Schola parafialna

W prezentowanych nagraniach znajdują się niektóre kolędy i piosenki religijne scholi parafialnej. Zostały one zarejestrowane w kościele parafialnym w latach: 2005 (listopad), 2010 (sierpień), 2014 (czerwiec) i 2015 (wrzesień). Część piosenek religijnych została wzbogacona w odgłosy przyrody, które w większości zostały nagrane w okolicach kościoła i plebanii w Prawnie.

03-03-2015. Oficjalnie schola rozpoczęła swoją działalność w parafii 6 lutego 2005 roku, ale już rok wcześniej dziewczynki ze scholi, będące uczennicami Szkoły Podstawowej w Prawnie, śpiewały w kościele i na różnych występach w szkole. Do dzisiaj schola śpiewa w niedzielę na Mszy św. o godz. 11.00. Wszystkie dziewczęta pochodzą z Prawna.

Na początku scholę prowadził nasz organista, pan Kazimierz. Z czasem tę funkcję przejęła jego córka Anna. Od początku istnienia w scholi śpiewają: Anna (śpiewa i gra na gitarze) i Agata. W scholi były jeszcze Justyna i Aleksandra. Ewa dołączyła do grupy w 2008 roku, a Julia jesienią 2014 roku.

30-10-2018. Starsze dziewczęta weszły już w życie dorosłe, które narzuca swoje wymagania, dlatego działalność scholi w dotychczasowym składzie powoli kończy się. Aktualnie w skład scholi wchodzą: Anna i Agata. Śpiewają w kościele, o ile obowiązki życia już dorosłego pozwalają im na to. Do scholi chcą dołączyć młodsze dziewczynki, ale ich obecność związana jest z zapracowanymi rodzicami, którzy nie zawsze mogą ich przywieść na spotkania.

Posługę w scholi zakończyły: Ewa (wiosna 2015), Renata (jesień 2014), Aleksandra (lato 2012) i Justyna (2009).

Wszystkim dziewczętom za ich posługę w Kościele i parafii z serca dziękujemy!

22-11-2023. We wrześniu 2019 roku zakończyła posługę w scholi Anna (wyszła za mąż i nie mieszka już w parafii). Jednak w scholi pozostały: Julia, Wiktoria i Małgorzata. Dalej trwają w liturgicznej służbie ołtarza ubogacając swoim śpiewam liturgię Mszy św.

▲ do góry

Śpiewajmy Panu

Z komentarza św. Augustyna, biskupa, do Psalmów

Św. Augustyn z Hippony, ur. 13 listopada 354 w Tagaście, zm. 28 sierpnia 430 w Hipponie – filozof, teolog, organizator życia kościelnego, święty Kościoła katolickiego i Cerkwi Prawosławnej, jeden z ojców i doktorów Kościoła, znany jako doctor gratiae (doktor łaski).

(Ps 32, kazanie 1, 7-8)

Śpiewajcie pięknie Panu z okrzykami radości

"Sławcie Pana na cytrze, śpiewajcie Mu przy harfie o dziesięciu strunach". Odrzućcie wszystko, co dawne, wy, którzy poznaliście pieśń nową. Do ludzi nowych należy Nowe Przymierze i nowa pieśń. Pieśń nowa nie jest dla ludzi dawnych. Uczą się jej jedynie ludzie nowi, którzy dzięki łasce ze starych stali się nowymi i przynależą do Nowego Przymierza, do królestwa niebieskiego. Ku niemu wzdycha cała nasza miłość i śpiewa pieśń nową. Niech śpiewa ją nie językiem, ale życiem.

"Śpiewajcie Jemu pieśń nową, pięknie Mu śpiewajcie". Zapyta ktoś, w jaki sposób mam śpiewać Bogu? Śpiewaj, ale nie fałszuj. Nie wolno ranić Jego uszu. Śpiewajcie pięknie, bracia moi. Kiedy śpiewasz przed kimś, kto się zna na muzyce, a powiedzą ci, śpiewaj tak, abyś się spotkał z uznaniem, wówczas nie mając wykształcenia muzycznego, wzbraniasz się, abyś przypadkiem nie zasłużył na naganę artysty. To bowiem, czego niedoświadczony nawet nie zauważy w twoim śpiewie, artysta dostrzeże i zgani. A któż się podejmie śpiewać pięknie wobec Boga, wobec Tego, który w taki właśnie sposób ocenia śpiewającego, który dostrzega wszystko, który wszystko słyszy? Kiedyż potrafiłbyś okazać taką doskonałość śpiewu, aby w niczym nie urazić tak doskonałych uszu?

Otóż Bóg sam wskazuje ci niejako sposób śpiewania. Nie szukaj słów, jak gdybyś był w stanie wyrazić to, w czym Bóg znajduje upodobanie. Śpiewaj z okrzykami radości. Śpiewać pięknie Bogu, to znaczy śpiewać z radością. Co znaczy śpiewać z radością? Znaczy to, aby rozumieć, że nie można wyrazić słowami tego, co śpiewa się sercem. Bo też ci, którzy śpiewają czy to w czasie żniwa, czy winobrania, czy też podczas jakiejś napełniającej radością pracy, z początku wyrażają swą radość w słowach, ogarnięci jednak niewypowiedzianą radością, porzucają słowa i wydają okrzyki radości.

Okrzyk radości wskazuje, że serce wypełnione jest uczuciem, którego nie można wypowiedzieć. Komuż może się ono należeć najbardziej, jeśli nie niewysłowionemu Bogu. Niewysłowionym bowiem jest Ten, którego nie możesz zamknąć w słowach. Jeśli zaś nie potrafisz Go wypowiedzieć, a nie wolno ci milczeć, cóż innego pozostaje, jak wznieść okrzyk wesela? Niech więc twe serce raduje się bez słów, niech bezgraniczna twa radość nie zamyka się w granicach słów. "Śpiewajcie pięknie z okrzykami radości".

▲ do góry