem proszę was, bracia...” oraz pozdrowienie „Pan z wami”.
9.Modlitwy na zakończenie dnia (Komplety) nie odmawiają ci, którzy uczestniczyli w liturgii Wigilii Paschalnej.
10. Odpust zupełny może uzyskać wierny, który w czasie celebracji Liturgii Wigilii Paschalnej (także w rocznicę swojego chrztu) odnowi przyrzeczenia chrzcielne według prawnie zatwierdzonej formuły (EI 28, n. 1).
11. II Nieszpory ze Zmartwychwstania Pańskiego kończą obchód Triduum Paschalnego.
▲ do góry
Przygotowanie do liturgii
1. Puszka z komunikantami do konsekracji.
2. Szaty koloru białego.
3. Mszał, lekcjonarz.
4. Naczynie z wodą do poświecenia, kociołek i kropidło.
5. Ognisko przed kościołem.
6. Paschał z zaznaczeniem nowego roku, rylec, symboliczne gwoździe, stoczek do zapalenia paschału i świecznik pod paschał.
7. Nagłośnienie do obrzędów poświecenia ognia.
8. Kadzielnica i łódka; szczypce lub łopatka do nałożenia węgielków.
9. Świece dla kapłanów i ministrantów.
▲ do góry
Przebieg liturgii
1. Przed rozpoczęciem liturgii. Przed rozpoczęciem Wigilii Paschalnej należy zakończyć adorację przy Grobie Pańskim. Kapłan ubrany w komżę i stułę intonuje krótki śpiew na cześć Najświętszego Sakramentu, następnie wyjmuje Hostię z monstrancji i chowa ją w tabernakulum Grobu Pańskiego. Na figurę Chrystusa leżącego w grobie kładzie się białą zasłonę, a w Grobie Pańskim ustawia się figurę Chrystusa Zmartwychwstałego.
Po schowaniu Najświętszego Sakramentu wygasza się światła, z wyjątkiem wiecznej lampki albo dwóch świec. Pod koniec Wigilii Paschalnej znowu zapala się światło w Grobie Pańskim, jeśli wznawia się adorację.
2. Komentarz do Wigili Paschalnej. U schyłku kończącego się dnia stajemy tu w tej świątyni, aby w nadchodzącą noc paschalną czuwać na cześć Pana. Jest to naprawdę Wielka Noc, bo właśnie tej nocy, mocą Ducha Świętego rozważamy to najważniejsze wydarzenie w dziejach świata i ludzkości, jakim była pascha, tzn. przejście ze śmierci do nowego życia przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Ta wielka tajemnica uobecnia się w tej świętej liturgii tu i teraz.
Bądźmy więc podobni do ludzi trzymających w ręku zapalone pochodnie i oczekujących swego Pana, aby gdy powróci zastał nas czuwających i zaprosił nas do swego stołu.
Wigilia, tej nocy ma następujący układ:
Po krótkim obrzędzie światła - lucenarium, będziemy rozważać w liturgii słowa wielkie dzieła, jakich Pan Bóg dokonał od początku dla swego ludu, oraz wyrazimy swoją ufność w to słowo i obietnice Boże. Potem nastąpi obrzęd poświęcenia wody chrzcielnej i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Liturgię świętą zakończy uczta paschalna, którą Pan przygotował swojemu ludowi przez śmierć i zmartwychwstanie swoje.
3. Procesja do ogniska. Kapłan ubrany w szaty koloru białego wraz z asystą wychodzi przed kościół, gdzie rozpala się ognisko (w ognisku umieszcza się węgielki do kadzielnicy). Służba ołtarza zabiera ze sobą: mszał, paschał, rylec, symboliczne gwoździe, stoczek do zapalenia paschału, świece, kadzielnica i łódka; szczypce lub łopatka do nałożenia węgielków, nagłośnienie.
4. Procesja do kościoła. Po poświęceniu ognia oraz przygotowaniu paschału, od ogniska zapala się paschał, po czym celebrans nakłada kadzidło do kadzielnicy.
Następnie rusza procesja do kościoła według kolejności: a) turyferarz z dymiącą kadzielnicą; b) niosący paschał (kapłan, diakon); c) duchowieństwo; d) ministranci; e) lud.
Kapłan trzykrotnie śpiewa: „Światło Chrystusa”: 1) przy bramie kościoła; 2) na środku kościoła (wtedy od paschału zapalamy świece); 3) przy ołtarzu (zapala się wszystkie światła w kościele).
5. Komentarz przed Orędziem Wielaknocnym. Za chwilę, będziemy słuchać orędzia wielkanocnego i razem z kapłanem (diakonem) dziękować Bogu za Chrystusowy dar zmartwychwstania, za zmazanie niewinną Krwią, dłużnego zapisu starodawnej winy. Podziwiając jasność płomienia świecy paschalnej cieszmy się, że Chrystus zmartwychwstały opromienia swoim blaskiem całą ziemię i każdego z nas. Dzięki Niemu wolni jesteśmy od mroku i strachu śmierci.
W tym czasie kapłan nakłada kadzidło, po czym okadza księgę i paschał, a następnie śpiewa orędzie wielkanocne.
6. Po zakończeniu orędzia wielkanocnego wszyscy gaszą świece i siadają. Rozpoczyna się Liturgia Słowa według schematu: komentarz, czytanie, psalm, kolekta.
7. Komentarz przed 1 czytaniem. – Rdz 1,1-2,2 Po uroczystym rozpoczęcia wigilii paschalnej w pokoju serca słuchajmy teraz Słowa Bożego. Opis stworzenia świata, jest hymnem wiary na cześć Stwórcy. Koroną stworzenia jest człowiek, obraz i podobieństwo Boga. Zmartwychwstały Chrystus jest nowym Adamem, jest pierworodnym nowego stworzenia. Przez Chrystusa, przez Jego chrzest, otrzymujemy Jego nowe życie. Oto dlaczego dziś słuchamy opowiadania o dziele stworzenia.
8. Komentarz przed 3 czytaniem – Wj 14,15-15,1 Cudowne przejście przez wody Morza Czerwonego, nie tylko wyzwoliło z niewoli Naród wybrany, ale wyzwala i nas przez wodę chrztu. Chrzest wprowadza nas do prawdziwej Ziemi Obiecanej. Dlatego obchodzimy dziś radośnie doroczne święto wyzwolenia naszego i prawdziwej wolności. Razem z Mojżeszem i synami Izraela pragniemy podziękować Panu za wyzwolenie z niewoli grzechu i śmierci.
9. Komentarz przed 5 czytaniem – Iz 55,1-11 Pan Bóg pragnie zawrzeć z ludźmi wieczne przymierze i darzyć ich zawsze swoją miłością. Tym przymierzem Boga z człowiekiem jest woda chrztu i Słowo Boże.
Po tym czytaniu, psalmie responsoryjnym i modlitwie zapala się świece ołtarzowe. Kapłan intonuje hymn „Chwała na wysokości Bogu”. W tym czasie biją wszystkie dzwony.
Po hymnie kapłan odmawia kolektę.
10. Komentarz przed 8 czytaniem – Rz 6,3-11Odśpiewane uroczyście Gloria – było przejściem, ze Starego do Nowego Testamentu. Zapowiedź staje się rzeczywistością. Św. Paweł przypominaj nam, że paschalne misterium realizuje się przez chrzest w każdym z nas.
W Chrystusie rozpoczęliśmy nowe życie, rozpoczęło się już nasze zmartwychwstanie. Jako wyraz wdzięczności i radości znów zaśpiewamy wielkanocne Alleluja - jest to okrzyk radości i powitania Zmartwychwstałego Pana, który żyje i jest obecny wśród nas.
Po czytaniu kapłan uroczyście intonuje Alleluja. Na Ewangelię przynosimy kadzidło. Nie używa się świeczników.
11. Komentarz przed liturgią chrzcielną. Teraz nastąpi liturgia, chrzcielna, w której po wezwaniu wstawiennictwa świętych kapłan poświęci wodę, którą to po odnowieniu przyrzeczeń chrzcielnych (i chrzcie) będziemy pokropieni na pamiątkę naszego Chrztu świętego.
We wszystkich decydujących i ważnych chwilach w liturgii prosimy o pomoc i wstawiennictwo nasze Siostry i Braci, którzy już cieszą się chwałą Chrystusa Zmartwychwstałego. W litanii, którą będziemy śpiewać na stojąco, prosimy świętych o pomoc w wiernym wypełnianiu Przymierza, zawartego w sakramencie chrztu.
a) Kantorzy śpiewają litanię do wszystkich świętych. Wszyscy stoją.
b) Teraz kapłan błogosławi wodę chrzcielną. (bierzemy mszał i mikrofon do chrzcielnicy).
c) Po błogosławieństwie wody wszyscy stojąc i trzymając zapalone świece, odnawiają przyrzeczenia chrztu. Następnie kapłan kropi lud wodą święconą (kociołek i kropidło – do kociołka nabieramy poświęconą wodę).
12. Modlitwa powszechna.
13. Komentarz przed Liturgią Eucharystyczną. Odnowiliśmy w sobie łaskę chrztu świętego, przez który zostaliśmy w Chrystusie, wskrzeszeni do nowego życia. Teraz Zmartwychwstały Pan zaprasza nas na swoją Ucztę paschalną. W sakramentalny sposób dokona, się w ofierze paschalnej przejście Chrystusa przez śmierć do życia, którego i my stajemy się uczestnikami. Pełni radości składajmy Bogu Ojcu dzięki za dar zmartwychwstania Chrystusa i naszego w nim udziału przez chrzest i Eucharystię.
Dalej, jak w czasie uroczystej Mszy św.
▲ do góry
OKRES WIELKANOCNY
Informacje liturgiczno-duszpasterskie
1. Pięćdziesiąt dni, jakie upływają od Niedzieli Zmartwychwstania do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego, obchodzi Kościół w radości i weselu jako jeden dzień świąteczny, jakby „Wielką niedzielę”. Są to dni, w których przede wszystkim śpiewa się Alleluja.
2. Niedziele tego okresu uważa się za niedziele Paschy i po Niedzieli Zmartwychwstania nazywa się je Niedzielami II, III, IV, V, VI, VII Paschy. Ten czas pięćdziesięciu dni kończy się Niedzielą Zesłania Ducha Świętego.
3. Osiem pierwszych dni okresu wielkanocnego stanowi oktawę Paschy. Obchodzi się je jako „uroczystości Pańskie” (ONRLK nr 22–24). Dlatego w piątek w oktawie Wielkanocy nie obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych.
4. Paschał umieszcza się obok ołtarza lub ambony, gdzie stoi aż do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego włącznie. Zapala się go już przed rozpoczęciem wszystkich Mszy niedzielnych i pogrzebowych od początku liturgii. Okadza się go jedynie przed śpiewem Exultet w czasie liturgii Wigilii Paschalnej. Krzyż ołtarzowy przyozdobiony jest w tym czasie czerwoną stułą. Na miejscu widocznym (w pobliżu ołtarza) ustawia się figurkę Chrystusa Zmartwychwstałego.
5. W oktawie Wielkanocy nie można celebrować Mszy według formularza Mszy obrzędowych (np. bierzmowania), Mszy żałobnych z wyjątkiem pogrzebowej. (OWMR nr 372, 374, 380)
▲ do góry
