Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Anno, Matko Najświętszej Maryi Panny,
Święta Anno, służebnico Ojca Przedwiecznego,
Święta Anno, Matko Rodzicielki Syna Bożego,
Święta Anno, świątynio Ducha Świętego,
Święta Anno, piastunko Jezusa i Maryi,
Święta Anno, wybrane naczynie Opatrzności Bożej,
Święta Anno, pałająca miłością Bożą,
Święta Anno, chlubo wszystkich niewiast,
Święta Anno, przykładzie wiernej żony,
Święta Anno, wzorze świętych matek,
Święta Anno, cicha i pokorna,
Święta Anno, Matko sprawiedliwa,
Święta Anno, wzorze wychowania dzieci dla Boga,
Święta Anno, wzorze cichego życia domowego,
Święta Anno, aniele cierpliwości i wyrozumiałości,
Święta Anno, mistrzyni modlitwy i ofiary,
Święta Anno, nauczycielko prawdy i miłości,
Święta Anno, nadziejo chorych i opuszczonych,
Święta Anno, obrono sierot i wdów,
Święta Anno, pociecho ubogich i opuszczonych,
Święta Anno, ucieczko błądzących,
Święta Anno, opiekunko pól żniwnych,
Święta Anno, przemożna Orędowniczko u Boga,
Prosimy Cię, święta Anno:
Abyś wyjednała wszystkim rodzinom katolickim pokój i zgodę, wysłuchaj nas, święta Anno.
Abyś wspierała wszystkich powołanych do służby Bożej,
Abyś wspomagała wszystkich, którzy pracują w trudnych warunkach,
Abyś zachowała podróżujących od wypadków,
Abyś nieustannie pomagała wszystkim Twoim czcicielom,
Abyś przybyła nam z pomocą w godzinę śmierci,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módl się za nami, święta Anno,
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się. Boże, który wybrałeś świętą Annę na Matkę Rodzicielki Twego Jednorodzonego Syna, spraw łaskawie, abyśmy za Jej przykładem służyli Tobie z miłością i osiągnęli wieczne zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
O życiu św. Anny, matki Maryi i babci Jezusa Chrystusa, nie znajdziemy żadnych informacji w księgach Nowego Testamentu. Ewangelie kanoniczne milczą na jej temat. Jedyne informacje dotyczące życia św. Anny pojawiają się w pismach apokryficznych, pochodzących z początków chrześcijaństwa (ok. 150 lat po ukrzyżowaniu Chrystusa). Apokryfy nie należą do ksiąg natchnionych, ale w swojej treści oprócz opisów legendarnych i baśniowych, zawierają informacje prawdziwe, przekazywane przez Tradycję Kościoła. Najwięcej wiadomości o matce Maryi znajdziemy w Protoewangelii Jakuba, w której autor odnotował skromne informacje na temat rodziców Maryi, jakie do jego czasów zachowały się w tradycji ustnej. To dzięki temu tekstowi, a także kilku innym późniejszym apokryfom (wśród nich jest Ewangelia Pseudo-Mateusza), znamy imiona dziadków Pana Jezusa oraz zarys historii ich wspólnego życia.
Według starego podania, św. Anna urodziła się w Judei; jej rodzinny dom był w Betlejem. Jej rodzice - Stolanus i Emerentiana - byli według legendy potomkami królewskiego rodu Dawida. Nie posiadali majątku, lecz byli cnotliwi i sprawiedliwi. Żyli w bojaźni Bożej, pełniąc dobre uczynki. Życie ich upływało na bezustannej modlitwie, rozmyślaniu o rzeczach duchowych i pracy. Anna otrzymała od swoich rodziców staranne wychowanie, pogłębione przez służbę w Świątyni Jerozolimskiej. Swojego męża Joachima poślubiła, gdy miała 24 lata. Joachim także pochodził z pokolenia Dawidowego. Wychowywał się w zamożnej i znakomitej rodzinie w Nazarecie. Był właścicielem dużego stada owiec, co w tamtych czasach dawało mu pozycję człowieka zamożnego. Joachim i Anna uważali swoje małżeństwo za związek święty, złączony przez Boga. Oboje zachowywali Prawo Boże i kroczyli drogą pobożności zgodnie i przykładnie. Swój majątek dzielili na trzy części: jedną ofiarowywali na utrzymanie świątyni, drugą na potrzeby ludzi biednych i pielgrzymów, trzecią pozostawiali dla siebie.
Anna była wzorem dla wszystkich małżonek. Choć razem z Joachimem byli szczęśliwym małżeństwem, zostali ciężko doświadczeni przez Pana Boga brakiem potomstwa. W ciągu 20 lat małżeństwa nie doczekali się ani synów, ani córek. W kulturze żydowskiej brak dziecka był uważany za hańbę i karę Bożą. Anna i Joachim dotkliwie odczuwali więc brak dziecka. W pokorze znosili tę niesławę, w modlitwie przed Bogiem wyjawiając swój smutek. Z upływem lat, choć malała nadzieja, gorętsze stawały się modlitwa i prośba o potomstwo. Nie brakowało upokorzeń ze strony ludzi. Pewnego razu przed zbliżającym się świętem Joachim chciał wspólnie z innymi synami Izraela złożyć dary przed ołtarzem Pana. Jego ofiara była najhojniejsza, więc powinien jako pierwszy przystąpić do ołtarza. Lecz spotkała go niespodziewana przykrość. Kapłan pełniący służbę nie przyjął ofiary Joachima, wytykając mu brak potomstwa: "Nie godzi się, byś ty jako pierwszy składał swe dary, jako że nie zrodziłeś potomka w Izraelu." W tamtych czasach w kulturze żydowskiej liczne potomstwo uważano za znak błogosławieństwa Bożego, a bezpłodność za karę i hańbę. Słysząc słowa kapłana Joachim, poczuł się upokorzony i zrozumiał, że bez potomstwa nie jest godny składania ofiary Bogu. Zasmucony, postanowił nie wrócić do Anny. Opuścił dom, małżonkę i udał się na pustynię. W górach rozbił swój namiot i tam pościł 40 dni i 40 nocy, oczekując, aby Bóg spojrzał na jego smutek.
Anna, nie wiedząc, gdzie jest Joachim, pogrążyła się w głębokim żalu i opłakiwała swoje wdowieństwo. Jej smutek stał się jeszcze większy, kiedy służąca wytknęła Annie bezdzietność. Roniąc gorzkie łzy, prosiła Boga, aby wejrzał na jej poniżenie.
W popołudniowej porze Anna udała się do ogrodu, by tam opłakiwać swoje życie. Kiedy podniosła oczy do nieba i zobaczyła gniazdo wróbli na drzewie laurowym, wypowiedziała błagalną modlitwę do Boga: "Panie, Boże wszechmogący, który obdarzyłeś potomstwem wszystkie stworzenia, zwierzęta dzikie i domowe, gady, ryby, ptaki, i wszystko to cieszy się ze swego potomstwa, dlaczego mnie jedną odsunąłeś od daru Twojej łaskawości? Ty wiesz, Panie, że na początku małżeństwa złożyłam ślub, iż jeżeli dasz mi syna lub córkę, ofiaruję je Tobie w Twym świętym przybytku." Wtedy ukazał się anioł, który zapewnił ją, że mąż powróci do niej i będą mieli upragnione dziecko.
W tym samym czasie Joachim również miał widzenia anioła, który pocieszył go, mówiąc: "Pan Bóg przyjął łaskawie twoją modlitwę i jałmużnę, otrzymasz córeczkę i nadasz jej na imię Maryja; ta córeczka będzie od dzieciństwa Bogu oddana i pełna Ducha Świętego." Małżonkowie ogromnie ucieszyli się radosną nowiną. W 45 roku życia Anny, dnia 8 września, urodziła się dziewczynka, której zgodnie ze zwyczajem żydowskim w 15 dniu nadano imię. 80 dni po narodzeniu Maryi rodzice przynieśli ją do świątyni, aby złożyć przepisaną prawem ofiarę i spełnić ślubowanie.
Podobno, gdy Maryja miała 3 lata, rodzice - wypełniając przyrzeczenie złożone Bogu - ofiarowali Ją do świątyni. Tam Córka Joachima i Anny poznawała prawdy Boże, uczyła się pobożnych pieśni, obrzędów religijnych, haftowała szaty kapłańskie. Maryja miała przebywać w świątyni do 12. roku życia. Niektóre podania mówią, że to św. Anna uczyła Maryję czytania i pisania. Przekazywała Jej wiedzę z prorockich ksiąg Pisma, tym samym przygotowując Ją do wypełnienia zbawczego planu Boga.
Kiedy Maryja miała 14 lat została żoną Józefa. Według przekazów wkrótce zmarł Joachim. Anna zamieszkała zaś z córką i jej mężem w Nazarecie, dożywszy 80 lat. W godzinie śmierci pożegnała się z najbliższymi, poleciła Bogu swego ducha i zasnęła w Panu przy błogosławieństwie Jezusa i przy modlitwie Maryi i Józefa. Ciało jej pochowano blisko ciała Joachima w Dolinie Jozafata.
Samotrzecia to staropolskie słowo oznaczające "we troje, razem". Ten przydomek św. Anna otrzymała dzięki temu, że na obrazach była zwykle ukazywana z Wnukiem - Panem Jezusem i Córką - Matką Bożą.
Ojciec święty Jan Paweł II swoją miłość i szacunek do św. Anny pięknie wyraził w słowach: "Syn Boży stał się człowiekiem dlatego, że Maryja stała się Jego Matką. Ona zaś nauczyła się być matką od swojej matki."
Od XVI w. w dniu 26 lipca Kościół katolicki obchodzi uroczyste wspomnienie matki Maryi i babci Jezusa. Na ziemiach polskich św. Anna jest bardzo umiłowana przez lud, szczególnie śląski. Św. Anna jako babka Jezusa i matka Maryi stała się szczególną opiekunką rodzin oraz kobiet bezdzietnych, matek i wdów. Czczą ją rodziny, panny młode, kobiety brzemienne, matki, babcie, wdowy, małżeństwa bezdzietne. W opinii wiernych św. Anna szczególnie się opiekowała młodą panią i małżonkami oraz całym ich domostwem. Opiece św. Anny bardzo często powierzano kobiety oczekujące narodzin dziecka, którym udzielano specjalnego błogosławieństwa przed figurą lub ołtarzem Jej poświęconym.
Jej postać symbolizuje związki rodzinne, a w jej życiu wiele kobiet widzi podobieństwo do własnych losów.
Św. Anna jest także patronką szpitali, domów opieki, domów starców, jej pomocy wzywa się podczas szerzących się zaraz, jej opiece polecają się rzeźbiarze, tokarze, bednarze, kupcy, marynarze, prawnicy oraz górnicy kopalni złota. Świętą wzywano na pomoc w czasie chorób i szerzących się zaraz.
Liczne wizerunki św. Anny podkreślają jej dostojeństwo i godność oraz jej udział w posłannictwie Maryi. Jest łączniczką pokoleń i pomostem między Starym a Nowym Testamentem.
Wraz z kultem Najświętszej Maryi Panny rozwijał się również kult Jej matki. Od II wieku tradycja nazywa ją Anną. Kolebką kultu św. Anny była Jerozolima. W Konstantynopolu około 550 r. zbudowano ku jej czci pierwszą bazylikę. Kult ten stopniowo obejmował cały Wschód, a od X wieku także Zachód chrześcijański. Największy jego rozkwit przypada na XV wiek. Świadczą o tym liczne kościoły jej poświęcone, ołtarze, obrazy, oficja, godzinki, pieśni, koronki itp. W 1584 roku papież Grzegorz XIII zatwierdził ten rozpowszechniony w Kościele kult, aby podkreślić jej cnoty publicznie i aby zachęcić wiernych do praktykowania starodawnego nabożeństwa sięgającego do kolebki chrześcijaństwa. Pod względem ilości sanktuariów święta Anna, w porównaniu z innymi świętymi, zajmuje miejsce czołowe. Wśród kilkunastu jej sanktuariów w Polsce najbardziej znane i uczęszczane jest na Górze św. Anny, koło Opola. Wciąż żywy jest kult św. Anny jako patronki matek, wdów, ludzi starszych i wychowawców. Jedną z bardziej popularnych form, jej kultu jest nowenna.
– Imię Joachim znaczy przygotowanie Panu lub Bóg wzmocni, podniesie
– Imię Anna oznacza łaska.
– Św. Anna miała narodzić się i umrzeć we wtorek, dlatego wielu wiernych modli się do niej właśnie w tym dniu.
– Szczególną cześć odbierała wśród cesarzy bizantyjskich. W 550 r. cesarz Justynian zbudował pierwszy w Konstantynopolu kościół ku jej czci, do którego potem sprowadzono relikwie Świętej.
– Pierwszym europejskim krajem, gdzie dotarł jej kult była Hiszpania. Jej imieniem nazwano jedną z rzek na południu kraju.
– Imię Anna nosi ponad 20 świętych i błogosławionych.
– Św. Anna jest patronką kościoła parafialnego w Watykanie.
Kształtowanie się idei bractw i ich początki w Kościele
a) Średniowiecze
Badacze katoliccy wywodzą początki bractw z działalności pierwszej gminy chrześcijańskiej w Jerozolimie.
Chrześcijanie uczestnicząc w Eucharystii, która jest symbolem jedności Ciała Mistycznego, ściśle jednoczyli się miedzy sobą. W ich przekonaniu Kościół był prawdziwym bractwem i jedynym znakiem miłosierdzia. Bractwo osiągało swoje apogeum, kiedy wszyscy wierzący byli razem i wszystko mieli wspólne.
Idei bractwa w takiej formie nie udało się długo utrzymać, bowiem w miarę rozwoju chrześcijaństwa wzmagał się nacisk czynników zewnętrznych i konieczność przystosowania się do nowych warunków. Na skutek wzrostu prześladowań doszło także do kryzysu bractw, a nawet do ich upadku; przetrwała jednak idea zbiorowego działania wiernych.
We wczesnym średniowieczu pierwsze bractwa powstały na zachodzie Europy, jako wyraz dążenia do uzyskania pomocy w życiu doczesnym i po śmierci. Dwaj wielcy święci tego okresu, św. Beda i św. Bonifacy, byli w swoich krajach propagatorami stowarzyszeń modlitewnych.
Idea bractw duchownych odżyła w następnych wiekach i przyczyniła się do powstania w klasztorach grup modlitewnych, które z kolei w czasach Karolingów doprowadziły do utworzenia związków klasztorów.
Dość wcześnie dało się zauważyć dążenie ludzi świeckich do udziału w modłach klasztornych. Wyrazem tego było polecanie się modlitwom zakonników, najczęściej dla uzyskania zbawienia własnej duszy, dusz rodziców i krewnych.
Z czasem powstały specjalne bractwa kaznodziejsko-modlitewne związane z zakonem, ale ze znaczną przewagą świeckich. Bractwa te usamodzielniały się i prowadziły niezależną działalność. W X wieku istniało wiele bractw we Włoszech. Ich specyfiką był mieszany skład złożony z duchownych i świeckich, mężczyzn i kobiet. Wszystkich łączyła chęć uprawiania wspólnych praktyk religijnych, specjalnych ćwiczeń duchowych oraz spełnianie dobrych uczynków. Członkowie świeccy mieli obowiązek pomagać chorym i biednym współbraciom, zaś duchowni powinni odprawiać 7 mszy św.
Wydaje się, że już w XIII w. ukształtowały się określone rodzaje bractw. Przyjmuje się najczęściej, że kryterium podziału bractw na pewne typy jest rodzaj poświęcenia, względnie głównego patrona bractwa; będą to więc bractwa poświęcone Bogu, świętym, częściej Najświętszej Maryi Pannie.
Drugie kryterium działalności brackiej stanowiła działalność charytatywna wobec bliźnich. Zakładano szpitale, udzielano w wielu miastach wsparcia moralnego i materialnego. Wyrazem tego było powstanie w XIII w. wielu bractw Ducha św., członkowie tego bractwa zajęli się opieką nad chorymi.
Do dzisiaj nie znamy dokładnej liczby bractw, które zajmowały się akcją charytatywną wśród chorych, ubogich, cudzoziemców, pielgrzymów, umierających itp. Bractwa były wszędzie, stosownie do nauki chrześcijańskiej i wskazania Ewangelii: Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych maluczkich, mnieście uczynili (Mt 25,40).
Charakterystycznymi dla średniowiecza były inne liczne bractwa jak np.: budowniczych mostów, biczowników i wiele innych.
W tym czasie ogromną wagę przywiązywał Kościół do walki o czystość wiary, zagrożonej na początku XIII w. przez liczne herezje. Do walki z nimi włączyły się tzw. Bractwa rycerskie, najbardziej znane było bractwo białe.
Wszystkie Bractwa miały za cel: umacnianie swoich członków w wierze poprzez praktyki religijne, oraz udzielanie swym członkom pomocy duchowej i materialnej. Dla ułatwiania wykonywania praktyk religijnych bractwa starały się o uzyskanie osobnych kaplic, które obsługiwali wyznaczeni kapelani, jak też osobnych świąt i nabożeństw.
b) Czasy nowożytne
Wiek XVI zaznaczył się nadzwyczajnym rozwojem bractw. Kiedy Kościół i jego nauka narażone były na ataki zwolenników Reformacji, nastąpiła konsolidacja katolików i dążenie do łączenia się w większe grupy.
Wobec zaprzeczenia przez protestantów obecności Chrystusa w Eucharystii, katolicy zaczęli rozpowszechniać kult Najświętszego Sakramentu, m.in. poprzez święto Bożego Ciała, istniejące od XIII wieku oraz przez zakładanie bractw poświęconych kultowi Eucharystii.
Podobnie jak w średniowieczu, istniały także w tym okresie bractwa rycerskie, mające na celu walkę z heretykami, jak np. wielkie bractwo pod wezwaniem Męki Pańskiej, bractwo Imienia Jezus oraz bractwo św. Anny. Ich członkowie, obok innych przyrzeczeń składali zobowiązanie do poniesienia najwyższej ofiary w obronie wiary oraz przysięgę posłuszeństwa papieżowi, biskupowi, królowi, przełożonym bractwa oraz przywódcom wojskowym Ligi katolickiej.
Wiek XVIII doprowadził do zahamowania rozwoju bractw, a następnie do regresu, m.in. z powodu krytyki ich działalności przez filozofów i publicystów wieku Oświecenia.
c) Rozwój bractw w Polsce
Pierwsze bractwa na ziemiach polskich powstały w XII wieku w klasztorze benedyktyńskim w Lubiniu. W XII wieku powstawały bractwa szpitalne w Środzie Śląskiej przy konwencie benedyktynów, w Ziębicach przy szpitalu świętych Piotra i Pawła oraz w Polkowicach przy szpitalu Świętego Ducha. W 1347 roku powstaje pierwsze bractwo Najświętszego Sakramentu w Krakowie. W następnych latach powstają liczne bractwa ku czci Matki Bożej i świętych.
Organizacje brackie w Polsce wykazywały zróżnicowanie członków w zależności od składu społecznego i zawodowego, a także celów działalności. Wydaje się, że odwrotnie niż na Śląsku istniało rozgraniczenie między bractwami działającymi w miastach i przeznaczonymi dla mieszczan, a bractwami erygowanymi przy klasztorach fundowanych najczęściej przez magnatów.
Całkowicie unikalną pozycję zajmowały cztery bractwa: Aniołów Stróżów, Różańcowe, św. Anny i Koronacji Matki Boskiej Częstochowskiej. Wśród członków przeważała szlachta z całej Rzeczpospolitej, nie brak było mieszczan i ludności wiejskiej.
Rozwój bractw odbywał się przez oddziaływanie różnych czynników, tak zewnętrznych jak i wewnętrznych. Na przełomie XVI i XVII wieku doszło do zasadniczej przemiany, gdyż zamiast takich bractw jak: ubogich, miłosierdzia, stanowych, których początki sięgały średniowiecza, zaczęły powstawać bractwa związane z poszczególnymi zakonami. Obok sodalicji studenckich, powstających pod opieką jezuitów, dominikanie rozwijali bractwa różańcowe; karmelici szkaplerzne; franciszkanie św. Anny, św. Antoniego Padewskiego, św. Franciszka z Asyżu, Męki Pańskiej, Niepokalanego Poczęcia NMP, Pocieszenia NMP; augustianie paska św. Augustyna; paulini Aniołów Stróżów.
Bractwa i stowarzyszenia religijne działające na ziemiach polskich były erygowane w oparciu o przepisy obowiązujące w całym Kościele katolickim, a mianowicie: naboru członków, form samorządów, obowiązków i przywilejów.
Od średniowiecza jedną z ważnych form życia religijnego stanowiły stowarzyszenia religijne zwane bractwami. Również kult św. Anny z Góry Chełmskiej szerzyło Bractwo św. Anny, liczące w przeszłości wielu członków. Papież Benedykt XIV nadał mu w 1753 roku wiele odpustów.
- Głównym ośrodkiem Bractwa św. Anny jest Sanktuarium św. Anny Samotrzeciej na Górze św. Anny.
- Moderatorem Bractwa jest Kustosz Sanktuarium na Górze św. Anny lub inny wyznaczony przez niego ojciec.
Cel Bractwa
- Szerzyć wśród bliskich kult św. Anny.
- Troszczyć się o jedność i miłość w rodzinach.
- Modlić się w intencji matek oczekujących potomstwa.
- Zadbać o chrześcijańskie wychowanie dzieci i pomagać rodzinom wielodzietnym.
- Roztropnie i z miłością przyczyniać się do pojednania ludzi poróżnionych ze sobą lub wrogo do siebie ustosunkowanych.
Członkowie Bractwa
- Członkiem Bractwa może być katolik, który skończył 18 rok życia.
- Do Bractwa może należeć zarówno duchowny, jak i świecki.
- Członkiem Bractwa nie może zostać ten, kto publicznie odstąpił od wiary katolickiej, albo zerwał wspólnotę kościelną.
Obowiązki członków Bractwa
- W każdy wtorek, tj. w dniu poświęconym św. Annie, w miarę możliwości uczestniczyć we Mszy świętej i modlić się w intencjach Bractwa i za członków Bractwa.
- W uroczystość św. Anny odbyć pielgrzymkę do Sanktuarium na Górze św. Anny lub uczestniczyć we Mszy świętej w swoim kościele parafialnym.
Przyjęcie do Bractwa
- Aby zostać członkiem Bractwa należy wyrazić pisemną wolę i przesłać ją na adres Bractwa.
- Przyjętego do Bractwa nowego członka wpisuje się do przechowywanej w klasztorze na Górze św. Anny Księgi Bractwa. (adres: Bractwo św. Anny, ul. Klasztorna 6; 47-154 Góra św. Anny)
Rozważaj tę wielką łaskę, której Bóg udzielił świętej Annie, gdy wybrał ją na matkę Maryi, która jest skarbnicą wszystkich łask Jednorodzonego Syna swojego.
Modlitwa. Z sercem pełnym uszanowania i dziecięcej ufności upadam przed tobą, błogosławiona święta Anno. Bóg ciebie szczególnie umiłował, dlatego patrząc na Twe nadzwyczajne cnoty i świątobliwość, udzielił ci tej przeogromnej łaski, iż na świat wydałaś skarbnicę łask wszelkich, błogosławioną między niewiastami Matkę Słowa Wcielonego, Najświętszą Maryję Pannę.
Proszę cię tedy, o najmiłościwsza święta Anno, przyjmij mię do grona wiernych sług twoich. Przyrzekam ci, iż przez całe życie chcę być twym wiernym czcicielem.
Otocz mnie twą możną opieką i uproś mi u Boga łaskę, abym naśladował te cnoty, dzięki którym tak bardzo podobałaś się Bogu. Wyjednaj mi poznanie grzechów moich oraz prawdziwą za nie skruchę, gorącą miłość do Jezusa i Maryi, abym przez wierne wypełnianie obowiązków mego stanu zasłużył sobie na zbawienie.
Uchroń mnie od niebezpieczeństwa grzechu w tym życiu i przybądź mi na pomoc w godzinie mej śmierci, abym dostąpił zbawienia wiecznego i dostał się do nieba, gdzie z tobą, najszczęśliwsza matko, chcę wielbić Słowo Boże, które stało się człowiekiem w łonie przeczystej córki twojej Maryi Panny. Amen. Litania do św. Anny.
Dzień 2 - 18 lipca
Rozważaj wielką wiarę i jak skała niewzruszoną ufność świętej matki Anny!
Modlitwa. Ku tobie, święta matko Anno, podnoszę z ufnością wzrok, ponieważ Bóg ciebie wywyższył, że stałaś się szczęśliwą matką Bożej Rodzicielki i babką swego wnuka, Chrystusa Pana.
Wzywam ciebie, o zwierciadło i wzorze wiary i ufności, pocieszycielko smutnych i strapionych, abyś i mnie wyjednała u wnuka twego, Jezusa Chrystusa, żywą wiarę i niezachwianą nadzieję. Wstaw się za mną u Boga i u twej córki Maryi, abym w licznych pokusach, cierpieniach, udrękach i niebezpieczeństwach nie załamał się i nie uległ, lecz wzmocniony łaską Bożą wytrwał cierpliwie.
Spraw, o święta Anno, aby nawet moje krzyże i nieszczęścia, niepowodzenia i smutki, które znoszę cierpliwie i z poddaniem się woli Bożej, wyjednały mi koronę chwały w niebie, gdzie wraz z tobą i twą córką Maryją oraz ze wszystkimi świętymi chcę chwalić wnuka twego, Chrystusa Pana przez wszystkie wieki. Amen. Litania do św. Anny.
Dzień 3 - 19 lipca
Rozważaj świętą Annę zatopioną w modlitwie, jak pobożne i bogobojne prowadziła życie!
Modlitwa. Święta matko Anno, proszę cię pokornie, abyś była moją orędowniczką u Boga, bo do ciebie i twego wstawiennictwa mam szczególne zaufanie. Ufam mocno, iż wnuk twój, Chrystus Pan, na pewno wysłucha twoje prośby i modlitwy, jeżeli ty Mu je zaniesiesz. Bo skoro już tu, na ziemi, Bóg skłaniał się do twoich próśb i modlitw i chętnie łask Swych udzielał, gdy Go o nie błagałaś, o ileż potężniejsze jest teraz twoje wstawiennictwo u tronu Bożego w niebie, gdyż wnuk twój, Chrystus Pan, chętnie spełni prośby swojej babki, która już na ziemi tak bardzo go miłowała.
Przedstaw i moje prośby, o babko miła, swemu wnukowi, Chrystusowi Panu. Mocno wierzę, że jeśli pożyteczne są dla mego zbawienia, to na pewno zostanę wysłuchany. Proś, o Anno święta, ukochaną córkę twoją, Maryję Pannę, by i ona modliła się za mnie do Syna swego. Amen. Litania do św. Anny.
Dzień 4 - 20 lipca
Rozważaj wielką świętość świętej matki Anny.
Modlitwa. Słusznie wychwalamy cię i wysławiamy, o święta Anno, gdyż jesteś naczyniem wybranym przez Boga, które dzięki swojej świętości okazało się godne mieścić w sobie perłę drogocenną - Najświętszą Maryję Pannę. Tyś jest świętą gałązką z korzenia Jessego, która wydała kwiat wiecznego panieństwa. Tyś jest ogrodem rajskim, który dał nam lilię nieskalaną i w którym wyrosło Drzewo Zbawienia.
Choć Bóg wyświadczył ci tak wiele łask i obsypał cię dostojeństwami, ty wszakże o nas nie zapominaj. Wielkie są zaszczyty, którymi wnuk twój, Chrystus Pan, obdarzył cię w niebie, ale twoje matczyne serce nie pozwoli ci zapomnieć o nas, którzy tu na ziemi jeszcze się borykamy. Dlatego ja pokorny grzesznik przychodzę do ciebie, gdyż wiem, że i dla mnie jesteś miłą, dobrą matką i troskliwą opiekunką.
Ufam mocno, że wysłuchasz modlitwy i prośby, które do ciebie zanoszę, i że wybłagasz mi łaski potrzebne do zbawienia. Amen. Litania do św. Anny.
Dzień 5 - 21 lipca
Rozważaj wielką cierpliwość świętej matki Anny i podziwiaj jej męstwo w cierpieniach i smutkach.
Modlitwa. Z radością rozpamiętuję, o Anno święta, twoje wielkie szczęście, którego doznałaś, iż spośród wszystkich niewiast ciebie wybrał Bóg na matkę Rodzicielki Syna Bożego. Niewymownych radości zażywasz przez całą wieczność, ponieważ Jezus Chrystus czci i kocha cię jako swoją babkę oraz że widzisz na wspaniałym tronie twoją niepokalaną, dziewiczą córkę, jako królową nieba i ziemi po prawicy jej Boskiego Syna.
Przez wszystkie twoje radości, o błogosławiona matko Anno, proszę serdecznie, pociesz i mnie we wszystkich trudach i potrzebach ciała oraz duszy. Szczególnie zaś przybądź mi z twą cudowną pomocą w godzinie śmierci, abym dobrze zakończył swoje życie. Amen. Litania do św. Anny.
Dzień 6 - 22 lipca
Rozważaj świętą Annę jako matkę ubogich i cierpiących nędzę.
Modlitwa. O przebłogosławiona matko Anno, ciebie czczę z dziecięcą ufnością i błagam cię o twoje orędownictwo u córki twojej Maryi Panny i wnuka twego Zbawiciela świata. Proszę cię przez twoje święte narodzenie i przez twoją błogosławioną śmierć, abyś mi wyjednała łaskę bogobojnego życia i szczęśliwej śmierci.
O ukochana matko Anno, proś Jezusa, którego jesteś babką i z którym łączyła cię tak serdeczna miłość, ażeby litościwym okiem wejrzał na moją niedolę i zlitował się nade mną. Wyproś mi tę łaskę, aby udzielił mi choć iskierkę Waszej wzajemnej, serdecznej miłości Bożej, abym mógł umrzeć śmiercią zbawienną i dostąpił wiecznej szczęśliwości w niebie. Amen. Litania do św. Anny.
Dzień 7 - 23 lipca
Rozważaj, jakie dowody prawdziwie matczynej miłości święta Anna daje swoim czcicielom.
Modlitwa. Pozdrawiam cię i uwielbiam, Anno święta, godna matko Maryi i babko Jezusa Chrystusa, gdyż jesteś pełna dobroci i miłosierdzia dla tych, którzy się w potrzebie do ciebie zwracają, a zwłaszcza dla twych wiernych czcicieli i naśladowców. Przyjmij także mnie pod swoją opiekę i osłaniaj mnie płaszczem twojej miłości. Jeżeli powiesz Panu, iż jesteś dla mnie matką, to o me zbawienie i los w tym życiu mogę być spokojny. Wyproś mi tylko, o Anno święta, abym nigdy ciebie nie opuścił, bo gdy wiernie w mym życiu będę trwać przy tobie, wtedy i w godzinie mej śmierci nie będę musiał się lękać sądu ostatecznego, gdyż ty staniesz przy mnie jako obrończyni i łaskawa patronka.
Proszę cię tedy przez radości i cierpienia, które dzieliłaś z Jezusem i Maryją, abym również ja został zaliczony do wiernych waszych sług na ziemi i zasłużył sobie na żywot wieczny. Amen. Litania do św. Anny.
Dzień 8 - 24 lipca
Rozważaj, jak święta Anna objawia się nam wszystkim jako łagodna i troskliwa matka.
Modlitwa. Wejrzyj na nas, święta matko Anno, z wysokości twej chwały, którzy tu u twych stóp klęczymy, aby cię godnie uczcić i tobie polecić ciało i duszę. Matko nasza, nie opuszczaj nas, bo jesteśmy twoimi dziećmi. Nie odwracaj od nas swego oblicza, gdy jako nędzne sieroty wzywamy twego wstawiennictwa i pomocy.
O dobra matko, polecamy ci swoją duszę, ofiarujemy swoje ciało i w darze składamy swe serce. Przez tę wielką miłość, którą masz do Jezusa i Maryi, prosimy cię, abyś przybyła nam na pomoc we wszystkich trwogach i niebezpieczeństwach życia naszego, abyś wspomagała w niedoli i w nieszczęściu, żebyś nieustannie opiekowała się nami na drodze do zbawienia.
Błagamy cię usilnie, Anno święta, abyś w każdej godzinie naszego życia była nam troskliwą wspomożycielką i dobrą matką. Amen. Litania do św. Anny.
Dzień 9 - 25 lipca
Rozważaj, jak Bóg udzielił świętej Annie tej wielkiej łaski, zezwalając na wszystko, czego ona zażąda dla swych dzieci.
Modlitwa. Wejrzyj, święta matko Anno, na twoje dzieci, które z dziecięcą ufnością przychodzą do ciebie, aby prosić cię o pomoc i wstawiennictwo u Boga. Przyrzekamy ci, że przez całe życie będziemy ci wiernie służyć, czcić cię i miłować, twoje święte życie naśladować.
Bądź naszą matką, opiekunką i przewodniczką na drodze do nieba. Wstaw się za nami u twej córki Maryi i u Jezusa, jej Boskiego Syna. Wyproś nam łaski potrzebne do zbawienia, abyśmy nie popadli w grzech, lecz wzrastali w doskonałości chrześcijańskiej. Wspieraj nas, gdy będziemy słabi; ratuj nas, gdy będziemy w niebezpieczeństwie; pociesz nas w smutkach i utrapieniach, przybądź nam z pomocą, gdy nieprzyjaciel duszy naszej będzie nam zagrażał.
Wielka jest moc twego wstawiennictwa u córki twej, Panny Przeczystej, i wnuka twego, dawcy wszystkich łask. Nie pozwól, aby Krew Jego Przenajświętsza nadaremnie miała być dla nas przelana, lecz by się stała zdrojem odkupienia i przebaczenia.
Ufam ci, że nasze prośby zaniesiesz do Boga i będziesz się za nami wstawiała u Wszechmocnego.
Szczególnie zaś prosimy cię o twoją łaskawą obecność w godzinie śmierci naszej, abyśmy opatrzeni sakramentami świętymi, poddając się świętej woli Bożej, z radością wyszli na spotkanie Stworzyciela naszego i Ojca, który oczekuje nas w niebie. Amen. Litania do św. Anny.
Modlitwa. Chwalebna i święta Anno, wielka jest cześć jakiej doznajesz w niebie i na ziemi. Trójca Przenajświętsza miłuje Cię jako matkę Najświętszej Maryi Panny, matki Zbawiciela. Ludzie wzywają Ciebie jako potężną orędowniczkę u Boga, bo przez Twoje wstawiennictwo sprawiedliwi spodziewają się pomnożenia łaski, a pokutujący grzesznicy odpuszczenia grzechów.
Proszę Cię przez miłość, jaką miałaś tu na ziemi do Jezusa i Jego Matki, abym wsparty modlitwą i zasługami Twoimi, bezpiecznie doszedł do szczęścia wiecznego. Amen.
Dzień 1 - 17 lipca
Kto zdoła zliczyć tych wszystkich, którzy przez Ciebie, święta Anno, otrzymali pociechę i pomoc. Dlatego uciekam się do Ciebie i proszę o pomoc w tych wszystkich sprawach, które pragnę Ci dziś przedstawić... Litania do św. Anny.
Dzień 2 - 18 lipca
Wejrzyj na mnie, święta Anno, z wysokości Twojej chwały. Pozwól abym zrozumiał, że chwałę tę zdobywa się wierną służbą Zbawicielowi i Jego Matce. Im całkowicie poświęciłaś swoje życie. Litania do św. Anny.
Dzień 3 - 19 lipca
Słusznie wychwalamy Cię, święta Anno, ponieważ dla Twej szlachetności Bóg obsypał Cię dostojeństwami. Pragnę przy Twojej pomocy walczyć z grzechem i zasłużyć na Bożą hojność... Litania do św. Anny.
Dzień 4 - 20 lipca
Święta Anno, wzorze wiary i ufności, wyjednaj mi u Boga żywą wiarę i niezachwianą nadzieję, abym przez całe życie mocno stał przy Bogu... Litania do św. Anny.
Dzień 5 - 21 lipca
Święta Anno, gałązko z korzenia Jessego, która wydała kwiat wiecznego panieństwa - Niepokalaną Dziewicę. Wyproś mi u Boga łaski potrzebne do wypracowania w sobie cnoty czystości... Litania do św. Anny.
Dzień 6 - 22 lipca
Święta Anno, Pan Bóg widząc Twoją świętość i nadzwyczajne cnoty, tak Cię umiłował, że wybrał Cię na matkę Najświętszej Maryi Panny, Matki Zbawiciela. Dopomóż mi, abym przez ciągłe nawrócenie i pokutę zdobył świętość i wzrastał w miłości do Boga i bliźniego... Litania do św. Anny.
Dzień 7 - 23 lipca
Twojej opiece, święta Anno, polecam moją duszę i ciało. Spraw aby zdrowe ciało cieszyło się zdrową duszą. Pragnę wszystkie moje siły wprzęgnąć w służbę dla Boga i bliźniego... Litania do św. Anny.
Dzień 8 - 24 lipca
Święta Anno, Twoja sumienność i poświęcenie w wypełnianiu wszystkich obowiązków nałożonych na Ciebie przez Pana, są dla mnie wyrzutem z powodu mojego szemrania i niecierpliwości w wypełnianiu obowiązków, jakimi Opatrzność Boża mnie obarczyła. Uproś mi u Boga łaskę cierpliwości i pokory w znoszeniu wszystkiego, co Bóg raczy mi zesłać... Litania do św. Anny.
Dzień 9 - 25 lipca
Z radością myślę, święta Anno, o Twoim szczęściu związanym z godnością matki Bogarodzicy. Uproś mi łaskę skutecznego pielęgnowania mojej godności dziecka Bożego. Mocno wierzę, że Twoje wstawiennictwo u Boga jest skuteczne, zwłaszcza gdy dotyczy ono mojego zbawienia... Litania do św. Anny.
Gdy nowenna ma miejsce w kościele i odprawiana jest z ludem, wtedy na zakończenie można dodać krótkie nabożeństwo z wystawieniem Najświętszego Sakramentu - chwilę adoracji - i błogosławieństwem eucharystycznym.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Anno, Matko Najświętszej Maryi Panny,
Święta Anno, służebnico Ojca Przedwiecznego,
Święta Anno, Matko Rodzicielki Syna Bożego,
Święta Anno, świątynio Ducha Świętego,
Święta Anno, piastunko Jezusa i Maryi,
Święta Anno, wybrane naczynie Opatrzności Bożej,
Święta Anno, pałająca miłością Bożą,
Święta Anno, chlubo wszystkich niewiast,
Święta Anno, przykładzie wiernej żony,
Święta Anno, wzorze świętych matek,
Święta Anno, cicha i pokorna,
Święta Anno, Matko sprawiedliwa,
Święta Anno, wzorze wychowania dzieci dla Boga,
Święta Anno, wzorze cichego życia domowego,
Święta Anno, aniele cierpliwości i wyrozumiałości,
Święta Anno, mistrzyni modlitwy i ofiary,
Święta Anno, nauczycielko prawdy i miłości,
Święta Anno, nadziejo chorych i opuszczonych,
Święta Anno, obrono sierot i wdów,
Święta Anno, pociecho ubogich i opuszczonych,
Święta Anno, ucieczko błądzących,
Święta Anno, opiekunko pól żniwnych,
Święta Anno, przemożna Orędowniczko u Boga,
Prosimy Cię, święta Anno:
Abyś wyjednała wszystkim rodzinom katolickim pokój i zgodę, wysłuchaj nas, święta Anno.
Abyś wspierała wszystkich powołanych do służby Bożej,
Abyś wspomagała wszystkich, którzy pracują w trudnych warunkach,
Abyś zachowała podróżujących od wypadków,
Abyś nieustannie pomagała wszystkim Twoim czcicielom,
Abyś przybyła nam z pomocą w godzinę śmierci,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módl się za nami, święta Anno,
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się. Boże, który wybrałeś świętą Annę na Matkę Rodzicielki Twego Jednorodzonego Syna, spraw łaskawie, abyśmy za Jej przykładem służyli Tobie z miłością i osiągnęli wieczne zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Bądź pozdrowiona, o święta Matko Anno, któraś z największą gotowością i poświęceniem w dzień i w nocy wykonywała obowiązki nałożone na Ciebie przez Boga - przez Twoje trudy, starania i prace, proszę Cię, miłościwa Matko, zwróć Twoje miłościwe oczy na mnie i przyjdź mi z pomocą we wszystkich moich potrzebach i krzyżach, a zwłaszcza w mym obecnym utrapieniu.
Ach, święta Anno, użycz mi Twej opieki i pomocy i wysłuchaj moją prośbę.
Jeżeli zaś inaczej postanowiła wola Boża, uproś mi cierpliwość i męstwo, bym z pożytkiem dla zbawienia mego znosił ten krzyż, naśladując cierpiącego Chrystusa.
I Ty, Matko Bolesna, wstaw się za mną u Syna swego. Amen.
Święta Anno, wybrana przez Boga na matkę Najświętszej Maryi Panny, módl się za nami.
Święta Anno, wzorze wszystkich żon i matek,
Święta Anno, patronko kobiet pragnących potomstwa,
Święta Anno, opiekunko matek oczekujących narodzenia dziecka,
Święta Anno, przykładzie dobrego wychowania dzieci,
Święta Anno, orędowniczko więzi pokoju i zgody między pokoleniami,
Święta Anno, opiekunko starszych kobiet oddanych wychowaniu wnuków,
Święta Anno, pocieszycielko smutnych i strapionych,
Święta Anno, nadziejo do Ciebie się uciekających,
Święta Anno, patronko błogosławionej śmierci,
Módl się za nami, święta Anno.
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się. Boże, któryś błogosławioną Annę, wybraną Matkę najmilszej Rodzicielki Twojej wywyższył do chwały wiecznej radości, daj nam, prosimy Cię, przez jej chwalebne zasługi i wstawiennictwo, abyśmy również wiecznej dostąpili chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Bądź pozdrowiona święta Matko Bogarodzicy, Anno święta, ucieczko i nadziejo do ciebie się uciekających grzeszników! Dziękuję ci z najgłębszą wdzięcznością, błogosławiona Babko Boga naszego, żeś mnie opieką twoją dotychczas osłaniała i znowu tejże świętej opiece twojej na zawsze się z ufnością oddaję.
Niechaj cię błogosławi, o Anno święta, to miejsce, na którym sobie wybrałaś mieszkanie, abyś ludziom wyjednała łaski niebieskie!
Niechaj cię błogosławią, o Anno święta, wszystkie modlitwy, prośby i błagania, które to kiedykolwiek od wiernych Chrystusowych były przed tron twój zaniesione!
Niechaj cię błogosławią, o Anno święta, wszystkie łaski, dobrodziejstwa, pociechy i dary, przez których uproszone u Wnuka twego wysłuchałaś tu modlitwy z ufnością do ciebie czynione!
Niechaj cię błogosławią, o Anno święta, wszystkie serca ludzkie, tu kiedykolwiek za twoją przyczyną do prawdziwej skruchy i szczerej spowiedzi nawrócone!
Niechaj cię błogosławią, o Anno święta, wszystkie łaski niebieskie, tu kiedykolwiek przy komuniach świętych za twoją pomocą otrzymane!
Niechaj cię błogosławią, o Anno święta, wszyscy Aniołowie, którzy tu kiedykolwiek przejęci byli radością z pokuty i nawrócenia grzeszników!
Anno święta, broń nas od pokus wszelkich! Anno święta, zawsze z Bogiem złączona, uproś nam żarliwą ochotę do modlitwy! Anno święta, uproś nam skuteczne wszystkich grzechów obrzydzenie!
Anno święta, rozkazom Boga posłuszna, uproś nam wierne rozkazów Wnuka twego wypełnienie!
Anno święta, tak gorąco Boga miłująca, uproś nam miłość Boga nieodmienną tu i we wieczności szczęśliwej. Amen.
Pan dał jej chwałę i wywyższył owoc jej żywota na Bożą Rodzicielkę, przeto chwała jej nie ustanie na wieki.
Błogosławiona jesteś, Anno, żeś dała nam Matkę Zbawiciela.
Wstawiaj się za nami do Syna.
Módlmy się. Boże, któryś świętej Annie udzielił tej łaski, że zasłużyła sobie stać się matką Rodzicielki Jednorodzonego Syna Twojego, Jezusa Chrystusa spraw to łaskawie, abyśmy cześć Jej oddając, zasłużyli sobie na pomoc Jej orędownictwa. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Bądź pozdrowiona łaski pełna, Pan z Tobą, Twoja łaska niechaj będzie ze mną, błogosławionaś Ty między wszystkimi niewiastami i błogosławiona niech będzie Anna święta, matka Twoja, z której Ty, o Panno Maryjo, bez grzechu poczęta i porodzona byłaś; z Ciebie zaś urodzony jest Jezus Chrystus, Syn Boga żywego. Amen.
Boże, który obdarzyłeś św. Annę godnością macierzyństwa Matki Zbawiciela naszego, spraw, abyśmy za jej przykładem z radością witali każde poczęte życie, a przez sumienne wypełnianie obowiązków rodzicielskich otrzymali zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Boże, Ty obdarzyłeś świętą Annę godnością matki Najświętszej Maryi Panny, Matki Zbawiciela naszego. Spraw, abyśmy za jej przykładem, z radością witali każde poczęte życie i sumiennie wypełniali nasze obowiązki rodzicielskie. Tobie, święta Anno, polecamy opiekę nad naszymi rodzicami, domami i wszystkim, co posiadamy. Oddalaj od nas wszelkie niebezpieczeństwa, abyśmy bez trwogi, ufni w Twoje wstawiennictwo, mogli w pokoju wykonywać obowiązki naszego stanu, Bogu z radością służyć i dostąpić zbawienia wiecznego. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
O wy obojga święci małżonkowie, Joachimie i Anno, proście za mnie i mojego męża (moją żonę), aby nam Bóg udzielił przez wasze zasługi łaski, żyć wspólnie w prawej małżeńskiej jedności i czystości, jak wy ze sobą żyliście, dając wszystkim małżonkom prawdziwy przykład. O święty Joachimie i święta Anno, zachowajcie mnie i mojego męża (moją żonę) od wszelkiej niewierności, niechęci, zwady i niezgody i pokus złego nieprzyjaciela, jako też od każdej pychy i od niemiernej pożądliwości do tego świata, i uproście nam poufałą, czystą miłość, nierozłączną jedność i pomoc Boską, postępować według waszego przykładu i przynosić prawdziwe owoce Bogu podobającego się małżeństwa. Amen.
Święta Anno, któraś z twoim bogobojnym mężem Joachimem w ciągłej miłości i zgodzie żyła otrzymując od niego tyle pobudki do cnoty, uproś mojemu małżonkowi (lub: mojej małżonce), którego (ą) z serca kocham i szanuję, tę łaskę, ażeby mnie słowami i przykładami do dobrego pobudzał (a) i prowadził (a), a moje błędy i słabości cierpliwie znosił (a), ażebyśmy obojga w miłości i zgodzie nasze powinności wiernie wykonując, Bogu na chwałę a współbraciom na zbudowanie pobożne i chrześcijańskie życie prowadzić mogli. Oddalaj przez twoją przyczynę od nas wszystko, coby miłość osłabiać i wzajemnemu zbudowaniu przeszkadzać mogło. Spraw, abyśmy zawsze teraz z sobą po chrześcijańsku żyli, ażebyśmy raz także wspólnie do ciebie i wszystkich Świętych w niebo przyjść mogli. Amen.
O święta matko Anno! przeżyłaś cały czas twojego małżeńskiego pożycia z pomocą łaski Boskiej świętobliwie, w rozmaity sposób pomnażając chwałę Bożą i powinności małżonki, matki i gospodyni w domu najwierniej wykonując. Uproś mi, twojemu słabemu dziecięciu, u Jezusa wierne zachowanie tych łask, które przez sakrament małżeństwa odebrałem, ażebym tak jak ty, mój czcigodny stan święcie zachowują, wszystkie moje obowiązki na chwałę Bożą, dla mojego i moich krewnych dusznego zbawienia wiernie wykonywał (a), i tak moje zadania na ziemi wypełnił (a). Nie dopuszczaj, mocna obronicielko, ażebym kiedy myślał (a), mówił (a) albo czynił (a), przez co bym te łaski mógł (a) utracić i dostał (a) się na złą drogę; niech twój święty przykład mnie posili i zachęca, w miłości Bożej zawsze postępować i dostąpić doskonałości chrześcijańskiej mojemu stanowi odpowiedniej. Amen.
Najmilsza matko Anno! radujesz się widząc gdy z moimi domownikami przede wszystkim szukam królestwa Bożego i jego sprawiedliwości; bądź więc naszą orędowniczką u Boga miłosiernego, ażeby mnie, mojego męża (żonę), moje dzieci i czeladź łaską prowadził do wszystkiego dobrego i nas w tym umacniał, byśmy nie szukali i nie pragnęli nic innego, tylko Boskiej chwały i zbawienia naszej nieśmiertelnej duszy. Polecam ci także, o święta Anno, doczesne powodzenie mojego domu, oddalaj przez twoją wielowładną prośbę od domu mojego wszelkie większe nieszczęście, ażebyśmy według najświętszej woli Bożej bez przeszkody wykonywali nasze powinności i Bogu wesoło służąc, zasłużyć i dostąpić mogli żywot wieczny. Amen.
Święta matko Anno, wiesz, że jest moją powinnością, dzieci wychowywać dla cnoty i wiecznego zbawienia. Do tego potrzebuję szczególnej pomocy Bożej, ażebym ich na dobrych ludzi i prawdziwych chrześcijan wychował (a). Uproś mi, święta Anno, u Jezusa i Maryi wprawę i siłę do tego dzieła a dzieciom zaś potrzebne posłuszeństwo. Wyjednaj im tę łaskę, ażeby ich niewinność przed zasadzkami pokusy zachowana została. Uproś nienawidzenie i obrzydzenie grzechu, i nie dopuszczaj, aby im były przedstawione złe przykłady; wybaw ich z niebezpieczeństwa i złego towarzystwa, czuwaj nad niemi, ażeby w niewinności, w bojaźni Bożej i w cnocie się pomnażały i wyrosły. Uproś na koniec i mnie przedłużenia życia, jeżeli się Bogu podoba, ażebym ich wychowanie dokończyć mógł (a); uproś mi łaski i błogosławieństwa, ażebym w ich sercu religię, bojaźń Bożą zaszczepił (a), i ponosił trudności i pracy starania i pieczy, czujności i modlitwy i tak ich na dobrych ludzi, wiernych i cnotliwych chrześcijan wychował (a). Daj mi przez twoje mocną przyczynę, żyć w tej pełnej pociechy nadziei, żebym raz do Pana, Boga mojego powiedzieć mógł (a): Panie których mi oddałeś, żadnego z nich nie utraciłem (am). Amen.
Święta matko Anno, dożyłaś na twojem najświętszem dziecięciu największej radości i najsłodszej pociechy; o gdybym i ja mógł (a) być tak szczęśliwym (ą) tutaj i w wieczności, ażebym na wszystkich moich dzieciach tylko pociechy dożył (a)! Nie jestem zaś tak szczęśliwym (ą), lecz mam starania i troski o moje błądzące dziecko N.N.; jak bardzo się o to troszczę, by się jeszcze więcej w grzechy nie zawikłało i nie przyszło w niebezpieczeństwo wiecznego zatracenia. O jak rad (a) widział(a) bym swoje dziecko ocalone! Lecz słowa moje, prośby i łzy zdawają się być daremne. Polecam więc, to moje nieszczęśliwe dziecię pod twoją opiekę, św. Anno, i proszę pokornie i gorąco, ażebyś nie przestawała za nie prosić, dopóki nie będzie nawrócone do prawdziwego uznania swych nieprawości, do prawdziwej skruchy i statecznej poprawy. Przez twoje najświętsze dziecię Maryję i przez niewypowiedziane radości, które z jej świętości i niewinności uczuwałaś, proszę cię, kochana matko, uratuj moje błądzące dziecko i nie dopuszczaj, ażeby zginęło. Amen.
Święta Anno, moja kochana matko, któraś wszystkie sługi i służebnice twoje z tak wielką gorliwością przed grzechem zachowywała a do bojaźni Bożej i cnoty prowadziła, wyjednaj mi tę łaskę, ażebym według twego przykładu przed nimi świecił (a) dobrym przykładem, strzegł (a) i zachowywał (a) ich przed grzechem i okazją do niego, i prowadził (a) ich do żywej bojaźni Bożej. Proś też za służących, ażeby byli posłuszni na moje słowa i za pomocą łaski Bożej wytrwali na drodze niewinności i cnoty, ażebyśmy, ja i oni wszyscy, z tobą i twoimi pobożnymi sługami mogli Boga wiecznie w niebie chwalić! Amen.
O błogosławiona Anno święta, Matko Maryi Panny i babko Zbawiciela świata! łaski i przyczyny twojej pokornie upraszam, przez tę miłość, którąś miała do Wnuka twego Jezusa Chrystusa, abyś mi uprosiła tej łaski, kochać go i miłować miłością jak najdoskonalszą i w tej miłości nigdy się nie odmieniać ani ustawać. Racz pomnieć, o Anno święta, w godzinę śmierci mojej, iżem ci się za służebnika twego oddał; ześlij mi wówczas pomoc twoją i pomoc świętych Aniołów, abym umierał w tej miłości do Wnuka twego i was chwalił na wieki. Amen.
Bądź pozdrowiona, o święta Matko Anno, któraś z największą gotowością i poświęceniem w dzień i w nocy wykonywała obowiązki nałożone na Ciebie przez Boga - przez Twoje trudy, starania i prace, proszę Cię, miłościwa Matko, zwróć Twoje miłościwe oczy na mnie i przyjdź mi z pomocą we wszystkich moich potrzebach i krzyżach, a zwłaszcza w mym obecnym utrapieniu.
Ach, święta Anno, użycz mi Twej opieki i pomocy i wysłuchaj moją prośbę.
Jeżeli zaś inaczej postanowiła wola Boża, uproś mi cierpliwość i męstwo, bym z pożytkiem dla zbawienia mego znosił ten krzyż, naśladując cierpiącego Chrystusa.
I Ty, Matko Bolesna, wstaw się za mną u Syna swego. Amen.
O mój Boski Zbawicielu! za przyczyną świętej matki Anny, tej miłośniczki dusz, proszę cię pokornie, udziel naszemu duszpasterzowi roztropności, gorliwości, czujności i wszystkich tych cnót i łask, których potrzebuje, ażeby swój święty urząd dla zbawienia powierzonych mu dusz mógł sprawować. O mój Boże, udziel mu, ażeby był cały według serca Twego, a przy wszystkich swoich sprawach tylko do Twojej chwały dążył i żył wiernie według najświętszej woli Twojej. Pobłogosław także przez Twoją łaskę i za przyczyną świętej matki Anny, wszystkie jego pracy i trudy na ambonie, w konfesjonale, w szkole, przy łożu boleści i śmierci.
Ty zaś, święta Anno, proś też za nas, ażebyśmy jako dobre owieczki, słuchali głosu naszego pasterza każdego czasu, i z uszanowaniem i posłuszeństwem dali się przez niego paść i prowadzić, ażebyśmy razem wszyscy do wiecznej owczarni, do nieba wnijść mogli. Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen.
Święta Anno, bądź wszystkim, którzy mi duchowne i doczesne dobrodziejstwa wyświadczyli i jeszcze wyświadczają, matką miłosierną i wierną orędowniczką! Proś Boga, aby za wyświadczone mi miłosierdzie, hojnem błogosławieństwem im wynagrodzić raczył a wszystkie nieszczęścia w domu i na polu, na duszy i ciele, na ludziach i bydle łaskawie od oddalał. Uproś im także łaski i miłosierdzia dla ich duszy, ażeby teraz Bogu w pokoju i jedności służyć a raz do Jego wiecznej chwały i wspaniałości dostać się mogli. O tę przyczynę proszę cię przez wielkie miłosierdzie, które swego czasu na ziemi sama ubogim i uciśnionym wyświadczałaś i przez zasługi, któreś sobie u Boga zjednała. Amen.
O najświętsza Boga Rodzicielki Matko, chwalebna Anno święta! oto ja grzeszny (a) obieram cię za moją osobliwą patronkę i najłaskawszą matkę i opiekunkę. Tobie oddaję serce i duszę moją, wszystkie potrzeby moje; tobie polecam życie i śmierć moją. Obiecuję z wszelkim uszanowaniem przez całe życie twoją godność, zasługi, cnoty i chwałę wysławiać, wielbić i bronić. Raczże mnie dzisiaj za sługę wiernego przyjąć i do prawdziwego ku tobie nabożeństwa zachęcić, abym te twoje cnoty, przez które upodobałaś się Bogu, tak zupełnie mógł naśladować, żebym się Wnukowi twemu Jezusowi Panu i najświętszej córce twojej Maryi przypodobał. Uproś mi za wielowładną przyczyną twoją prawą wiarę, nadzieję i gorącą ku Bogu miłość, w potrzebach wspomożenie, w utrapieniu cierpliwość, w smutku pociechę, w chorobach ulgę i uzdrowienie, w pokusach zwycięstwo. W ostatnią zaś godzinę śmierci przybądź z łaskawą obecnością twoją na ratunek i obronę, i oddal ode mnie nieprzyjaciół duszy, abym przez mękę i śmierć Jezusa Chrystusa Wnuka twego za przyczyną Najświętszej Maryi córki twojej, i przez zasługi twoje od wszelkich grzechów uwolniony, mógł się dostać do chwały niebieskiej i tam Jezusa i Maryję i ciebie, Anno święta, wysławiać na wieki. Amen.
Moja najmilsza, Matko Anno! nie mogę się kłaść do łóżka, żebym nie miał (a) ciebie w sposób dziecięcy pozdrowić i polecić siebie i wszystkich moich twojej dobrotliwej opiece. O bądź i pozostań mi i wszystkim moim także i nocy dzisiejszej mocną patronką i orędowniczką i oddalaj od nas wszystkie niebezpieczeństwa duszy i ciała.
Także za moich żyjących i umarłych współbraci i współsiostry błagam, ufając w Twoje macierzyńską obronę. Zachowaj ich w miłości Jezusa Chrystusa i przybądź szczególnie tym na pomoc, którzy nocy dzisiejszej mieliby wpaść w niebezpieczeństwo duszy lub ciała! Amen.
O błogosławiona Pani, matko Bogarodzicielki Maryi, Anno święta! Ja N.N. chociaż niegodny (a) być policzony (ą) między sługi twoje, pragnąc jednak służyć tobie i ufając w twą wielką dobroć, obieram cię dziś wobec świętego Joachima, błogosławionego małżonka twego, Anioła Stróża mego i wszystkich Świętych za moją patronkę i matkę. Mam mocne postanowienie zawsze naśladować twe cnoty, wiernie tobie służyć i podług sił moich się starać, aby i inni tobie służyli. Proszę cię więc pokornie, o łaskawa matko, przez krew najświętszą, którą Wnuk twój Jezus Chrystus dla mnie na krzyżu przelał, przyjmij mnie łaskawie do liczby twoich dzieci i wyjednaj mi u Boga tę łaskę, abym nigdy nic takiego nie myślał (a), nie mówił (a) ani nie czynił (a), co by Panu Bogu i Tobie się nie podobało. Opiekuj się osobliwie duszą moją w godzinę śmierci, o wielka i można Patronko. Amen.
O Anno święta! Przyszedłem(am) na to święte miejsce, aby cię godnie chwalić i moją ufność w twoją przyczynę okazać. Przyjmij więc łaskawie tę moją pielgrzymkę i przyczyń się też łaskawie za mną, jakżeś się już za wiele tysięcy przyczyniła, którzy do ciebie na to miejsce łaski się uciekali i o twoją obronę błagali. Bądź mi pomocniczką we wszystkich potrzebach moich (a mianowicie w tej sprawie...), polecaj prośby moje Wnukowi twemu niebieskiemu, Jezusowi Chrystusowi, który z Ojcem i z Duchem Świętym żyje i króluje jako Bóg prawdziwy na wieki wieków. Amen.
Święta Anno, moja patronko i matko, polecam się dzisiaj twojej przyczynie i opatrzności. Uproś mi u Jezusa, twojego Boskiego Wnuka, wszystkie te łaski, które mi są potrzebne, abym moje powinności wiernie wykonywał (a) i pracował (a) nad zbawieniem mojej duszy tak, jak ty niegdyś tu na ziemi wszystkie twoje powinności wykonywałaś! Twojej macierzyńskiej miłości i przyczynie powierzam także moję żonę (lub męża mojego), moje dzieci i czeladkę; uproś im tę łaskę, aby ze mną dzień dzisiejszy przeżyli na chwałę Bożą z wielu dobremi uczynkami i bez grzechu. Amen.
O chwały godna Anno święta, przed wszystkimi niewiastami uwielbiona, któraś samą Matkę Boga za najposłuszniejszą córkę miała, podziwiam tę wielkość, do której cię Bóg podwyższył i te łaski, którymi cię napełnił. Łączymy się z Maryją najświętszą i nieporuszoną Panną, aby cię coraz więcej czcić, ciebie chwalić i twojej opiece się całkiem powierzyć. Na najmniejszy znak mojej nabożnej czci poświęcam Jezusowi, Maryi i tobie całe życie moje; wyjednaj mi łaskę, abym takowe święcie i nieba godnie prowadził. Amen.
Z sercem pełnym najszczerszego synowskiego uszanowania upadam przed tobą, o błogosławiona św. Anno! Ty jesteś ową osobą uprzywilejowaną i szczególnie umiłowaną, która przez swoje nadzwyczajne cnoty i świętobliwość zasłużyła od Boga najwyższą łaskę, aby wydać na świat skarbnicę łask wszystkich, ową błogosławioną między niewiastami, Matkę Słowa Wcielonego, Najświętszą Maryję Pannę. Rozważając tak znakomite łaski, proszę cię, o najmiłościwsza Święta, racz mię przyjąć w liczbę prawdziwych sług twoich! Przez całe życie, tak ci obiecuję, wiernym będę twoim czcicielem. Otocz mię twą skuteczną opieką i uproś mi u Boga naśladowanie tych cnót, którymi tak hojnie byłaś ozdobioną. Wyjednaj mi poznanie grzechów mych i prawdziwą skruchę za nie, żywą miłość ku Jezusowi i Maryi i wierne i wytrwałe wypełnianie obowiązków mego stanu. Wybaw mię od wszelkich niebezpieczeństw w tym życiu i przybądź mi na pomoc w godzinie mej śmierci, abym się zbawił i dostał do nieba, gdziebym z tobą, o najszczęśliwsza matko, wielbił i chwalił Słowo Boże, które się stało człowiekiem w łonie przeczystej córki twojej, Maryi Panny. Amen.
Do ciebie się uciekam, o niebieska pocieszycielko strapionych! Przed twoim obrazem, przed którym już tylu ludzi doznało pociechy i pomocy, podnoszę z ufnością oczy moje do ciebie, jak dziecię do swojej najdobrotiwszej matki. Racz mi się osobliwie teraz pokazać jako troskliwa matka i zanieś moje westchnienia przed tron łaski niebieskiego Wnuka twego, tam wspieraj prośby i błagania moje i przyczyńże się ty za mną nędznym żebrakiem i módl się za mnie, gdyż moje modlitwy są niegodne być wysłuchane przed Boskim Majestatem! Ach przybądź mi na pomoc w tej mojej potrzebie i uproś mi u Wnuka twego ową łaskę, o którą upraszam (wymień łaskę o którą prosisz). O miła i łaskawa Matko Anno! Zlituj się nad biednym (ą) grzesznikiem (cą) i przyczyń się za mną przed tronem Boskiego miłosierdzia, pokaż mi teraz twoje macierzyńskie serce w owej potrzebie. W tobie pokładam mą nadzieję, o Anno święta, pocieszycielko strapionych, ucieczko wszystkich udręczonych; nie daj, aby moja nadzieja była daremna. O Matko pięknej miłości, o pośredniczko moja, o orędowniczko moja, o pomocniczko moja, zwróć twoje miłosierne oczy na mnie, nachyl się łaskawie do wzdychań i próśb moich i dopomóż mi w tej potrzebie, w tym utrapieniu, abym był (a) od wszelkiego złego uwolniony (a) albo przynajmniej doznał (a) ulgi i pociechy.
Chciałby jednak Pan Bóg wszechmogący inaczej rozporządzić, nie miałoby to służyć na Jego chwałę i moje wieczne zbawienie, gdybym od tego cierpienia był uwolniony (a), wtenczas uproś mi, o Matko miłosierna, u Wnuka twego Boskiego tę łaskę, abym krzyż cierpliwie nosił i zupełnie się poddając Boskiej woli, mógł (a) powiedzieć: Ojcze! nie moja, lecz Twoja święta wola niech się stanie! O Anno święta! Ty jesteś wspomożeniem wiernych, proś więc za wszystkich utrapionych chrześcijan, którzy twej pomocy potrzebują, a osobliwie za wszystkich w tej chwili konających, aby doznali łaski Boskiej i szczęśliwej śmierci i też w niebie z tobą Boga na wieki chwalili. - Polecam także twojej macierzyńskiej opiece, chociaż niegodny (a) wysłuchania, wszystkich tych, którzy się mej modlitwie polecali. Bądź im także ucieczką w ich potrzebach i wyjednaj im Boskiej pomocy we wszystkich ich życzeniach. O Matko święta, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę naszej śmierci. Amen.
Chwalebna i święta Anno, którą niebo uwielbia, którą święci szanują, a którą czci ziemia. Bóg Ojciec Cię miłuje, jako matkę ukochanej swej córki i Babkę swego Syna. Syn Boży miłuje Cię za danie Mu Matki, z której się narodził jako Bóg-Człowiek i Zbawiciel ludzi. Duch Święty miłuje Cię, ponieważ dałaś Mu oblubienicę tak godną i doskonałą. Anieli i wybrani szanują Cię jako drzewo święte, które wydało ów śliczny kwiat, co ich odtworzył i ten najgodniejszy owoc, co jest ich życia słodkością; sprawiedliwi, pokutujący i grzeszni używają Cię jako swoją potężną orędowniczkę przed Bogiem, bo przez Twoje wstawiennictwo sprawiedliwi spodziewają się łaski, pokutujący usprawiedliwienia, a grzesznicy odpuszczenia grzechów. Bądź nam miłościwą i kiedy Cię czcimy i wzywamy tutaj, uproś nam zbawienie wieczne w niebie. Przez zasługi Twoje przemawiaj za nami i nie dopuść, ażeby dusze tych, co Cię wysławiają, zginęły na wieki.
O święta Anno, patronko nasza, bądź zawsze ucieczką grzesznych, schronieniem występnych, pocieszeniem strapionych i ucieczką wiernie Ci służących; broń nas i przyczyniaj się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej; proszę Cię przez miłość, jaką miałaś tu na ziemi dla Jezusa naszego Pana i Matki Jego, Twej córki, ażebyśmy wspierani modlitwami i zasługami Twoimi dojść mogli po tym życiu doczesnym do życia wiecznego. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Chrystus obecny w domowym Kościele jest nagrodą rodzin i światłem dla świata. Uwielbiajmy Go i prośmy, aby łaskawie wejrzał na potrzeby ludzkiej rodziny.
– Jezu Chryste, Ty zechciałeś urodzić się w rodzinie 1udzkiej, spraw, by Twój Kościół zawsze był miłującą się rodziną dzieci Bożych.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Ty uświęciłeś związek małżeński i uczyniłeś go sakramentem prowadzącym do zbawienia, daj wszystkim małżonkom łaskę wytrwania w jedności, wierności i miłości.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Ty sprawiłeś, że święta Anna wydała na świat Niepokalanie Poczętą Matkę Twoją, Maryję, daj wszystkim matkom radość macierzyństwa i wychowania swych dzieci na chwałę Boga i pożytek ludzi.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Ty byłeś, posłuszny Maryi i Józefowi, dozwól, by wszyscy rodzice cieszyli się miłością i posłuszeństwem swych dzieci.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Ty uczyniłeś swą Matkę stojącą pod krzyżem współ odkupicielką i matką naszą, przyjmij zanoszone za Jej wstawiennictwem prośby i błagania wszystkich matek samotnych, cierpiących, opuszczonych i pokrzywdzonych.
Święta Anno, oręduj za nami.
Panie Jezu Chryste, Ty pozwalasz nam oddawać cześć świętej Annie i doznawać jej orędownictwa, naucz nas zawsze z szacunkiem i wdzięcznością odnosić się do wszystkich, zwłaszcza członków naszych rodzin, dla których prosimy o Twoje błogosławieństwo. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Bóg, Ojciec ludzkiej rodziny, w przedziwny sposób w ludziach i poprzez ludzi przygotowuje drogi zbawienia. Prosimy, by przez przyczynę świętej Anny, matki Bogarodzicy, wysłuchał nasze błagania:
– Panie, Ty poprzez rodzinę świętej Anny przygotowałaś Najświętszą Maryję Pannę na Matkę Zbawiciela, spraw, by wszystkie rodziny były otwarte na zbawcze plany Twoje i współpracowały w ich spełnieniu.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Boże, Ty zechciałeś, by rodzina świętej Anny i Joachima była oparciem dla Najświętszej Rodziny, spraw, by babcie, dziadkowie i całe starsze pokolenie byli ciepłym i mocnym oparciem dla budowania Bogiem napełnionych małżeństw i rodzin.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Panie, Ty przy sercu świętej Anny formowałeś serce Niepokalanej Dziewicy i napełniałeś je najczystszą miłością, spraw, by wszystkie matki były naczyniem Bożej miłości dla dzieci.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Boże, Ty poprzez świętą Annę wprowadzałeś Najświętszą Maryję Pannę w nasłuchiwanie i rozważanie słowa Bożego, spraw, by rodziny poprzez czytanie słowa Bożego, refleksję i wspólną modlitwę stawały się Kościołem domowym.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Panie, Ty w czystym domu świętej Anny natchnąłeś Najświętszą Maryję Pannę do całkowitego oddania się Bogu w dziewictwie, spraw, by rodziny, przez czystość i trzeźwość, przygotowały swoje dzieci do oddania się Bogu, zwłaszcza do powołania na Jego wyłączną służbę.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Boże, Ty w pełnym otwarcia środowisku rodzinnym świętej Anny uwrażliwiłeś serce Maryi na potrzeby ludzi, spraw, by rodziny były szkołą życia społecznego.
Święta Anno, oręduj za nami.
– Panie, Ty dałeś nam świętą Annę Patronkę, spraw, by kapłani, zakonnicy, zakonnice i wierni coraz bardziej stawali się w Chrystusie jedną rodziną Bożą.
